Στη «γραμμή» της επίτευξης ευρύτερων συναινέσεων ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης στην Ελλάδα, για το κλείσιμο της «αξιολόγησης», «δείχνει» πλέον και επίσημα η πλευρά του ΔΝΤ, σε συνέχεια των αντίστοιχων δηλώσεων που έγιναν τις προάλλες από τους υπουργούς Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, και της Γαλλίας, Μ. Σαπέν. Την ίδια ώρα, τα αντιλαϊκά παζάρια της συγκυβέρνησης με τους «θεσμούς» του κουαρτέτου στις Βρυξέλλες εξελίσσονται σε ρότα σύγκλισης και μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, σε ολόκληρη τη γκάμα της αντιλαϊκής πολιτικής, για το νέο δημοσιονομικό πακέτο, τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, στα ζητήματα της Ενέργειας, των ιδιωτικοποιήσεων και των αναδιαρθρώσεων, που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου.

Οι συζητήσεις βρίσκονταν σε εξέλιξη χτες το βράδυ, με προοπτική την έκδοση κοινής ανακοίνωσης από τους «θεσμούς» του κουαρτέτου και την επάνοδο των υψηλόβαθμων κλιμακίων στην Αθήνα από την επόμενη βδομάδα. Την ίδια ώρα, όπως όλα δείχνουν, οι δύο πλευρές βρίσκονταν πολύ κοντά σε συμφωνία, η οποία περιλαμβάνει και πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, εντός του 2018.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, σε χτεσινές δηλώσεις του από την Ουάσιγκτον με «πλάγιο τρόπο» έθεσε το ζήτημα της πολιτικής συναίνεσης, «υπενθυμίζοντας» ότι «στο παρελθόν» το ΔΝΤ έχει απαιτήσει τη συναίνεση και της αντιπολίτευσης, ενώ, όπως υπογράμμισε, «η απαίτηση αυτή τίθεται όταν υπάρχει συμφωνία στην κατεύθυνση ενός προγράμματος. Προς το παρόν απέχουμε από αυτό». Ο εκπρόσωπος του ιμπεριαλιστικού Οργανισμού, σε μια προσπάθεια διαχείρισης της κατάστασης για τη διαμόρφωση του επιζητούμενου πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα, «διέψευδε» ότι το Ταμείο έχει ήδη πραγματοποιήσει επαφές με κόμματα της αντιπολίτευσης, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο με βάση την τελική συμφωνία για τη δεύτερη «αξιολόγηση».

Σε κάθε περίπτωση, υπογράμμισε ότι η λεγόμενη «ιδιοκτησία του προγράμματος» αποτελεί για το ΔΝΤ καθοριστικό παράγοντα για την αποτελεσματικότητα και επιτυχία του. Βέβαια, αν και δεν κατονομάζεται, η έμφαση δίνεται στην πλευρά της ΝΔ, και όπως όλα δείχνουν όχι μόνο για το ζήτημα της υπερψήφισης των «προνομοθετημένων» αντιλαϊκών μέτρων για την περίοδο μετά το 2018, αλλά κυρίως για την «ιδιοκτησία» και την ολόπλευρη εφαρμογή του «προγράμματος» την επόμενη μέρα. Θυμίζουμε τις πρόσφατες δηλώσεις από τον Β. Σόιμπλε, σύμφωνα με τον οποίο «θα πρέπει οι αποφάσεις να διατυπωθούν νομοθετικά με τέτοιον τρόπο, ώστε να παραμένουν ανεξάρτητες από τα εκλογικά αποτελέσματα».

Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ σημείωσε πως στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες έχει συντελεστεί «πρόοδος», λέγοντας ότι παραμένουν «διαφορές» στο συνταξιοδοτικό και τα Εργασιακά. Σύμφωνα με τον ίδιο, «έχει σημειωθεί πρόοδος, αλλά θα απαιτηθεί περισσότερη δουλειά για να γεφυρωθούν οι εναπομείνασες διαφορές», συμπληρώνοντας ότι «κινούμαστε όσο πιο γρήγορα μπορούμε».

Σε αύξηση του ορίου χρηματοδότησης κατά 400 εκατ. ευρώ μέσω του «έκτακτου μηχανισμού» παροχής ρευστότητας (ELA), προς τις εγχώριες τράπεζες, προχώρησε χτες η Τράπεζα της Ελλάδας μετά από τη σύμφωνη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με το συγκεκριμένο κονδύλι να διαμορφώνεται σε 46,6 δισ. ευρώ. Η διόγκωσή του αντανακλά τόσο τις εκροές καταθέσεων, όσο και το κλείσιμο της «στρόφιγγας» μέσω του αρκετά φτηνότερου διατραπεζικού δανεισμού από ξένες τράπεζες.

Τα παραπάνω αποτυπώνουν το κλίμα της επιχειρηματικής αβεβαιότητας που επικρατεί σε σχέση με τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, ειδικά σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για τους ρυθμούς ανάκαμψης στη διάρκεια του Α' τριμήνου και συνολικά για το 2017. Σύμφωνα με πληροφορίες, το κλίμα αυτό αποτυπώθηκε και στο πλαίσιο παρουσιάσεων των ελληνικών τραπεζικών Ομίλων σε ξένους επενδυτές στο Λονδίνο. Μάλιστα, οι σχετικά πρόσφατες «Χειμερινές Προβλέψεις» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ρυθμό ανάκαμψης 2,7%, θεωρούνται πλέον «υπεραισιόδοξες» και ξεπερασμένες. Στους παράγοντες της αβεβαιότητας προστίθεται και η περαιτέρω διόγκωση των «κόκκινων» δανείων τους τελευταίους μήνες, μετά από κάποια σχετική σταθεροποίηση που είχε καταγραφεί στο προηγούμενο διάστημα. Από την πλευρά της, η Citibank προβλέπει τώρα πως το ΑΕΠ της Ελλάδας θα εμφανίσει οριακή ανάκαμψη, μόλις 0,5% φέτος, έναντι προηγούμενης εκτίμησης 1,1%.

Σε κάθε περίπτωση, οι «αβεβαιότητες» του κεφαλαίου έρχονται να οξύνουν τα αντιλαϊκά ανακλαστικά, με πρώτο επόμενο το άμεσο κλείσιμο της «αξιολόγησης» και βέβαια την επιβολή του νέου αντιλαϊκού πακέτου.

Την ίδια ώρα, αντιφατικά είναι τα μηνύματα που έρχονται γύρω από την πορεία των εξελίξεων στην Ευρωζώνη, σε συνδυασμό βέβαια και με την παγκόσμια οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΚΤ εντοπίζει σημάδια επιτάχυνσης των - έτσι κι αλλιώς - ισχνών ρυθμών ανάκαμψης στην Ευρωζώνη, και από την άλλη «αδύναμες» πλευρές στο τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, με σημαντικό παράγοντα το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων.

«Τα τελευταία στοιχεία, κυρίως τα αποτελέσματα των ερευνών, ενίσχυσαν την εμπιστοσύνη του Διοικητικού Συμβουλίου ότι η εν εξελίξει οικονομική ανάπτυξη θα συνεχίσει να ενδυναμώνεται και να διευρύνεται», επισημαίνει η ΕΚΤ στο οικονομικό της δελτίο, ενώ «οι έρευνες υποδεικνύουν ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική το πρώτο τρίμηνο του 2017».

Ταυτόχρονα όμως τονίζεται ότι η «αβεβαιότητα παραμένει υψηλή», ιδιαίτερα λόγω της έλλειψης σαφήνειας σχετικά με την πολιτική που θα εφαρμόσει η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον αντίκτυπο που θα έχει στην παγκόσμια οικονομία.

Σε ό,τι αφορά τον χρηματοπιστωτικό τομέα της Ευρωζώνης, ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, προλογίζοντας την έκθεση, εστιάζει στους αναποτελεσματικούς χειρισμούς και στα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού, που συμβάλλουν «στη χαμηλή κερδοφορία των τραπεζών».

Την ίδια ώρα, η ενδοκαπιταλιστική διαπάλη και οι ανταγωνισμοί της Ευρωζώνης με την πλευρά των ΗΠΑ «ακουμπάνε» και το ζήτημα των τραπεζών τους, με επίκεντρο το ενδεχόμενο «χαλάρωσης» του ρυθμιστικού και εποπτικού πλαισίου λειτουργίας των αμερικανικών τραπεζών, που έχει βάλει στον τραπέζι η πλευρά των ΗΠΑ, προκειμένου να αποκτήσουν πόντους ανταγωνιστικότητας. Σύμφωνα με το Μ. Ντράγκι, η «υπερβολική χαλάρωση του κανονιστικού πλαισίου ήταν μια από τις αιτίες που προκάλεσαν τη διεθνή κρίση.Συνεπώς, οι ισχυρότεροι κανόνες για τον χρηματοπιστωτικό τομέα και η καλύτερη εποπτεία υπηρετούν το στόχο της ανάπτυξης».

«Επιβάλλεται, λοιπόν, να επιτραπεί π.χ. στα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις τους ιδιώτες παρόχους. Μόνο έτσι θα βελτιωθεί η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν και, ταυτόχρονα, θα διασφαλιστούν συνθήκες ανταγωνιστικής τιμολόγησης στην αγορά, ώστε να μην δημιουργούνται ολιγοπωλιακές καταστάσεις».

Αυτό τονίζει, μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο», συμπληρώνοντας πως «κάθε οργανωμένη Πολιτεία και Δημοκρατία οφείλει να παρέχει ποιοτικά δημόσια αγαθά στους πολίτες της». Σε αυτό το επίπεδο, σκιαγραφούν ουσιαστικά μια πορεία υποτιθέμενης «αναβάθμισης» των παρεχόμενων κρατικών υποδομών πλάι σ' αυτήν του ιδιωτικού τομέα, που βέβαια σε κάθε περίπτωση θα συνδυάζεται και θα χρυσοπληρώνεται από τη λαϊκή οικογένεια και τους «χρήστες» των «δημόσιων» υπηρεσιών για Παιδεία, Υγεία κ.ά, με επιπλέον χαράτσια, πέρα και πάνω από αυτά που προέρχονται μέσω της φοροληστείας.

Τα πάντα, στην κυριολεξία, υποτάσσονται στη στρατηγική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου. Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, οι κρατικές επενδύσεις «σε φυσικό και ανθρώπινο κεφάλαιο δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για ιδιωτικές επενδύσεις, την ανάπτυξη επαγγελματικών δεξιοτήτων και τη διασφάλιση της υγείας του πληθυσμού, την προαγωγή της τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας».