ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 23 Σεπτέμβρη 2014
Σελ. /24
ΝΕΟΛΑΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ καθοριστικός παράγοντας για την αναγέννηση του κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στο 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Νέοι και νέες,

Νιάτα της ΚΝΕ,

Φέτος το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» γιορτάζει 40 χρόνια ιστορίας, 40 χρόνια μοναδικής και ανεπανάληπτης διαδρομής, 40 χρόνια προσφοράς στους αγώνες της νεολαίας, στην Τέχνη, στον Πολιτισμό, στη δημιουργία, στη διάδοση πάνω από όλα των ιδεών της κοινωνικής επανάστασης, της συνεχούς πάλης για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων.

Από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, από το 1ο Φεστιβάλ το 1975 στου Ζωγράφου μέχρι το σημερινό στο Πάρκο «Τρίτση» πέρασαν γενιές και γενιές. Σ' αυτές τις γιορτές της νεολαίας συναντήθηκαν η γενιά της ηρωικής ΕΑΜικής - ΕΛΑΣίτικης - ΕΠΟΝίτικης Αντίστασης, του ΔΣΕ, η γενιά των Λαμπράκηδων, της αντιδικτατορικής πάλης, η γενιά της μεταπολίτευσης, των εργατικών λαϊκών αγώνων, η γενιά που μεγάλωσε στις δύσκολες συνθήκες της αντεπανάστασης, της καπιταλιστικής επέλασης, αλλά και της πρόσφατης παρατεταμένης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας παλιές και νέες δυσκολίες, το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, τα Φεστιβάλ έδειξαν ότι αντέχουν, αναπτύσσονται, βελτιώνονται, εκσυγχρονίζονται, σε όλα τα ζικ ζακ της Ιστορίας, απαντάνε σταθερά, στεντόρεια, πεισματάρικα με τους στίχους του Γ. Ρίτσου:


«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει...», αλλά και: «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει... Νάτη πετιέται αποξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου»...

Βέβαια, ξέρουμε πολύ καλά, όπως έγραφε ο Μαγιακόφσκι, ότι «το μέλλον δεν θα 'ρθεί από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς»...

Από τούτη τη σκηνή του Φεστιβάλ πέρασαν δημιουργοί που «έγραψαν ιστορία», καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από τους ανθρώπους του μόχθου και τους τίμησαν με το έργο τους, τίμησαν τον εργάτη, το νέο, τη γυναίκα, τον ταξικό αγώνα, την αλληλεγγύη των λαών, το διεθνισμό, την αγάπη για την πατρίδα, τον ίδιο τον άνθρωπο, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ανάμεσά τους ο Γ. Ρίτσος, ο Μ. Λοΐζος, ο Μ. Κατράκης, η Ε. Αλεξίου, ο Τάσσος, ο Γ. Βαρλάμος και πολλοί ακόμα, που δεν είναι μαζί μας με τη φυσική τους παρουσία, όμως βρίσκονται κάθε χρόνο ανάμεσά μας, στις αφίσες μας, στα τραγούδια μας, στις παραστάσεις μας, στις διαδηλώσεις μας.

Ο,τι πιο πρωτοπόρο έχει να επιδείξει ο χώρος της Τέχνης και του Πολιτισμού τις τελευταίες δεκαετίες μέχρι σήμερα έχει βάλει τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα στο Φεστιβάλ. Μ. Θεοδωράκης, Θ. Μικρούτσικος, Χρ. Λεοντής, Γ. Μαρκόπουλος και δεκάδες, εκατοντάδες ακόμα μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί, ποιητές, λογοτέχνες, εικαστικοί.


Αυτή η μεγάλη γιορτή της νεολαίας είναι ο μοναδικός πολιτικός πολιτιστικός θεσμός που άντεξε, που συνεχίζει με την ίδια ορμή και ζωντάνια, όπως και πριν από 40 χρόνια, που εξακολουθεί να μιλάει στην καρδιά και το μυαλό της νεολαίας.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι εδώ. Διαχρονικό και μαζί επίκαιρο, νεανικό, αλλά ταυτόχρονα ώριμο, ανανεωμένο, εξελισσόμενο, ποτέ όμως υποταγμένο στη μόδα που επιβάλλει το σύστημα, οι έμποροι του Πολιτισμού, οι χορηγοί.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ άντεξε, γιατί αντέχει το ΚΚΕ, αντέχει η νεολαία του. Γιατί πάνω από όλα είναι επίκαιρες και αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε οι ιδέες της κοινωνικής απελευθέρωσης, η κοσμοθεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού, η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ άντεξε και αντέχει γιατί φτιάχνεται από το μεράκι, την ανιδιοτέλεια και την εθελοντική προσφορά των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Γιατί δεν υπάρχει άλλος θεσμός που να ενεργοποιεί, να κινητοποιεί τόσες χιλιάδες νέους και νέες.

Αυτό που κάνει το Φεστιβάλ ξεχωριστό, που του δίνει αντοχή και δύναμη είναι πως συνδυάζει τις πολύμορφες πολιτιστικές, αθλητικές και πολιτικές εκδηλώσεις του, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της νέας γενιάς με την καθημερινή δράση της ΚΝΕ, με το Πρόγραμμα και την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.


