Για τις επιχειρήσεις όμως που ...ατενίζουν με αισιοδοξία τη μετά - Covid εποχή, η κυβέρνηση βγάζει ολοένα και περισσότερα λαγουδάκια από το καπέλο της και σύμφωνα με τον υφυπουργό σχεδιάζει να δώσει «έμφαση σε πολιτικές βελτίωσης της παραγωγικότητας, όπως η κατάρτιση του εργατικού δυναμικού, ειδικά σε ψηφιακές και "πράσινες" δεξιότητες, παράλληλα με την ειδική μέριμνα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε επιλεγμένους τομείς μέσω μερικής ή ολικής χρηματοδότησης των ασφαλιστικών εισφορών». Δηλαδή, με πρόσχημα την ανεργία, από τη μια θα χρηματοδοτηθεί η κατάρτιση εργαζομένων σε δυναμικούς κλάδους της οικονομίας, όπου το κεφάλαιο καίγεται να επενδύσει με γενναία κρατική υποστήριξη και, από την άλλη, το φτηνό αυτό εργατικό δυναμικό θα «κοστίζει» ακόμα λιγότερο στη μεγαλοεργοδοσία, με τη στοχευμένη επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών. Να λοιπόν πώς χτίζεται το «θαύμα» της ανάκαμψης, για το οποίο κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρήσεις κάνουν «τάματα» αυτές τις μέρες: Με χρήμα και διευκολύνσεις από το κράτος, από τα λεφτά δηλαδή του λαού, με ένταση της εκμετάλλευσης, από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην παραγωγή και με ακόμα φτηνότερους εργαζόμενους, μια και το κράτος δεν αναλαμβάνει μόνο την κατάρτισή τους για λογαριασμό της εργοδοσίας, αλλά και το κόστος της ασφάλισής τους, μετακυλίοντάς το στον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή στις τσέπες των ίδιων των εργαζομένων και του λαού.
Ξεπάγιασμα στους -18 βαθμούς, θάνατοι από το κρύο και τιμολόγια ρεύματος από 5 έως και 16 χιλιάδες δολάρια (!) ανά σπίτι για μερικές μέρες. Αυτά ζουν εκατοντάδες χιλιάδες λαού, όχι σε καμιά «ερημιά» της Αλάσκας το 1900, αλλά στο Τέξας, στην ενεργειακή καρδιά της πρώτης καπιταλιστικής δύναμης στον κόσμο, τον 21ο αιώνα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πορείας «απελευθέρωσης» του κλάδου της Ενέργειας: Τα υποσυντήρητα δίκτυα, αφού δεν φέρνουν κέρδη για τους μετόχους των ιδιωτικοποιημένων ή των δημόσιων και «κοινοτικών» συστημάτων Ενέργειας, που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως και η μετατροπή της Ενέργειας σε πανάκριβο εμπόρευμα, έχουν παντού και πάντα την ίδια κατάληξη. Παράλληλα, «θάβεται στο χιόνι» το ψέμα πως η «απελευθέρωση» και ο «ανταγωνισμός» ρίχνουν τάχα τις τιμές για τα λαϊκά στρώματα. Το παράδειγμα των κατοίκων του Τέξας που «τσουρουφλίστηκαν» χειμωνιάτικα από τους λογαριασμούς, είναι αποκαλυπτικό. Πρόκειται για «κυμαινόμενα» τιμολόγια, που συνδέουν τη λιανική με τη χονδρική τιμή του ρεύματος, όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, στο έδαφος της «απελευθέρωσης». Με τον τρόπο αυτό, η τιμή του ρεύματος είναι ένα «χρηματιστήριο», όπου οι ελάχιστες εκπτώσεις για τα λαϊκά στρώματα, όταν «όλα βαίνουν καλώς», παίρνονται στο πολλαπλάσιο πίσω με την πρώτη «κρίση», όταν η αυξημένη ζήτηση και η μειωμένη προσφορά εκτοξεύουν τις τιμές χονδρικής. Ολα αυτά κάτι θυμίζουν στα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά της Αττικής, που έμειναν χωρίς ρεύμα στην τελευταία κακοκαιρία. 'Η στους δεκάδες χιλιάδες που την τελευταία δεκαετία, με όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τεράστιες αυξήσεις τιμολογίων, ή και διακοπές ρεύματος, την ώρα που η αστική τάξη και τα κόμματά της πανηγυρίζουν για τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο Ενέργειας» και σε μαγνήτη για τις «πράσινες» μπίζνες του κεφαλαίου.
Γράφαμε στο σαββατοκυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας για τη «διπλωματία των εμβολίων» στα Δυτικά Βαλκάνια, όπου μαίνεται ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - ΕΕ με Κίνα και Ρωσία, για την κατοχύρωση και διεύρυνση των συμφερόντων τους. Το παράδειγμα του Ισραήλ έρχεται να ενισχύσει το συμπέρασμα ότι τα εμβόλια αποτελούν «όπλο» στη γεωπολιτική σκακιέρα. Σύμφωνα με τον ισραηλινό Τύπο, η κυβέρνηση της χώρας σκοπεύει να καταβάλει 1,2 εκατ. δολάρια στη Ρωσία για λογαριασμό της Συρίας, προκειμένου η τελευταία να προμηθευτεί το εμβόλιο «Sputnik». Ως αντάλλαγμα, η κυβέρνηση της Συρίας σκοπεύει να απελευθερώσει Ισραηλινούς αιχμαλώτους! Τι άλλο να σκεφτεί κανείς πέρα από τη σήψη αυτού του χρεοκοπημένου συστήματος, όπου η υγεία του λαού δεν κρέμεται μόνο από την «τρίχα» του «κόστους - οφέλους» στην οικονομία κάθε κράτους, αλλά βουλιάζει και στην «κινούμενη άμμο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συμβιβασμών και ανταλλαγμάτων...
1847 Στον απόηχο της οικονομικής κρίσης του 1847, χιλιάδες εργάτες του Παρισιού εξεγείρονται. Επεμβαίνει ο στρατός και στήνονται οδοφράγματα. Ο βασιλιάς της Γαλλίας παραιτείται από τον θρόνο του και καταφεύγει στην Αγγλία.
1848 Κυκλοφορεί το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», όπου ο μαρξισμός για πρώτη φορά παρουσιάζεται σαν μια ενιαία συστηματική κοσμοθεωρία. Στο έργο αυτό συνοψίζεται η ανάπτυξη του μαρξισμού από τα 1840 έως τα 1850. Η γέννηση του μαρξισμού - της καινούριας επαναστατικής κοσμοθεωρίας - ήταν μια πραγματική επανάσταση στην εξέλιξη της επιστήμης και στην ιστορία της κοινωνικής σκέψης.
1920 Ιδρύεται το Ναζιστικό Κόμμα της Γερμανίας, η βασική δύναμη κρούσης του γερμανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και τους λαούς.
1924 Υστερα από φυλάκιση δύο χρόνων, ο Μαχάτμα Γκάντι (ηγετική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών) αφήνεται ελεύθερος.
1931 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» γράμμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς προς την ΚΕ του ΚΚΕ, στο οποίο προτείνεται το σταμάτημα κάθε συζήτησης - διαπάλης μέσα στο Κόμμα ωσότου εξετασθεί η ουσία των διαφωνιών και να μην παρθεί έως τότε κανένα καταστατικό μέτρο κατά των διαφωνούντων. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει την απόφαση της ΚΔ.
1943 Με την καθοδήγηση του ΕΑΜ Αθήνας κηρύσσεται απεργία των εργατών, υπαλλήλων, μαθητών και πραγματοποιείται μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα με συμμετοχή 100.000 λαού για την επιβίωση και τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης.
1944 Στις Βίγλες της Μεγαλόπολης οι Γερμανοί εκτελούν 204 ομήρους που κρατούνταν στις φυλακές της Τρίπολης.
1953 Αρχίζει στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο η δίκη των αεροπόρων. Νέες αποκαλύψεις για τα βασανιστήρια που υπέστησαν προκειμένου να «ομολογήσουν». Το Αναθεωρητικό επικύρωσε ουσιαστικά την απόφαση του Αεροδικείου.
1965 Συνέρχεται η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (24/2-1/3/1965). Η Ολομέλεια αυτή, αν και επέμεινε στο θέμα της ντε φάκτο νομιμοποίησης του ΚΚΕ, δεν πήρε ταυτόχρονα και τα απαραίτητα μέτρα για ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα. Το κυριότερο ήταν ότι δεν αναθεώρησε την Απόφαση του 1958 για τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων και δεν προχώρησε στη λήψη απόφασης δημιουργίας μαζικών παράνομων Κομματικών Οργανώσεων.
2008 Ο Φιντέλ Κάστρο αποσύρεται από την ηγεσία της Κούβας, ύστερα από 50 περίπου χρόνια.