ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 24 Μάη 2011
Σελ. /40
Καμιά συναίνεση, οργάνωση της αντίστασης

Ολοι τους, και οι συμφωνούντες και οι «διαφωνούντες» υπουργοί, ενέκριναν το νέο πακέτο μέτρων που παρουσίασε ο πρωθυπουργός.

Ολοι τους, κι αυτοί που εκβιάζουν για συναίνεση και οι άλλοι που εκβιάζουν με εκλογές, συμφωνούν ότι το νέο πακέτο μέτρων είναι μονόδρομος για το σύστημα.

Με αυτά τα δεδομένα λογικό και το ακόλουθο: Να κάνουν όλοι μαζί το μυαλό των ανθρώπων κιμά. Τώρα, ζητάνε να έχει αγωνία ο κόσμος γιατί η καθυστέρηση στη λήψη μέτρων έχει χαλάσει τις σχέσεις με την τρόικα, να έχει αγωνία ο κόσμος γιατί χάθηκε χρόνος για τις αποκρατικοποιήσεις.

Η μέθοδος παλιά: Παρουσιάζουν ως αυτονόητο το αποτέλεσμα και καλούν σε συστράτευση για να μη χαλάσει η σούπα.

Με κάθε συζήτηση σ' αυτό το γήπεδο χάνεται η μπάλα.

Ισχύει το ίδιο και στη μεθόδευση για τους φόρους. Ολο το νοιάξιμο των «διαφωνούντων» είναι για το μείγμα, περνώντας σαν αυτονόητο ότι πρέπει να επιβληθούν νέοι φόροι, την ώρα που η λαϊκή απαίτηση είναι κανένας φόρος στο λαϊκό εισόδημα, να πληρώσουν αυτοί που έχουν και κατέχουν.

***

Στα βραδινά δελτία με δυσκολία έκρυβαν τη χαρά τους διάφοροι. Το κλίμα είχε στρωθεί από τα κύρια άρθρα στα έντυπά τους. Τόσο εκείνοι που πρόβαλλαν τη συναίνεση σα μονόδρομο όσο και εκείνοι που έδειχναν εκλογές, έκαναν καθαρό πως αν η αστική τάξη έχει ένα πρόβλημα αυτό αφορά κύρια στη σταθερότητα μέσα στην οποία θα κληθεί η όποια κυβέρνηση να εφαρμόσει το δεδομένο πρόγραμμα.

Η συμφωνία τους στο περιεχόμενο και οι διαφωνίες τους στη διαχείριση ενισχύουν τη θέση ότι η εργατική τάξη πρέπει να κάνει πέρα κι αυτούς και το μονόδρομό τους. Σε κάθε παραλλαγή διαχείρισης τα θύματα είναι ίδια.

***

Αυτοί που είναι πλέον προκλητικοί είναι οι κυβερνητικοί. Ούτε λίγο ούτε πολύ καταγγέλλουν τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα ότι έριξαν τη χώρα έξω. Καιρός ήταν να συμβεί κι αυτό. Εχουν ήδη τσακίσει συνταξιούχους, έχουν ήδη τσακίσει τα νέα παιδιά. Τώρα πρέπει να ξεμπερδέψουν και μ' αυτούς που θεωρούσαν δεδομένους. Ωστε να είναι γενικευμένο το μήνυμα της υποταγής: `Η σκύβετε ή χάνεστε.

***

Η κατάσταση πλέον έχει ξεφύγει. Κι εδώ γίνονται βαρύτερες οι ευθύνες όσων την ώρα της μεγάλης επέλασης του κεφαλαίου, επιμένουν σε προτάσεις για εναλλακτική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης. Γιατί καλλιεργούν αυταπάτες που βουλιάζουν τον κόσμο, τώρα που έχει ανάγκη ένα αίτημα, μια διέξοδο, να χτυπήσει τον έναν αντίπαλο.

Δεν είναι κακοί άνθρωποι όλοι αυτοί οι «εναλλακτικοί». Απλά τρέμουν μόνο μην και γυρίσει ανάποδα ο ντουνιάς. Εχοντας συνδέσει οι περισσότεροι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τις τύχες τους με τα κόκαλα που πέφτουν απ' το τραπέζι των καπιταλιστών, πιστεύουν πράγματι πως η λύση βρίσκεται στο να την σκαπουλάρει το σύστημα. Οι ίδιοι που βλέπουν σαν αντίπαλο όποιον διαδηλώνοντας εμποδίζει την κίνηση στο δρόμο, είναι αυτοί που σπεύδουν να χειροκροτήσουν όποιον συγκεντρωθεί στην πλατεία ήσυχα μιλώντας για «ελευθερία του πολιτισμού» και «ευημερία για όλους». Και μετά ...νάνι.

