ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Ακούω μια κρυφή οργή»

Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ

Ο ένας «αριστερός» επιχειρηματολογεί υπέρ της ανάγκης στρατιωτικών επεμβάσεων σε χώρες που κρίνει η «διεθνής κοινότητα» ότι παραβιάζονται ατομικά και μειονοτικά δικαιώματα.

Οι άλλοι, επίσης «αριστεροί» (δύο πρώην πρόεδροι της ΕΕ και μερικοί υπουργοί Οικονομίας σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων), με άρθρο που υπογράφουν από κοινού, ρίχνουν μαύρο κλάμα για τον καπιταλισμό που έχασε την ηθική του και μπαίνουν μπροστά για έναν καπιταλισμό με αξιοπρέπεια!

Ο τρίτος, ο νεόκοπος, «αριστερός» κι αυτός, αρκείται προς το παρόν να αντιγράφει τσιτάτα από τους προηγούμενους (τελευταίο από ομιλία του στο Βόλο: «οι συνταγές έχουν αποτύχει και έχουν οδηγήσει την παγκόσμια οικονομία στο χείλος του γκρεμού, στη δίνη μιας διεθνούς οικονομικής κρίσης με απρόβλεπτες μέχρι τώρα συνέπειες»).

Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά που θα δώσουν σε λίγες μέρες εξετάσεις στην Οικονομία έχουν στα χέρια τους αρκετό υλικό για να δοκιμάσουν τις γνώσεις τους. Αν όχι και για να απαντήσουν στο ερώτημα «ποιος με ποιον».

Πάμε γι' άλλα: Μπορεί και να είναι τυχαίο. Την ώρα που στα κανάλια έδειχναν τον πρωθυπουργό να εγκαινιάζει μια μονάδα τυποποίησης φασολιών στην Πρέσπα, μια είδηση στα ψιλά των εφημερίδων πληροφορεί ότι κάποια οργάνωση με όνομα «friends of Nature» ζητά τη δημιουργία «βαλκανικού τόξου ήπιας και βιώσιμης ανάπτυξης» με αναφορά στους υδάτινους πόρους και τα οικοσυστήματα σε Γράμμο, Καϊμακτσαλάν, Ροδόπη, Κερκίνη, Πρέσπα και Δοϊράνη... Πώς γίνεται κι όλο γύρω από τα σύνορα να εκδηλώνεται τέτοιο άδολο ενδιαφέρον για το περιβάλλον;

Λάδια, πετρέλαια, ακρίβεια μονοπωλούν την ειδησεογραφία, με παραπομπές στην έλλειψη ...καταναλωτικού κινήματος. Εντελώς τυχαία, έχει πάψει κάθε συζήτηση για ένα από τα βασικά στη σχέση κεφαλαίου - εργασίας, τους μισθούς. Εξηγήσιμο, καθώς μια τέτοια συζήτηση βάζει ευθέως σε αμφισβήτηση το δικαίωμα στο κέρδος. Και χωρίς κέρδη πώς θα μπουν οι άνθρωποι πάνω απ' αυτά;

Ασχετο: «Ακούω μια κρυφή οργή να μπαινοβγαίνει απ' τις πόρτες (...) ο λάθος φαίνεται σωστός κάτω απ' τα καινούρια φώτα», λέει ένα - κακώς - ξεχασμένο τραγούδι.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

«ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ»

ΑΓΩΝΙΑ: «Η κρίση αυτή δεν είναι καρπός της τύχης. Μας θυμίζει τις ανησυχητικές ανισότητες εισοδημάτων που συνεχώς αυξάνονται στις κοινωνίες μας. Είναι κατηγορηματική η ανάγκη να βελτιωθούν ο έλεγχος και το ρυθμιστικό πλαίσιο των τραπεζών. Σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της κρίσης αυτής στην πραγματική οικονομία, φαίνεται ότι οι οικονομικοί υπεύθυνοι του κόσμου ολόκληρου μασάνε τα λόγια τους. Κανείς δεν τολμά να πει καθαρά αν η Ευρώπη απειλείται με οικονομική ύφεση ή όχι. Ωστόσο, μερικά από τα συμπτώματα είναι αμείλικτα. Στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης μια ύφεση εφέτος ή του χρόνου θα είχε δραματικές επιπτώσεις».

ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ: «Η διογκούμενη ανισότητα των εισοδημάτων εδραιώθηκε παράλληλα με τη μεγέθυνση του χρηματοπιστωτικού τομέα. Ο κόσμος του χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει συσσωρεύσει μια γιγαντιαία μάζα πλασματικού κεφαλαίου, η οποία όμως δε βελτιώνει παρά ελάχιστα την ανθρώπινη ύπαρξη και τη διατήρηση του περιβάλλοντος».

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ: «Ενας αξιοπρεπής καπιταλισμός (δηλαδή ένας καπιταλισμός που να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Αμάρτια Σεν) απαιτεί αποτελεσματική δημόσια παρέμβαση».

ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ: «Η αναζήτηση κέρδους αποτελεί την ουσία της οικονομίας της αγοράς. Αλλά όταν όλα φτάσουν να πωλούνται, η κοινωνική συνοχή απογυμνώνεται και το σύστημα καταρρέει. Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια έχουν συμβάλει στην αύξηση της τιμής των βασικών ειδών διατροφής. Οι πολίτες των πιο φτωχών χωρών είναι αυτοί που θα πληγούν περισσότερο. Κινδυνεύουμε να βρεθούμε μπροστά σε μια εξαθλίωση χωρίς προηγούμενο, σε έναν πολλαπλασιασμό κρατών σε πτώχευση, σε πιο ισχυρά μεταναστευτικά ρεύματα και σε περισσότερες ένοπλες συγκρούσεις. Ας μην ξεχνάμε τον οικονομικό μαρασμό που επεκτείνεται παντού στην Ευρώπη. Ας σκεφθούμε επίσης τον οικονομικό εθνικισμό και τον λαϊκισμό, που και οι δυο τους βρίσκονται σε άνοδο. Είναι καιρός να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή επιτροπή κρίσης».

(ο τίτλος και τα κείμενα προσφέρονται για εξέταση στο μάθημα της Οικονομίας, με το ερώτημα «σε ποιου σημερινού πολιτικού τις ιδέες αντιστοιχεί η παραπάνω ανάλυση;Διαλέξτε ανάμεσα στους κυρίους Αλαβάνο, Τσίπρα, Δραγασάκη, Λαφαζάνη, Χατζησωκράτη, ή όποιον άλλο επιθυμείτε. Αιτιολογήστε την επιλογή σας»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Χαρίλαος Φλωράκης - Η σπορά μένει και φουντώνει

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Τα μη κρατικά ΑΕΙ είναι εδώ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Πετάνε, πετάνε τα τρόφιμα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Παιχνίδια με την τιμή πετρελαίου

Η ΑΥΓΗ: Ανεξέλεγκτα στην αγορά τα προϊόντα με ηλιέλαιο

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΞΕΚΙΝΑ η κτηματογράφηση 107 περιοχών της χώρας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΣΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ 107 ΔΗΜΟΙ - ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κτηματολόγιο για 3 εκατ. ιδιοκτήτες

ΤΑ ΝΕΑ: Κτηματόσημο για 3.000.000 ιδιοκτήτες

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 3 εκατ. Ελληνες καλούνται να δηλώσουν τα ακίνητά τους

ΕΘΝΟΣ: ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ με... 30 μέρες καθυστέρηση

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΔΡΑΚΟΝΤΕΙΟΣ ΝΟΜΟΣ - ΑΣΠΙΔΑ ΓΙΑ

ΛΑΜΟΓΙΑ

Οι ανθρωπιστικές επεμβάσεις

«Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και θεμελιωδών δικαιωμάτων (ατομικών, μειονοτήτων, κ.λπ.) συνιστά απείρως σημαντικότερη κατάσταση και επιλογή από την προστασία της εθνικής ανεξαρτησίας (...) Σ' αυτές τις περιπτώσεις η διεθνής κοινότητα (...) έχει ηθική υποχρέωση να αντιδράσει προκειμένου να προστατεύσει τα θεμελιώδη δικαιώματα (...) Το εάν σ' αυτά τα μέσα μπορεί να περιλαμβάνεται και η χρήση στρατιωτικής βίας (όπως π.χ. συνέβη στην περίπτωση του Κοσόβου το 1999) είναι ένα ερώτημα προς απάντηση, αν και ορισμένοι πιστεύουν ότι η χρήση της βίας καθίσταται αναπόφευκτη εάν πρόκειται να αποτραπούν γενοκτονίες (...) Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) αναγνώρισε σχετικά πρόσφατα το "δικαίωμα της προστασίας" (right to protect) (...) Βεβαίως (...) η επίκληση του "δικαιώματος της προστασίας" μπορεί να οδηγήσει σε αυθαίρετες επεμβάσεις σε χώρες για την προώθηση αλλότριων συμφερόντων και στόχων (...) Η άρνηση του δικαιώματος της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι εντελώς ακατανόητη, ιδιαίτερα όταν αυτή η άρνηση προέρχεται από τον χώρο της Αριστεράς...» (ο Π. Κ. Ιωακειμίδης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του ΔΣ του ΕΛΙΑΜΕΠ / ΤΑ ΝΕΑ).

Και μια σωστή κουβέντα

«Οι Αθηναίοι δεν αγαπούν την πόλη τους. Αν την αγαπούσαν, δεν θα την έκαναν σκουπιδότοπο παρατώντας στην άκρη των πεζοδρομίων κάθε βρωμιά και ακαθαρσία (...) Οι μόνοι που αγαπούν αυτή την πόλη είναι οι Ρομά. Γυρίζουν όλη μέρα με τα Datsun στις γειτονιές και πουλάνε λουλούδια, φυτά και καστανόχωμα, παλεύοντας να κάνουν πιο πράσινη, πιο ανθισμένη και πιο όμορφη την πρωτεύουσα με το λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη. Αλλοι πάλι μαζεύουν παλιά σίδερα, παλιά ψυγεία, κουζίνες, πλυντήρια, τηλεοράσεις και καθαρίζουν συνεχώς την πόλη από τα σκουπίδια και τη βρωμιά. Απ' αυτά, άλλα διαλύουν για να πάρουν τα εξαρτήματα και να τα χρησιμοποιήσουν σε άλλα αντικείμενα, κι άλλα τα στέλνουν στην ανακύκλωση. Είναι η φυλή με τη μεγαλύτερη οικολογική συνείδηση, αφού ασχολούνται επίμονα και συστηματικά με τον καλλωπισμό της πόλης και την ανακύκλωση των σκουπιδιών της» (ο Θ. Παπαδόπουλος στα ΝΕΑ).