Η ΚΝΕ βαδίζει προς το 11ο Συνέδριό της, το Δεκέμβρη, για το Συνέδριο της Νεολαίας του ηρωικού ΚΚΕ, για να γίνει η ΚΝΕ πιο δυνατή, να ισχυροποιήσει τους δεσμούς με την εργατική, την εργαζόμενη νεολαία, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους σπουδαστές των λαϊκών οικογενειών.

Η ΚΝΕ είναι σάρκα από τη σάρκα τους και με τη συμβολή τους μπορεί να δυναμώσει η πάλη της, να μπούνε νέες δυνάμεις στη μάχη για την αναγέννηση, την αντεπίθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να τροφοδοτείται το ΚΚΕ με νέους αγωνιστές.

Οι υποχρεώσεις μας, οι υποχρεώσεις του Κόμματος, των μελών και των στελεχών του είναι μεγάλες. Μαζί με την ΚΝΕ, δίπλα στους νέους κομμουνιστές, με πρωτοπόρα δράση για τα προβλήματα της νεολαίας. Για να γίνει πράξη το σύνθημα του Συνεδρίου: «ΚΝΕ - Πρωτοπόρα Νεολαία του ΚΚΕ. Μαχητικά στο δρόμο για το σοσιαλιστικό αύριο, χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση».

Κάλπικη αντιπαράθεση ανάμεσα σε συγκυβέρνηση - ΣΥΡΙΖΑ

Αν θέλαμε με δυο λόγια να περιγράψουμε αυτό που ζούμε τις τελευταίες μέρες, ο στίχος «στο ίδιο έργο θεατές» τα λέει όλα από μόνος του, ακόμα πιο σωστά αν τον παραφράσουμε «στο ίδιο έργο - μας θέλουν - θεατές».

Στο ίδιο έργο, αυτό της κάλπικης αντιπαράθεσης ανάμεσα στη συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που συνεχίζει την ανελέητη πολιτική της ενάντια στο λαό μας, και την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα, που σπέρνουν νέες αυταπάτες, συστηματικά βάζουν εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση, στο άνοιγμα του δρόμου για πραγματικές ριζικές αλλαγές σε όφελος του λαού.


Στο ίδιο έργο, λοιπόν, των εκβιασμών και της τρομοκρατίας, του εμπορίου ψεύτικων ελπίδων για ανακούφιση, που καταλήγει όπως πάντα σε ψεύτικα διλήμματα:

Ποιος, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής για το χρέος, που όμως αναγνωρίζουν και οι δύο;

Ποιος βάζει και τελικά δεν κάνει πίσω από τις κόκκινες γραμμές;

Ποιος έχει τους καλύτερους συμμάχους στην ΕΕ;

Κι όλα αυτά, ως η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της ανάγκης που έχει η αστική εξουσία να αναμορφώσει το πολιτικό σκηνικό σε όλο του το φάσμα.

Δεν είναι μόνο ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, που ταλανίζεται τα τελευταία δύο χρόνια, προσπαθώντας να ορθοποδήσει στον κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό πόλο.

Και στη ΝΔ είναι ρευστή η προοπτική εξέλιξής της ως φιλελεύθερου αστικού κόμματος. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να επανασυσπειρώσει εθνικιστικές δυνάμεις - που κυρίως τις έχει πάρει η Χρυσή Αυγή - αλλά και να κάνει άνοιγμα προς κεντροδεξιές - κεντροαριστερές δυνάμεις, να κερδίσει νέα ανώτερα στρώματα που σήμερα περιφέρονται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ - Ελιάς - Ποταμιού - ΔΗΜΑΡ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη μεριά του, τα δύο τελευταία χρόνια, με πολύ γρήγορους ρυθμούς πράγματι, μεταπήδησε και φραστικά και πρακτικά σε ρεαλιστικότερες αστικές προσεγγίσεις, για την ΕΕ και την Ευρωζώνη, αλλά περισσότερο, προκειμένου να γίνει πράξη ο στόχος του για τη συμμετοχή στην αστική διακυβέρνηση, επιδίωξε και επιδιώκει να κερδίσει την υποστήριξη της τάξης των καπιταλιστών, έστω ως μια δεύτερη επιλογή τους, αλλά πάντα στην υπηρεσία της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους.


Οπωσδήποτε οι εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας θα επηρεαστούν από συνολικότερες διεργασίες στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και φυσικά δε θα αφορούν μόνο αλλαγές στα υπάρχοντα κόμματα, αλλά και συνολικά στους θεσμούς, στη Βουλή, στις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας γενικότερα έναντι της κοινοβουλευτικής και άλλα ανάλογα μέτρα.

Γι' αυτό ας μη μας εντυπωσιάζουν πλέον οι εμφανείς κωλοτούμπες, οι προσεγγίσεις, η ζύμωση για «μεγάλους κυβερνητικούς συνασπισμούς», η μεταπήδηση βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, αφού αποτελούν το πολιτικό προσωπικό έκφρασης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο των συμφερόντων των μονοπωλίων, γενικά του κεφαλαίου ή και ειδικά κάποιων τμημάτων του, αλλά και διεθνών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της χώρας.

Παρά τις έντονες προσπάθειες όλων αυτών, σήμερα ευρύτερες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, με την πείρα των τελευταίων δυόμισι χρόνων από το 2012, είχαν τη δυνατότητα να πειστούν, να δουν με τα ίδια τους τα μάτια όσα είχε εκτιμήσει το ΚΚΕ, όσα είχαμε προβλέψει για το χαρακτήρα αυτού του συστήματος, ιδιαίτερα του ρόλου του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πλέον τους έχουμε γνωρίσει και από την καλή και από την ανάποδη.

Ολοι γίναμε μάρτυρες της πορείας διαμόρφωσης του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος της σοσιαλδημοκρατίας σε αντικατάσταση του ΠΑΣΟΚ, της αποδοχής και συμφωνίας του με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, της πλήρους αδυναμίας του να ηγηθεί ή να στηρίξει αγώνες για την υπεράσπιση μισθών και αποταμιεύσεων των λαϊκών στρωμάτων από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, πολύ περισσότερο πιθανόν αύριο ως κυβερνητικό κόμμα. Υπάρχει, άλλωστε, και διεθνής και ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου αριστερά και μάλιστα κομμουνιστικά κόμματα από κυβερνητικές θέσεις ακολούθησαν την πεπατημένη της καπιταλιστικής διαχείρισης με αρνητικά, μέχρι και ολέθρια, αποτελέσματα για τους λαούς τους.

Κανείς από τους δύο δεν μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών


Eurokinissi

Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελάσει η φραστική αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Η κυβέρνηση καταγγέλλει τον Τσίπρα για τις υποτιθέμενες μεγάλες παροχές που ανακοίνωσε στη Θεσσαλονίκη και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι πρόκειται για βασικά μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης.

Αυτή η κάλπικη αντιπαράθεση εξυπηρετεί και τους δύο βασικούς πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος, γιατί κρύβει ότι και οι δύο αποδέχονται τις θυσίες, τη ληστεία σε βάρος του εισοδήματος του λαού, στο βωμό των κερδών και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Αυτή η αντιπαράθεση κρύβει το γεγονός ότι ούτε η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της λαϊκής οικογένειας την περίοδο της κρίσης.

Συσκοτίζει ότι κανείς από τους δύο δε θέλει και δεν μπορεί να διασφαλίσει δρόμο ανάπτυξης που να εγγυάται την ικανοποίηση των αναγκών του λαού, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα.

Η προσπάθεια τόσο των κ.κ. Σαμαρά - Βενιζέλου, όσο και του κ. Τσίπρα, είναι να καλλιεργήσουν ελπίδες ψεύτικες στον ελληνικό λαό, πότε με τα πρωτογενή πλεονάσματα οι μεν, πότε με τη χρηματοδότηση από τα ΕΣΠΑ οι δε, καθώς και με τα ψίχουλα ελεημοσύνης που τάζουν και οι δύο, πάνω στα οποία διαγκωνίζονται για το ποιος θα υποσχεθεί περισσότερα. Φυσικά, η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση παραδοσιακά εδώ κερδίζει στα σημεία... Δεν πέρασαν και πολλά χρόνια για να ξεχάσουμε πώς παιζόταν το προεκλογικό δικομματικό παιγνίδι ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν χρειαζόμαστε άλλους μάρτυρες επ' αυτού. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ, σε μια κρίση ειλικρίνειας, επέκρινε τον κ. Σαμαρά γιατί δεν υλοποίησε ως κυβέρνηση αυτά που υποσχόταν ως αξιωματική αντιπολίτευση, λέγοντάς του χαρακτηριστικά κατά λέξη: «Ο Σαμαράς τα προεκλογικά, τα σωστά, τα κεϋνσιανά τα ξέχασε μετά...». Τέτοιου επιπέδου ριζοσπαστικά μέτρα προτείνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν αυτά τα προεκλογικά του Σαμαρά, δηλαδή...

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, με τις προτάσεις και των δύο, το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αισθητή αλλαγή στο βιοτικό επίπεδο του λαού, στα προβλήματά του: Είτε εφαρμοστεί η συνταγή του μείγματος διαχείρισης αλά Σαμαρά, είτε εφαρμοστεί το μείγμα διαχείρισης αλά Τσίπρα.

Δεν πρόκειται να ανακοπεί η πορεία μείωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, εξασφάλισης πιο φτηνής εργατικής δύναμης, έντασης των φορολογικών βαρών, εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας.

Είτε ο ελληνικός λαός δώσει την ψήφο του στις «φοροελαφρύνσεις», στην «επιμήκυνση» των δόσεων και στα ψίχουλα από το «πρωτογενές πλεόνασμα» και την «έξοδο στις αγορές» του κ. Σαμαρά. Είτε τη δώσει στο μείγμα διαχείρισης με προσπάθεια για «κούρεμα» χρέους, «δημοσιονομική χαλαρότητα», διανθισμένα με κάποιες επίσης παροχές ελεημοσύνης κοστολογημένες από το επιτελείο του κ. Τσίπρα.

Αν και τις τελευταίες μέρες, μετά τη συνάντηση με τα επιτελεία της Μέρκελ, ο ΣΥΡΙΖΑ θολώνει πάλι τα νερά, αφού μιλά και για επιμήκυνση, ό,τι δηλαδή λένε και η ΝΔ και η Γερμανία.

Οχι μόνο δεν υπάρχει περίπτωση με αυτές τις επιλογές να ανακτηθεί το λαϊκό εισόδημα στα προ κρίσης επίπεδα, αλλά θα συνεχιστεί η λιτότητα, η συμπίεση του εισοδήματος, η ληστεία των λαϊκών νοικοκυριών.

- Αλήθεια, ποιες είναι οι περιβόητες παροχές του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μισθωτό που καλείται με 800, ακόμα και 1.000 ευρώ να ζήσει μια τετραμελή οικογένεια; Ούτε καν το 13ο και 14ο μισθό δεν μπορεί να εγγυηθεί.

- Ποια είναι η φορολογική ελάφρυνση για μια οικογένεια με 20.000 ευρώ χρονιάτικο εισόδημα; Μήπως τους κατατάσσει και αυτούς στους προνομιούχους;

- Με προκλητικό τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλει πως τα προβλήματα των χαμηλοσυνταξιούχων θα λυθούν με μία όλο κι όλο επιπλέον σύνταξη το χρόνο ως δώρο Χριστουγέννων, την ίδια στιγμή που οι απώλειες της σύνταξης τα τελευταία χρόνια ξεπερνάνε το 25%!

- Με ποιο τρόπο αντιμετωπίζουν τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης; Μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, ακόμα κι αν αυξηθεί ο κατώτατος μισθός;

- Πίσω από το πολυδιαφημιζόμενο πρόγραμμα «ανάκτησης της εργασίας» του ΣΥΡΙΖΑ κρύβονται μόνο νέα προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο, νέες δηλαδή επιδοτούμενες θέσεις εργασίας που πολλαπλασιάζουν τα κέρδη των επιχειρήσεων και ασκούν νέες πρόσθετες πιέσεις σε όσους εργάζονται σήμερα. Είναι προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και της φτώχειας.

- Με τι δικαιώματα θα προσληφθούν όσοι προσληφθούν;

Πόσοι από αυτούς θα συνεχίσουν να δουλεύουν μετά τη διετία;

Πόσοι θα απολυθούν για να προσληφθούν νέοι φθηνότεροι, επιδοτούμενοι εργαζόμενοι;

- Οσο για την ανεργία, δεν δεσμεύεται καν για το στοιχειώδες:

Την παροχή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να βάλει ταφόπλακα σε ό,τι ριζοσπαστικό υπάρχει

- Αλλά, βλέπετε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει τη «ριζοσπαστική» λύση και ως τέτοια μας την πλασάρει: Να επιδοτήσει τους φτωχούς με 1 έως 2 ευρώ τη μέρα για κουπόνια φαγητού...

- Καμιά ανάσα δεν θα μπορέσει να πάρει η λαϊκή οικογένεια από την ασφυξία που της έχει δημιουργήσει η φοροεπιδρομή, ούτε με τις διορθώσεις της κυβέρνησης στον ΕΝΦΙΑ, που σε βάζει να πληρώνεις νοίκι για το σπίτι σου και το χωράφι που καλλιεργείς, ούτε με την επίσης διόρθωση και μετονομασία του σε ΦΟΜΑΠ (Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας) όπως τον λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο που εξίσου αντιλαϊκοί είναι οι έμμεσοι φόροι και αυτούς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να τους ακουμπήσει.

- Ανάλογη είναι η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά με το πρόγραμμά του για τη διαχείριση της υπερχρέωσης, των «κόκκινων» δανείων.

Τα 2 δισ. ευρώ για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων δεν επαρκούν ούτε για το ένα τριακοστό των συνολικών «κόκκινων» δανείων που ξεπερνούν τα 70 δισ. ευρώ.

Ο διακηρυγμένος πλέον στόχος του δεν είναι η απαραίτητη και δίκαιη διαγραφή σημαντικού τμήματος των δανείων που πλέον δεν μπορούν να αποπληρωθούν.

- Προσπαθεί να εμφανίσει ως δήθεν φιλολαϊκό μέτρο την καταβολή του 1/3 του διαθέσιμου εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων στις τράπεζες. Ομως, μοναδικός κερδισμένος από μια τέτοια ρύθμιση θα είναι οι τραπεζικοί όμιλοι που θα δουν ζεστό χρήμα να ρέει στα ταμεία τους.

Τελικά, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, με τη μεταφορά των «κόκκινων» δανείων στον «κρατικό ενδιάμεσο φορέα», σημαίνει μετατροπή του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες σε χρέος προς το κράτος και ταυτόχρονα θωράκιση των τραπεζών, γιατί τα χρέη προς αυτές τις τράπεζες θα τα πληρώσει το Δημόσιο, δηλαδή η λαϊκή πλειοψηφία μέσω φορολογίας. Κερδισμένοι και πάλι θα είναι οι μεγαλοοφειλέτες και οι τράπεζες που θα θωρακίσουν την επάρκειά τους σε κεφάλαια.

