ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 24 Δεκέμβρη 2000
Σελ. /32
Τι περιμένει;

«Μόλις τώρα, οι ενδιαφερόμενες διεθνείς οργανώσεις (σ.σ. το ΝΑΤΟ), κατόπιν αιτήματος της Ρώμης, έδωσαν σημαντικές πληροφορίες για την ασφάλεια του πληθυσμού της Βοσνίας και των (σ.σ. πολυεθνικών) στρατευμάτων». Η δήλωση ανήκει στον Ιταλό υπουργό Αμυνας, Σέρτζιο Ματαρέλα και αφορά τη χρήση βομβών και άλλων πυρομαχικών, μη εμπλουτισμένου ουρανίου, στη Βοσνία, από τον Αύγουστο του 1994 έως το Σεπτέμβρη του 1995. Ομολογεί, δηλαδή, ο Ιταλός υπουργός Αμυνας ότι, μέχρι σήμερα, οι στρατοκράτες του ΝΑΤΟ απέκρυβαν το γεγονός και μόνο τώρα έδωσαν τα σχετικά στοιχεία, αφού κάποιες δεκάδες Ιταλοί στρατιώτες και αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, πέθαναν ή έχουν προσβληθεί από λευχαιμία. Είπε και ορισμένα νούμερα ο Ιταλός υπουργός. Νούμερα ανατριχιαστικά: Τουλάχιστον 10.800 βόμβες, μη εμπλουτισμένου ουρανίου ρίχτηκαν στη Βοσνία, την προαναφερόμενη περίοδο. Στο Κοσσυφοπέδιο χρησιμοποιήθηκαν 31.500 τέτοιες βόμβες, ενώ μόνο στο Πέτες, όπου υπηρετούν Ιταλοί στρατιώτες στη δύναμη της «KFOR», ρίχτηκαν 14.180.

Επαναλαμβάνουμε, λοιπόν, όσα και πριν από μερικές μέρες τονίζαμε: Τι περιμένει η κυβέρνηση και, ιδιαίτερα, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας για να φέρει αμέσως πίσω τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο; Μήπως, αρκείται στις βεβαιώσεις της ΝΑΤΟικής ηγεσίας ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος;

Επικίνδυνη επανάληψη

Συμβαίνει όλο και πιο συχνά. Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως αυτό είναι αυτονόητο. Πως χιλιάδες άνθρωποι που διαδηλώνουν στο δρόμο κόντρα στη βαρβαρότητα είναι οφθαλμαπάτη. Κι αν για μία ακόμα φορά δεν ήταν ο «Ριζοσπάστης» να βάλει πρωτοσέλιδη τη φωτογραφία, να έχει εκτενές ρεπορτάζ στις σελίδες του, η προχτεσινή δυναμικότατη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, για τους ιστορικούς του μέλλοντος θα ήταν σα να μην έχει γίνει. Ψάξαμε, μάταια και πάλι, να βρούμε λίγες γραμμές, έστω ξερές, έστω επικριτικές γι' αυτούς τους «παλαβούς», που επιμένουν να διαδηλώνουν, μια εικόνα, τίποτα στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της μαζικής αποχαύνωσης. Και θα 'ρθουν αύριο αυτοί οι ίδιοι να γεμίσουν σελίδες με περισπούδαστες αναλύσεις για την απάθεια και την αδράνεια του λαού απέναντι σε σοβαρά γεγονότα. Είναι αυτοί οι ίδιοι που μετατρέπουν χώρες ολόκληρες σε «λευκά κελιά». Ας πάρουμε με πιο έντονους ρυθμούς τα μέτρα μας...

