Η ένταση της αντεργατικής επίθεσης συνοδεύεται από ένταση της τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς. Οσο πιο σκληρή είναι η επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργατοϋπαλλήλων, τόσο περισσότερο αναπτύσσονται σύνθετα συστήματα εκφοβισμού και υποταγής τους και έρχονται να προστεθούν στις ήδη δοκιμασμένες μεθόδους τρομοκράτησης. Ο στόχος παραμένει ίδιος: Να κάτσουν οι εργαζόμενοι «στ' αυγά» τους, να δεχτούν αδιαμαρτύρητα το πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους, να γίνουν συνεργοί στην προσπάθεια της εργοδοσίας να διασπάσει τους αγώνες τους.

Μ' αυτό το σκοπό, νέα συστήματα ασφυκτικού ελέγχου βρίσκουν τη θέση τους δίπλα στις απειλές και τους προπηλακισμούς εργαζομένων, στις απολύσεις όσων αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι, στους εκβιασμούς και την απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων. Παρακολουθούν, καταγράφουν και αξιολογούν το βαθμό υποταγής των εργαζομένων. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα κρούσματα που κατέγραψε το τελευταίο μόνο διάστημα το ρεπορτάζ του «Ρ», ανάμεσά τους και αυτά που παρουσιάζονται πιο κάτω.

Σύστημα «Μυστικός Πελάτης» (Mystery Shoper): Πριν λίγες μέρες, η διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας ενημέρωσε τα καταστήματα του δικτύου της ότι συνεργάζεται με εταιρεία που προσφέρει την υπηρεσία «μυστικός πελάτης». Ενα σύστημα που ήδη εφαρμόζεται σε άλλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και παγκόσμια. Η εταιρεία που προσφέρει την υπηρεσία στέλνει άτομα στην επιχείρηση που συνεργάζεται, τα οποία υποδύονται τον «πελάτη» και «αξιολογούν» πόσο υπάκουος είναι ο εργαζόμενος στις εντολές της εργοδοσίας. Στόχος είναι ο εργαζόμενος να θεωρεί ότι κάθε πελάτης μπορεί να είναι ένας «μυστικός πελάτης» που τον «αξιολογεί» για λογαριασμό της εργοδοσίας. Σαν συνέπεια, βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση, έχοντας σαν δεδομένο ότι ο κάθε πελάτης μπορεί να είναι εν δυνάμει χαφιές της εργοδοσίας. Το γεγονός, εξάλλου, ότι η τράπεζα ενημερώνει πως ο έλεγχος θα γίνεται ανά τρίμηνο σε κάθε κατάστημα, στοχεύει ακριβώς στο να παρατείνει και να εντείνει την τρομοκράτηση του εργαζόμενου, που δεν ξέρει από και πότε «θα του 'ρθει».

Σύστημα «Speak up» («Σπικ απ» - «Μίλα»): Στα τέλη Νοέμβρη 2008, η εργοδοσία της «Μινέρβα ΑΕ» ανακοίνωσε στους εργάτες ότι από το Δεκέμβρη 2008 θα εφαρμόσει το σύστημα «σπικ απ». Με βάση τα όσα προβλέπει το σύστημα, οι εργαζόμενοι καλούνται να καταγγέλλουν ανώνυμα αδικήματα που μπορεί να έχουν συμβεί στην εταιρεία. «Αυτά μπορεί να αφορούν εγκληματική ενέργεια, απάτη, κλοπή ή φθορά περιουσίας ακόμα και διακρίσεις, εκφοβισμούς ή παρενοχλήσεις προς το πρόσωπο κάποιου υπαλλήλου. Ολα αυτά εμπιστευτικά και ανώνυμα χωρίς να χρειαστεί να αποκαλύψετε την ταυτότητά σας», σημειώνει στην ανακοίνωσή της η εργοδοσία. Οι καταγγελίες θα γίνονται «μέσω ενός τηλεφωνικού κέντρου άμεσης επικοινωνίας» (η κλήση είναι δωρεάν), που παρέχει μια άλλη επιχείρηση, η Expolink, η οποία ειδικεύεται στην παροχή τέτοιων υπηρεσιών! Το συγκεκριμένο σύστημα, εκτός από το ότι καλλιεργεί κλίμα φόβου, οδηγεί στη διαίρεση και τη διάσπαση των εργαζομένων. Ο καθένας μπορεί να υποψιάζεται ότι ο συνάδελφός του ενδέχεται να τον καταγγείλει για οποιονδήποτε λόγο. Και βέβαια το ίδιο ισχύει για τον ίδιον από τους συναδέλφους του. Ετσι, στο μυαλό όλων ο κάθε συνάδελφός του είναι και ένας εν δυνάμει ρουφιάνος.

Θυρίδα πληροφοριών: Παραπλήσιο με την παραπάνω μέθοδο είναι και το σύστημα που βάζει σε εφαρμογή η Αγροτική Τράπεζα, ακολουθώντας πρακτικές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που εποπτεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Με εγκύκλιο που εξέδωσε στις 20 Γενάρη 2008, η διοίκηση της τράπεζας ενημερώνει τους υπαλλήλους της ότι «σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 2577/9 Μάρτη 2006 Πράξη Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, τα Πιστωτικά Ιδρύματα οφείλουν να διασφαλίζουν, μέσω θεσμοθετημένων διαδικασιών, τη δυνατότητα πραγματοποίησης ανώνυμων αναφορών και την προστασία των υπαλλήλων, που μέσω αυτών ενημερώνουν το ΔΣ ή την Επιτροπή Ελέγχου για σοβαρές παρατυπίες, παραλείψεις ή αξιόποινες πράξεις που υπέπεσαν στην αντίληψή τους». Για τους λόγους αυτούς, «έχει ανοιχτεί ταχυδρομική θυρίδα με τα παρακάτω στοιχεία (σ.σ. αναφέρονται αναλυτικά), στην οποία είναι δυνατόν να αποστέλλονται οι εν λόγω ανώνυμες αναφορές». Με άλλα λόγια, η τράπεζα καλεί τον κάθε υπάλληλο χωριστά να γίνει χαφιές του συναδέλφου του, εξασφαλίζοντας μάλιστα και την ανωνυμία του καταγγέλλοντα, όπως προβλέπεται και από τα ευρωενωσιακά πρότυπα της πατέντας. Ο κάθε εργαζόμενος αναγκάζεται έτσι να θεωρεί το διπλανό του όχι σαν συνάδελφο που έχουν τα ίδια προβλήματα και άρα μαζί πρέπει να αγωνιστούν, αλλά σαν έναν εν δυνάμει χαφιέ, που κάτω από το βάρος προσωπικών κρίσεων ή για να πουλήσει εκδούλευση στην εργοδοσία, μπορεί να τον καταγγείλει.

Σύστημα «ωρομέτρησης»: Το καλοκαίρι του 2008 η εταιρεία «First Call» (προσφέρει υπηρεσίες «διαχείρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών πελατών» σε τράπεζες) ανακοίνωσε γραπτά στους εργαζόμενους ότι θέτει σε εφαρμογή ένα νέο σύστημα ωρομέτρησης (εφαρμόζεται από διάφορες επιχειρήσεις σε ποικίλες μορφές), βάσει του οποίου ο χρόνος εργασίας διακρίνεται σε «παραγωγικό» και «μη παραγωγικό». Στόχος να ξεπατώνονται οι εργαζόμενοι στη δουλειά, ώστε κάθε στιγμή του χρόνου εργασίας να είναι κερδοφόρα για την εργοδοσία. Σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων σαν «μη παραγωγικός» χρόνος λογίζεται, ανάμεσα σε άλλα, η υπέρβαση του μέγιστου χρονικού ορίου που ορίζει η εταιρεία στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις των εργαζομένων με τους πελάτες! Ο «μη παραγωγικός» θα πρέπει να αναπληρωθεί από τον εργαζόμενο ή να αφαιρεθεί από το μισθό του. Πρόκειται για έναν ασφυκτικό έλεγχο του χρόνου εργασίας και των ενεργειών του εργαζόμενου, που πέρα από το σπάσιμο του χρόνου εργασίας, κατά τις προωθούμενες οδηγίες της ΕΕ, αποσκοπεί και στη «στρατικοποίηση» του χώρου εργασίας και άρα στην τρομοκράτηση του εργαζόμενου που βρίσκεται υπό διαρκή επιτήρηση. Υστερα από παρέμβαση του Σωματείου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Αττικής, η εργοδοσία υποχρεώθηκε να πάρει πίσω το απαράδεκτο «σύστημα ωρομέτρησης». Πληροφορίες αναφέρουν, ωστόσο, ότι επιχειρεί να το επαναφέρει, προφανώς επειδή η χρήση του κρίθηκε εποικοδομητική στην κερδοφορία της επιχείρησης.

Πολυκαταστήματα «JUMBO»: Μετά την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 10 Δεκέμβρη 2008 η εργοδοσία των καταστημάτων απέλυσε τον κομμουνιστή εργαζόμενο Νίκο Νικολόπουλο, επειδή πήρε μέρος στην απεργία. Η απόλυση ανακλήθηκε με την άμεση παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων (προχώρησαν σε αποκλεισμό του καταστήματος που δούλευε ο εργαζόμενος, στη Βάρη). Ομως, πριν λίγες μέρες, στις 12 Γενάρη 2009, η εργοδοσία απέλυσε ξανά τον εργαζόμενο, αφού προηγουμένως έχει προσπαθήσει να τον εξαναγκάσει σε παραίτηση. Μάλιστα, επιχείρησε να τον εξαγοράσει, προτείνοντάς του 50.000 ευρώ, για να αποχωρήσει «οικειοθελώς», γιατί αλλιώς, όπως του είπαν, κινδυνεύει. Ο εργαζόμενος δεν υπέκυψε στις απειλές και ενημέρωσε το ταξικό του συνδικάτο. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ πανελλαδικά προχώρησαν σε αλλεπάλληλους αποκλεισμούς καταστημάτων της αλυσίδας, καθώς ο αγώνας για την ανάκληση της απόλυσης συνεχίζεται με πολύμορφες κινητοποιήσεις.

Ξενοδοχειακό συγκρότημα «ΑΣΤΕΡΑΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ»: Το τελευταίο διάστημα, η πολυεθνική εταιρεία «Στάργουντ», διαχειρίστρια του ξενοδοχειακού συγκροτήματος, έχει εντείνει τις προσπάθειες τρομοκράτησης των εργαζομένων. Πριν λίγες μέρες, «τσιράκι» της πολυεθνικής επιτέθηκε με προπηλακισμούς στην οργανωτική γραμματέα του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αθήνας, Μερόπη Αλικώτη, επειδή καλούσε ανοιχτά τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν σε πιέσεις και εκβιασμούς της εργοδοσίας. Και μια μέρα μετά, απέλυσε τον μόνιμο υπάλληλο, Αλέξη Μητρόπουλου, γιατί δε δέχτηκε από φύλακας να αλλάξει δουλειά σε πλύντης. Με ανακοίνωσή του το κλαδικό Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής κατήγγειλε τον προπηλακισμό και την απόλυση, σημειώνοντας ότι «αποτελούν γεγονότα που αποδεικνύουν ότι η αντιπαράθεση με την εργοδοσία πρέπει και θα οξυνθεί από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, κόντρα στην επιδίωξη της εργοδοσίας να αντικαταστήσει τους εργαζόμενους με σταθερή δουλειά από άλλους με ελαστικές σχέσεις εργασίας».