Αλλωστε, δε θα μπορούσε να κάνει και τίποτε άλλο, αφού το πλαίσιό του κινείται εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλιακών ομίλων και της ΕΕ. Δεν αμφισβητεί τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, της φθηνής εργατικής δύναμης, αλλά και της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αφού μιλά για «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς». Ολα αυτά όμως τα πλαίσια είναι ασφυκτικά για τους εργαζόμενους.

Η κοστολόγηση των προγραμμάτων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπαράθεση μεταξύ τους πάνε «γάντι» συνολικά με το στρατηγικό στόχο για ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.

Το πιο επικίνδυνο ακόμα, για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι προσπαθεί να βάλει οριστική «ταφόπλακα» σε ό,τι ριζοσπαστικό υπάρχει σε συνειδήσεις, σε αιτήματα του κινήματος, θέλει το κίνημα και το λαό, τη νεολαία υποταγμένη, να αποδέχεται τα ψίχουλα για την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλίων, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, στόχους παντελώς ξένους και εχθρικούς προς τα πραγματικά συμφέροντα των εργατών, των υπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών.

Αποκαλυπτική από αυτήν την άποψη είναι η δήλωση του Τσίπρα σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC, στη λίμνη Κόμο της Ιταλίας: «Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό στους Ευρωπαίους είναι πως μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα δεν είναι μια απειλή για την Ευρώπη, αλλά μια πρόκληση προκειμένου να βρεθεί μια λύση στο κοινό μας πρόβλημα»!!!

Το κοινό τους πρόβλημα, λέμε εμείς, είναι η ανάκαμψη των κερδών τους και γι' αυτό τα «μιλήσανε και τα συμφωνήσανε». Δεν περιοδεύει τυχαία, άλλωστε, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, στα διάφορα σαλόνια κλειστών και ανοικτών συνάμα θυρών της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας.

Το κοινό μας πρόβλημα όμως, ελληνικέ λαέ, είναι η οργάνωση της λαϊκής πάλης και αντίστασης, της συμμαχίας, με κεντρικό μας σύνθημα: Φτάνει πια! Δεν μπορούμε να ζήσουμε άλλο με ψίχουλα. Υπάρχει άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση, ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Δε θα συμβιβαστούμε με την πείνα, τη φτώχεια και την ανέχεια

Ακούμε με προσοχή τα όσα εξαγγέλλονται για τα επείγοντα ζητήματα επιβίωσης του λαού. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο άνεργος σήμερα πρέπει να έχει επίδομα για να ζήσει, για να μην πεινάσει η οικογένεια, τα παιδιά του. Σήμερα, πρέπει να εξασφαλίσει ότι δε θα του πάρει το σπίτι η τράπεζα, σήμερα πρέπει να σταματήσει να παλεύει με τους ληγμένους λογαριασμούς, τη διακοπή από τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, να εξασφαλίσει ότι το παιδί του θα πάει στον παιδικό σταθμό, δε θα σταματήσει το σχολείο, θα 'χει αυτός και το παιδί του γιατρό, φάρμακα, περίθαλψη.

Και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να στηριχτεί η λαϊκή οικογένεια στη μάχη της επιβίωσης, για να δυναμώσει η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη, με απαίτηση να λυθούν όλα τα επείγοντα ζητήματα επιβίωσης από το ίδιο το κράτος.

Ομως το λέμε καθαρά: Δε θα συμβιβαστούμε με την πείνα, τη φτώχεια και την ανέχεια. Δεν θα υποκύψουμε και θα δώσουμε τη μάχη κάθε λαϊκή οικογένεια, με ψηλά το κεφάλι, με αξιοπρέπεια, μαχητικότητα και αισιοδοξία, να μη λυγίσει στις δοκιμασίες.

Γι' αυτό και δε θα ανεχτούμε τα κόλπα που κάνουν όλοι τους για να μπερδέψουν το λαό. Γιατί είναι άλλο πράγμα να παλεύεις κατά της εξαθλίωσης, για ανακούφιση των ανέργων και για να βάλεις τέλος στη φτώχεια και την ανεργία και άλλο να υπόσχεσαι ότι θα ανακουφίσεις μόνο την ακραία φτώχεια.

Το πρώτο είναι φιλολαϊκό, το δεύτερο σημαίνει αποδοχή της φτώχειας. Είναι η πολιτική της ΕΕ που λέει μάθετε να ζείτε με τη φτώχεια και την ανέχεια για να γίνουν πιο κερδοφόρα και ανταγωνιστικά τα μονοπώλια.

Αυτός ακριβώς είναι ένας πρόσθετος λόγος για να καταλάβει κανείς πως κάθε κυβέρνηση, όπως κι αν ονομάζεται αυτή, από τη στιγμή που βαδίζει εντός των επιλογών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, αντικειμενικά θα είναι αντιλαϊκή, γιατί ενάντια στους λαούς είναι η πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.

Απευθυνόμαστε με ειλικρίνεια στο λαό, όπως άλλωστε το κάναμε πάντα. Να σκεφτούμε όλοι μαζί και να συζητήσουμε μέσα στους τόπους δουλειάς, στους χώρους μόρφωσης, στις γειτονιές, στις πόλεις και τα χωριά όχι μόνο να φύγει η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και τι θα έρθει μετά, τι πρέπει πραγματικά να γίνει για να πάρει ανάσες ο λαός, να ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος υπέρ του λαού.

Να σκεφτούμε και να συζητήσουμε επίσης ότι την εναλλακτική λύση στη σημερινή αντιλαϊκή συγκυβέρνηση δεν μπορεί να την αναζητήσουμε σε μια άλλη κυβέρνηση, όπως κι αν ονομάζεται αυτή, που θα κινείται στις ίδιες ράγες, που θα αποδέχεται τους μονοδρόμους της ΕΕ, θα αποδέχεται πάνω από όλα τους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας, μια κυβέρνηση που πίσω της θα είναι η ίδια τάξη στην εξουσία.

Ολα αυτά πιστεύουμε πρέπει πολύ σοβαρά να προβληματίσουν όλους και όλες, ιδιαίτερα όσους εξακολουθούν ακόμα να επηρεάζονται από τη λογική του δήθεν μικρότερου κακού, που πάντα η εμπειρία δείχνει ότι αποτελεί το σκαλοπάτι για το μεγαλύτερο κακό.

Ιδιαίτερα να προβληματίσουν όσους αισθάνονται αριστεροί και ριζοσπάστες, όσους προέρχονται από το εργατικό - λαϊκό κίνημα και έχουμε συναντηθεί μέσα στους αγώνες, έχουμε τις ίδιες αγωνίες και οράματα, άσχετα αν παλιά ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ή όποιο άλλο κόμμα.

Μόνο το ΚΚΕ απαντά ξεκάθαρα: Καμιά συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Κανένας από τους δύο πόλους του συστήματος δεν μπορεί να κρύψει από το λαό:

Οτι η ΕΕ έχει πλέον διαμορφώσει μηχανισμούς εποπτείας και επιτήρησης χωρών, με μνημόνια διαρκείας για όλες τις χώρες, που μπορούν να κάνουν τη δουλειά που έκανε μέχρι σήμερα η τρόικα.

Οτι η όποια καπιταλιστική σταθεροποίηση ή και ανάπτυξη δε θα οδηγήσει σε ανάκτηση των τεράστιων απωλειών για το λαό, αλλά θα πατήσει πάνω στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Οτι σήμερα η επιδείνωση στην οικονομία της Ευρωζώνης, οι προβλέψεις για ύφεση στις ισχυρές χώρες, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, μπορεί να επιτείνει ή ακόμη και να οξύνει την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα.

Οτι οι οξύτατοι ανταγωνισμοί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ με άλλα κέντρα, π.χ. Ρωσία, Κίνα, οι τοπικές και περιφερειακές συγκρούσεις αναδεικνύουν ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι επί θύραις. Η Ουκρανία, άλλες χώρες στη γειτονιά μας, η Εγγύς και Μέση Ανατολή είναι εστίες ενός πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, 100 χρόνια μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και 70 χρόνια μετά το Δεύτερο.

Αλήθεια, τι θα κάνει η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ή μια αυριανή κυβέρνηση με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στο σχεδιασμό για περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στο πλαίσιο του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ, στο σχεδιασμό για επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή των δυνάμεων ταχείας επέμβασης;

Μόνο το ΚΚΕ απαντά ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές: Καμιά συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Κανένας Ελληνας από τις Ενοπλες Δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων. Εξοδος τώρα από το ΝΑΤΟ. Κανένας λαός, κανένα κίνημα, η εργατική τάξη δεν θα μπει κάτω από ξένη σημαία!

Και το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και το τι κοινωνικο-οικονομικό σύστημα υπερασπίζεται ο καθένας είναι ζητήματα που καθορίζουν άμεσα τη ζωή του λαού και της νεολαίας μας και στα οποία θα κληθεί να απαντήσει κάθε κυβέρνηση που αποδέχεται το σημερινό πλαίσιο.

Το ΚΚΕ είναι εγγύηση γιατί θα μπει μπροστά για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη

Να, γιατί το ΚΚΕ δε συμμετέχει σε μια τέτοια κυβέρνηση εντός των τειχών, βάζοντας έναν ή δύο επιμέρους όρους που διάφοροι καλοθελητές μάς προξενεύουν. Ακριβώς γιατί η ίδια η ζωή του λαού μας και η πορεία της χώρας μας δεν εξαρτώνται από δύο επιμέρους όρους, αλλά από ένα σύνολο προγραμματικών στόχων, συνολικών ανατροπών και ρήξεων με όρους εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Σε μια τέτοια διακυβέρνηση το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών».

Γι' αυτό και σήμερα η λαϊκή απαίτηση να φύγουν αυτοί που έχουν φορτώσει το λαό με δεινά θα πρέπει να δώσει δυναμική στη μαζική - λαϊκή δράση, με δραστική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, για ριζικές ανατροπές και να μην εγκλωβιστεί σε κυβερνητικές λύσεις που φέρνουν από την πίσω πόρτα την ίδια πολιτική, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Οδηγούν σε νέα χαμένα χρόνια, σε μεγαλύτερες απογοητεύσεις.

Οι εξελίξεις, τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα απαιτούν ένα χειραφετημένο ισχυρό αναγεννημένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, στην αναγέννηση του κινήματος, με τη συμμετοχή και την οργάνωσή του, να βαδίσει το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής. Μόνο στο πλαίσιο αυτού του δρόμου μπορεί να βάζει εμπόδια, να καθυστερεί ή και να ανατρέπει αντιλαϊκές αποφάσεις, να παίρνει ανάσες.

Ας συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την προετοιμασία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου της 1ης Νοέμβρη, στο Σύνταγμα, δουλεύοντας δραστήρια μέσα από τις γραμμές του εργατικού - λαϊκού κινήματος, του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την αναγέννηση του κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας.

Για να χτυπηθεί η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, να πνεύσει νέος αγωνιστικός άνεμος αισιοδοξίας. Το αδυνάτισμα του ΚΚΕ ωφελεί μόνο τα μεγάλα συμφέροντα, τους καιροσκόπους, ζημιώνει όμως τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους αγρότες, τους ΕΒΕ, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, το κίνημά τους.

Το ΚΚΕ είναι εγγύηση, γιατί θα μπει μπροστά για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη ενάντια στους αντιλαϊκούς νόμους και τα μέτρα, για να οργανωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη.

Γιατί είναι άλλο πράγμα ο λαός με την πάλη του, με τον αγώνα του να βάλει εμπόδια, να αποσπάσει κατακτήσεις, να καθυστερήσει μέτρα, με ένα ισχυρό ΚΚΕ, με ένα ισχυρό κίνημα, μια κοινωνική συμμαχία που θα παλεύει, θα συγκεντρώνει δυνάμεις για ριζικές αλλαγές, και είναι άλλο - τελείως διαφορετικό πράγμα - η ψεύτικη ελπίδα ότι μια κυβέρνηση εντός των ίδιων τειχών και διά της ανάθεσης μπορεί έστω να ανακουφίσει τη φτώχεια.

Το ΚΚΕ εγγυάται ότι δε θα εξαργυρώσει την ψήφο του λαού για κάποιες κυβερνητικές θεσούλες, δε θα βάλει την υπογραφή του σε αντιλαϊκές συμφωνίες και συναλλαγές.

Εγκληματική, δολοφονική η δράση της Χρυσής Αυγής

Η ισχυροποίηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού αποτελούν την πιο σίγουρη εγγύηση για να αντιμετωπιστεί η ναζιστική Χρυσή Αυγή, αυτά τα τσιράκια του συστήματος, οι θαυμαστές του Χίτλερ, των συνεργατών των ναζί.

Ενας χρόνος μετά από τη δολοφονία του παλικαριού από το Κερατσίνι, του Παύλου Φύσσα, από τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής έχει επιβεβαιωθεί πολλαπλά η εγκληματική, δολοφονική δράση της. Αποθρασύνθηκε από τη στήριξη που της παρείχαν ό,τι πιο σάπιο έχει μέσα του το καπιταλιστικό σύστημα και τα μεγαλοσυμφέροντα, που τη γέννησαν και τη θρέφουν, για να επιτίθεται σε όσους παλεύουν, σηκώνουν κεφάλι. Οι χρυσαυγίτες είναι πληρωμένα τσιράκια τμημάτων του κεφαλαίου.

Είναι οι χρυσαυγίτες βουλευτές που ζητούν στη Βουλή να επιδοτηθούν οι εφοπλιστές και άλλα τμήματα του κεφαλαίου, κάνοντας παρεμβάσεις, ερωτήσεις και προτάσεις στη Βουλή για το ζήτημα αυτό, επιτιθέμενοι μάλιστα στους εργάτες που αγωνίζονται για το μεροκάματο, για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, τις κατακτήσεις τους.

Την ίδια ώρα, που εμφανίζονται δήθεν «αντισυστημικοί» και ενάντια στα προνόμια, κάθε τρεις και λίγο νέα άπλυτα βγαίνουν στη φόρα που αποδεικνύουν ότι αξιοποιούν όλα τα βουλευτικά προνόμια, ζουν σε βίλες με δάνεια της Βουλής και κάνουν ρουσφέτια, ο ένας διορίζει την κόρη του αλλουνού.

Οι πρωτοβουλίες της ΚΝΕ ενάντια στο φασισμό, που ξεδιπλώθηκαν αυτές τις μέρες και με τις εκδηλώσεις εδώ στο Φεστιβάλ την πρώτη μέρα, είναι ένα μόνο μικρό δείγμα των πρωτοβουλιών ενάντια στο φασισμό που πρέπει να παρθούν παντού για να υψωθεί σε κάθε χώρο δουλειάς, μόρφωσης και κατοικίας τείχος ενάντια στο φασισμό.

Το περιεχόμενο της κοινωνικής - πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για διέξοδο από την κρίση

Το ΚΚΕ απευθύνεται στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις νέες, στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που υποφέρουν από τις πολιτικές διαχείρισης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, από το χρέος, για τη δημιουργία του οποίου δεν ευθύνονται οι ίδιοι ούτε στο ελάχιστο, από το αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους κινδύνους που εγκυμονεί η παραμονή στο ΝΑΤΟ, από τις πολιτικές που δυναμώνουν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων και μοιράζουν ψίχουλα ελεημοσύνης σε κάποιες μικρές ομάδες ακραίας φτώχειας.

Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε, άσχετα τι εκλογική προτίμηση είχαν μέχρι χτες, εάν ήταν με το ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, ή μετά μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντάς τον ως κάποια ελπίδα ή αν είχαν επιλέξει άλλα κόμματα. Τα συμφέροντά τους είναι κοινά κι αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από μια μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία που θα συγκροτήσουν οι ίδιοι, μέσα από τις γραμμές του κινήματος, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στους τόπους μόρφωσης και κατοικίας.

Βασικό περιεχόμενο αυτής της κοινωνικής - πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για διέξοδο από την κρίση σήμερα, είναι:

Η αντιμετώπιση των μεγάλων και οξυμένων προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων, όπως η ανακούφιση των ανέργων, η σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, οι μισθοί και τα μεροκάματα, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, η κατάργηση της επαίσχυντης φορολογίας, η εξασφάλιση αξιοπρεπών συντάξεων, συνολικά το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και η προστασία των εργαζομένων, η αντιμετώπιση της κατάστασης στην Υγεία, στο Φάρμακο, στην περίθαλψη, στην Παιδεία και τόσα άλλα που περιέχουν οι προτάσεις νόμου και οι θέσεις του ΚΚΕ.

Η κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων, των μνημονίων, των αντιδραστικών διατάξεων που δένουν χειροπόδαρα το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ, προϋπόθεση για άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κίνητρο τις κοινωνικές ανάγκες, επωφελούς διεθνούς συνεργασίας και φιλίας, με συνολικές αλλαγές που θα σημαδέψουν και άλλες χώρες οι λαοί με τα κινήματά τους και την πάλη τους.

Ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις των δυνάμεων εκστρατείας που έχει αποφασίσει το ΝΑΤΟ, η έξοδος από αυτόν και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.

Η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, του ορυκτού πλούτου, των υδρογονανθράκων, της Ενέργειας, όλου του φυσικού και παραγόμενου από το λαό πλούτου, έτσι ώστε να μπορέσει η οικονομία να έχει τα απαραίτητα εργαλεία της ανάπτυξης, για ανακατανομή των πόρων σε όφελος του λαού, την εξάλειψη της ανεργίας και την εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους, με κεντρικό σχεδιασμό.

Κι όλα αυτά, βέβαια, με αλλαγή τάξης στην εξουσία, με εγκαθίδρυση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση διεξόδου και ανάπτυξης υπέρ του λαού. Η πρόταση του ΚΚΕ είναι επίκαιρη και αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Μπορεί να δώσει πρωτόγνωρες κατακτήσεις στην εργατική τάξη, στο λαό μας. Η Ελλάδα έχει συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, που τώρα ανήκουν στα μονοπώλια, στις γιγαντιαίες επιχειρήσεις, έχει πολυάριθμο ικανό εργατικό δυναμικό, επιστημονικό δυναμικό, δυνατότητα να θρέψει το λαό της, έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές. Χρειάζεται κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική - λαϊκή εξουσία, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό. Παλεύει για τη δημιουργία νέων λαογέννητων θεσμών, που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς σάπιους και αντιδραστικούς που υπερασπίζονται τα συμφέροντα των λίγων έναντι εκείνων των πολλών. Ο ανώτερος τύπος δημοκρατίας, που υπερασπίζεται το ΚΚΕ, έχει θεμέλιό του τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο και συμμετοχή από κάτω έως πάνω.

Να υποστηρίξουμε για όλα αυτά αποφασιστικά, μαχητικά το ΚΚΕ. Να το κάνουμε ισχυρό, δυνατό, μια μεγάλη δύναμη, να μπει μπροστά, κρίνοντας συνολικά την πορεία του, τις πράξεις του, έστω κι αν κάποιοι επιφυλάσσονται σε κάποιες θέσεις του.

Αυτή είναι η λύση, αυτή είναι η ελπίδα.

Για να κάνουμε πραγματικότητα τα λόγια του Μπελογιάννη στην απολογία του, που είναι και το κεντρικό σύνθημα του 40ού μας Φεστιβάλ:

«Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων...».

Εχουμε εμπιστοσύνη στις θέσεις μας, στο Πρόγραμμά μας, την οργάνωσή μας.

Εξοπλίζουμε με δύναμη την εργατική τάξη, το λαό μας, το κίνημά τους.

Εχουμε ελπίδα στη νεολαία μας, στα νιάτα της ΚΝΕ, στο μέλλον.

Κοιτάμε μπροστά μελετώντας, αφομοιώνοντας την πείρα του χτες.

Προχωράμε θαρρετά, σταθερά, δυναμικά!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