«Μαγειρεύουν» μεγαλύτερη εκλογική ληστεία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χάρη στις «εκμυστηρεύσεις» που κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη στα αφεντικά των ΜΜΕ μαθαίνουμε και εμείς ορισμένες από τις μελλοντικές κινήσεις τους. Ετσι, η Β. Παπανδρέου, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στα γραφεία της «Καθημερινής», αποκάλυψε ότι «εάν υπάρξει συναίνεση με τη ΝΔ μετά την ψήφιση του Συντάγματος, ίσως φέρει θέμα αλλαγής του εκλογικού νόμου και να εξεταστεί το ενδεχόμενο μεικτού συστήματος - λίστα και σταυρός». Επίσημα η κυβέρνηση διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι δε θα αλλάξει το εκλογικό σύστημα μέχρι τις επόμενες εκλογές. Ομως, όπως φαίνεται, προετοιμάζεται ήδη σε συνεννόηση με τον άλλο εταίρο του δικομματισμού, για να το αλλάξει, εννοείται προς το ληστρικότερο και αντιδημοκρατικότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι μια σειρά κυβερνητικά στελέχη έχουν ταχθεί υπέρ του «γερμανικού μοντέλου», το οποίο κόβει και ράβει τη λαϊκή ετυμηγορία στα μέτρα των δύο μεγάλων κομμάτων, ακόμη περισσότερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα ισχύει. Πάντως, αυτό που επιβεβαιώνουν είναι ο πανικός που τους διακατέχει απέναντι στην αυξανόμενη λαϊκή οργή, από την οποία όμως κανένας εκλογικός νόμος δε θα μπορέσει τελικά να τους σώσει.

«Μαύρες» γιορτές στην Τήλο

Μια φορά τη βδομάδα «πιάνει» καράβι στην Τήλο κι αυτό «μισό», αφού δεν εξασφαλίζει την επικοινωνία της με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Αγανακτισμένοι οι κάτοικοι του ακριτικού νησιού βλέπουν την παραγωγή και το μόχθο τους να πάνε χαμένα, καταγγέλλουν τους κυβερνώντες κι ετοιμάζονται να περάσουν «μαύρες» γιορτές. Κι ακόμη δεν έχει «απελευθερωθεί» πλήρως η ακτοπλοΐα, δηλαδή η ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, την οποία προωθεί η κυβέρνηση και ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας. Και μη μας πουν οι κυβερνώντες τα γνωστά «θα», «θα» και «θα». Φτάνει πια! Είναι υπεραρκετό και μόνο το γεγονός, πως πριν από 20 και πάνω χρόνια το συγκεκριμένο νησί εξυπηρετούνταν από τρία δρομολόγια τη βδομάδα και σήμερα, στο έμπα του 21ου αιώνα, έχει μόνον ένα και αυτό «μισό» και όχι πάντοτε.

Και δεν είναι το μοναδικό νησί του Αιγαίου, που υποφέρει από την έλλειψη επικοινωνίας και δρομολογίων. Κι άλλα βρίσκονται στην ίδια ή και χειρότερη μοίρα. Στοιχεία και εικόνες τραγικές και, ταυτόχρονα, τρανταχτές αποδείξεις της ορθότητας της πρότασης του ΚΚΕ για Εθνικό Οργανισμό Ακτοπλοΐας. Η επικοινωνία των νησιών με την ηπειρωτική χώρα, με άλλα λόγια, η διατήρηση και ακόμη περισσότερο η ενίσχυση της ζωής στη νησιωτική Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να αφήνεται στους εφοπλιστές, στις κερδοσκοπικές τους ορέξεις και τον άγριο μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Ο αμερικανικός τραγέλαφος

Μπορεί ο τραγέλαφος της εκλογής νέου Προέδρου στις ΗΠΑ να τέλειωσε και ο Τζ. Μπους, ο νεότερος, να ετοιμάζει τη μετακόμισή του στο Λευκό Οίκο, αλλά το όλο θέμα συζητείται έντονα ακόμη, κυρίως από τα αμερικανικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπου εμφανίζονται και ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία. Σύμφωνα, με την Επιτροπή για τη Μελέτη του Αμερικανικού Εκλεκτορικού Σώματος, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα τα στοιχεία της, ο Αλ Γκορ έλαβε συνολικά 50.996.064 ψήφους ή ποσοστό 48,39%, ενώ ο αντίπαλός του 50.456.167 ψήφους ή 47,88% και ο Ραλφ Νέιντερ 2.864.810 ψήφους ή 2,72%. Η συμμετοχή, σε παναμερικανικό επίπεδο, έφτασε τα 105.380.929 ψηφοφόρους ή το 51,2% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, ενώ ακόμη μικρότερο είναι το ποσοστό σε σχέση με όσους θεωρητικά έχουν δικαίωμα ψήφου. Επίσης, η ίδια Επιτροπή θεωρεί πως σε 34 πολιτείες δεν καταμετρήθηκαν 2,1 εκατομμύρια ψήφοι, χωρίς βέβαια κανείς να μπορεί σήμερα να πιστώσει μ' αυτές τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

ΒΙΒΛΙΟ
«Πρωτεργάτης» της Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης

Οποιος επιθυμεί, γιορτινές μέρες, να χαρεί ή να χαρίσει ένα αληθινό δώρο πολιτισμού και απόλαυσης των ματιών και της ψυχής, θα το βρει στη δοκιμιακή μελέτη - λεύκωμα, που φέρει τον απέριττα εύγλωττο τίτλο «Μαλέας». Αναφερόμαστε στην τελευταία έκδοση του πιο εξειδικευμένου (από επιστημονική άποψη) στις εικαστικές τέχνες, και υψηλότατης αισθητικής ποιότητας στην παρουσίαση και χρωματική εκτύπωση των έργων τέχνης, οίκου «Αδάμ». Πρόκειται για μια εξαιρετική μελετητική εργασία (394 σελ.) του καθηγητή της Ιστορίας της Τέχνης στο ΑΠΘ, Αντώνη Κωτίδη, γύρω από τη ζωή, τις ιδέες και το εικαστικό, παιδαγωγικό και αρχιτεκτονικό έργο του Κωνσταντίνου Μαλέα (1879-1928). Ενός από τους πρωτοπόρους του ελληνικού μοντερνισμού, της «εξόδου» της ελληνικής ζωγραφικής από τον «καθοδηγητή» της, τον ακαδημαϊσμό του Μονάχου (σ.σ. καθότι η Γερμανία είχε το πάνω - πάνω χέρι από συστάσεως ελληνικού κράτους) και της ανανεωτικής «εισόδου» της στα μοντέρνα ευρωπαϊκά ρεύματα. Ενός δημιουργού φωτισμένου, ανήσυχου, ανοιχτού στις νέες προοδευτικές ιδέες του καιρού του, του οποίου η προσφορά καθυστερημένα αναγνωρίστηκε από τους ειδικούς, αλλά ακόμα μένει άγνωστη στο πλατύτερο φιλότεχνο κοινό, και ιδιαίτερα στις νέες γενιές.

Ο γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, Κ. Μαλέας, μετά τη «Μεγάλη του Γένους Σχολή», σπούδασε στη γενέτειρά του Αρχιτεκτονική και μετά στο Παρίσι Διακοσμητικές Τέχνες και Ζωγραφική δίπλα στον καταξιωμένο συμβολιστή και νεοϊμπρεσιονιστή ζωγράφο Ανρί Μαρτέν. Μετά τις σπουδές του, ταξίδεψε σε Συρία, Παλαιστίνη και το Λίβανο, όπου ζωγράφισε τόπους και ανθρώπους. Το 1913 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, στης οποίας το δήμο υπηρέτησε ως αρχιμηχανικός μέχρι το 1917, χρονιά καταστροφής πολλών έργων του στην πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης και μετεγκατάστασής του στην Αθήνα. Ο Μαλέας, έχοντας από νέος μυηθεί στις σοσιαλιστικές ιδέες, παλιός φίλος του Νικόλαου Γιαννιού, ιδρυτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος (μετέπειτα ΚΚΕ), στενός φίλος και συνεργάτης του Γληνού, του Δελμούζου, του Τριανταφυλλίδη, στην ιστορική προσπάθειά τους για Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, φίλος και συνεργάτης του Βάρναλη στο Σύνδεσμο «Λαϊκό Πανεπιστήμιο» (1925), πρόσφερε τα μέγιστα στη σύγχρονη ελληνική τέχνη, με τη ζωγραφική του. Συνεισέφερε, όμως, πολλά και στη διαμόρφωση και προβολή των προοδευτικών ιδεών - και στο χώρο της τέχνης - με τη δράση του ως ιδρυτικό μέλος στην πρώτη οργανωμένη κίνηση καλλιτεχνών στην Ελλάδα, την «Ομάδα Τέχνης», σύμβουλος της Εθνικής Πινακοθήκης, γραμματέας της Κρατικής Καλλιτεχνικής Εκθεσης του 1919 και ως εικονογράφος (1918) του θρυλικού δημοτικιστικού αναγνωστικού της πρώτης Δημοτικού «Αλφαβητάρι του ήλιου».


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Σιμόν Πέρες

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί, τελικά, να μην είναι υποψήφιος, όμως, η στάση που θα τηρήσει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είναι μείζονος σημασίας για τον νυν υπηρεσιακό πρωθυπουργό και εκ νέου υποψήφιο Εχούντ Μπαράκ.

Ο λόγος για τον πρώην πρωθυπουργό, πρώην υπουργό Εξωτερικών και στενό συνεργάτη του δολοφονημένου Γιτζάκ Ράμπιν, Σιμόν Πέρες. Ο παλαίμαχος πολιτικός και, επίσης, πρώην ηγέτης του Εργατικού Κόμματος εξέφρασε την επιθυμία να είναι υποψήφιος στηριζόμενος, κυρίως, και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που παρουσίαζαν τη δημοτικότητά του πολύ πιο υψηλή από του Μπαράκ. Τελικά, όμως, η ανησυχία ότι μια διχοτόμηση του εκλογικού σώματος του Εργατικού Κόμματος, θα ανοίξει το δρόμο της εξουσίας για τον Αριέλ Σαρόν, απέτρεψαν το Κόμμα Μερέτζ να του παράσχει την απαραίτητη, για την υποψηφιότητα, υποστήριξη.

Ο Πέρες δε σχολίασε την αποτυχία αυτή, αλλά ούτε και αποσαφήνισε αν πρόκειται να στηρίξει τον Εχούντ Μπαράκ. Βέβαια, ορισμένοι πικρόχολοι δεν μπόρεσαν να μη θυμηθούν ότι ο παλαίμαχος πολιτικός έχει στο ενεργητικό του 5 αποτυχημένες απόπειρες να γίνει πρωθυπουργός και μάλιστα σε όλες εμφανιζόταν ως σίγουρος νικητής της εκλογικής αναμέτρησης. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι χωρίς και την υποστήριξη Πέρες, ο Εχούντ Μπαράκ έχει πολύ δύσκολο δρόμο μέχρι την πρωθυπουργία, παρά το γεγονός ότι ο μεγάλος και, προσφάτως, ιδιαίτερα δημοφιλής αντίπαλός του, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αποχώρησε, αφήνοντας την υποψηφιότητα του Λικούντ, στον Αριέλ Σαρόν, ο οποίος έχει, ούτως ή άλλως, ουκ ολίγους εχθρούς και στην ισραηλινή κοινή γνώμη. Είναι, άλλωστε, κατανοητό από όλους ότι η εκλογή του Σαρόν θα δώσει το ύστατο και μοιραίο πλήγμα σε κάθε προσπάθεια διαλόγου με τους Παλαιστινίους.


Ε.Μ.

Γιατί ξανάρθες;

Γιατί

ξαναγεννήθηκες,

μικρέ Χριστέ,

στο στάβλο,

τι θες

και ξαναγύρισες

στον κόσμο μας

το φαύλο;

Τι προσδοκείς, τάχα,

καλό να δεις

σ' αυτή τη σφαίρα,

έτσι που διαφεντεύεται

από τη μαύρη λέρα!

* * *

Γιατί

ξαναγεννήθηκες,

χτες νύχτα

μες στο χιόνι,

στον κόσμο αυτόν

που αδικεί, που κλέβει,

που σταυρώνει;

Τι ήρθες στο βασίλειο

του Γιούδα,

του Καγιάφα,

με συγχωρείς,

αλλά Χριστέ

την έκανες

την γκάφα!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