Ο Σάββας Τσιμπόγλου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, συζητώντας με το «Ρ», δίνει το στίγμα της τελευταίας απεργιακής μάχης των ναυτεργατών, αναφέρεται στα καινούρια ποιοτικά στοιχεία που αναδείχθηκαν, αλλά και στους νέους πιο δυναμικούς αγώνες που έρχονται και την προοπτική τους.

Παραθέτουμε τη συνέντευξη:

-- Ποιοι είναι οι λόγοι που βγάζουν τους ναυτεργάτες στους καταπέλτες;

-- «Οι αγώνες των ναυτεργατών συνδέονται με τους αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κεφαλαίου, κυβέρνησης, ΕΕ, που καταργεί ΣΣΕ, διαλύει κοινωνικοασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Η άρση του καμποτάζ που προωθείται σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και την ακτοπλοΐα, εκτός από την υποβάθμιση της ζωής και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών και των οικογενειών τους, δίνει τη δυνατότητα στους εφοπλιστές και της ακτοπλοΐας, να δρομολογούν τα πλοία καταργώντας τη 10μηνη επάνδρωση - δρομολόγηση, που ισχύει σήμερα και την εκτέλεση δρομολογίων τακτικών και προαποφασισμένων. Τους επιτρέπει δηλαδή να δρομολογούν πλοία όποτε και όταν έχουν το προσδοκώμενο κέρδος αυτοί και οι ξενοδόχοι. Που σημαίνει ότι επιβάτες, νησιώτες, εργαζόμενοι, θα πληρώνουν ακριβότερα τις μεταφορές (εμπορεύματα, εισιτήρια κλπ.), θα είναι αιχμάλωτοι στις αρπακτικές ορέξεις του εφοπλιστικού, γενικότερα του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται σε αυτό τον τομέα, θα παραβιάζονται βασικοί κανόνες ασφάλειας και αξιοπλοΐας των πλοίων. Η «απελευθέρωση» (άρση του καμποτάζ) δεν είναι αταξική, ουδέτερη. Υπηρετεί τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, τα μονοπώλια. Επομένως, τα αντεργατικά μέτρα για τους εργαζόμενους γενικά και ειδικά για τους ναυτεργάτες, δεν είναι έξω και πέρα από αυτή τη γενική τάση και πολιτική, να υπηρετούνται δηλαδή, τα μονοπώλια. Ετσι και η κατάργηση του ΓΕΝΕ και η ένταξή του στον ΟΑΕΔ, του Οίκου Ναύτη και η ένταξή του στον ΕΟΠΠΥ, η κατάργηση του ΝΑΤ και η ένταξή του στο υπουργείο Εργασίας, υπηρετούν τη γενική γραμμή για πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων».

-- Η υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Αν. Διαμαντοπούλου ανέφερε ότι η άρση του καμποτάζ αφορά μόνο την κρουαζιέρα.

-- «Πράγματι, σε δελτίο Τύπου η υπουργός αναφέρει ότι "σε δέκα μέρες θα έχει απελευθερωθεί πλήρως ο τομέας της κρουαζιέρας στην Ελλάδα με την ψήφιση του σχετικού νόμου". Προσπαθεί να καλλιεργήσει συγχύσεις, για ποιο νομοσχέδιο αναφέρεται και για ποια κατηγορία πλοίων. Με το νομοσχέδιο για το "θαλάσσιο τουρισμό και άλλες διατάξεις" που έχει εγκρίνει το Υπουργικό Συμβούλιο και αναμένεται να ψηφιστεί στη Βουλή, ανατρέπει το σύνολο της ναυτεργατικής νομοθεσίας. Χτυπιέται το σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και στην ακτοπλοΐα. Δεν είναι μόνο για την κρουαζιέρα, όπως ψευδώς αναφέρεται. Στα κρουαζιερόπλοια οι προκάτοχοι της σημερινής υπουργού ήδη έχουν εφαρμόσει το καμποτάζ και έχουν επιβάλει τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Για την ακτοπλοΐα αυτό ισοδυναμεί, ότι θα αποβληθούν οι γενικές υπηρεσίες (μάγειροι, θαλαμηπόλοι κ.ά.) , γιατί δεν τους θεωρούν ναυτεργάτες, ότι δεν είναι μέλη πληρώματος. Θα αποβληθούν δηλαδή πάνω από 4.500 ναυτεργάτες, ενώ δεν εξαιρούνται και οι λοιπές ειδικότητες. Η δημαγωγία και η καλλιέργεια συγχύσεων που επιχειρείται σε βάρος των ναυτεργατών, φαίνεται με μία επίσκεψη στον κλάδο των κρουαζιερόπλοιων, των μεσογειακών φορτηγών και ποντοπόρων. Να δούνε τι εργασιακό καθεστώς επικρατεί».

