ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 24 Απρίλη 2019
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Νέα τουρκική άσκηση και ενεργειακός ανταγωνισμός

Από την πρόσφατη διακλαδική στρατιωτική άσκηση της Τουρκίας «Γαλάζια Πατρίδα» με την επίβλεψη του υπουργού Αμυνας, Χ. Ακάρ
Από την πρόσφατη διακλαδική στρατιωτική άσκηση της Τουρκίας «Γαλάζια Πατρίδα» με την επίβλεψη του υπουργού Αμυνας, Χ. Ακάρ
Τη στρατιωτική της δύναμη συνεχίζει να επιδεικνύει η Τουρκία, σε μια περίοδο που δυναμώνουν σύνθετα παζάρια σε όλο το τόξο Μέσης Ανατολής - Μεσογείου - Βόρειας Αφρικής.

Ετσι, ήδη ετοιμάζει νέα μεγάλη στρατιωτική άσκηση με τον κωδικό «Θαλασσόλυκος», με στόχο - όπως σχολιάζουν φιλοκυβερνητικά τουρκικά ΜΜΕ - να αντιμετωπίσει τις «προκλήσεις» της Ελλάδας και της Κύπρου στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.

Η άσκηση «Θαλασσόλυκος» πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια και θεωρείται αντίστοιχη με τη «Γαλάζια Πατρίδα» που έγινε πρόσφατα.

Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, ο «Θαλασσόλυκος» θα διεξαχθεί φέτος από τις 13 έως τις 25 Μάη και - σύμφωνα με την εφημερίδα «Γενί Σαφάκ» - «θα αποτελεί απάντηση στις πολιτικές περικύκλωσης της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας την ισχύ και τη δεσπόζουσα θέση της στις θάλασσες». Η άσκηση θα περιλαμβάνει σενάρια πολέμου και αντιμετώπισης κρίσεων.

Οι υδρογονάνθρακες στο επίκεντρο

Στο μεταξύ, οι διεργασίες γύρω από την εκμετάλλευση του μεγάλου φυσικού πλούτου της περιοχής εντείνονται, όπως φάνηκε και στην επίσκεψη που έκανε ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής Δημήτρης Συλλούρης στην Αίγυπτο. Μεταξύ άλλων, ο Συλλούρης συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο υπουργό Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων της Αιγύπτου Τάρεκ Ελ Μόλα, που στάθηκε στη σημασία της δημιουργίας πρόσφατα του «East Mediterranean Gas Forum» (με τη συμμετοχή Αιγύπτου, Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ, Ιορδανίας, Ιταλίας και Παλαιστίνης). Ο Μόλα είπε ότι αναμένεται νέα συνάντηση του Φόρουμ μέσα στον Ιούνη και ότι «στόχος μας είναι μαζί να αποτελέσουμε μια εναλλακτική, αξιόπιστη πηγή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, είτε διαμέσου αγωγών είτε διαμέσου της μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου». Την ίδια στιγμή, ο Αιγύπτιος αξιωματούχος επιδοκίμασε και το ενδιαφέρον που έχουν εκφράσει δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία για συμμετοχή στο Φόρουμ, υποστηρίζοντας ότι το Φόρουμ και το φυσικό αέριο της περιοχής μπορούν να δράσουν ως καταλύτης προς όφελος όλων των χωρών και για την προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή, εννοώντας φυσικά ως καταλύτης για την απόκρουση αντίπαλων επιχειρηματικών και γεωπολιτικών σχεδιασμών.

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, υποστήριξε ότι ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ «πολύ σύντομα, πιθανώς, να έρθει με πρόταση για επανάληψη μιας διεθνούς Διάσκεψης τύπου Κρανς Μοντάνα», συμπληρώνοντας ότι «είναι ανοικτός ο δρόμος για μια νέα διεθνή Διάσκεψη για το Κυπριακό, καλά προετοιμασμένη, στη σύνθεση του Κρανς Μοντάνα, με το "πλαίσιο Γκουτέρες"...».

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, τα ζητήματα του καθορισμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ανάμεσα στον Λίβανο και το Ισραήλ, ξανατίθενται στο τραπέζι. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Λιβάνου, Ναμπίχ Μπέρι, ανήγγειλε χτες την έναρξη διαδικασίας υπό την επιτήρηση του ΟΗΕ με στόχο την επίλυση διαφορών σε διαφιλονικούμενη θαλάσσια περιοχή, που βρίσκεται στα σύνορα των δύο χωρών και η οποία βρίσκεται κοντά σε πιθανώς σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Πάντως οι λιβανέζικες αρχές, όσον αφορά τις ισραηλινές διεκδικήσεις σε τμήματα των «οικοπέδων» 8 και 9 της ΑΟΖ του Λιβάνου, τις χαρακτηρίζουν αβάσιμες, υποστηρίζοντας πως δεν στηρίζονται από τους επίσημους χάρτες που υποβλήθηκαν στον ΟΗΕ και οι οποίοι είναι «ευθυγραμμισμένοι» με τις συμφωνίες εκεχειρίας που υπογράφηκαν το 1949 μετά τον αραβο-ισραηλινό πόλεμο.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Δουλεύουν όλη τους τη ζωή και πεθαίνουν φτωχοί

Η αυξανόμενη ηλικία συνταξιοδότησης με την προσαρμογή της στο προσδόκιμο ζωής απειλεί να βυθίσει σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια και σε σοβαρά οικονομικά προβλήματα πολλούς σημερινούς εργαζόμενους και αυριανούς συνταξιούχους, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW). Ιδιαίτερα κινδυνεύουν με «φτώχεια στα γηρατειά» οι γυναίκες και οι εργαζόμενοι με περιορισμένη μόρφωση, χαμηλούς μισθούς, «ευέλικτες» μορφές εργασίας ή προβλήματα υγείας, επισημαίνουν οι ερευνητές.

Από το 2012, το κατώτατο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στη Γερμανία αυξήθηκε σταδιακά από τα 65 στα 67 χρόνια, και συζητιέται η αύξηση του ηλικιακού ορίου στα 70 χρόνια από το 2032. Η έρευνα προειδοποιεί ότι πολλοί εργαζόμενοι, που για διάφορους λόγους δεν θα καταφέρνουν να εργάζονται μέχρι τα 67 χρόνια τους και πρακτικά θα πετιούνται εκτός παραγωγής χρόνια πριν, θα καλούνται να ζήσουν με συντάξεις φτώχειας. Προηγούμενη έρευνα του DIW είχε δείξει ότι 1 στους 5 (20%) 67χρονους συνταξιούχους στη Γερμανία το 2036 θα ζει στα όρια της φτώχειας.

* * *

Εξάλλου ήδη η φτώχεια των συνταξιούχων και ιδιαίτερα των γυναικών είναι εκτεταμένο φαινόμενο στη Γερμανία. Πριν από λίγες μέρες βγήκε στη δημοσιότητα μια σοκαριστική έρευνα για τους χαμηλοσυνταξιούχους σε μεγάλες πόλεις της Γερμανίας (Μόναχο κ.α.), που δεν μπορούν να επιβιώσουν με τα ψίχουλα της σύνταξης, ενώ παράλληλα το κόστος ζωής όλο και ανεβαίνει. Ολοι αυτοί οι 70χρονοι χαμηλοσυνταξιούχοι αναγκάζονται μετά από δεκαετίες δουλειάς να κάνουν μεροκάματα (οι λεγόμενοι «συνταξιούχοι mini jobbers»), να μαγειρεύουν από τα αποφάγια των σούπερ μάρκετ, να ζητούν βοήθεια από τα παιδιά τους. Και το μέλλον προβλέπεται ακόμα χειρότερο.

Παράλληλα οι τεχνολογικές εξελίξεις καλπάζουν, η ψηφιοποίηση, η τεχνητή νοημοσύνη, το «διαδίκτυο των πραγμάτων» και άλλες καινοτομίες ενσωματώνονται στην παραγωγή. Η προώθηση των καινοτόμων τεχνολογιών είναι προτεραιότητα και της γερμανικής κυβέρνησης, στον ανταγωνισμό της με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα που βρίσκονται ήδη πιο μπροστά, όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ. Θα περίμενε λοιπόν κανείς οι όροι εργασίας και οι συνθήκες ζωής για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους να βελτιώνονται αισθητά. Οι άνθρωποι να εργάζονται λιγότερο και να απολαμβάνουν περισσότερα. Σίγουρα όχι να εργάζονται έως τα 70 τους και να πεθαίνουν φτωχοί.