***

Κι όμως, οι μέρες είναι γκαστρωμένες, που λέγαν κι οι παλιοί. Το μαρτυρά κάθε κουβέντα στο σούπερ μάρκετ όταν φτάνοντας στο ταμείο το μισό καλάθι επιστρέφει στα ράφια, το μαρτυρά το παιδί που άλλα διάβαζε, άλλα ξέρει και γι' άλλα πρέπει να γράψει στις εξετάσεις, το μαρτυρά κάθε μάνα που έχει γίνει μάγος για να μπορέσει να στήσει την καθημερινή κατσαρόλα, το μαρτυρά ο παππούς που βλαστημά γιατί όταν πιάνανε τα χέρια του δεν κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω κι ορκίζει το εγγόνι να γίνει καλύτερο απ' αυτόν...

***

Το καζάνι που βράζει έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο. Κι έτσι ανησυχεί αυτούς που δεν αρκούνται στην πολιτική συναίνεση όσων έτσι κι αλλιώς συμφωνούν στον πυρήνα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά μετράνε τους κινδύνους για το σύστημα. Από τις κάλπικες κόντρες μεταξύ υπουργών, ως την προβολή «κινημάτων» ανώδυνων για το σύστημα, όλα προσπαθούν να κρατήσουν ανοιχτή τη βαλβίδα της εκτόνωσης.

***

Οι καιροί θα γίνουν πιο δύσκολοι όχι μόνο γιατί σκληραίνει ο ανταγωνισμός μεταξύ των μονοπωλίων κι αυτόν τον ανταγωνισμό είναι που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, αλλά και γιατί η αντίσταση δεν έχει πάρει ακόμα τη μορφή που αντιστοιχεί στο περιεχόμενο των καιρών.

Κι εδώ ακριβώς είμαστε: Στο πώς θα κάνουμε τα πάντα για να φτάσει στον καθένα η ανάλυση, η πρόταση, το σχέδιο του ΚΚΕ για την πάλη ενάντια στον κύριο αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους, για τη λαϊκή συμμαχία που έχει τη δύναμη και να ανατρέψει και να χτίσει νέο κόσμο.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΚΑΜΙΑ ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ

ΕΚΒΙΑΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθεί η πατρίδα μας σήμερα εκτός από τη μεγάλη εθνική συνεννόηση (...) το έργο είναι πολύ μεγάλο για τις πλάτες του καθενός ξεχωριστά (...) όποτε και αν γίνουν εκλογές, όποιος και αν κερδίσει, θα κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους ίδιους δανειστές και εταίρους που θα βάλουν τους ίδιους όρους ως προϋπόθεση για τη στήριξή τους. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει παρά μόνο στον κόσμο της... Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων (...) Είμαστε όμως σε μια πάρα πολύ κρίσιμη στιγμή (...) είναι τρελό οι δανειστές μας να ζητούν συναίνεση, ενδεχομένως έπειτα από κυβερνητική εισήγηση, να ακούνε τα εξ αμάξης από την αντιπολίτευση και μετά και από την κυβέρνηση (...) η τραγωδία των Ελλήνων πολιτικών ηγετών είναι πως δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει μαγική λύση στο πρόβλημά τους. Οσο δειλιάζεις να απολύσεις 10.000 υπαλλήλους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα τόσο πιο σίγουρο κάνεις ότι θα αναγκασθείς σε λίγους μήνες να απολύσεις 100.000» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

`Η ΕΚΛΟΓΕΣ: «Μας δανείζουν με τους όρους τους, αν μας αρέσει. Τελευταία απαίτηση η πολιτική συναίνεση στην Ελλάδα. Ορος καινοφανής στην πολιτική ζωή, προκαλεί ποικίλες συζητήσεις, αλλά έπρεπε ίσως να έχει τεθεί το ζήτημα από εμάς τους ίδιους προτού προβληθεί από τους δανειστές μας. Η επιλεκτική στήριξη ορισμένων μόνον από τις προβλέψεις του Μνημονίου δεν συνιστά συναίνεση. Οπως δεν είναι συναίνεση το να επιλέξει η κυβέρνηση και να υιοθετήσει κάποιες από τις προτάσεις που περιλαμβάνει το Πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Συναίνεση δεν είναι η στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά η σύγκλιση των δύο κομμάτων στη μέση οδό. Τέτοια σύγκλιση δεν υπάρχει και φυσικά καθένας των δύο πολιτικών αρχηγών διατηρεί τις απόψεις του. Θα ήταν πολύ διαφορετική η κατάσταση της χώρας αν ο κίνδυνος της οικονομικής καταρρεύσεώς της είχε προκαλέσει κλίμα συναίνεσης και σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι δύο πολιτικοί αρχηγοί τραβούν διαρκώς το σεντόνι προς το μέρος τους. Βέβαια η έλλειψη συναίνεσης έχει και τα καλά της. Πιστώνεσαι τα κέρδη εις το ακέραιον ή πληρώνεις το μάρμαρο εις ολόκληρον. Σημείωση: Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν εκλογές» (ο Σ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ κόντρα στα σαρωτικά αντιλαϊκά μέτρα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μείωση μισθών μέσω εφορίας από 1ης Ιουλίου