-- Παρ' όλα αυτά, η πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ τίναξε στον αέρα την απεργία.

-- «Ναι, να δούμε σε πιο πλαίσιο έγινε αυτό. Οι εφοπλιστές στην ακτοπλοΐα παρά τις γραπτές δεσμεύσεις τους από τον Οκτώβρη του 2011, δεν εφαρμόζουν τις Συμβάσεις γιατί τις αμφισβητούν. Ναυτεργάτες παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Οι ΣΣΕ έχουν λήξει σε όλες τις κατηγορίες πλοίων. Οι εφοπλιστές ενθαρρύνονται στην πράξη από την πολιτική της κυβέρνησης και δεν προσέρχονται σε διαπραγματεύσεις, αλλά και από τις δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΠΝΟ, που υπηρετούν και υπηρετούνται από το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Για παράδειγμα, σε ναυτεργάτες, Ελληνες και αλλοδαπούς, σε ελληνικά και ελληνόκτητα (δηλαδή ανασφάλιστα) πλοία, η ΠΝΟ ως αντιπρόσωπος της ΙTF (Διεθνής Οργάνωση Μεταφορών Εργαζομένων) υπογράφει ειδική σύμβαση. Παρακρατά συνδρομές για κάθε εργαζόμενο, οι οποίες ανέρχονται σε χιλιάδες ευρώ. Εκεί δεν ισχύουν οι ΣΣΕ ναυτικής εργασίας για το σύνολο των απασχολουμένων ναυτεργατών. Αυτό το αποδέχονται ΠΝΟ, ΙΤF, δηλαδή την άνιση αμοιβή για ίση εργασία ανάλογα με τον βαθμό και την ειδικότητα, με αποτέλεσμα να συμβάλουν καθοριστικά στην αποβολή των ναυτεργατών που είχαν συγκροτημένα δικαιώματα, ΣΣΕ, κοινωνική ασφάλιση, συνδικαλιστική οργάνωση και να αυξάνονται οι ναυτεργάτες που τους στερούν αυτά τα δικαιώματα, βάζοντας στην κλίνη του Προκρούστη το σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης. Η Εκτελεστική Επιτροπή (βλέπε διοίκηση) της Ομοσπονδίας είναι εξ οφίτσιο οι πρόεδροι του κάθε ναυτεργατικού σωματείου - 14 στο σύνολο - ανεξάρτητα από τη δύναμή του και τους ψηφίσαντες. Δε λογοδοτεί σε κανένα όργανο της Ομοσπονδίας, δεν ελέγχεται, δεν εκλέγεται. Εχουμε θέσει ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, Ενωση Μαγείρων, η παράταξη Ναυτεργατική Συνδικαλιστική Κίνηση, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, την ανάγκη ανασυγκρότησης, αναδιοργάνωσης, του τρόπου λειτουργίας της ΠΝΟ. Αυτό αποκτά (η οργανωτική ανασυγκρότηση και του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος) επιτακτική ανάγκη για τους ναυτεργάτες και για την εργατική τάξη».

-- Και αυτή η απεργία των ναυτεργατών δέχτηκε συκοφαντική επίθεση από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας, που συνδυάστηκε με μπόλικο αντικομμουνισμό. Πώς το σχολιάζετε;

