ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Λαϊκή Συσπείρωση στο δρόμο για την ανατροπή

Ο,τι πέρασε ως τώρα ως νόμος είναι μόνο η αρχή.

Τώρα θέλουν απόλυτα λυμένα τα χέρια για τη συνέχεια.

Για να αποδώσουν οι νόμοι, δηλαδή, να αυξηθεί κατακόρυφα ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.

Για να το πετύχουν αυτό δεν τους φτάνουν ούτε οι νόμοι ούτε οι αστυνόμοι.

Θέλουν τον ίδιο τον ραγιά να ζητάει τη σφαγή του για να αγιάσει.

Τον θέλουν να εκτονώνεται σε «μπιρ αλάχ»

Ελα, όμως, που άλλη δείχνει να 'ναι η απόφαση του ραγιά...

Γι' αυτό ζητάνε τη βοήθεια του θεού, γιατί ακούνε τη βοή του δρόμου.

Η ατάκα του Πάγκαλου δεν ήταν «παρόλα» της στιγμής. Ηταν στοχευμένο καρφί, αρχικά προς όσους εκβίαζαν για ένα κομμάτι ψωμί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και που τώρα δείχνουν να σηκώνουν κεφάλι. Αυτή τη μαγιά θέλει να αξιοποιήσει, για να ενοχοποιήσει συνολικά τα λαϊκά στρώματα, να τα κάνει να νιώσουν ότι φταίνε για την κρίση, να εμποδίσει τις συνειδήσεις να κάνουν το άλμα που επιβάλλει η γνώση πως η κρίση είναι κρίση καπιταλιστική και η διέξοδος από αυτήν δεν μπορεί να είναι άλλη παρά στην πάλη ενάντια στους καπιταλιστές και την εξουσία τους.

Καιρό προετοιμάζουν μια τέτοια προπαγάνδα και ήταν θέμα χρόνου το πότε η αστική τάξη θα ζητήσει και τα ρέστα.

Σε πρωτοκλασάτη εφημερίδα της αστικής προπαγάνδας, έτσι που να περνάει ως «λαϊκή», στα ΝΕΑ, έσπευσαν να αναλύσουν τη ρήση του Πάγκαλου: Δουλεύαμε λίγο (λες και μαζί δουλεύαμε) διορίζαμε (μαζί;) κλέβαμε το κράτος. Το θράσος τους δεν έχει όριο όταν αναφέρονται σε προϋπολογισμούς και προϋπολογισμούς που πέρασαν από το κρατικό ταμείο στους καπιταλιστές και χρεώνουν την αρπαγή στους εργάτες.

Από κοντά κλαίνε, δήθεν, για τους κερδοσκόπους που δεν αγαπάνε την πατρίδα. Αθωώνουν έτσι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης. Τα θύματα καλούνται να συστρατευτούν σε μια νέα προσπάθεια για ακόμα περισσότερα κέρδη στους καπιταλιστές.

Η απάτη προφανής το ίδιο και οι κροκόδειλοι.

Το «εσύ που έφαγες το αυγό» δεν πιάνει πια.

«Δεν είμαστε σκλάβοι» έγραφαν στα πανό τους οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, που διαδήλωσαν προχτές στην Πράγα, ενάντια στη μείωση των μισθών τους κατά 10%. Ως κι αυτοί που ζουν ακόμα στην παραζάλη της ανατροπής του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, κάτι αρχίζουν να καταλαβαίνουν από το άπατο πηγάδι που τους έριξαν.

Ο κατήφορος μπορεί να σταματήσει, οι καπιταλιστές δεν είναι ανίκητοι. Ισα ίσα, οι ίδιοι γνωρίζουν καλά πως αργά ή γρήγορα θα φουντώσει εκείνη η συνείδηση που θα απαιτεί να φύγουν όλοι αυτοί που για να κερδίσουν σπέρνουν δυστυχία.

Στην ηττοπάθεια και τις «ποιητικές» απογνώσεις που καλλιεργεί η αστική τάξη, να αντιτάξουμε την πραγματική ελπίδα. Που υπάρχει: Στη λαϊκή δύναμη, στη Λαϊκή Συσπείρωση.

Ο δρόμος ήταν πάντα ένας: Στο δρόμο, που μέσα από την ίδια την εμπειρία της, από την άμεση αντιπαράθεση με την αστική τάξη, η εργατική τάξη διαμορφώνει συνείδηση για την ανατροπή και για το χτίσιμο ενός νέου κόσμου χωρίς εκμεταλλευτές.

Σε 58 πόλεις δηλώνεται σήμερα η λαϊκή οργή ως απόφαση. Οχι γενικά και αόριστα, αλλά συγκεκριμένα για το λαϊκό πρόβλημα, για να μπει φρένο στον κατήφορο. Για να προστατευτεί σε πρώτη φάση το λαϊκό εισόδημα. Για να πάψουν να στενάζουν οι λαϊκές οικογένειες από μια πολιτική που δίνει όλο και περισσότερα στα μονοπώλια.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ' ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΠΟΥ ΤΟ 'ΡΙΞΑΝ ΣΤΗΝ «ΠΟΙΗΣΗ»: «Ολα μαύρα και άραχνα (...) χάθηκαν τα χαμόγελα. Κατάθλιψη παντού (...) Θλιμμένες ακόμη και οι καληνύχτες. Ξεχασμένες οι καλημέρες (...) ο Θεός βοηθός» (από άρθρο στα ΝΕΑ).

ΑΚΟΥΝΕ ΤΗ ΒΟΗ: «Στην πρώτη φάση της δημοσιονομικής προσαρμογής (μειώσεις μισθών και συντάξεων), μέσα στη "ζάλη" του κινδύνου μιας άμεσης χρεοκοπίας, οι κοινωνικές αντιδράσεις ήταν περιορισμένες, αν και τις πολιτικές τους συνέπειες θα τις δούμε αργότερα, καθώς κινούνται "βραδυφλεγώς" (...) η νέα περίοδος των διαρθρωτικών αλλαγών θα είναι κοινωνικά πιο δύσκολη (...) έχουμε "περάσει" τη φάση του αιφνιδιασμού και επιπλέον οι "επιμέρους δυσαρέσκειες" θα αρχίσουν να "συναρμόζονται" και με άλλες (...) η ύφεση θα διευρύνει επικίνδυνα τα φαινόμενα ανεργίας, φτωχοποίησης τμημάτων της κοινωνίας κλπ. (...) ο κίνδυνος για εκρηκτικές κοινωνικές αντιδράσεις είναι μεγάλος (...) να "κουρέψουμε" τους μισθούς και τις συντάξεις, να δώσουμε φορολογικά και εργασιακά κίνητρα για να φέρουμε επενδύσεις, να ενισχύσουμε την παραγωγικότητα και τον ανταγωνισμό, αλλά παράλληλα να "πληρώσουν" οι φοροφυγάδες, να μειώσουμε τις τιμές και να εγγυηθούμε μια ελάχιστη κοινωνική προστασία. Διαφορετικά η "βάρκα" είναι πολύ πιθανόν να τουμπάρει...» (από άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΜΕ «ΣΥΝΕΝΟΧΕΣ»: «Ο Θεόδωρος Πάγκαλος χθες είπε μια μεγάλη αλήθεια (...) στο ερώτημα των πολιτών προς τους πολιτικούς "πώς φάγατε τα λεφτά;" η απάντηση είναι "μαζί τα φάγαμε, γιατί σας διορίσαμε". Οντως υπάρχει συνευθύνη των πολιτών (...) ο καθένας (...) έκλεβε φόρους, λεηλατούσε τη δημόσια περιουσία, δούλευε λίγο, καταπατούσε δικαιώματα» (το χειροκρότημα από τα ΝΕΑ).

ΓΙΑ ΝΑ 'ΧΟΥΝ ΛΥΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ: «Το πολιτικό σύστημα, οι συνδικαλιστές, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι τοπικές κρατικές αρχές είναι όλοι εκπαιδευμένοι στο αντάρτικο κατά των επενδύσεων. Αν δεν αλλάξει αυτή η εχθρική νοοτροπία, όσα ταξίδια και να κάνει ο πρωθυπουργός, κανείς σώφρων επενδυτής δεν θα έλθει στη χώρα μας» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΑΥΡΙΟ να αποτρέψουμε τις αυξήσεις σε ρεύμα, πετρέλαιο θέρμανσης, ΦΠΑ

ΤΑ ΝΕΑ: Δώστε και σώστε

ΤΟ ΒΗΜΑ: Αφεση φορο-αμαρτιών με 400 ως 1.000 ευρώ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Περαίωση δύο ταχυτήτων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΠΕΡΑΙΩΣΗ με όριο τα 20 εκατομμύρια ευρώ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Το Δημόσιο ανίκανο να απορροφήσει 26 δισ. ευρώ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ

Η ΑΥΓΗ: Χαράτσι στους μικρούς, δώρο στους φοροφυγάδες

ΕΘΝΟΣ: ΠΛΗΡΩΣΤΕ σώστε και... καθαρίσατε

Η ΧΩΡΑ: «Αν είστε ζωντανός, περάστε να σας δούμε»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΤΙ ΑΠΑΝΤΑ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ στη σκευωρία του ΠΑΣΟΚ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΠΑΡΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΣΑΣ κύριε Σκυλακάκη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κινδυνεύουν τα 4 στρέμματα

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΜΕ ΟΙΚΟΥΣ ΑΝΟΧΗΣ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Η βία μπήκε και στα Σχολεία

Οι κροκόδειλοι ψάχνουν νέα κορόιδα

«Το κράτος δίνει μάχη επιβίωσης, ο ιδιωτικός τομέας παλεύει με νύχια και με δόντια και η κοινωνία αγωνιά για τις δουλειές που χάνονται, για τα εισοδήματα που δεν φθάνουν, για το άδηλο μέλλον και κυρίως για τα παιδιά που σκοτώνουν τον χρόνο τους εδώ και εκεί (...) η λύση προφανώς δεν μπορεί να αναληφθεί από την επιχειρηματική τάξη της χώρας (...) η κατέχουσα τον πλούτο επιχειρηματική τάξη απέδειξε με τη στάση της ότι δεν πιστεύει στη χώρα, ότι δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τον τόπο, ότι το μόνο που τη νοιάζει είναι πώς να εξασφαλίσει τα κατακτηθέντα στα χρόνια της ευφορίας υπερκέρδη (...) η νεόπλουτη τάξη δεν νοιάζεται για την πατρίδα, την αντιμετωπίζει ως εργαλείο κερδοσκοπίας και τίποτε άλλο (...) Η πολιτική ηγεσία της χώρας, όσοι τέλος πάντων δεν έλκονται από αυτόν τον κερδοσκοπικό κύκλο, οφείλουν να κατανοήσουν ότι η αναγέννηση της χώρας δεν μπορεί παρά να προέλθει από την κινητοποίηση της πολυπληθούς μεσαίας τάξης, από τη συστράτευση του ευρύτατου κύκλου των εργαζομένων (...) δεν μένει παρά να απαλλαγεί η ελληνική πολιτική από αυτό το σφιχταγκάλιασμα με τον πλούτο της συμφοράς» (από άρθρο στο ΒΗΜΑ).

Η απάντηση είναι μία και ενιαία

«Τα μέτρα που οδηγούν στην ανεργία, στη φτώχεια και στην ανασφάλεια δεν είναι μονόδρομος, όπως σου τα παρουσιάζουν. Ηταν και είναι ανάγκη των μονοπωλίων. Κανένας άνθρωπος του μόχθου να μη δεχτεί να πληρώσει για την κρίση που δημιούργησε το κεφάλαιο, και για το δημόσιο χρέος. Αυτές οι θυσίες δε θα πιάσουν τόπο για το λαό, αλλά για τα μονοπώλια. Η ανάπτυξη που υπόσχονται, όταν θα έρθει, θα είναι αναιμική και πρόσκαιρη, τα μέτρα σε βάρος του λαού θα κλιμακώνονται. Αυτός ο δρόμος που υπηρετεί τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα τρέφει τις αιτίες της κρίσης. Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί εμποροβιοτέχνες και αγρότες, τα παιδιά τους, έχουν άλλο δρόμο: Το δρόμο της αγωνιστικής συμπόρευσης και συμμαχίας κατά των μονοπωλίων και της ΕΕ για τα σύγχρονα δικαιώματα, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Πάρε θέση με την ψήφο σου. Οι εκλογές πρέπει να γίνουν μια νέα αρχή μαζικού απεγκλωβισμού από τα κόμματα του "ευρωμονόδρομου". Να εμπιστευτεί ο λαός τη δύναμή του. Να αντεπιτεθεί για τα δικαιώματά του, για την εξουσία του. Κάντε τώρα βήμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ, ακόμα και αν δεν συμφωνείτε σε όλα μαζί του, ενισχύοντας αποφασιστικά τη "Λαϊκή Συσπείρωση"» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).