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Καταιγίδα με νέους φόρους

ΕΘΝΟΣ: Νέες βόμβες με αποδείξεις, ΦΠΑ, αφορολόγητο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Προς εθελουσία στο Δημόσιο

ΤΑ ΝΕΑ: Το πιστόλι (της τρόικας) στο τραπέζι

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Απολύστε και πουλήστε ή τελειώσατε

Η ΑΥΓΗ: Αυξάνουν τη δόση στη συνταγή που σκοτώνει...

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Το Δημόσιο έχει ρευστό μέχρι τα μέσα Ιουλίου...

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Κατάρρευση κυβέρνησης και Παπανδρέου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Συναντήσεις του Γ. Παπανδρέου με όλους τους Αρχηγούς πλην Παπαρήγα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Αντώνη, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Σωσίβιο στον απελπισμένο πρωθυπουργό από Σαμαρά

ΑΥΡΙΑΝΗ: Πανικό στον κόσμο και νευρική κρίση στις αγορές προκαλεί η ομολογία χρεωκοπίας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ενεργοποιούν τη μεταφορά Συντελεστή Δόμησης

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Τα μόνιμα θύματα

«Τα νέα φορολογικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση (...) έχουν για πολλοστή φορά ως στόχο τα εύκολα θύματα (...) τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους (...) η κυβέρνηση στην απελπισία της να βρει άμεσα νέα έσοδα επέλεξε και πάλι τα πιο εύκολα εντοπίσιμα θύματα» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Ο κάλπικος πατριωτισμός

«Εκείνο που πέραν πάσης αμφισβήτησης προέκυψε από τα όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου είναι ότι η μοναδική "κόκκινη γραμμή" που υπάρχει γι' αυτόν είναι η σωτηρία του τόπου, την οποία και θα διασφαλίσει, όποιες και όσες κι αν είναι οι θυσίες που θα χρειαστούν και όσο σκληρά τα μέτρα που θα πρέπει να εφαρμοστούν (...) εκείνο που ο πρωθυπουργός κατέδειξε είναι πως και σχέδιο έχει, και αποφασισμένος για σκληρές αποφάσεις είναι, και τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων ειλικρινά επιδιώκει, προκειμένου και η χρεοκοπία ν' αποτραπεί και η Ελλάδα ν' αλλάξει» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

Η διέξοδος για το λαό

«Το ΚΚΕ συζητάει τις θέσεις και τις προτάσεις του πλατιά με το λαό, καλώντας τον να συστρατευθεί με τους κομμουνιστές στην ένταση της ταξικής πάλης. Να μην εγκλωβιστεί από τουφεκιές περί "εθνικής υπόθεσης", επιθετικής συναίνεσης και μεταμφίεσης του πολιτικού σκηνικού, που στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν την πάλη του λαού και να υφαρπάξουν την υποταγή του στην κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου σε βάρος του. Αντίθετα, ο λαός πρέπει να αξιοποιήσει και τη συγκυρία που αποκαλύπτει τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα της αστικής τάξης, για να δημιουργήσει ρήγματα, να βάλει κι άλλα εμπόδια στην υλοποίηση της βάρβαρης, αντιλαϊκής πολιτικής. Οχι μόνο να μη βοηθήσει τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα μονοπώλια να αντιμετωπίσουν την κρίση τους, αλλά να τους δώσει και την καίρια "σπρωξιά" όταν έρθει η ώρα. Εκείνο που μπαίνει επιτακτικά είναι να γίνει αυτή η πρόταση του ΚΚΕ πλειοψηφική, να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση, η πάλη για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Να πάρουν πάνω τους οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία την ανάπτυξη της πάλης με όρους ρήξης και ανατροπής με την εξουσία των μονοπωλίων, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, το σοσιαλισμό» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