ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 25 Γενάρη 2018
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2017
Ματωμένα πλεονάσματα στις πλάτες του λαού

Σε 1,9 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε το ματωμένο πρωτογενές πλεόνασμα για το 12μηνο του 2017, όπως αποτυπώνουν τα στοιχεία για την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, ως αποτέλεσμα βέβαια της πρέσας διαρκείας στα κονδύλια που αφορούν στην κάλυψη ζωτικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας και της εντεινόμενης φοροαφαίμαξης.

Μεταξύ άλλων:

Οι συνολικές δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού (χωρίς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) διαμορφώνονται στα 49,7 δισ. ευρώ, έναντι περίπου 50,7 που είχαν προϋπολογιστεί για το 12μηνο, είναι δηλαδή χαμηλότερες κατά 775 εκατ. ακόμα και σε σχέση με τον «αναθεωρημένο» αντιλαϊκό στόχο.

Το ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους κατακρεουργήθηκε στα 320 εκατ. ευρώ, από 741 εκατ. στο 12μηνο του 2016, με περαιτέρω καρατόμηση ύψους 421 εκατ. (μείωση 43%).

Για το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» εκταμιεύτηκαν ποσά ύψους μόλις 550 εκατ. ευρώ, κατά πολύ χαμηλότερα ακόμα και από τον προϋπολογισθέντα στόχο για 747 εκατ., σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Το σύνολο των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού (χωρίς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) εμφανίζεται στα 48,9 δισ. ευρώ. Μεταξύ άλλων, ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων διαμορφώθηκε σε περίπου 12,9 δισ. (από 13,4 δισ. πέρυσι), καθώς παρά τα διαδοχικά μέτρα της φοροληστείας απέναντι στο λαό, εμφανίζονται ρυθμοί «κόπωσης», εξαιτίας της αδυναμίας των λαϊκών στρωμάτων να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους φόρους και τα χαράτσια.

Παράλληλα, η μάζα των έμμεσων φόρων που φορτώνεται στη λαϊκή κατανάλωση έφτασε στα 26,9 δισ. ευρώ (από 25,7 δισ. πέρυσι), με «υπέρβαση» σε σχέση με το στόχο, καθώς από το Γενάρη του 2017 ξεκίνησαν και μαζικές ανατιμήσεις για μια σειρά από Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης.

Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων

Σε ό,τι αφορά το «κλείσιμο» του ΠΔΕ, που κατευθύνεται στη χρηματοδότηση των επιχειρηματιών μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση «άνοιξε το πουγκί» από το «εθνικό σκέλος» της χρηματοδότησης, προκειμένου να καλύψει μέρος της «υποχρηματοδότησης» του προγράμματος από τα κονδύλια της ΕΕ.

Συγκεκριμένα, το «εθνικό σκέλος» του ΠΔΕ έφτασε στα 1,33 δισ., περίπου 330 εκατ. πάνω από το στόχο (1 δισ.). Την ίδια ώρα, τα «συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα» διαμορφώθηκαν στα 4,6 δισ. έναντι στόχου 5,4 δισ.

ΒΟΥΛΗ
Αλλη μία διακρατική συμφωνία ... κατά της φοροδιαφυγής

Δύο ακόμα διακρατικές συμφωνίες της ΕΕ, που περιέχουν υποτίθεται μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής των επιχειρηματικών ομίλων, συζητούνται από χτες με μορφή νομοσχεδίων στη Βουλή και συγκεκριμένα σε επίπεδο αρμόδιων κοινοβουλευτικών Επιτροπών, για να ψηφιστούν στη συνέχεια από την Ολομέλεια.

Είναι «κυρώσεις των Τροποποιητικών Πρωτοκόλλων» των συμφωνιών μεταξύ ΕΕ, Λιχτενστάιν και Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου που προβλέπουν «μέτρα ισοδύναμα με τα θεσπιζόμενα στην οδηγία 2003/48/ΕΚ του Συμβουλίου για τη φορολόγηση των υπό μορφή τόκων εισοδημάτων από αποταμιεύσεις και των κοινών δηλώσεων των συμβαλλόμενων μερών και διατάξεις εφαρμογής», με κύριο μέτρο να είναι η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στις αρμόδιες αρχές.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί, όπως ήταν αναμενόμενο, υπερψήφισαν τις συμφωνίες, επιδιώκοντας παράλληλα να εξωραΐσουν τον αντιδραστικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ. Η ναζιστική Χρυσή Αυγή καταψήφισε διαμαρτυρόμενη γιατί «με την αυτόματη ανταλλαγή οικονομικών πληροφοριών που αφορούν το επενδυτικό προφίλ» των πολιτών δεν προστατεύονται... τα προσωπικά δεδομένα.

Συμφωνίες - κοροϊδία

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, ως ειδικός αγορητής στο νομοσχέδιο, σχολίασε ότι «σχεδόν κάθε δίμηνο έρχεται και μία κύρωση συμφωνίας, όμως τα αποτελέσματα ποια είναι; Περιορίστηκε η φοροδιαφυγή τα τελευταία χρόνια σε διεθνές επίπεδο; Τα στοιχεία άλλα δείχνουν, ότι παρά τις εκατοντάδες αυτών των κυρώσεων των Συμβάσεων, πολυμερών και διμερών, έχει διευρυνθεί, οι φορολογικοί παράδεισοι και τα κεφάλαια που είναι παρκαρισμένα σε αυτούς έχουν πολλαπλασιαστεί, όπως επίσης η οικονομική ανισότητα έχει διευρυνθεί και ήδη τα προχτεσινά στοιχεία δείχνουν ότι το 1% του πληθυσμού κατέχει το 82%, 86% του παγκόσμιου πλούτου».

Επισήμανε πως αποδεικνύεται ότι η φοροδιαφυγή «δεν είναι υπόθεση απλά και μόνο κάποιων κυβερνήσεων, οι οποίες δεν είναι αποτελεσματικές. Είναι αποτέλεσμα αυτού του συστήματος», τονίζοντας ότι «αποτελούν κοροϊδία όλες αυτές οι κυρώσεις, όταν με κάθε τρόπο οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί, η ΕΕ, οι περιφερειακές καπιταλιστικές ενώσεις στηρίζουν τις ανάγκες του κεφαλαίου, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, των πολυεθνικών», όταν «υπάρχει αυτή η προκλητική φορολογική ασυλία για το μεγάλο κεφάλαιο και στη χώρα μας - το παράδειγμα του εφοπλιστικού κεφαλαίου είναι πολύ καθαρό -, όταν υπάρχουν όλες αυτές οι συνθήκες και οι συμβάσεις απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, ανθρώπων στα πλαίσια της διεθνοποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας, όταν ζουν και βασιλεύουν τα διάφορα απόρρητα - εμπορικό, τραπεζικό, επιχειρηματικό, φορολογικό κ.ά. - η ανωνυμία στις μετοχές».

Χαρακτήρισε «εντυπωσιακή» και «αποκαλυπτική» την τοποθέτηση της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής. «Στην κυριολεξία πέφτουν οι μάσκες», ανέφερε, επισημαίνοντας ότι στους φορολογικούς παραδείσους δεν είναι οι άνεργοι, οι φτωχομεσαίοι ή οι επαγγελματίες που χρεοκοπούν, για τους οποίους η ΧΑ κόπτεται ότι με την ανταλλαγή πληροφοριών παραβιάζονται τα προσωπικά τους δεδομένα και πως «μάλλον τους οικονομικούς ολιγάρχες που στηρίζουν τη Χρυσή Αυγή» θέλει να προστατεύσει.

Εκδήλωση στη Βουλή για τον Ηλία Ηλιού

Εκδήλωση για τον Ηλία Ηλιού, που διετέλεσε πρόεδρος και βουλευτής της ΕΔΑ, οργάνωσε χτες το Ιδρυμα της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, με αφορμή τα 33 χρόνια από το θάνατό του και την κυκλοφορία της πολιτικής βιογραφίας του από τις εκδόσεις του Ιδρύματος. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, που αναφέρθηκε στην πολιτική διαδρομή του Ηλία Ηλιού. Μίλησαν ο συγγραφέας της πολιτικής βιογραφίας του Ηλία Ηλιού, ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ Ηλίας Νικολακόπουλος, ο ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, η ιστορικός και διευθύντρια Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), Ιωάννα Παπαθανασίου, και η πολιτική επιστήμονας Κατερίνα Λαμπρινού.

«Ταμείο» με το βλέμμα μπροστά

Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα απ' όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με τους ΑΝΕΛ, ανέλαβε να διεκπεραιώσει από κυβερνητικές θέσεις τη βρώμικη για το κεφάλαιο δουλειά.

Τρία χρόνια μετά, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα αστικά επιτελεία και από κοντά οι ιμπεριαλιστικοί «θεσμοί» έχουν κάθε λόγο να γεμίζουν συγχαρητήρια και «ευχές για μακροημέρευση» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που στη διακυβέρνησή της «όλα έγιναν πολύ ευκολότερα» για τα σχέδια της αστικής τάξης.

Εχουν κάθε λόγο να συγχαίρουν την κυβέρνησή τους, για το πώς προώθησε τους στρατηγικούς της στόχους, «βάζοντας βάσεις» για τον επόμενο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, ώστε η χώρα να γίνει - μέσα από την ατελείωτη σειρά των αντιλαϊκών μέτρων - «παράδεισος» κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ψηφίζοντας ένα τρίτο μνημόνιο, κλείνοντας - μόνο από πέρυσι τέτοια εποχή και με συνοπτικές διαδικασίες - δύο «αξιολογήσεις» με εκατοντάδες «προαπαιτούμενα» αντιλαϊκά μέτρα, που ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας, θωρακίζοντας περαιτέρω το νομοθετικό πλαίσιο για την ένταση της εκμετάλλευσης, «στριμώχνοντας» σε ορίζοντα πολλών χρόνων τις λαϊκές ανάγκες για να δώσει και άλλο «δημοσιονομικό χώρο» στις ανάγκες των ομίλων.

Να πανηγυρίζουν για το ότι ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που με την προβιά της «αριστεροσύνης» «πετυχαίνει» εκεί όπου οι προηγούμενοι δεν μπόρεσαν, ξεθεμελίωσε το απεργιακό δικαίωμα, απελευθέρωσε τις ομαδικές απολύσεις, έδωσε το «λοκ άουτ» στην εργοδοσία, σπάει - με το μαστίγιο και το καρότο - «όλα τα ταμπού», όπως βαφτίζουν τα αστικά επιτελεία τα δικαιώματα που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια.

Να βλέπουν με ικανοποίηση το πώς ο «αντιλαϊκός οίστρος» της κυβέρνησης επεκτείνεται και σε διεθνές επίπεδο. Εκεί όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για λογαριασμό των συμφερόντων της αστικής τάξης και του «οράματός» της για μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, διεκδικεί το ρόλο σημαιοφόρου των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Μ. Ανατολής, της ΝΑ Μεσογείου. Η χρονιά που πέρασε, με την πολύπλευρη επέκταση της εμπλοκής στους επικίνδυνους σχεδιασμούς, με αποκορύφωμα το «ξέπλυμα» στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, και μάλιστα στο πρόσωπο του «διαβολικά καλού» Ντ. Τραμπ, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική.

Σήμερα που η κυβέρνηση πουλάει τη νέα απάτη της «εξόδου από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια», καλώντας το λαό να στρατευτεί ξανά πίσω από τους στόχους του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι χρειάζεται να αξιοποιήσουν την πείρα αυτή, με το βλέμμα όχι στο παρελθόν και σε όσα η κυβέρνηση τους ζητάει να θεωρήσουν ως «περασμένα - ξεχασμένα», αλλά στο σήμερα και το αύριο.

Να «καταθέσουν» την εμπειρία που απέκτησαν, όχι στο «ταμείο» της απογοήτευσης και της παραίτησης στο όνομα του «ρεαλισμού» και του ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», όπως λένε κυβέρνηση και αστικά επιτελεία, αλλά στο «ταμείο» της οργάνωσης και της διεκδίκησης για ανάκτηση των απωλειών, για ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των ίδιων και των οικογενειών τους.

Σήμερα που η κυβέρνηση καλεί ξανά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να διαλέξουν ανάμεσα στη «Σκύλλα και τη Χάρυβδη», για το αν εκείνοι ή οι «άλλοι» θα διαχειριστούν την «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου, τώρα που στήνονται και νέα σχήματα εγκλωβισμού του λαού, οι εργαζόμενοι χρειάζεται να θυμηθούν το πώς έφτασαν έως εδώ, το τι σήμαιναν για τους ίδιους και τις οικογένειές τους τα κάλπικα και εκβιαστικά διλήμματα, οι ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, η επιλογή του τάχα «μικρότερου» κακού, που σηματοδότησε πορεία από το κακό στο χειρότερο.

Τρία χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι έχουν παραπάνω από αρκετές αποδείξεις για το ότι δεν μπορούν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στην εναλλαγή των αστικών κομμάτων, ούτε και στους κάθε λογής σωτήρες. Για το πώς η κάθε αστική κυβέρνηση, ανεξάρτητα από «αναφορές» και «αφετηρίες», συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη, επεκτείνει το αντιλαϊκό της έργο, αποδεικνύεται χειρότερη για το λαό, γιατί χειρότερο γίνεται το ίδιο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που τις δικές του «ανάγκες» και αδιέξοδα φορτώνουν στις πλάτες του λαού.

Γιατί η καπιταλιστική οικονομία έχει τους δικούς της νόμους και η ανάκαμψη των κερδών απαιτεί - παντού και πάντα - την πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης, απαιτεί μέτρα στήριξης των επενδύσεων του κεφαλαίου, «δημοσιονομική πειθαρχία», «άνοιγμα νέων αγορών» που τσακίζει αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, αλλά και ένταση της καταστολής, του αυταρχισμού, της προσπάθειας οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες να μπουν στο «γύψο».

Σήμερα που η κυβέρνηση επαναφέρει με το μανδύα της «δίκαιης ανάπτυξης» την απάτη ότι η ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών περνάει μέσα από τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, οι εργαζόμενοι χρειάζεται να «μετρήσουν» την πείρα αυτή, βλέποντας καθαρά ότι «ούτε στη Δευτέρα Παρουσία» τα δυο αυτά δεν συμβιβάζονται.

Οτι οι μόνες θυσίες που πιάνουν τόπο είναι αυτές για τις δικές τους ανάγκες, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, τις κυβερνήσεις του και όσους το υπηρετούν.


Τ. Κ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