Η παρουσία της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά τα δύο τελευταία χρόνια συνέβαλε στην ανάκτηση της «χαμένης του τιμής, αποτέλεσμα των συνεχών κινητοποιήσεων των τελευταίων ετών», σημειώνουν - σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» - κύκλοι της Διεθνούς Ναυτικής Ενωσης. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Πειραιάς εξελίσσεται σε κορυφαίο σταθμό διακίνησης κοντέινερ, έχοντας σημειώσει το 2011 αύξηση κατά 73% στη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων σε σχέση με το 2010.

Είναι φανερό ότι η γεωγραφική θέση της χώρας την έχει μετατρέψει σε ιδιαίτερα σημαντικό πέρασμα για τις μπίζνες των πολυεθνικών. Η ...«χαμένη τιμή» του πρώτου λιμανιού της χώρας, για την οποία τόσο αγωνιούν τα ΜΜΕ και επιτελεία της αστικής τάξης, αφορά τις κινητοποιήσεις που στρέφονται ενάντια στις οδυνηρές συνέπειες που έχει για τους εργαζόμενους η ανάπτυξη σύμφωνα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Τις κινητοποιήσεις στις οποίες πρωτοστατούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, καταγγέλλοντας ότι η αύξηση της εμπορικής κίνησης στο λιμάνι δε θα συνοδεύεται από π.χ. αύξηση θέσεων σταθερής εργασίας, με πλήρη δικαιώματα, αλλά από επέκταση και κυριαρχία των εργασιακών συνθηκών και σχέσεων σκλαβιάς, πολλαπλασιασμό των «ατυχημάτων», όπως και έγινε. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι, συνολικά ο λαός, όχι μόνο δεν πρέπει να μοιράζονται τους πανηγυρισμούς των αστικών ΜΜΕ για την ανάπτυξη του Πειραιά, αλλά πρέπει να παίρνουν τα μέτρα τους ενάντια σε όσους θεωρούν απώλεια ...τιμής την αγωνιστική διεκδίκηση της εργασίας με δικαιώματα, της ίδιας της ζωής τους που καταστρέφουν η ολοένα εντεινόμενη εκμετάλλευση των πολυεθνικών όπως π.χ. η COSCO και η ολοένα και πιο βαθιά αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων για να κερδοφορεί το κεφάλαιο.

«Τα μέτρα τα παίρνουμε για να μη γίνουμε Βουλγαρία» διατυμπανίζουν σε κάθε ευκαιρία οι κυβερνώντες και τα αστικά ΜΜΕ, επιχειρώντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού και να αντιστρέψουν πλήρως την πραγματικότητα, ότι δηλαδή τα μέτρα που παίρνουν για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων οδηγούν μαθηματικά σε βαλκανοποίηση και κινεζοποίηση των μισθών. Αθελά τους όμως τους ξεφεύγει η αλήθεια, καθώς δεν μπορούν να κρύψουν το θαυμασμό τους για το πρότυπο της γειτονικής χώρας. Χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή είναι χτεσινό άρθρο στην «Καθημερινή», με αφορμή την απελευθέρωση των χερσαίων μεταφορών που, όπως αναφέρει, έχει οδηγήσει χιλιάδες ιδιοκτήτες φορτηγών να μεταφέρουν την έδρα τους στη Βουλγαρία: «Χιλιάδες ιδιοκτήτες φορτηγών πηγαίνουν στη γειτονική χώρα, όπου δημιουργούν μια νέα εταιρεία, με διαδικασία που ολοκληρώνεται σε 1-2 μέρες. Η εταιρεία αυτή αγοράζει φορτηγό και με γρήγορη διαδικασία, πληρώνοντας τέλη από 300 έως 3.000 ευρώ, εκτελεί μεταφορικό έργο με άδειες και πινακίδες χώρας - μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης», τονίζεται στο άρθρο και συνεχίζει: «Οι Eλληνες ιδιοκτήτες της βουλγαρικής εταιρείας πληρώνουν φόρο στα κέρδη 10%-12% και εργοδοτικές εισφορές 16%, ενώ στην Ελλάδα θα ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν φόρο 45%, επιπλέον έκτακτες εισφορές κ.λπ., αλλά και εργοδοτικές εισφορές, που είναι πάνω από 50% στις αμοιβές. Αν μάλιστα προσλάβουν και Bούλγαρους οδηγούς (όπως κάνουν πολλοί), τα έξοδα είναι ακόμη μικρότερα...». Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Για να μη φύγει το κεφάλαιο στη Βουλγαρία, καλύτερα να μετατρέψουμε τη χώρα σε παράδεισο για το κεφάλαιο όπως είναι οι γειτονικές χώρες. Κι όμως δε διστάζουν την ίδια στιγμή να κατηγορούν το ΚΚΕ πως αν εφαρμοστεί η πολιτική του θα γίνουμε Αλβανία και Βουλγαρία...