ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 24 Σεπτέμβρη 2003
Σελ. /32
«Κατσιγιάννειος» δικομματισμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γνωρίζει πολύ καλά το γνωμικό, που λέει ότι πολλές φορές η σιωπή είναι χρυσός. Και δεν έχουμε αμφιβολία πως καταλαβαίνει ότι η συγκεκριμένη περίπτωση ολοφάνερα εμπίπτει σ' αυτή την κατηγορία. Τελικά, όμως, προτίμησε να μιλήσει. Ισως γιατί τα έχει μπερδέψει με το άλλο γνωμικό, που λέει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Σίγουρα, πάντως, γιατί υποτιμά τη νοημοσύνη όλων μας και πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι χάφτουν τα όποια λεγόμενά του. Αναφερόμαστε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο οποίος έκανε την εξής δήλωση, σχετικά με ραδιοφωνικό σποτ του «Σκάι»: «Η δική μας κυβέρνηση δεν είχε, δεν έχει και δε θα έχει σχέση με τα "κατσιγιάννεια" τεχνάσματα».

Στο ραδιοφωνικό σποτ ακούγεται ο Τηλέμαχος Χυτήρης, στην προεκλογική περίοδο του 1993, να χαρακτηρίζει - ως εκπρόσωπος του Α. Παπανδρέου - την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη γελοία, σούπερ μάρκετ και μεσιτικό γραφείο, σχετικά με τις προεκλογικές εξαγγελίες της. Θυμίζουμε, για όσους έχουν ξεχάσει, ότι η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε προχωρήσει σε μια σειρά από ψηφοθηρικές υποσχέσεις και «παροχές», ολόιδιες με αυτές της σημερινής κυβέρνησης (νομιμοποίηση αυθαιρέτων, ρουσφετολογικές προσλήψεις, «φτηνά» ΙΧ, κλπ., κλπ.).

Γκάλοπ και διαπλοκή

«Το ΠAΣOK κέρδισε τις εκλογές του 2000 - όπως τις κέρδισε - με την καθοριστική βοήθεια και ενός ανατριχιαστικά μονοφωνικού ηλεκτρονικού Τύπου, ο οποίος στήριξε τον κ. Σημίτη με τρόπο πρωτοφανή στην ελληνική ιστορία. Τα όσα επακολούθησαν απέδειξαν ότι το τίμημα εκείνης της υποστήριξης ήταν βαρύτατο για τη χώρα, καθώς η διαπλοκή γιγαντώθηκε σε βαθμό που ήταν αδύνατο να το φανταστεί κανείς». Δεν απέχει από την πραγματικότητα η διαπίστωση που κάνει στο κύριο άρθρο της η χτεσινή «Καθημερινή». Αποσιωπά όμως η έγκυρη συντηρητική εφημερίδα ότι στο μέτωπο στήριξης του Κ. Σημίτη πριν και μετά το 2000 περιλαμβανόταν και η ίδια. Να συμπεράνουμε ότι το «παράπονο» πηγάζει από το ότι δε «γιγαντώθηκε» όσο θα επιθυμούσε η ιδιοκτησία της;

Σωστή είναι επίσης και η παρατήρησή της ότι από τα τέσσερα γκάλοπ που δημοσιεύτηκαν το Σαββατοκύριακο προβλήθηκε περισσότερο από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ αυτό της «Κάπα Ρισέρτς» (στο «Βήμα») γιατί βόλευε περισσότερο την κυβέρνηση. Ομως αυτό το ρόλο δεν έπαιζαν πάντα τα γκάλοπ, της χειραγώγησης δηλαδή της «κοινής γνώμης»;

Ομολογίες...

Σε μια περίοδο που οι διακοπές και η αναψυχή γίνονται «όνειρα θερινής νυκτός» για όλο και περισσότερους εργαζόμενους της χώρας μας, καθώς - εκτός αρκετών άλλων παραγόντων - αποτελεί λαμπρό πεδίο κερδοσκοπίας, κυρίως για το μεγάλο κεφάλαιο, ο ΕΟΤ επιστρατεύει έρευνες και ανακοινώσεις για να αποστομώσει όσους αμφισβητούν την ...τουριστική προβολή στο εξωτερικό και ειδικά στη Βρετανία!

Ωστόσο, η προαναφερόμενη απάντηση του ΕΟΤ έχει ενδιαφέρον επειδή διαπιστώνει και τα εξής: Ο οργανισμός «δεν μπορεί ούτε να διαμορφώσει την τιμή του τουριστικού πακέτου, ούτε να φτιάξει τις προσφερόμενες υπηρεσίες, ούτε να τις ελέγχει, αρμοδιότητες που δεν έχει πλέον».

Ομολογείται, δηλαδή, η αποψίλωση του ΕΟΤ από τις αρμοδιότητες που είχε παλαιότερα, ως συνέπεια της κυβερνητικής πολιτικής των «απελευθερώσεων» και των διαρθρωτικών αλλαγών. Κι όχι μόνον ομολογείται, αλλά χρησιμοποιείται και ως δικαιολογία πλέον της αυξανόμενης συνεχώς υποταγής του τουριστικού τομέα στα συμφέροντα και στις κερδοσκοπικές ορέξεις μιας χούφτας πολυεθνικών. Λες και η πολιτική αυτή είναι ένας αντικειμενικός μονόδρομος. Λες και δεν υπάρχει άλλος δρόμος, με τους εργαζόμενους πραγματικούς αφέντες της ζωής τους και της χώρας και -ανάμεσα στα άλλα - τον τουρισμό ενταγμένο στην εξυπηρέτηση των αναγκών του λαού και όχι στην υπηρεσία των κεφαλαιοκρατικών κερδών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι διώξεις θεριεύουν τους αγώνες

Οκτώβρης 1999. Διαδηλωτές οικοδόμοι πιάνουν «στα πράσα» τον ασφαλίτη Π. Γιουβανάκη να βιντεοσκοπεί απεργιακή τους συγκέντρωση. Σε διατεταγμένη υπηρεσία - όπως είπε προχτές κι ο ίδιος - κατέγραφε με κάμερα τους διαδηλωτές έξω από το ΙΚΑ στην Αγ. Κωνσταντίνου. Οταν τον κατάλαβαν, αρχικά υποστήριξε ότι ήταν φωτορεπόρτερ, δείχνοντας σχετική ταυτότητα, φέρουσα και σφραγίδα του ελληνικού κράτους. Ομως, μαζί του είχε και το υπηρεσιακό του δελτίο. Οπως και φιλοχουντικά τρικ. Στη βιντεοκασέτα, που κρατήθηκε από τους διαδηλωτές, υπήρχαν πλάνα και από προηγούμενη κινητοποίησή τους.

Προχτές η αστική Δικαιοσύνη (για την ακρίβεια, το ΣΤ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών) πιστή στην ταξική εθελοτυφλία της, επιβράβευσε το χαφιεδισμό και τον αυταρχισμό. Εσυρε στο δικαστήριο το γενικό γραμματέα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Γιάννη Πάσουλα. Τον καταδίκασε σε 3μηνη φυλάκιση, με τριετή αναστολή, για «ελαφριά σωματική βλάβη» κατά του οργάνου, λαμβάνοντας υπόψη τις μαρτυρίες του ιδίου του χαφιέ και ενός τροχονόμου. Δε χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η ιατροδικαστική εξέταση των ημερών εκείνων, δεν έδειξε καμία κάκωση. Επίσης ότι η παρουσία εκεί ενός συνδικαλιστή με το κύρος του γγ της Ομοσπονδίας, έσωσε τον ασφαλίτη από άσχημα παρεπόμενα. Το διαβεβαίωσαν όλοι οι αξιόπιστοι μάρτυρες.

Σε κάθε περίπτωση, η προχτεσινή καταδίκη είναι συνέχεια άλλων διώξεων ενάντια στο λαϊκό κίνημα και τους αγώνες των εργαζομένων. Εντάσσεται στη συντονισμένη προσπάθεια κυβέρνησης, ΕΕ και εργοδοτών να καταπατήσουν το δικαίωμα της εργατικής τάξης στην οργάνωση και τον αγώνα. Οι εμπνευστές της (κυβέρνηση και κρατικοί - ή και παρακρατικοί - μηχανισμοί) θέλουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, για να συνεχιστεί ανεμπόδιστα η εφαρμοζόμενη αντεργατική πολιτική.

Η προχτεσινή καταδίκη δεν ήρθε σαν «κεραυνός εν αιθρία». Οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται πολύ καλά πως όσο ο αγώνας τους δυναμώνει, τόσο η αστική τάξη θα αυξάνει την πίεση και την καταστολή. Και για την αστική τάξη της χώρας μας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει αναδειχτεί σε άξιο υπερασπιστή των συμφερόντων της. Με χιλιάδες «μαθητοδικεία» και «αγροτοδικεία». Με ΜΑΤ και χημικά κατά συνταξιούχων. Με πάνοπλους αστυνομικούς να περικυκλώνουν πορείες ακόμα και πανεπιστημιακών. Με ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών μέσω χιλιάδων προσλήψεων. Με εφαρμογή κοινοτικών συνθηκών (π.χ. Σένγκεν) και νόμων που ολοένα και περιορίζουν τα ήδη λειψά δημοκρατικά μας δικαιώματα.

Ωστόσο, η αστική τάξη, η κυβέρνησή της και τα κάθε είδους πιόνια του συστήματος πρέπει να καταλάβουν ότι οι δίκες, οι καταδίκες, η αναβίωση του Συνδικαλιστικού της Ασφάλειας, δεν πρόκειται να σταματήσουν τους αγώνες, αντίθετα τους θεριεύουν. Πως όσο στέλνουν στα εδώλια των κατηγορουμένων τους άξιους εκπροσώπους της εργατικής τάξης, τόσο θα συμπαρατάσσονται με τους κομμουνιστές οι δημοκράτες, οι προοδευτικοί άνθρωποι αυτού του τόπου, και θα δίνουν μαζί τους τη μάχη για την υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών. Θα καταδικάζουν τα συνεχιζόμενα φαινόμενα αυταρχισμού. Την ποινικοποίηση των εργατικών και λαϊκών κινητοποιήσεων. Και όταν πάνε στην κάλπη θα μαυρίζουν τους υπερασπιστές του μεγάλου κεφαλαίου. Είτε πράσινους, είτε γαλάζιους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