ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016
Σελ. /20
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ «ΖΟΥΡΑ»
Συμμετείχαν με κινητοποίηση στην τριμερή συνάντηση

Συγκέντρωση χτες έξω από το υπουργείο Εργασίας, με τη στήριξη συνδικαλιστικών οργανώσεων του κλάδου

Στιγμιότυπο από τη χτεσινή κινητοποίηση
Στιγμιότυπο από τη χτεσινή κινητοποίηση
Εξω από το υπουργείο Εργασίας συγκεντρώθηκαν χτες το πρωί εργαζόμενοι στις συνεργαζόμενες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις συμφερόντων «Ζούρα» («Λειβαδίτη», «Ζούρα», «Βιοκότ», «Ελίζα» και «Αλκοτ») από τις εγκαταστάσεις της Εύβοιας και της Βοιωτίας, μετατρέποντας σε κινητοποίηση την προγραμματισμένη τριμερή συνάντηση.

Οι εργαζόμενοι και το επιχειρησιακό τους σωματείο διεκδικούν: Να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας μαζί με όλα τα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα. Να καταβληθούν τα δεδουλευμένα που ξεπερνούν τους έξι μήνες. Να ανακληθούν οι τρομοκρατικές απολύσεις στις οποίες έχει προχωρήσει η εργοδοσία. Να τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία.

Στην κινητοποίηση συμμετείχε η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας - Βοιωτίας καθώς και εκπρόσωποι άλλων σωματείων της περιοχής της Εύβοιας. Οσο βρισκόταν σε εξέλιξη η συνάντηση, οι εργαζόμενοι παρέμεναν συγκεντρωμένοι πίσω από τα πανό τους, μοιράζοντας πλατιά την ανακοίνωση του σωματείου τους.

Οπως εξηγεί το επιχειρησιακό σωματείο, η εργοδοσία το τελευταίο διάστημα εντείνει την επίθεσή της με στόχο να επιβάλει συνθήκες γαλέρας «με τρομερή εντατικοποίηση, πολλές υπερωρίες, έξι και επτά μέρες εργασία τη βδομάδα, με συναδέλφους που εργάζονται ανασφάλιστοι, που ζουν μέσα στο χώρο εργασίας και είναι σε επιφυλακή όλο το 24ωρο, με μεγάλες ελλείψεις στην υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας». Παράλληλα, επιχειρεί να παρεμποδίσει τη συνδικαλιστική δράση, με τρομοκρατία αλλά και «δυσμενείς μεταθέσεις» των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου.

Στη συνάντηση, που έγινε χωρίς τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, η εργοδοσία μοίρασε για άλλη μια φορά αόριστες υποσχέσεις για την καταβολή των δεδουλευμένων.

Ενημερώνοντας τους συγκεντρωμένους, ο πρόεδρος του σωματείου, Γιάννης Τζαβάρας, υπογράμμισε πως η συσπείρωση στο σωματείο και ο αγώνας είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους. Αυτό αποδεικνύει και η παραδοχή της εργοδοσίας πως από το σύνολο των 700 εργαζομένων, σήμερα έχουν απομείνει μόλις 250 άτομα. Οι υπόλοιποι 450 πετάχτηκαν στην ανεργία με «οικειοθελείς αποχωρήσεις» και υποσχέσεις για επιστροφή κάποια στιγμή στη δουλειά, με τη μείωση προσωπικού να λαμβάνει χώρα κυρίως σε εγκαταστάσεις της επιχείρησης όπου το σωματείο δεν έχει δυνάμεις.

Καθώς το επόμενο διάστημα είναι πιθανό η εργοδοσία ή άλλοι βιομήχανοι του κλάδου να ανοίξουν μονάδες που σήμερα έχουν επιλέξει να αφήσουν κλειστές, ο Γ. Τζαβάρας κάλεσε τους εργαζόμενους να είναι σε ετοιμότητα να διεκδικήσουν τη δουλειά και τα δικαιώματά τους, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς κάτω από το οποίο θα λειτουργούν οι μονάδες. Με τον ίδιο τρόπο, εξάλλου, δηλαδή με τη συσπείρωση και τον αγώνα τους, οι εργαζόμενοι είχαν πετύχει το 2012 να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα όταν ο Ζούρας ανέλαβε τη λειτουργία εγκαταστάσεων του Λειβαδίτη.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ «ΜΕΒΓΑΛ»
Μειώσεις μισθών και «εργασιακή ειρήνη» με επιχειρησιακή σύμβαση

Απαράδεκτη για τα εργατικά συμφέροντα η συμφωνία που κατέληξαν συνδικαλιστική πλειοψηφία και εργοδοσία, η οποία οφείλει και δεδουλευμένα από το Γενάρη

Από παλιότερη κινητοποίηση για τις Συμβάσεις
Από παλιότερη κινητοποίηση για τις Συμβάσεις
Σε κλιμακωτή μείωση του μισθού των εργαζομένων, από 10% έως 21%, συμφώνησε το επιχειρησιακό σωματείο της «ΜΕΒΓΑΛ» με την εργοδοσία, υπονομεύοντας ανοιχτά τα πραγματικά συμφέροντα των εργατοϋπαλλήλων που απασχολούνται στην επιχείρηση και ενώ η Ομοσπονδία δίνει εδώ και μήνες τη μάχη για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, με ανάκτηση των απωλειών.

Σωματείο και εργοδοσία υπέγραψαν στις 19 Ιούλη 2016 επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, στην οποία, εκτός από τις μειώσεις στους μισθούς, περιλήφθηκε και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την αποπληρωμή δεδουλευμένων. Είναι εύλογο το ερώτημα αν η εργοδοσία και η συνδικαλιστική πλειοψηφία στο σωματείο επέβαλαν στους εργαζόμενους τις μειώσεις με το «δέλεαρ» ότι έτσι θα πληρωθούν τα δεδουλευμένα.

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το κείμενο της επιχειρησιακής σύμβασης, σωματείο και εταιρεία συμφωνούν ότι οι μειώσεις είναι αναγκαίες «υπό την πίεση των συνθηκών της αγοράς και της χρηματοοικονομικής κατάστασης της Εταιρείας, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο την προάσπιση της λειτουργίας της και την κατά το δυνατόν διασφάλιση των θέσεων εργασίας, σε μια αγορά εργασίας που μαστίζεται από την ανεργία».

Μάλιστα, η εταιρεία προσπαθεί να βγει κι από πάνω, καθώς στη σύμβαση γράφεται ότι «παρόλο που τα τελευταία χρόνια είχε να αντιμετωπίσει σοβαρά οικονομικά ζητήματα, αναγνωρίζοντας έμπρακτα τη στήριξη των εργαζομένων προς αυτή, προχώρησε στις 02/04/2012 στη σύναψη Ειδικής Επιχειρησιακής Σύμβασης μονοετούς διάρκειας με δυνατότητα επέκτασης κατά ένα έτος, με την οποία τα δύο μέρη συμφωνούσαν ότι η εταιρεία δεν θα προχωρήσει σε μειώσεις μισθών κάνοντας χρήση των διατάξεων της νέας νομοθεσίας».

Δηλαδή, τους έκανε και χάρη (!) που δεν μείωσε τους μισθούς για τους παλιούς εργαζόμενους μετά τη θέσπιση της ΠΥΣ 6/2012, με την οποία καθιερωνόταν από το κράτος ο νέος μειωμένος κατώτερος μισθός.

