Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Συνέδριο Ομοσπονδίας Φαρμάκου: Σημαντική πείρα από τις μάχες στους χώρους δουλειάς, απέναντι σε εργοδοσία, κυβέρνηση και τους ανθρώπους τους μέσα στο κίνημα

-- Εργαζόμενοι στους δήμους: Δισέλιδη παρουσίαση της ημερίδας που οργάνωσε το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων

-- Επισιτισμός - Τουρισμός: Κάλεσμα της ΔΑΣ για Ομοσπονδία στα χέρια των εργαζομένων και όχι της εργοδοσίας

Από τις εργασίες του Συνεδρίου

Στο Συνέδριο συμμετείχαν εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από 26 σωματεία, ενώ στις εργασίες του παρευρέθηκαν και απηύθυναν χαιρετισμούς ο Νίκος Παπαγεωργίου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, και ο Γιώργος Μαυρίκος, γενικός γραμματέας της ΠΣΟ.

Στις αρχαιρεσίες που έγιναν την Κυριακή, η «Προοδευτική Κίνηση Φαρμάκου» (ο συνδυασμός των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) έλαβε τις 14 από τις 15 έδρες στο ΔΣ της Ομοσπονδίας, ενώ εξέλεξε 3 αντιπροσώπους για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ (από 2 το 2016).

Τα στοιχεία που αποτυπώθηκαν στην εισήγηση του Συνεδρίου, αλλά και η πείρα από τις τοποθετήσεις αντιπροσώπων, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών συνοδεύεται από ένταση της επίθεσης στους εργαζόμενους: Ακόμη και στα χρόνια της κρίσης, η φαρμακοβιομηχανία «κάλπαζε», εμφανίζοντας επενδύσεις πάνω από 600 εκατ. ευρώ, και εξαγωγές εγχωρίως παραγόμενων σκευασμάτων που προσέγγισαν τα 2,5 δισ. ευρώ. Σήμερα, στη φάση της ανάκαμψης, ο γενικός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής στα φάρμακα παρουσιάζει αύξηση 21,7%, ενώ το 2017 η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία είχε πωλήσεις 1,5 δισ. ευρώ και συνολικά κέρδη πάνω από 70 εκατ. ευρώ. Ακριβώς την ίδια περίοδο, οι εργαζόμενοι του κλάδου «εισπράττουν» απολύσεις, πάγωμα ή μειώσεις μισθών, εργοδοτικές επιθέσεις, διάλυση του ωραρίου, απληρωσιά, εργατικά «ατυχήματα», άρνηση υπογραφής ΣΣΕ από τους φαρμακοβιομήχανους.

Οπως υπογραμμίστηκε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου, μπορεί η εργοδοσία του κλάδου να έχει αντικρουόμενα συμφέροντα και να μην εκφράζεται ενιαία σε ό,τι έχει να κάνει με το μοίρασμα της κερδοφόρας αγοράς του Φαρμάκου, έχει όμως ενιαία στάση απέναντι στους εργαζόμενους, στοχεύοντας στην αύξηση της εκμετάλλευσής τους.

Στη «L' Οreal», στον πολυεθνικό κολοσσό με τους 90.000 εργαζόμενους και 30 δισ. ευρώ ετήσιο τζίρο παγκοσμίως, εδώ και 6 χρόνια το 90% των νέων προσλήψεων είναι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι, με συμβάσεις 15 ημερών ή ενός μήνα. Στους παλιότερους πάγωσαν τριετίες, επιδόματα, «και από πέρυσι μας διανέμουν μετοχές, λέγοντας ότι έτσι γινόμαστε... συνιδιοκτήτες. Η διασπορά μετοχών δεν σημαίνει διασπορά της ιδιοκτησίας. Είναι το "τυράκι" για να σπάσουν την κλαδική Σύμβαση, για να ζυμωθούν οι εργαζόμενοι με το αφήγημα της ταξικής συνεργασίας», σημειώνει ο πρόεδρος του επιχειρησιακού σωματείου.