-- «Και από αυτή την απεργία, βγαίνει καθολικά ένα συνδικαλιστικό και πολιτικό συμπέρασμα: Ποιοι είναι με τους ναυτεργάτες, ποιοι είναι ενάντια, ποια είναι τα καθήκοντα του ναυτεργάτη μέσα και έξω από τον τόπο εργασίας. Οργάνωση, πολιτική, συνδικαλιστική μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας, ενάντια σε αυτές τις πολιτικοσυνδικαλιστικές δυνάμεις, που τους επιτίθενται, τους εκφραστές του κεφαλαίου. Βγήκαν συμπεράσματα, τι μέσα, τι μεθόδους χρησιμοποιούν. Ολο και περισσότεροι ναυτεργάτες αντιλαμβάνονται ότι αυτοί που επιτίθενται στο ΚΚΕ, στους κομμουνιστές που δρουν στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τις δυνάμεις της ΝΣΚ, στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, στις άλλες αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις, είναι οι δυνάμεις πολιτικές και συνδικαλιστικές που υπηρετούν αυτή την πολιτική που χτυπάει ανελέητα τους εργαζόμενους. Την πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα σε μία περίοδο κρίσης οικονομικής του καπιταλιστικού συστήματος, που δεν μπορεί να βρει μείγμα και διέξοδο και την αναζητά μέσα από την πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης για να ενισχύσει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Οι δυνάμεις αυτές σχεδίασαν και έβαλαν σε κίνηση όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. Συκοφαντία ότι οι ναυτεργάτες καταστρέφουν την οικονομία, "κοινωνικό αυτοματισμό" υπό την καθοδήγηση τμημάτων της αστικής τάξης και των εκπροσώπων της, προσπαθώντας να οικοδομήσουν κοινωνική συμμαχία αντίδρασης με μικροαστικά τμήματα, για να βάλουν σε κίνηση και ορισμένους εργαζόμενους, για να χτυπήσουν τον αγώνα και την προοπτική που ανοίγει. Αυτά είναι προειδοποίηση και για τα άλλα τμήματα της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού. Δεν είναι μικρής σημασίας, οι δηλώσεις της Ντ. Μπακογιάννη και της Ολ. Κεφαλογιάννη, τοπικών παραγόντων των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που άλλοι έλεγαν όσα δήλωσε στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δασκαλόπουλος και άλλοι ως εντολοδόχοι του, επιτέθηκαν συντονισμένα».

-- Ποια είναι η διάθεση των ναυτεργατών στα καράβια;

-- «Οι ναυτεργάτες, αναγνωρίζουν την θαρραλέα και παλικαρίσια στάση του ΚΚΕ, των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ και μετράμε ποιοτικά αποτελέσματα και σε αυτό τον αγώνα. Οπως το εύρος της συσπείρωσης των ναυτεργατών και υπαλλήλων, των νησιωτών και αγροτών, που συμπαραστάθηκαν και συμπαρατάχθηκαν στον αγώνα και συνεχίζεται αυτή η προσπάθεια. Χαρακτηριστική είναι η στάση των ναυτεργατών στο υπό ιταλική σημαία επιβατηγό - οχηματαγωγό πλοίο "CRUISE OLYMPIA" στην Πάτρα, που σύσσωμοι βγήκαν στον καταπέλτη του πλοίου τσακίζοντας την απεργοσπαστική επιχείρηση από εταιρεία και συγκυβέρνηση. Σε Κρήτη, Ηγουμενίτσα, Κέρκυρα, Κεφαλλονιά, Μυτιλήνη, Καβάλα, Χίο, ήταν ίδια η στάση των πληρωμάτων. Ενώ η απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ναυτεργατών είναι η συνέχιση της οργάνωσης και ανάπτυξης των αγώνων».

-- Πώς προχωράτε από εδώ και πέρα;

-- «Συγκεντρώνουμε στοιχεία, ενημερώνουμε για τις εξελίξεις, καταγράφουμε δυνάμεις, με σταθερό προσανατολισμό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την οργάνωση και την κλιμάκωση των αγώνων. Με αυτό τον τρόπο και την οργάνωση, θα αλλάξουμε συσχετισμούς, θα ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική. Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, να χτίσουμε την κοινωνικοπολιτική συμμαχία των αντιμονοπωλιακών, αντιιμπεριαλιστικών, δυνάμεων, να οργανώσουμε την τάξη μας, τους εργαζόμενους, να πάρουν σάρκα και οστά οι αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις σε στεριά και θάλασσα. Να αναδείξουμε ότι η ναυτιλία, οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες μπορούν να υπηρετούν τις ανάγκες των ναυτεργατών, των εργαζομένων, των νησιωτών, στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής που δε θα υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και μέσα από κεντρικό σχεδιασμό θα εξυπηρετούνται οι ανάγκες των νησιών με σύγχρονα, ασφαλή πλοία, 365 μέρες το χρόνο, με φτηνά εισιτήρια, με εκτεταμένο πρόγραμμα ναυπηγήσεων και επισκευών, μοχλός ανάπτυξης της βιομηχανίας και των παραγωγικών δυνάμεων. Να γίνει ορατή η ανάγκη της οργάνωσης και του αγώνα, κυρίως της προοπτικής, που δυναμώνει το εργατικό κίνημα, για την εργατική λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό».