Επιστήμη, ηθική, συναίσθημα...
Με το έργο του διάσημου Βρετανού συγγραφέα Μάικλ Φρέιν «Κοπεγχάγη», ενώνουν τις δυνάμεις του το θέατρο «Τζένη Καρέζη» και το θέατρο «Εξαρχείων». Ο Κώστας Καζάκος και ο Τάκης Βουτέρης συναντώνται από την Τετάρτη, στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», υποδυόμενοι τους δύο μεγάλους ατομικούς φυσικούς του 20ού αιώνα, Νιλς Μπορ και Βέρνερ Χάιζεμπεργκ. Το Σεπτέμβρη του 1941, σε μια εποχή που η ανθρωπότητα ζει τη φρίκη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ο Χάιζεμπεργκ, ως επικεφαλής του Ατομικού Προγράμματος της ναζιστικής Γερμανίας, φτάνει ξαφνικά στην κατεχόμενη Δανία και επισκέπτεται το δάσκαλο και φίλο του Νιλς Μπορ, που ζει στο σπίτι του στην Κοπεγχάγη, υπό περιορισμό. Τι ρόλο έπαιξε η μυστηριώδης αυτή συνάντηση, στο κυνήγι των εξοπλισμών και την κατασκευή της τρομερής Ατομικής Βόμβας; Ο συγγραφέας εκφράζει το ανθρώπινο στοιχείο, σ' αυτήν την παράξενη σύγκρουση επιστήμης, ηθικής και ιστορίας, όπου τα πάθη και το συναίσθημα, η προδοσία και η αγάπη, κυριαρχούν πάνω στα ηλεκτρόνια και τα νετρόνια, πάνω στη διάσπαση του ατόμου και στη βόμβα που σκορπά το θάνατο. Καταλύτης στη σχέση των δύο αντρών, αλλά και του έργου, ένα τρίτο πρόσωπο, η γυναίκα του Μπορ, η περίφημη «βασίλισσα Μαργκρέτε» - όπως την αποκαλούσαν (που ερμηνεύει η Αφροδίτη Γρηγοριάδου). Μια φιγούρα μητρική, που κρατάει τους δύο επιστήμονες στη γη, αντιπαραθέτοντας το προσωπικό στην αφηρημένη σκέψη τους, αμφισβητεί τα επιχειρήματά τους και μας θυμίζει ότι ο άνθρωπος θα κυριαρχείται πάντοτε από το συναίσθημα.
Ο Φρέιν, με μαεστρία και χιούμορ, αντιστοιχεί την αρχή της αβεβαιότητας στην ανθρώπινη ζωή. Ενα είναι βέβαιο, ότι τίποτε δεν είναι βέβαιο. Ποιος μπορεί να είναι σίγουρος για την ακρίβεια της μνήμης του; Ποια είναι τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις; Πώς κάποιες σκέψεις ή κάποιες τυχαίες ανακαλύψεις ή ακόμη και κάποιες παρεξηγήσεις ή προσωπικές φιλοδοξίες μπορούν να έχουν σαν αποτέλεσμα τη φρίκη της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι;
Η παράσταση ανεβαίνει σε μετάφραση Χριστίνας Μπάμπου - Παγκουρέλη, σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία κειμένου Τάκη Βουτέρη, σκηνικά - κοστούμια Γιώργου Βαφιά και μουσική Πλάτωνα Ανδριτσάκη. Τσέλο επί σκηνής παίζει η Γεωργία Σαγρή.