Μειώσεις σε όλη την κλίμακα των μισθών

Η νέα επιχειρησιακή σύμβαση έχει διάρκεια δύο ετών (1/6/2016 - 31/5/2018) και μπορεί να επεκταθεί κατά έναν ακόμη χρόνο. Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης για τα μισθολογικά, «οι μισθοί και τα ημερομίσθια των εργαζομένων, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί στις 31/5/2016 με την τήρηση των μέχρι πρότινος ισχυουσών κλαδικών συμβάσεων εργασίας», μειώνονται από 1/6/2016 ως εξής:

  • Τα πρώτα 500 ευρώ του μισθού δεν υφίστανται μείωση.
  • Τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς άνω των 500 ευρώ) μειώνονται κατά 10%.
  • Τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς μεγαλύτερους από 1.000 ευρώ) μειώνονται κατά 20%, όπως και τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς μέχρι 1.500 ευρώ), τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς μεγαλύτερους από 2.000 ευρώ) και τα επόμενα 800 ευρώ (για μισθούς μεγαλύτερους από 2.500 ευρώ).
  • Το επιπλέον ποσό, για μισθούς μεγαλύτερους από 3.300 ευρώ, και μέχρι το σύνολο του μισθού, υπόκεινται σε μείωση 30%.

Οι μειώσεις αυτές εφαρμόζονται στους ονομαστικούς μεικτούς μισθούς και τα ημερομίσθια, ενώ και οι αποδοχές «που καταβλήθηκαν στο παρελθόν από την εταιρεία βάσει ατομικών συμφωνιών, μπορεί να ακολουθήσουν τον ίδιο πίνακα ή να ρυθμιστούν ατομικά με νέα ατομική συμφωνία, βάσει αξιολόγησης της εκάστοτε θέσης εργασίας».

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ένας ονομαστικός μισθός της τάξης των 1.500 ευρώ μεικτά θα υποστεί μείωση 150 ευρώ, ενώ άλλα 100 ευρώ περίπου θα χάσει κάποιος που παίρνει ένα σχετικά μεγαλύτερο μισθό, της τάξης των 2.000 ευρώ μεικτά.

Για να «χρυσώσουν το χάπι» στους εργαζόμενους και να καλλιεργήσουν προσδοκίες, εργοδοσία και συνδικαλιστική πλειοψηφία συμφωνούν επίσης ότι «μετά το πέρας ισχύος της παρούσας σύμβασης (...) θα εξετάσουν τη δυνατότητα οι αποδοχές των εργαζομένων, τουλάχιστον στο σκέλος που αφορά τους μισθούς και ημερομίσθια που αντιστοιχούν στις 31/5/2016 σε αυτά των κλαδικών συμβάσεων, να επανέλθουν στα επίπεδα πριν την ισχύ της παρούσας σύμβασης».

Κατά τ' άλλα, ρίχνοντας τροχιοδεικτικές βολές για τις ανατροπές στο συνδικαλιστικό νόμο που προετοιμάζονται στο παρασκήνιο, η εργοδοσία αναγνωρίζει με τη σύμβαση ότι όλες οι προβλέψεις του 1264/82 για τις συνδικαλιστικές άδειες ισχύουν για τρία χρόνια και ότι το σχετικό άρθρο του νόμου «δεν αναιρείται ακόμη και σε περίπτωση κατάργησης ή τροποποίησης προς το δυσμενέστερο του νόμου Ν. 1264/82». Η σύμβαση περιέχει και «έξτρα» διευκολύνσεις για τον πρόεδρο του σωματείου, ο οποίος, «εθιμικώ πλέον δικαίω, με βάση την πρακτική που ακολουθείται έως σήμερα και για τουλάχιστον 20 έτη, συνομολογείται ότι εξακολουθεί να έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων».

Διαβεβαιώσεις για «εργασιακή ειρήνη»

Ερωτήματα, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι στη σύμβαση συμπεριλήφθηκε και το χρονοδιάγραμμα της αποπληρωμής των δεδουλευμένων που οφείλει η εργοδοσία στους εργαζόμενους (μισθός Γενάρη και έπειτα). Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο της σύμβασης, «παράλληλα με την καταβολή της τρέχουσας μισθοδοσίας, θα καταβληθούν έως το τέλος Αυγούστου 2016 τα οφειλόμενα δεδουλευμένα των μηνών Ιανουαρίου 2016 και Φεβρουαρίου 2016 και έως τέλος Δεκεμβρίου 2016 αυτά των μηνών Μαρτίου 2016 και Απριλίου 2016. Η εναπομείνασα μία οφειλόμενη μισθοδοσίας Μαΐου 2016 θα καταβληθεί στις αρχές του έτους 2017».

Μετά απ' όλα αυτά, εργοδοσία και συνδικαλιστική πλειοψηφία πανηγυρίζουν ότι η σύμβαση που συνυπέγραψαν, «ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις και των δυο μερών και είναι αυτονόητο ότι εξασφαλίζει την εργασιακή ειρήνη».

Καταγγέλλουν απολύσεις εργαζομένων

Την αλληλεγγύη του προς τους εργαζόμενους της πολυεθνικής CISCO - του κλάδου της Πληροφορικής που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα - που ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε πάνω από 5.000 απολύσεις παγκοσμίως, εκφράζει το ΠΑΜΕ. «Την ίδια στιγμή, ΜΜΕ, η ελληνική κυβέρνηση και άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν σταματούν να παρουσιάζουν την ανάπτυξη των σύγχρονων τεχνολογιών ως τη διέξοδο από την κρίση» σημειώνει το ΠΑΜΕ και συνεχίζει:

«Ομως, οι απολύσεις στη CISCO είναι συνέχεια των δεκάδων χιλιάδων απολύσεων, παγκοσμίως, στους κλάδους της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών, όπου οι εργαζόμενοι πληρώνουν τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών. Ταυτόχρονα, η πλειοψηφία των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται για την αντικατάσταση των παλιών εργαζομένων που είχαν κεκτημένα δικαιώματα, αφορούν θέσεις ελαστικής εργασίας, ορισμένου χρόνου, μέσω εταιρειών ενοικίασης εργαζομένων - σύγχρονων σκλάβων».

Επίσης, την απόλυση ενός εργαζόμενου στην εταιρεία OTS, την περασμένη Παρασκευή, με τη δικαιολογία ότι «δεν είναι εξελίξιμος», καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Θεσσαλονίκης. Καλεί τους εργαζόμενους να καταδικάσουν την απόλυση του συναδέλφου τους, να συσπειρωθούν στο ΣΕΤΗΠ και να επαγρυπνούν μπροστά στις εξελίξεις.

Τέλος, τρομοκρατική απόλυση εργαζόμενου στην εταιρεία καθαρισμού «ΑΡΙΑΝΘΗ ΗΛΙΑ ΕΠΕ», ο οποίος εργαζόταν στο νοσοκομείο «Σωτηρία», καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Οπως τονίζει, ο εργολάβος απέλυσε τον εργαζόμενο «λόγω της διεκδίκησης των μισθών τριμήνου και του επιδόματος αδείας που του οφείλονταν. Την Πέμπτη 18/8, επιστρέφοντας από την κανονική του άδεια, η εταιρεία δεν του επέτρεψε να εργαστεί. Μετά την καταγγελία του εργαζόμενου στην Επιθεώρηση Εργασίας, η εταιρεία προέβη στην απόλυσή του».

Κανόνας και όχι εξαίρεση οι κατάπτυστες συμβάσεις

Ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα που κατέγραψε ο «Ριζοσπάστης» τους τελευταίους μόνο μήνες

Η επιχειρησιακή σύμβαση στη ΜΕΒΓΑΛ δεν είναι η πρώτη, ούτε βέβαια η τελευταία με την οποία εργοδοσία και συνδικαλιστική πλειοψηφία επιβάλλουν μειώσεις μισθών και άλλες ανατροπές στους εργαζόμενους. Μόνο τους τελευταίους μήνες, το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» κατέγραψε τις εξής ενδεικτικές μόνο περιπτώσεις:

