Από τη συζήτηση στη συγκέντρωση των ΚΟ Γαλατσίου

Ξεκινώντας την ομιλία του ο Ν. Σοφιανός, και παίρνοντας αφορμή από τα παζάρια και τις μεθοδεύσεις γύρω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σημείωσε ότι η σήψη του πολιτικού συστήματος δεν μπορεί πια να κρυφτεί, πρέπει να γίνει κριτήριο επιλογής για το λαό.

«Τα δύο μεγάλα κόμματα» τόνισε, «η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, λένε στο λαό μας διάλεξε διαπραγματευτή. Η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ είναι εταίροι και για τη ΝΔ και για τον ΣΥΡΙΖΑ και ακριβώς επειδή η κουβέντα πάει στη διαπραγμάτευση, ξεχάστηκε η ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από το 2009».

«Το σύστημα περνά κρίση» πρόσθεσε, «πιστεύει κανείς ότι από το 2009 που έχει τσακιστεί το λαϊκό εισόδημα, που δημιουργήθηκαν οι στρατιές των ανέργων, όλα αυτά έγιναν επειδή ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου ήταν ανίκανοι διαπραγματευτές, ενώ τώρα θα έρθουν οι ικανοί να διαπραγματευτούν; Η κρίση είναι κρίση της οικονομίας. Για να την ξεπεράσει το σύστημα έπρεπε να ρίξει την τιμή της εργατικής δύναμης, το μισθό του εργάτη. Γι' αυτό φτάσαμε σε μισθούς Κίνας και αλώθηκαν οι εργασιακές σχέσεις, οι συντάξεις».

Σχολιάζοντας την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και σημειώνοντας ότι «τα αποτελέσματά της χάθηκαν μέσα στον κουρνιαχτό του Χαϊκάλη», υπογράμμισε ότι εκεί «αποφασίστηκε η προώθηση των επενδύσεων, μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική πειθαρχία. Δηλαδή νέο ζεστό χρήμα για το κεφάλαιο και νέα βάρβαρα μέτρα για τους λαούς όλης της ΕΕ».

Ο Ν. Σοφιανός κάλεσε τους εργαζόμενους να σκεφτούν και να σταθμίσουν με ποια πολιτική μπορούν να μπουν εμπόδια στα βάρβαρα μέτρα και με ποια θα έρθουν ακόμα χειρότερες μέρες. Οπως είπε, πρέπει «να πονηρευτεί ένας κόσμος, να μείνει μακριά από τη λογική του μικρότερου κακού. Να μην έχει μειωμένες απαιτήσεις και να μη γίνεται συνένοχος, αφού βλέπει ότι αυτός που αυτοαποκαλείται αριστερός, ταυτόχρονα λέει ότι η χώρα ανήκει στο ΝΑΤΟ και αναγνωρίζει το χρέος. Θα φέρει το λογαριασμό από τη διαπραγμάτευση και θα τον πληρώσει πάλι η λαϊκή οικογένεια.

Καλούμε το λαό να αξιοποιήσει την πείρα του για να μην την πατήσει. Να στηρίξει το ΚΚΕ για να είναι την επόμενη μέρα δυνατό το δικό του Κόμμα. Αυτό θα αποτελέσει δύναμη ανάσχεσης, διεκδίκησης και πίεσης. Το αποδείξαμε μετά το 2012 και μάλιστα με μειωμένη εκλογική δύναμη: Δεν το βάλαμε κάτω, κινητοποιήσαμε τον κόσμο, παλέψαμε, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε όρους αγωνιστικής αφύπνισης».

«Χρειάζονται καθαρές κουβέντες για το τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα», σημείωσε κλείνοντας, και πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει ενδιάμεσος δρόμος. 'Η θα είσαι με την ολιγαρχία του πλούτου ή με τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Η διαχωριστική γραμμή που ματώνει το λαό μας είναι από τη μία το κεφάλαιο και από την άλλη ο κόσμος της δουλειάς. Στην Ελλάδα, με τέσσερα εκατομμύρια στα όρια της φτώχειας, έχουμε μερικές εκατοντάδες Ελληνες με περιουσία πάνω από τριάντα εκατομμύρια. Αυτός ο πλούτος παράγεται στη χώρα μας, με τα μέσα παραγωγής της, από την κλοπή του μόχθου και την εκμετάλλευση του λαού μας. Δε γίνεται λοιπόν να είσαι και με τις δυο πλευρές. Αυτή η χώρα μπορεί να αναπτυχθεί με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του για να λύσει και τα ζητήματα της κυριαρχίας του. Προϋπόθεση είναι να γίνει ιδιοκτήτης των μέσων που παράγουν τον πλούτο».

Μετά την ομιλία, ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση, με τον Ν. Σοφιανό να απαντά χαρακτηριστικά σε σχετική ερώτηση: «Ενα ισχυρό ΚΚΕ την επομένη των εκλογών θα πολλαπλασιάσει τη δυναμική των αγώνων, την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση του λαού. Τη θέληση τού να πάψει να είναι καταδικασμένος σε θεατή του ίδιου έργου με διαφορετικούς θιάσους».