* * *

Αντ' αυτού, και στη Γερμανία η καπιταλιστική ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας στηρίζονται στην υψηλή παραγωγικότητα, στην ισχυρή βιομηχανία, στις τεράστιες εξαγωγές, αλλά και στους δεκάδες εκατομμύρια χαμηλόμισθους, ημιαπασχολούμενους με «mini jobs» ή άλλες ελαστικές μορφές οι οποίοι ζουν στη φτώχεια, στους προσωρινά απασχολούμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή μέσω εργολαβικών εταιρειών, στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», στους δικαιούχους προνοιακών επιδομάτων που εξαναγκάζονται να δουλεύουν για 1 ευρώ την ώρα.

Περίπου 2,4 εκατ. είναι άνεργοι, ενώ οι μητέρες συχνά μένουν για χρόνια εκτός παραγωγής ή ημιαπασχολούνται λόγω έλλειψης βρεφονηπιακών σταθμών. Σε όλους αυτούς πρέπει να προστεθούν τα εκατομμύρια που θα χάσουν τη δουλειά τους εξαιτίας των τεχνολογικών εξελίξεων (π.χ. απολύσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία «Volkswagen» λόγω επενδύσεων στην ηλεκτροκίνηση), και μάλιστα χωρίς κρατική ευθύνη για μετεκπαίδευση και τοποθέτηση σε άλλες θέσεις εργασίας, ή για να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη χωρίς απώλεια αποδοχών.

Ειδικά για όλους αυτούς που είναι «επισφαλείς» και όχι υψηλής ειδίκευσης, οι ερευνητές λένε ξεκάθαρα ότι δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στα νέα όρια ηλικίας: «Η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης χτυπά τους πιο αδύναμους». Η ανεργία είναι υψηλότερη για τους εργαζόμενους με χαμηλή ή μέση εκπαίδευση στις ηλικίες 55 - 65, αφού δεν προτιμώνται από τους εργοδότες. Ετσι, πληρώνουν λιγότερες εισφορές και αναγκάζονται να περιμένουν χρόνια άνεργοι μέχρι τη σύνταξη. 'Η οι εργάτες με βαριά σωματική εργασία (κατασκευές κ.α.) ή με κάποιο πρόβλημα υγείας, που δεν μπορούν να δουλεύουν μέχρι τα 67 τους και κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους δεν κατάφεραν να πληρώνουν υψηλές εισφορές ή να έχουν συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση.

* * *

Ολα αυτά συμβαίνουν στην ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ. Το παράδειγμα μιλάει από μόνο του. Τα «ευρωπαϊκά κεκτημένα», οι περίφημες «αξίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης», έχουν στον ένα πόλο τους τα μεγάλα κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους και στον άλλο υποβαθμισμένη ζωή στο όριο, και ένα «μέλλον» που μας γυρίζει δεκαετίες ή και αιώνες πίσω, όταν οι άνθρωποι δούλευαν κυριολεκτικά σαν σκλάβοι μέχρι το θάνατο.

Τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης αξιοποιούνται για να εκσυγχρονίζονται οι μορφές εκμετάλλευσης, με την ουσία να παραμένει η ίδια: Δουλειά χωρίς δικαιώματα, δουλειά μέχρι τον τάφο και σύνταξη πείνας. Αυτή η πραγματικότητα θα πρέπει να γίνει κριτήριο ψήφου στις ευρωεκλογές του Μάη και για τους εργαζόμενους στη χώρα μας, που πρέπει να απορρίψουν ένα τέτοιο μέλλον, να παλέψουν για το μέλλον που τους αξίζει και τους ανήκει, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, να αντισταθούν σ' αυτήν την πολιτική, να αγωνιστούν για την Ελλάδα και την Ευρώπη του Σοσιαλισμού. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, είναι αναγκαία η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