-- Επιχειρησιακή σύμβαση, που υπογράφτηκε στις 25 Μάη ανάμεσα στην εταιρεία με την επωνυμία «Τουριστικές - Οικοδομικές - Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις ΑΕ» (ΤΟΞΕ ΑΕ), με έδρα τη Θεσσαλονίκη και την Ενωση Προσώπων στην επιχείρηση, επέβαλε σε όλους τους εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου, βασικό μισθό μικρότερο ακόμα και από τον κατάπτυστο που ορίζει η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012! Μετά τη γενικευμένη κατακραυγή, που προκάλεσε η δημοσιοποίηση του θέματος, η εργοδοσία αναγκάστηκε να αποσύρει τη Σύμβαση, ενώ την είχε ήδη καταθέσει στο υπουργείο Εργασίας, χωρίς να υπάρξει αντίδραση από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

-- Στις 13 Απρίλη 2016, η εταιρεία ANTOPACK στο Βόλο υπέγραψε με την Ενωση Προσώπων επιχειρησιακή σύμβαση, με την οποία όλοι οι μισθοί κατρακυλάνε στα όρια των 586 και 511 ευρώ μεικτά, συν τις τριετίες. Οπως μάλιστα γραφόνταν στη Σύμβαση, «πέραν των ανωτέρω αποδοχών που ορίζει η Εθνική ΓΣΣΕ δύναται ο εργοδότης να καταβάλλει πρόσθετη οικειοθελή παροχή. Συμφωνείται ρητά ότι αυτό το πρόσθετο ποσό αποδοχών ο εργοδότης θα μπορεί στο μέλλον να το ανακαλέσει, να το μειώσει, να το μεταβάλει σε ύψος και διάρκεια χωρίς τη συγκατάθεση του εργαζόμενου και χωρίς η μείωση αυτή να αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή για τον εργαζόμενο». Με την «οικειοθελή παροχή» η εργοδοσία ήθελε να συμψηφίσει το «κόστος» για «τα οποιασδήποτε μορφής ή φύσης επιδόματα, όπως το οικογενειακό επίδομα, επίδομα γάμου, ταμειακό, προϋπηρεσίας, πολυετούς υπηρεσίας στην εργοδότρια εταιρεία ή σε άλλο εργοδότη, ακόμη και αυτά που θα θεσπιστούν στο μέλλον. Πρόσθετη αμοιβή για πρόσθετη εργασία κύρια ή δευτερεύουσα, πρόσθετη αμοιβή για γνήσια ή απλή ετοιμότητα προς παροχή εργασίας», κ.ά.

-- Το Γενάρη του 2016, το ελληνικό υποκατάστημα «Jager Bau GmbH», εταιρείας από την Αυστρία, υπέγραψε με Ενωση Προσώπων επιχειρησιακή σύμβαση, η οποία έχει αναδρομική ισχύ από το Μάρτη του 2015 και αφορά στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με βάση τις αντεργατικές οδηγίες της ΕΕ. Η συμφωνία ισχύει μέχρι τη λήξη του έργου ή αλλιώς μέχρι τον Οκτώβρη του 2017. Οι εργαζόμενοι θα αποσπώνται από τη μητρική εταιρεία στην Αυστρία, γεγονός που παραπέμπει σε άλλη οδηγία της ΕΕ, περί «απόσπασης εργαζομένων». Με το επιχείρημα των ιδιαζουσών συνθηκών εργασίας «σε εργοτάξιο συμβαλλομένου εργολάβου στις Γωνιές Δήμου Χερσονήσου Κρήτης», η σύμβαση προβλέπει ότι όλοι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης θα δουλεύουν εξαήμερο και θα κάθονται μόνο την Κυριακή. Το ανώτατο ημερήσιο όριο εργασίας θα μπορεί να φθάνει τις 10 ώρες (!) με τον περιορισμό ότι οι συνολικές ώρες που θα δουλεύει ένας εργαζόμενος σε μια περίοδο τεσσάρων μηνών δεν θα πρέπει να ξεπερνούν κατά μέσο όρο τις 40 ώρες τη βδομάδα.

Το κλαδικό σωματείο είχε καταγγείλει τη μεθόδευση

Την περίοδο που συζητιόταν ακόμα και μεθοδευόταν η υπογραφή της σύμβασης στη ΜΕΒΓΑΛ, το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στις επιχειρήσεις παραγωγής επισιτιστικών προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας απευθύνθηκε με ανακοίνωση στους εργαζόμενους της επιχείρησης, αποκάλυψε και κατήγγειλε τις μεθοδεύσεις. Μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή γραφόταν:

«Μετά την εξαγορά του 44% της ΜΕΒΓΑΛ από τη ΔΕΛΤΑ (όμιλος VIVARTIA), η νέα διοίκηση φανέρωσε τους σχεδιασμούς της, πρότεινε στη διοίκηση του σωματείου μείωση των μισθών κατά 15% - 20%. Δεν είναι η πρώτη φορά που η εργοδοσία ζητάει να βάλουμε πλάτη και το μόνο που έχουμε κερδίσει όλα αυτά τα χρονιά είναι απολύσεις, απληρωσιά και υποσχέσεις για δήθεν "επενδυτές" που θα αποπλήρωναν τα δεδουλευμένα.

Η εμπειρία έχει δείξει πως όπου υπήρχε ταύτιση συμφερόντων, όταν ο εργαζόμενος αντιμετώπισε τα συμφέροντά του από την οπτική πλευρά της εργοδοσίας, βγήκε χαμένος! Αντίθετα, όπου υπήρχε δράση, ανησυχία και συμμετοχή σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες, οι εργαζόμενοι απέσπασαν οφειλόμενα, δικαιώματα.

Καταγγέλλουμε τη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου, που με μια Γενική Συνέλευση - παρωδία σπεύδει να διαπραγματευτεί τη μείωση μισθών, συνεχίζοντας να βάζει πλάτη στην εργοδοσία, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εταιρείας και όχι τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Αναπαράγει όλα όσα λέει η εργοδοσία. Πως "πρέπει να βάλουμε πλάτη, ότι είναι δύσκολες οι συνθήκες στις οποίες πρέπει να επιβιώσουμε, για να μην κλείσει η επιχείρηση που κινδυνεύει, τώρα έρχεται η ανάπτυξη και να μη χάσουμε την ευκαιρία" και άλλα τέτοια. Αυτές οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες δέχτηκαν μειώσεις, εργολάβους, την εντατικοποίηση και όλα όσα ήθελε να εφαρμόσει διαχρονικά η εργοδοσία.

Η στάση του επιχειρησιακού σωματείου είναι επικίνδυνη για τους εργαζομένους, αφού η ίδια εμπειρία από αντίστοιχες περιπτώσεις έχει αποδείξει ότι με αυτές τις διαδικασίες οι μόνοι που βγαίνουν χαμένοι είναι πάντα οι εργαζόμενοι.

Καλούμε τους εργαζόμενους σε αγωνιστική επαγρύπνηση ώστε να μην περάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας και του επιχειρησιακού σωματείου για μειώσεις μισθών, την ίδια ώρα που το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δίνει τη μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων και σε επιχειρήσεις του κλάδου Τροφίμων και Ποτών υπογράφονται επιχειρησιακές συμβάσεις με αυξήσεις ("Μύθος", "Αθηναϊκή Ζυθοποιία")».

Να δυναμώσει η συσπείρωση στο κάλεσμα Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων

Κάτω από το φως των εξελίξεων και με αφορμή την υπογραφή της επιχειρησιακής σύμβασης στη ΜΕΒΓΑΛ, επιβεβαιώνεται η αναγκαιότητα να αγκαλιάσει κι άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις το κάλεσμα που απευθύνουν Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα «να οργανώσουμε με τόλμη το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως την κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ».

Το κάλεσμα καθώς και το σχέδιο νόμου για τις συλλογικές συμβάσεις που συνέταξαν με πρωτοβουλία τους Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα έχουν ήδη υπογραφτεί από 205 συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα, απ' όλους τους κλάδους.

Οπως γράφεται στο σχετικό κείμενο, «απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης κι αγώνα για να διαμορφώσουμε τους όρους αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος ενιαία, κατά κλάδο, πανελλαδικά. Να αγωνιστούμε μαχητικά, ανυποχώρητα, κανένας να μη δουλεύει χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Κανένας κλάδος μόνος του, κανένα σωματείο μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία κι οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας.

Χρειάζεται να δυναμώσει η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους (...) Οσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας (...) Σε κάθε κλάδο, σε κάθε σωματείο και χώρο δουλειάς υπάρχουν δυνατότητες, δυνάμεις πρωτοπόρες και τίμιες που δεν παρασύρονται από τις Σειρήνες της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, δυνάμεις με θέληση κι ικανότητα να ηγηθούν στην οργάνωση της πάλης.

(...) Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Προτείνουμε να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε το παρακάτω πλαίσιο πάλης:

  • Να διεκδικήσουμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τα δικαιώματά μας, ο κλεμμένος ιδρώτας και το αίμα μας δεν είναι περασμένα - ξεχασμένα.
  • Ν' απαιτήσουμε την κατάργηση του νέου μισθολογίου και της αντιδραστικής "αξιολόγησης" στο Δημόσιο, την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού, την κάλυψη των απωλειών των δημοσίων υπαλλήλων.
  • Να διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
  • Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων.
  • Να διεκδικήσουμε την προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
  • Να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων.
  • Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.

Με βάση αυτό το καταρχήν πλαίσιο, κάθε κλάδος, κάθε σωματείο να αναλάβει το δικό του μερίδιο ευθύνης στον ενιαίο, κοινό αγώνα της εργατικής τάξης».

Σύσκεψη του ΠΑΜΕ αύριο στη Θεσσαλονίκη

Πλατιά σύσκεψη οργανώνει η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, αύριο Πέμπτη, στις 7 μ.μ., στο ΕΚΘ, ενόψει του συλλαλητηρίου στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 10/9 και στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που αναπτύσσουν Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα για την οργάνωση της πάλης στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, την οποία στηρίζει το ΠΑΜΕ.

Το ... τοτέμ των βιομηχάνων

Βλέποντας την ευκολία με την οποία η μεγαλοεργοδοσία πετυχαίνει σαρωτικές ανατροπές σε μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ΣΕΒ τις θεωρεί «τοτέμ» στη διαπραγμάτευση για τα Εργασιακά και ζητάει αυτή η μορφή των συμβάσεων να κατισχύουν έναντι όλων των άλλων. Ετσι, στο υπόμνημα με τις προτάσεις του που κατέθεσε στην «Επιτροπή των ειδικών» για τα Εργασιακά, ο ΣΕΒ τάσσεται αναφανδόν υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων, για τις οποίες σημειώνει:«Η χώρα πρέπει με οριστικό τρόπο να ενταχθεί στη λογική ότι υπερισχύουν εκείνες οι συμβάσεις που είναι πλησιέστερα στο χώρο εργασίας στον οποίο αφορούν. Με άλλα λόγια, οι επιχειρησιακές συμβάσεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να κατισχύουν, καθεστώς που υφίσταται τώρα». Να λοιπόν πώς ο ΣΕΒ εννοεί τις «ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις»! Δεν έχει αντίρρηση να υπάρχουν γενικά συμβάσεις, αλλά να υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση οι επιχειρησιακές, εκείνες δηλαδή που - μέσω και των «Ενώσεων Προσώπων» - ρίχνουν τα μεροκάματα στο ύψος του κατώτερου μισθού και συντρίβουν ό,τι απέμεινε όρθιο από τα εργασιακά δικαιώματα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