Στην «DEMO», από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής φαρμάκων στην Ελλάδα και την Ανατολική Ευρώπη, με 900 εργαζόμενους, τα τελευταία χρόνια οι εγκαταστάσεις επεκτάθηκαν, αυξήθηκαν κερδοφορία, τζίρος, εξαγωγές και οι αποστολές σκευασμάτων προς ΟΗΕ και ΝΑΤΟ. Ωστόσο, όλα τα παραπάνω για τους εργαζόμενους μετατράπηκαν σε κυλιόμενα ωράρια, καταστρατήγηση του 8ώρου, έκπτωση στα μέτρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία, το 80% των νέων εργαζομένων είναι με ατομικές συμβάσεις, αποχαρακτηρίζονται ειδικευμένες εργασίες (π.χ. χειριστής μηχανής) σε ανειδίκευτες. Το Συνδικάτο Φαρμάκου Αττικής δίνει τη μάχη της οργάνωσης των εργαζομένων απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, με συνεχείς παρεμβάσεις, ανέφερε εκλεγμένος αντιπρόσωπος - εργαζόμενος στην «DEMO..

Στη βιομηχανική περιοχή Αυλώνα - Οινοφύτων - Σχηματαρίου, σε 9 εργοστασιακούς χώρους με 1.300 εργαζόμενους, οι εργολάβοι οργιάζουν (σε «ΦΑΜΑΡ», «ΚΟΡΡΕ», «ΑΝΦΑΡΜ» κ.α.), κυρίως απέναντι στις μετανάστριες, που πληρώνονται ανάλογα με την καταγωγή τους... «Σήμερα δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, παρατρεχάμενοι κανονίζουν προσλήψεις όπου υπάρχει ζήτηση, μέσα από βρώμικες συναλλαγές και διαγραφές χρεών των βιομηχάνων στο δήμο Τανάγρας», λέει η αντιπρόσωπος του Συνδικάτου Φαρμάκου Εύβοιας - Βοιωτίας - Αυλώνα στο Συνέδριο. Μετά την παρέμβαση του Συνδικάτου και καταγγελίες στο ΣΕΠΕ Θήβας, άρχισαν να πληρώνονται οι υπερωρίες στο χημείο της «ONE PHARMA», σταμάτησε η δουλειά τα Σαββατοκύριακα στου «Σαράντη», πληρώθηκαν εργαζόμενοι σε εργοστάσιο μετά από 15 μέρες, ενώ έχουν δρομολογηθεί καταγγελίες για τη σαββατιάτικη εργασία στην «ΑΝΦΑΡΜ».

Στην Καλαμάτα, σημαντικός αρωγός της εργοδοσίας του κλάδου στέκεται και η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου. «Ο πρόεδρός του κλίνει σε όλες τις πτώσεις την "ανάπτυξη", αλλά οι εργαζόμενοι του κλάδου είναι απλήρωτοι και ανασφάλιστοι. Σε φαρμακαποθήκη έκοψαν από τους μισθούς 100 ευρώ και τα αντικατέστησαν με κουπόνια. Εξηγούμε στους εργαζόμενους ότι και με αυτόν τον τρόπο "πειράζουν" τις συμβάσεις», λέει η πρόεδρος του κλαδικού σωματείου.

Στην Πάτρα, το Συνδικάτο Φαρμάκου πραγματοποίησε εκλογές πριν από εφτά μήνες, βγήκε με ενισχυμένες δυνάμεις που συμμετείχαν στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου, συμβάλλοντας στην αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, κόντρα στη νοθεία και την απάτη. Το σωματείο είχε περίπου 50% αύξηση ψηφισάντων, εκ των οποίων το 30% ήταν νέοι εργαζόμενοι που ψήφισαν πρώτη φορά, σημειώνει ο πρόεδρός του.

Στο εργοστάσιο της «HELP» στα Γιάννενα απολύθηκε το 40% των εργαζομένων, ήταν απλήρωτοι για 4 μήνες, πήραν κόσμο με νέες συμβάσεις των 600 ευρώ. Το κλαδικό Συνδικάτο Ιωαννίνων έχει σταθερή παρέμβαση στους χώρους δουλειάς, με τις ταξικές δυνάμεις να βγαίνουν ιδιαίτερα ενισχυμένες στις τελευταίες εκλογές. «Είναι αποτέλεσμα της δουλειάς μας, αλλά και της σημαντικής στήριξης και δυναμικής που μας δίνει το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων», υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συνδικάτου.

Στο μεταξύ, αλλεπάλληλες είναι και οι καταγγελίες που φτάνουν στα σωματεία και την Ομοσπονδία από εργαζόμενες μητέρες που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, σε καθεστώς κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εργοδοτών, με δουλειά τα Σάββατα και τις αργίες, μειωμένο μεροκάματο και ένσημο. «Αυτή είναι η περίφημη "ανάπτυξη". Διαλύθηκαν ΣΣΕ που προέβλεπαν ωράριο, προστασία της μητρότητας, άδειες, όσα βελτιώνουν το βιοτικό μας επίπεδο», σημείωσε αντιπρόσωπος - εργαζόμενη σε φαρμακείο.

Η αντεργατική επίθεση της εργοδοσίας εκδηλώνεται πολύμορφα, με την υποστήριξη και των ανθρώπων της μέσα στο εργατικό κίνημα.

Οπως επισήμανε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Γιώτα Ταβουλάρη,«οι φαρμακοβιομήχανοι προτείνουν κλαδική ΣΣΕ με "κάτι παραπάνω" από τον κατώτατο νομοθετημένο μισθό και με πετσόκομμα θεσμικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Είναι προφανές ότι επιδιώκουν τη μείωση του μέσου μισθού και τη διάλυση των συγκροτημένων συλλογικών δικαιωμάτων και της συλλογικής προστασίας των εργαζομένων. Προωθούν την ατομική και σε ορισμένες περιπτώσεις την επιχειρησιακή σύμβαση, ενώ την κλαδική σύμβαση τη θέλουν "κομμένη και ραμμένη" στα μέτρα της επιχειρηματικότητας, της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς τους. Είναι αυτός ο τύπος των Συλλογικών Συμβάσεων που προωθεί η κυβέρνηση αλλά και όλοι οι υποστηρικτές της καπιταλιστικής οικονομίας και ανάπτυξης. Γι' αυτόν το σκοπό, άλλωστε, βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία και συνεννόηση μεταξύ τους».

«Στεκόμαστε απέναντι στους σχεδιασμούς για νέα αντιασφαλιστικά χτυπήματα», πρόσθεσε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας. «Στόχος του κεφαλαίου και των δυνάμεών του είναι να απαλλαγεί από την υποχρέωση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Καταθέτουν και νέες αντεργατικές προτάσεις με έντεχνο τρόπο, βάζοντας παγίδες για "να πιαστούν στη φάκα" οι εργαζόμενοι. Μια τέτοια "φάκα" είναι τα επαγγελματικά ταμεία, όπως το ΤΕΑΥΦΕ, με την καταστροφική εξέλιξη που έχει για εργαζόμενους και συνταξιούχους του κλάδου», σημείωσε.

Αναδεικνύοντας τον υπονομευτικό ρόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, επισήμανε: «Στον κλάδο μας, αυτές οι δυνάμεις κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους μέσα από την πιο βαθιά διάσπαση του κλάδου με άλλες δύο ομοσπονδίες, αλλά και στο πρωτοβάθμιο επίπεδο, με αλληλεπικαλυπτόμενα κλαδικά σωματεία. Εχουν λειτουργήσει ως "λαγοί" στο ζήτημα της επαγγελματικής ασφάλισης, μετατρέποντας ΤΕΑΥΦΕ / ΤΑΥΦΕ σε ΝΠΙΔ και διοικώντας τα επαγγελματικά αυτά ταμεία. Στα μέτωπα πάλης του κλάδου, καταλήγουν, με την αδιέξοδη λογική του "μικρότερου κακού" και της ταύτισης των εργατικών και εργοδοτικών συμφερόντων, να συντάσσονται με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Η μάχη απέναντι στους μηχανισμούς του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, από το πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι τη ΓΣΕΕ, είναι μάχη ζωτικής σημασίας για το εργατικό κίνημα. Αφορά τη γραμμή και τον προσανατολισμό του».

Με βάση και τις αποφάσεις του Συνεδρίου, στη δράση της Ομοσπονδίας για το επόμενο διάστημα ξεχωρίζουν οι εξής βασικές αιχμές:

• Το ζήτημα της κλαδικής ΣΣΕ, των όρων εργασίας, της ΕΓΣΣΕ ως βάσης για όλους τους εργαζόμενους, σε όλα τα μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις του κλάδου.
• Η υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης. Διεκδίκηση δημόσιας και δωρεάν, καθολικής Ασφάλισης. Επαναφορά και διεύρυνση των ΒΑΕ.
• Η υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά απέναντι στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και τις απολύσεις που σχεδιάζει στη βάση επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων.
• Η μαζικοποίηση - ισχυροποίηση των συνδικάτων, η ενίσχυση της Ομοσπονδίας με νέα συνδικάτα.