ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 25 Γενάρη 2000
Σελ. /48
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Πληρώνει ενοίκιο για κτίριο που δε χρησιμοποιεί

Σε ταράτσα(!) στεγάζεται ο παιδικός σταθμός Νο 5, στην πλατεία Γκύζη
Σε ταράτσα(!) στεγάζεται ο παιδικός σταθμός Νο 5, στην πλατεία Γκύζη
Περίπου 57 εκατομμύρια έχει δαπανήσει, μέχρι σήμερα, ο Δήμος Αθηναίων για την ενοικίαση και μόνον ενός κτιρίου, που υποτίθεται πως... στο μέλλον θα στεγάσει τα μαγειρεία και τα γραφεία της Διοίκησης του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών (ΔΒΑ). Το Σεπτέμβρη του 1998, με κατεπείγουσα απόφαση του δημάρχου και προέδρου ταυτόχρονα του ΔΒΑ, Δ. Αβραμόπουλου, νοικιάστηκε το κτίριο ενός πρώην εργοστασίου στην οδό Ρόδων 181, στα Σεπόλια, ώστε να στεγαστούν εκεί οι παραπάνω υπηρεσίες. Από τότε ο δήμος εξακολουθεί να πληρώνει κανονικά το ενοίκιο - 3,6 εκατομμύρια το μήνα - χωρίς κανείς να γνωρίζει τι εργασίες γίνονται και πότε θα παραδοθεί έτοιμο το κτίριο στο Βρεφοκομείο.

Πέρα από τη σπατάλη χρημάτων, που συνεπάγεται η παραπάνω απόφαση του δημάρχου, σημαντικά ερωτηματικά προκαλούνται για την επιλογή του συγκεκριμένου κτιρίου, όταν για το χώρο όπου στεγάζονται τώρα τα γραφεία του ΔΒΑ ο δήμος δεν πληρώνει ενοίκιο, ούτε επίκειται έξωση. Οταν δεν προϋπήρξε πρόταση για αγορά ή ενοικίαση άλλου κτιρίου, ούτε βέβαια διαγωνισμός. Οταν θα χρειαστούν εκατοντάδες εκατομμύρια, ώστε το συγκεκριμένο κτίριο να αποκτήσει την απαραίτητη υποδομή.

Με τη συγκεκριμένη επιλογή διαφώνησαν και αντέδρασαν ο Σύλλογος Εργαζομένων και τέσσερα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Βρεφοκομείου, εκ των οποίων οι δύο ανήκουν στην παράταξη του Αβραμόπουλου. Τις διαφωνίες επιχείρησε να αποκρύψει η αντιδήμαρχος και αντιπρόεδρος του Βρεφοκομείου, Μ. Αδαμοπούλου, η οποία, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, είπε πως η επινοικίαση και μεταστέγαση των μαγειρείων και υπηρεσιών του ΔΒΑ ήταν αίτημα των εργαζομένων. Οπως χαρακτηριστικά κατήγγειλε η Βέρα Γιωτοπούλου, μέλος του Διοικητικού Συλλόγου του ΔΒΑ, σε ομιλία της στην Ολομέλεια της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», «η εκμίσθωση του ακινήτου έγινε παρά τις πολλές αντιδράσεις του Συλλόγου Εργαζομένων και τεσσάρων μελών της Διοίκησης, ενώ 16 μήνες τώρα, δε γνωρίζουμε αν έγιναν κάποιες εργασίες στο χώρο και πότε θα γίνει η μετεγκατάσταση».

Ενας γιατρός για 3.000 παιδιά

Κατά 50% αυξήθηκαν το 1999 τα τροφεία που πληρώνουν οι γονείς
Κατά 50% αυξήθηκαν το 1999 τα τροφεία που πληρώνουν οι γονείς
Η ίδια, στη συγκεκριμένη ομιλία, έκανε μια αναλυτική παρουσίαση της κατάστασης που επικρατεί στους παιδικούς σταθμούς του δήμου, η οποία μακράν απέχει από τα ευχολόγια του δημάρχου περί «κατάλληλα οργανωμένων και στελεχωμένων παιδικών σταθμών». Επιγραμματικά θα αναφέρουμε την έλλειψη σταθμών με την απαραίτητη υποδομή για να φιλοξενήσουν βρέφη. Από τους 39 σταθμούς μόνον 5 δέχονται παιδιά 8 μηνών, άλλοι 12 δέχονται παιδιά ηλικίας 18 μηνών και πάνω και οι υπόλοιποι 21 δέχονται παιδιά από 2,5 χρόνων και πάνω. Συνολικά φιλοξενούνται 3.000 παιδιά, στα οποία αντιστοιχεί μόλις ένας γιατρός! Χαρακτηριστικό της ανάγκης να δημιουργηθούν νέοι σταθμοί είναι το γεγονός πως σε έναν μόνο παιδικό σταθμό φέτος απορρίφθηκε το 1/3 των αιτήσεων των γονέων, λόγω έλλειψης επαρκούς χώρου. Οι υπάρχοντες, στην πλειοψηφία τους, δεν έχουν κήπο ή αυλή και τα παιδιά παίζουν στις ταράτσες. Κάποιοι στεγάζονται σε ορόφους πολυκατοικιών, άλλοι σε ημιυπόγεια, ενώ υπάρχουν παιδικοί σταθμοί όπου για κάθε παιδί αντιστοιχούν μόλις 1,2 τετραγωνικά μέτρα.

Οι παιδικοί σταθμοί σιτίζονται από δυο μαγειρεία - το ένα βρίσκεται στον 8ο σταθμό στο σταθμό Λαρίσης και αποτελείται από 1,5 δωμάτια, το δεύτερο στους Αμπελόκηπους, όπου οι συνθήκες εργασίας είναι δύσκολες και το προσωπικό ελλιπές. Η έλλειψη προσωπικού είναι γενικότερο κακό στους παιδικούς σταθμούς της Αθήνας, το κυριότερο, δε, είναι πως δεν προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό - ώστε να υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση και ως εκ τούτου μια συνέχεια στο παιδαγωγικό και οργανωτικό έργο - αλλά εποχιακοί 8μηνίτες.

Για όλες τις παραπάνω... υπηρεσίες οι γονείς πλήρωσαν τον προηγούμενο χρόνο τροφεία, αυξημένα κατά 50%! Κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί, καθώς η πλειοψηφία του Αβραμόπουλου αποδέχτηκε να μεταβιβαστούν στο δήμο περίπου 80 κρατικοί παιδικοί σταθμοί, χωρίς βέβαια η κυβέρνηση να καλύπτει το σύνολο των δαπανών για τη λειτουργία τους.


Χ. Δ,


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Κόντρα στη βαρυχειμωνιά

Την είδα προχτές στο κηπάκι μιας μικρής αυλής. Είχε πετάξει τα πρώτα λευκά άνθη της, ενώ εκατοντάδες άλλα μπουμπούκια στα κλαδιά της ήταν έτοιμα ν' ανοίξουν τα πέταλά τους, για να αναγγείλουν μέσα στην καρδιά του χειμώνα τον ερχομό της άνοιξης. Γύρω της, τέσσερα - πέντε άλλα καρποφόρα, φοβισμένα από την παγωνιά, συνέχιζαν μακάρια τη «χειμέρια νάρκη» τους. Ούτε καν «μάτια» δεν είχαν εμφανιστεί στα κλαδιά τους. Γενάρης ακόμη και πού να τολμήσουν να ξυπνήσουν. Εχει πολύ χειμώνα ακόμη μπροστά και δεν είναι για «ανδραγαθίες», σαν της αμυγδαλιάς. Ας έρθει Μάρτης, να σιγουρέψουν πως φτάνει η άνοιξη και τότε, ναι, θα ξυπνήσουν κι αυτά, μην έχοντας πλέον κανέναν κίνδυνο από τα ξεροβόρια και τους χιονιάδες.

Κοιτούσα, προχτές, εκεί στο μικρό κηπάκι την αμυγδαλιά με τα πρώτα άνθη επάνω της και τις ξερές βερικοκιές και μηλιές που ήταν δίπλα της και σκεφτόμουν πως αυτό το δεντράκι που ανθίζει μέσα στο καταχείμωνο συμβολίζει, δίχως άλλο, την ελπίδα που ζει στις καρδιές ανθρώπων ακόμη και σε σκοτεινές εποχές, όπως αυτή που ζούμε τώρα. Και συμβολίζει παράλληλα την τόλμη των αγωνιστών όλου του κόσμου, που καμιά δύναμη δεν μπορεί να τους αποχυμώσει και να τους αδρανοποιήσει. Οταν τα πάντα γύρω είναι σε «χειμέρια νάρκη» αυτοί μόνο διατηρούν εντός τους τα νάματα της ζωής και μπορούν έτσι να σαλπίζουν μες στη βαρυχειμωνιά ότι η άνοιξη του κόσμου θα έρθει, όσο κι αν αργεί ακόμη.

Με περίσκεψη αντιμετώπισαν πάντα οι «σώφρονες» την τόλμη της αμυγδαλιάς και της απέδωσαν εύκολα το χαρακτηρισμό της «άμυαλης». Αλλά πέστε μου, στ' αλήθεια, πότε η λογική εγκατέλειψε τη σιγουριά του εδάφους, για να αναζητήσει την επικίνδυνη ομορφιά των αιθέρων, εκεί όπου ζουν τα ιδανικά και τα όνειρα; Αλλά και πότε η λογική του υπολογισμού κατόρθωσε να ξεφύγει από τη μετριότητα, για να πετύχει κάτι θαυμαστό; Ανθρωποι, λοιπόν, αποχυμωμένοι από τη δύναμη της τόλμης και των οραματισμών οι «ρεαλιστές» - οι βερικοκιές και οι μηλιές του κόσμου - ήταν επόμενο να χαρακτηρίσουν «τρελή» την αμυγδαλιά, που ανθίζει μέσα στο Γενάρη. Πού να καταλάβουν αυτοί οι στεγνοί και φοβισμένοι ότι δεν είναι η αφροσύνη που ωθεί αυτό το δέντρο στο τόλμημά του. Είναι μόνον η δύναμη της αντίστασης στο χειμώνα και ο πόθος του να δει να φεύγει η καταχνιά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, για να λάμψει ο ήλιος επί της γης.

Οι ίδιες ακριβώς δυνάμεις και μυστικές φωνές ζωής οιστρηλατούν και τους ιδεολόγους του κόσμου. Και όταν ο χειμώνας απλώνεται σ' ολόκληρη την οικουμένη, όπως τώρα, μόνο το δικό τους αίμα κυκλοφορεί πυρωμένο και μόνο η δική τους ματιά σπιθίζει και διαπερνά τα νέφη. Είναι οι τολμηροί, οι οραματιστές και όχι οι άσοφοι ή οι αιθεροβάμονες. Και μην τους χαρακτηρίσετε έτσι, ακόμη και όταν τους δείτε να δεινοπαθούν απ' την αγριότητα, κόντρα στη θύελλα και στα χιόνια είναι που κάνει ανυπέρβλητη την τόλμη τους και εκθαμβωτικό το μεγαλείο της ψυχής τους.

Ας σταθούμε, λοιπόν, όλοι όχι με περίσκεψη, αλλά με θαυμασμό μπροστά στους αγωνιστές, που παλεύουν και θερμαίνουν την ελπίδα της αναγέννησης και της ανάτασης αυτού του καθημαγμένου από τη «νέα τάξη» κόσμου. Αυτοί είναι το «άλας της γης». Κι αν θέλετε να μάθετε το μυστικό της δύναμης και της τόλμης τους εύκολο είναι. Οταν προχωρήσει ο καιρός και έρθει ο Μάρτης βγείτε έξω και κοιτάξτε στους κήπους στα πάρκα - όπου μπορείτε - κάποια αμυγδαλιά. Θα δείτε τότε ότι το ξεροβόρι του χειμώνα δεν μπόρεσε, όσο κι αν προσπάθησε να της τινάξει όλα τα άνθη. Κάποια έμειναν αλώβητα πάνω στα κλαδιά της και έδεσαν τώρα καρπούς αποδεικνύοντας έτσι ότι ο χειμώνας δεν είναι ανίκητος!


Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