Θερμό χειροκρότημα για την παράσταση «Οι μέρες της Κομμούνας» που ανέβασε η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ
Τιμώντας τις κόκκινες μέρες της Κομμούνας η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ επέλεξε φέτος να ανεβάσει το θεατρικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Οι μέρες της κομμούνας». Πρώτη παρουσίαση, στο κοινό του Φεστιβάλ, την Πέμπτη το απόγευμα στο θεατράκι στο στέκι του Πολιτισμού.
Τα «φώτα» στρέφονται στο επαναστατημένο Παρίσι και στις έντονες συζητήσεις των κομμουνάρων τόσο για τον παλιό κόσμο που έχει σαπίσει, όσο και για το μέλλον που εγκαινίασε η μεγάλη σύγκρουση της εργατικής τάξης με τους εκμεταλλευτές της τον 19ο αιώνα. Ο άφθαστος ηρωισμός, ο νέος κόσμος που ανατέλλει, αλλά και οι αμφιβολίες, οι ταλαντεύσεις είναι όλα παρόντα στο έργο. Από τη μία, ο παλιός ο κόσμος που γνωρίζει πολύ καλά πως «το θεμέλιο του πολιτισμού μας είναι η ιδιοκτησία, πρέπει να την υπερασπιστούμε έναντι οιουδήποτε τιμήματος» και από την άλλη οι εργάτες του Παρισιού που συνειδητοποιούν πια την αποστολή της τάξης τους... «Βλέποντας να υψώνετε παλάτια και στέγη πουθενά για μας... Απόφαση να γίνουνε δικά μας! Οι τρώγλες περίσσεψαν για μας».
Στη θεατρική ομάδα συμμετέχουν: Βαγγέλης Βάντζος, Αλέξανδρος Βογδάνος, Αθηνά Γεωργοπούλου, Νίκος Γιόφτσος, Δήμητρα Ελευθερίου, Φώτης Ζεέρης, Ηλέκτρα Ζίρα, Χριστιάνα Κιόσια, Σπύρος Μαμάης, Τάσος Μανωλόπουλος, Δανάη Μάντζου, Μάγδα Μαρμάρου, Αναστασία Ματθαίου, Δημήτρης Μπακλαβάς, Κώστας Σαζακλόγλου, Γιώτα Σπανού, Σίντυ Τανέ, Δημήτρης Τσιλιμέκης, Κώστας Τσίτσικας, Αποστόλης Φραγκούλης και οι μικροί: Δημήτρης και Στέφανος.
Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσαγκαράκης. Βοηθός σκηνοθέτη: Γιοβάνα Καποδίστρια. Σκηνικά: Βικτώρια Νταρίλα. Κοστούμια: Κλαίρη Γερανίου, Αλεξάνδρα Πετροπούλου, Ιωάννα Σαγώνα. Απόδοση τραγουδιών στα ελληνικά: Γιώργος Θεοφάνους, Αμέρισσα Φτούλη. Ηλεκτρική κιθάρα, θέρεμιν: Γιώργος Θεοφάνους. Τραγούδι, κρουστά: Αμέρισσα Φτούλη. Sound design: Γιώργος Θεοφάνους. Φωτισμοί: Γκίκας Γιακουμής.
Ο QBX ξεσήκωσε τον κόσμο που βρέθηκε στη σκηνή με το beat box του, ενώ μαζί με τους «Αδεια Κλεψύδρα» και τον Matt τραγούδησαν για την οικογένεια αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι στην καθημερινότητά τους, στο σχολείο, και ειδικότερα για αυτά με τα οποία ήρθαν αντιμέτωποι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στέλνοντας μήνυμα αντεπίθεσης με τους στίχους τους, ξεκαθαρίζοντας πως η νέα γενιά δεν πρόκειται να σωπάσει.
Αμέσως μετά, τη σκυτάλη για άφθονο γέλιο πήρε το stand up comedy με τον Αλέξανδρο Μαλιάτση - Σάλα και τον Σπήλιο Φλώρο. Στη σκηνή αρχικά ανέβηκε ο Σπήλιος Φλώρος, ο οποίος διακωμώδησε μια σειρά θεμάτων που απασχολούν ιδιαίτερα τη νεολαία, ανάμεσά τους την κατάσταση με την πανδημία, την επιλογή επαγγέλματος, τις σχέσεις με τους γονείς κ.λπ. Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος Μαλιάτσης - Σάλα κάλεσε το κοινό να ανασύρει δικές του αστείες αναμνήσεις, επιλέγοντας το θέμα της σχέσης μεταξύ αδελφών, από την οπτική του μικρότερου βέβαια, ενώ στη συνέχεια μοιράστηκε δικές του ...άβολες στιγμές. Κλείνοντας, και οι δύο κωμικοί έδωσαν συγχαρητήρια στην ΚΝΕ για τη διοργάνωση του Φεστιβάλ.
«Είναι μεγάλη τιμή και χαρά που παίζουμε στο Φεστιβάλ», είπαν ανοίγοντας τη συναυλία τους, με το κοινό να τους καταχειροκροτεί. Ως «ένα τρένο προς την Ανατολή για μια καλύτερη κοινωνία» αυτοπροσδιορίστηκαν, προτού χαρίσουν ροκ μελωδίες, τραγούδια γνωστά και πιο «ψαγμένα», αλλά και δικές τους διασκευές, με τον κόσμο να τους ανταμείβει με ένα ζεστό χειροκρότημα. «Immigrant Song», «Come Together» και άλλα τραγούδια αποτέλεσαν μέρος του ρεπερτορίου του συγκροτήματος, που μέχρι το τέλος κράτησε το κέφι στα ύψη...
Ακολούθησε το απολαυστικό για μία ακόμα φορά stand up comedy του Χριστόφορου Ζαραλίκου. Ορμητικός, χωρίς να αφήσει σε χλωρό κλαρί ζητήματα της επικαιρότητας, χάρισε πολύ γέλιο στο κοινό, το οποίο πάντα συμμετέχει στις παραστάσεις του.
Η πανδημία, οι κυβερνητικοί χειρισμοί στην Εκπαίδευση, η απεργία των εργαζομένων στο «e-food», η αντίληψη των μεγάλων επιχειρήσεων για τον μισθό, εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας ήταν από τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε, με το γνωστό και αγαπημένο στο κοινό του Φεστιβάλ χιούμορ του.
«Είμαστε εδώ, αλλά λείπει ένας, ο Μίκης. Ορφανέψαμε, πιο μεγάλη ορφάνια δεν νιώσαμε ποτέ», σημείωσε η Φ. Βελεσιώτου ανεβαίνοντας στη σκηνή. «Είναι ο άνθρωπος που μας γέμισε πολιτισμό, γι' αυτόν θα τραγουδήσουμε εδώ. Μας ακούει από κει πάνω. Να 'ναι καλά και να μας φωτίζει...», ανέφερε πριν ξεκινήσει το πρόγραμμά της.
Ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα και το πρόγραμμα ξεκινά με τα τραγούδια «Βασίλεψες αστέρι μου», «Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν» και «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες».
Ακολουθούν το «Γιουσουρούμ», τα «Διόδια», οι «Μέλισσες» και άλλα γνωστά και αγαπημένα τραγούδια, όπως το «Μ' αεροπλάνα και βαπόρια», «Μη μου ξαναφύγεις πια», «Σαν απόκληρος γυρίζω», με τον κόσμο να ενώνει τη φωνή του με αυτή της Φ. Βελεσιώτου στο «Μην κλαις».
Η Φ. Βελεσιώτου έκλεισε το πρόγραμμά της με το «Εχω έναν καφενέ», το οποίο ήταν «αφιερωμένο σε όλους εσάς που είστε εδώ. Να είστε γεροί και δυνατοί. Καλούς δρόμους να έχετε».
Τη σκυτάλη πήρε το συγκρότημα Led Seftelin, για ένα ξεχωριστό ποντιακό γλέντι. Ευχαρίστησαν για την πρόσκληση, σημειώνοντας πως ήταν η πρώτη τους συμμετοχή στο Φεστιβάλ, λίγο πριν με τη συνοδεία των μελωδικών ήχων της ποντιακής λύρας τραγουδήσουν για την προσφυγιά, τα βάσανα των Ποντίων, για τις χαρές και τις λύπες τους, με τον κόσμο να «απαντά» κάθε φορά με θερμά χειροκροτήματα.
Αμέσως μετά συναντήθηκε με τους συντελεστές του προγράμματος που είχε προηγηθεί, τους ερμηνευτές Βιολέττα Ικαρη, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Χρήστο Θηβαίο, Κώστα Τριανταφυλλίδη, τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο και την σκηνοθέτιδα του προγράμματος που παρουσίασαν Τζένη Κόλλια.