«Δεύτερη φορά Αριστερά» και ο Π. Καμμένος, που τοποθετήθηκε ξανά υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεν είχε κανένα πρόβλημα στη χτεσινή τελετή παράδοσης - παραλαβής από τον υπηρεσιακό υπουργό, Ι. Γιάγκο, παρουσία του αναπληρωτή υπουργού Αμυνας και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Βίτσα, να αναπτύξει ένα λογύδριο επίδοσης διαπιστευτηρίων στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες όπου αναζητά ενεργότερο ρόλο η εγχώρια αστική τάξη, διανθίζοντάς το μάλιστα με αρκετές δόσεις αλυτρωτισμού... Δεν έλειψαν επίσης και οι διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας προς τα ιδιωτικά κεφάλαια της αμυντικής βιομηχανίας για νέα κέρδη, με στήριξη από τον κρατικό κορβανά.

Συγκεκριμένα, επιχειρώντας να κάνει «παιχνίδια» με επικίνδυνους αλυτρωτισμούς και υπονοώντας μάλιστα ότι θα έλεγε περισσότερα... αν δεν τα «κατέγραφαν οι κάμερες», ο Π. Καμμένος είπε μεταξύ άλλων: «Ελπίζω η Υπέρμαχος Στρατηγός και οι προστάτες Αγιοι των Σωμάτων να είναι κοντά μας και να μπορέσουμε για μια ακόμα φορά να παραδώσουμε το υπουργείο, όταν θα το διατάξει ο ελληνικός λαός, με τη χώρα τουλάχιστον την ίδια, γιατί αυτή είναι υποχρέωσή μας. Αν πω "αν όχι μεγαλύτερη", θα το καταγράψουν οι κάμερες και θα έχουμε άλλα θέματα. Τέλος πάντων, δεν ξεχνάμε ότι υπάρχουν τα σκλαβωμένα εδάφη της Κύπρου, δεν ξεχνάμε ότι υπάρχουν οι ελληνικές μειονότητες, οι οποίες υποφέρουν σε πολλούς τόπους του Ελληνισμού, όπως στη Βόρεια Ηπειρο, στην Ιμβρο, στην Τένεδο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Μικρά Ασία, τους Ελληνες του Πόντου»...

Τη σημασία τους έχουν και οι δηλώσεις του για το μεταναστευτικό: «Ανεξαρτήτως της όποιας πολιτικής ασκηθεί, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στο μεταναστευτικό ζήτημα, για το οποίο γνωρίζετε ότι έκανα τα πάντα προκειμένου να μην εμπλακούν οι Ενοπλες Δυνάμεις, θα συνεχίσουμε αυτή την πολιτική, παρέχοντας βεβαίως οτιδήποτε χρειαστεί για να διευκολύνουμε την κυβέρνηση, αλλά χρησιμοποιώντας και το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας. Διότι θεωρώ ότι αυτό είναι το "κλειδί" για την επίλυση του προβλήματος, η επιστροφή των προσφύγων στις οικίες τους».

Αναφερόμενος στις συνομιλίες μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας - οι οποίες βέβαια διεξάγονται στο φόντο ακριβώς των εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών τους αντιθέσεων - ο Π. Καμμένος επιβεβαίωσε ότι η ελληνική αστική τάξη διεκδικεί ρόλο «διαμεσολαβητή», πάντα εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου: «Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας», ανέφερε, «συνεχίζοντας την άριστη συνεργασία στο πλαίσιο της Συμμαχίας, είναι στη διάθεση της Συμμαχίας, αλλά και των άλλων φίλων χωρών, προκειμένου, εάν χρειαστεί, να διαμεσολαβήσει και να πάρει πρωτοβουλίες μαζί με το υπουργείο Εξωτερικών σε αυτή την κατεύθυνση. Από κει και πέρα, θεωρώ ότι με τη νέα πολιτική της ΕΕ για τη μετανάστευση και με την απόφαση για την απορρόφηση των μεταναστών με ποσόστωση, μπορεί να υπάρξει ένας συγχρονισμός, στον οποίο εμείς θα συμβάλουμε, για να αποτραπεί πλέον η είσοδος των προσφύγων αλλά και των μεταναστών από τα νησιά». Ενώ, δηλαδή, λίγο πριν μιλούσε για μη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στο μεταναστευτικό, στη συνέχεια ουσιαστικά προανήγγειλε τη «συμβολή» που θα έχουν στην ένταση της καταστολής και του επικίνδυνου ανθρωποκυνηγητού, για να μην μπορούν πρόσφυγες και μετανάστες να φτάνουν στα νησιά. Η εν λόγω αναφορά, βέβαια, έρχεται στον απόηχο και των δηλώσεων της Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκελα Μέρκελ και του Ούγγρου πρωθυπουργού, Β. Ορμπαν, περί αδυναμίας της Ελλάδας να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορά της...

Να σημειωθεί ότι και ο νέος αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκας, μιλώντας χτες σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της τελετής παράδοσης - παραλαβής του δικού του χαρτοφυλακίου, επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν σκέψεις για εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στη διαχείριση του μεταναστευτικού - προσφυγικού, έστω και αν αυτός έκανε λόγο για «υποστηρικτική συνδρομή», σε επίπεδο καταγραφής, ταυτοποίησης, σίτισης, εγκατάστασης και μεταφοράς, ενώ, όπως είδαμε, ο Π. Καμμένος μίλησε πιο ανοιχτά για «συμβολή» των Ενόπλων Δυνάμεων στην αποτροπή εισόδου προσφύγων και μεταναστών στα νησιά.

Πίσω στις δηλώσεις που έγιναν στο υπουργείο Αμυνας, ο Π. Καμμένος επέμεινε, επίσης, «για την αναμόρφωση των Ενόπλων Δυνάμεων, την εξοικονόμηση πόρων, την αλλαγή της δομής εκεί που χρειάζεται, προκειμένου όχι μόνο να εξασφαλίσουμε πόρους, αλλά ουσιαστικά να κάνουμε πιο ευέλικτη τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων. Σε αυτό το σημείο, θέλω να πω ξεκάθαρα ότι δε θα υπολογίσουμε το πολιτικό κόστος». Η εν λόγω αναμόρφωση των Ενόπλων Δυνάμεων, βέβαια, σε ένα μεγάλο βαθμό δεν αφορά την ορθολογικότερη οργάνωσή τους για τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά την περαιτέρω προσαρμογή στις ανάγκες που προκύπτουν από τη συμμετοχή στις λυκοσυμμαχίες ΝΑΤΟ και ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τους.

Επιπλέον, στο γνωστό παραμύθι τού «όχι και τόσο κακού μνημονίου» που ψήφισαν από κοινού στη Βουλή οι ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ισχυρίστηκε ότι «για τα θέματα του προϋπολογισμού του υπουργείου Εθνικής Αμυνας έχουμε εξασφαλίσει ότι η μείωση των 100 εκατομμυρίων για φέτος και του χρόνου θα είναι μόνο από την πώληση παλαιού υλικού (...) δεν πρόκειται, λοιπόν, να μειωθεί ούτε κατά ένα ευρώ ο προϋπολογισμός του υπουργείου Εθνικής Αμυνας».

Στη δική του τοποθέτηση, ο Δ. Βίτσας, αφού αναφέρθηκε στο «συνεπή ευρωπαϊκό προσανατολισμό» της κυβέρνησης, «με βάση το ελληνικό πνεύμα», υπογράμμισε ότι «αναλαμβάνουμε να της δώσουμε (σ.σ. της χώρας), αξιοποιώντας όλα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, τη θέση που της ανήκει και στην Ευρώπη και στον κόσμο». Συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως γεωστρατηγική θέση, Ενοπλες Δυνάμεις, βάσεις και κάθε είδους «διευκολύνσεις» στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, προς αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης, στον ανταγωνισμό της με άλλα κεφάλαια της ευρύτερης περιοχής.

Κατά τ' άλλα, επιχειρώντας να «μαζέψει» κάπως τα λεγόμενα Καμμένου περί ...ίσης ή και μεγαλύτερης Ελλάδας, είπε πως «το ζήτημα το βασικό είναι να παραδώσουμε τη χώρα μας καλύτερη. Αυτό είναι το κεντρικό θέμα»...

Τέλος, έσπευσε να παρουσιάσει ως στόχο της κυβέρνησης (εκτός από την «ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα» και τη «συγκρότηση του κοινωνικού τομέα της οικονομίας»), την «ανασυγκρότηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, ώστε να μπορέσει να συμβάλει, με προϊόντα και υπηρεσίες, στην αύξηση της συμμετοχής της αμυντικής μας βιομηχανίας στις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων».