ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Ακραίοι παίχτες»...

«Οι ακραίοι παίχτες κράτησαν ακραία στάση», είπε την Κυριακή, βγαίνοντας από τη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο ο Γ. Κατρούγκαλος, θέλοντας προφανώς να δραματοποιήσει τη στάση των δανειστών και εταίρων και να δημιουργήσει κλίμα «μάχης» από την πλευρά της κυβέρνησης στα παζάρια για τα Εργασιακά. Δεν είναι όμως μόνο ο υπουργός Εργασίας. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είτε τα ζητήματα αφορούν το αφορολόγητο, είτε τα επιδόματα Πρόνοιας, είτε τις ιδιωτικοποιήσεις, η αίσθηση που πάει να δημιουργήσει η κυβέρνηση είναι ότι βρίσκει απέναντί της τοίχο, στην προσπάθεια να διαπραγματευθεί τάχα υπέρ του λαού. Η κοροϊδία πάει σύννεφο και πρέπει να αποκρουστεί. Κυβέρνηση και κουαρτέτο βρίσκονται στην ίδια όχθη, απέναντι στο λαό.

... με σύμμαχο την κυβέρνηση

Η κυβέρνηση είναι αυτή που συνυπέγραψε το τρίτο μνημόνιο, το οποίο για τα Εργασιακά προβλέπει τη μη επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς, πράγμα που υπενθυμίζουν τώρα οι «εταίροι», λέγοντας ότι οι αντεργατικοί νόμοι του 1ου και του 2ου μνημονίου είναι κεκτημένο για το κεφάλαιο και ότι τίποτα δεν αναιρείται. Η κυβέρνηση είναι αυτή που σε όλους του τόνους λέει ότι βιάζεται να ολοκληρώσει τη δεύτερη «αξιολόγηση», που σημαίνει να πάρει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που προβλέπονται, στο όνομα της μελλοντικής (και αμφίβολης) διευθέτησης του χρέους. Η κυβέρνηση είναι αυτή που διαφημίζει το πόρισμα για τα Εργασιακά, το οποίο η Επίτροπος Απασχόλησης αναγόρευσε σε βάση της διαπραγμάτευσης. Τέλος, η κυβέρνηση είναι αυτή που σκοπεύει να ανασχηματιστεί, προκειμένου, όπως γράφτηκε στον κυριακάτικο Τύπο, να υπάρξουν πρόσωπα που «θα υπηρετήσουν χωρίς διαφωνίες το ευρύτερο σχέδιο στην κρίσιμη συγκυρία». Επομένως, ας αφήσει τις κορόνες και τις κλάψες ότι την κολλάνε στον τοίχο. Αυτή μαζί με το κεφάλαιο και το κουαρτέτο είναι που θέλουν να κολλήσουν στον τοίχο το λαό.

Υπο-κατώτερη προπαγάνδα...

«Τέρμα οι διακρίσεις εις βάρος των νέων». Με αυτόν τον ανεκδιήγητο τίτλο επέλεξε η «Αυγή» της Κυριακής να ντύσει το πρωτοσέλιδό της και τη συνέντευξη του υπουργού Εργασίας, Κατρούγκαλου. Μάλιστα, στις μέσα σελίδες, πέρα από τη γνωστή και επικίνδυνη για τους εργαζόμενους φαρσοκωμωδία καθησυχασμού του υπουργού Εργασίας περί του ακραίου νεοφιλελεύθερου ΔΝΤ, που τάχα θα απομονωθεί ξανά (όπως στο Ασφαλιστικό...) από την κυβέρνηση που έχει ως σκοπό να γυρίσει στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα», το παραμύθι αυτό επαναλαμβάνεται από τον υπουργό, που λέει ότι «δεν υπάρχει στην ατζέντα παρόμοιο θέμα» («υπο-κατώτατου» μισθού) και ότι η κυβέρνηση θα απαιτήσει «ως θέμα τήρησης της ευρωπαϊκής νομιμότητας την κατάργηση αυτής της ρύθμισης». Τι κι αν στο «καλό σενάριο» που υποστηρίζει η κυβέρνηση, στο πόρισμα της επιτροπής των «ειδικών», όχι μόνο υπάρχει ο υπο-κατώτατος μισθός, αλλά και γενικεύεται, μέσα σε ένα καθεστώς όπου όλοι οι μισθοί θα συνδέονται ευθέως με την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου; Τι κι αν η «ευρωπαϊκή κανονικότητα» για την οποία μιλάει η κυβέρνηση, έχει για θεμέλιο της κερδοφορίας του κεφαλαίου τα «mini jobs», τα «zero hour contracts» (συμβόλαια μηδενικών ωρών) και τα υπόλοιπα αίσχη με τα οποία δουλεύουν εκατομμύρια νέοι και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι σε όλη την ΕΕ; Η υπο-κατώτερης στάθμης κυβερνητική προπαγάνδα εμφανίζει την ισοπέδωση όλων προς κάτω ως... ισότητα!

Σταθερό το μοντέλο...

Το «νέο παραγωγικό μοντέλο» για το οποίο την Παρασκευή μιλούσε στο κύριο άρθρο της η «Αυγή» και το ίδιο απόγευμα ο πρόεδρος της ΝΔ από το συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, δεν διεκδικεί δα και κάνα τίτλο πρωτοτυπίας, παρά τους μπλε και ροζ φραμπαλάδες που το ντύνουν οι δύο. Το έχει προτείνει επανειλημμένα και με πολλές ευκαιρίες ο ΣΕΒ και οι υπόλοιπες ενώσεις των καπιταλιστών, στην ποδιά των οποίων σφάζονται τα «παλικάρια» των κομμάτων του κεφαλαίου. Βέβαια, όσο να 'ναι το σχετικό «κλοτσομπουνίδι» για το ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα επωφεληθούν περισσότερο από τη διαδικασία αυτή και ποιανού το «μοντέλο» είναι πιο παραγωγικό για το κεφάλαιο, πέφτει, όπως δείχνουν και οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Αλλά κανένας λόγος ανησυχίας: Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, υπάρχει ομοψυχία: Αλλωστε, η γνωστή συνταγή για την καπιταλιστική ανάκαμψη, που προβλέπει χρήμα, φοροαπαλλαγές και κάθε είδους προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους και διάφορες αναγκαίες προσαρμογές για να στηρίξει την περιβόητη «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου, έχει για θεμέλιό της την ένταση της εκμετάλλευσης, το σάρωμα των εργατικών δικαιωμάτων, τους «υπο-κατώτατους» μισθούς και δικαιώματα. Το αντιλαϊκό μοντέλο, δηλαδή, στη θέση του...

1648 Υπογράφεται η Συνθήκη της Βεστφαλίας, με την οποία λήγει ο Τριακονταετής ευρωπαϊκός Πόλεμος.

1857 Γεννιέται το πρώτο ποδοσφαιρικό σωματείο στον κόσμο. Πρόκειται για την αγγλική Σέφιλντ.

1919 Ο Κόκκινος Στρατός κυριεύει την πόλη του Βορόνεζ (Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση).

1925 Διεξάγονται δημοτικές και κοινωνικές εκλογές, οι πρώτες στο διάστημα σχεδόν μιας δεκαετίας. Το ΚΚΕ σημειώνει σημαντικές νίκες σε Θεσσαλονίκη και Ξάνθη, όπου ο Πάγκαλος ακυρώνει αυθαίρετα τις εκλογές και προκηρύσσει την επανάληψή τους.

1929 Ξεσπά η διεθνής καπιταλιστική κρίση (1929 - 1933), που εκφράστηκε αρχικά με μια ραγδαία πτώση αξιών στο χρηματιστήριο της Wall Street της Νέας Υόρκης στις 19 Οκτωβρίου 1929, για να εξαπλωθεί γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Η κρίση αγκάλιασε όλους τους τομείς της οικονομίας: το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τη βιομηχανία, την αγροτική οικονομία, το εμπόριο και βεβαίως τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. Η βιομηχανική παραγωγή στον καπιταλιστικό κόσμο μειώθηκε συνολικά κατά 38% (Γερμανία: -47%, ΗΠΑ: -46%, Ιταλία: -33%, Γαλλία: -31%, Βρετανία: -16,5%), ενώ οι άνεργοι ξεπέρασαν τα 35 εκατομμύρια (ΗΠΑ: 16 εκ., Γερμανία: 5,5 εκ., Βρετανία: 3 εκ., Ιαπωνία: 2,8 εκ., Γαλλία: 2,3 εκ.).

1930 Μεσούσης της καπιταλιστικής κρίσης, εγκαθιδρύεται στη Βραζιλία δικτατορικό καθεστώς υπό τον Ζετούλιο Βάργκας.

1945 Ιδρύεται και επισήμως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).

1946 Γεννιέται η τραγουδίστρια του Νέου Κύματος Καίτη Χωματά.

1949 Ομιλία του Αντρέι Βισίνσκι, επικεφαλής της σοβιετικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ, στη συνεδρίαση της Πρώτης (Πολιτικής) Επιτροπής για το σταμάτημα των εκτελέσεων στην Ελλάδα και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Οι παρεμβάσεις του συνεχίστηκαν στις 25 Οκτώβρη με 1 Νοέμβρη. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ πήρε τελικά σχετική απόφαση, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά στο σταμάτημα των μαζικών εκτελέσεων στην Ελλάδα.

1961 Επικυρώνεται στη Βόννη η ελληνογερμανική συμφωνία για τις γερμανικές αποζημιώσεις των θυμάτων των ναζί στην Ελλάδα. Το ποσό θα ανέλθει σε 28,7 εκατομμύρια δολάρια.

1963 «Για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες», η Σουηδική Ακαδημία τιμά τον Γιώργο Σεφέρη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

2005 Πεθαίνει η Ρόζα Παρκς, η Αφροαμερικανή μοδίστρα που αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σ' ένα λευκό άνδρα τη δεκαετία του '50, γινόμενη σύμβολο του αγώνα για την κατάργηση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ.