Τη «χάρτα» των αντιλαϊκών - αντιδραστικών αξιώσεών τους, για την έξοδο των επιχειρήσεών τους από την καπιταλιστική κρίση και τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους τα επόμενα χρόνια, παρουσίασαν χτες οι εκπρόσωποι των πέντε διμερών εμποροβιομηχανικών επιμελητηρίων. Οι αξιώσεις του Ελληνοαμερικανικού, Ελληνογερμανικού, Ελληνοϊταλικού, Ελληνογαλλικού και Ελληνοαγγλικού Επιμελητηρίων, συνοψίζεται σε 123 μέτρα σε δέκα τομείς και προτρέπουν για την ολοκληρωτική υποταγή των πάντων στην επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Στην ουσία, οι εμποροβιομήχανοι διαμήνυσαν στα δύο μεγάλα κόμματα τι προσδοκούν απ' αυτά, για το επόμενο διάστημα, «εξειδικεύοντας» ουσιαστικά τις ίδιες τις διακηρύξεις τους. Οπως, μάλιστα, σχολίασε σχετικά ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου Γ. Γραμματίδης, «οι θέσεις τους (σ.σ. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, υπολείπονται πολύ, όμως, ως προς ένα ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα» και συμπλήρωσε χωρίς περιστροφές πως «η μόνη αξιόπιστη πρόταση είμαστε εμείς».

Αξιοσημείωτο είναι, ακόμη, ότι η συγκεκριμένη «μελέτη», η οποία μάλιστα, όπως αναφέρθηκε, θα επικαιροποιείται σε τακτά χρονικά διαστήματα, στηρίχτηκε στις προτάσεις που κατέθεσαν πέντε πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε συναντήσεις που είχαν διοργανώσει τα παραπάνω Επιμελητήρια. «Πήραμε τις προτάσεις των πολιτικών και τις εμπλουτίσαμε με τη δική μας εμπειρία», είπε ο Γ. Στουρνάρας, ένας από τους συντάκτες της σχετικής έκδοσης και στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Οι εμποροβιομήχανοι που εκπροσωπούνται από τα πέντε διμερή Επιμελητήρια απαιτούν την επιβολή των αξιώσεών τους με αιχμή του δόρατος τις εργασιακές σχέσεις, τη φορολογία και το ασφαλιστικό, την παιδεία, τη δημόσια διοίκηση, το περιβάλλον, τη ναυτιλία, την αγροτική παραγωγή. Ενδεικτική των στοχεύσεών τους είναι η απαίτησή τους για «αξιολόγηση όλων των νέων νόμων και ρυθμίσεων με κριτήριο τις επιπτώσεις τους στην ανταγωνιστικότητα». Ολες, δηλαδή, οι πολιτικές που αποφασίζονται θα πρέπει κατά το μεγάλο κεφάλαιο να υπόκεινται στην έγκρισή του, και να έχουν ως γνώμονα τη διασφάλιση των συμφερόντων του.

Μεταξύ των άλλων αξιώνουν:

• Παραπέρα μείωση των συντάξεων με πρόσχημα τον έλεγχο των δαπανών του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Μείωση των συντάξεων όλων των Ταμείων στα επίπεδα των συντάξεων του ΙΚΑ.
• Κατάργηση όσων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών «δε λειτουργούν αποτελεσματικά ή δεν εξυπηρετούν αμιγώς κοινωνικούς στόχους».
• Κατάρτιση νέου μισθολογίου με στόχο τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.
• Πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο, «αυστηρή συγκράτηση των μισθών και κάθε είδους αμοιβών στο Δημόσιο».
• Αύξηση της φορολογίας των καυσίμων και τσιγάρων έτσι ώστε να προσεγγιστούν με ταχύτερο ρυθμό τα κατώτατα όρια που θέτει η ΕΕ.
• Διευκόλυνση των επιχειρηματιών να εγκαθιστούν επιχειρήσεις μέσω του Εθνικού Χωροταξικού και του κτηματολογίου.
• Απόσυρση του κράτους από τους τομείς προϊόντων και υπηρεσιών στους οποίους δραστηριοποιούνται «ανταγωνιστικά» ιδιώτες και συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων.
• Σταδιακή εξομοίωση της εργατικής νομοθεσίας των ΔΕΚΟ με αυτή που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα.
• Εντατικοποίηση των αναδιαρθρώσεων στην Παιδεία με τρόπο που να διευκολυνθεί η παραπέρα παρέμβαση των επιχειρήσεων τόσο στα προγράμματα σπουδών και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης όσο και στην αξιολόγηση των πτυχίων από τις ίδιες τις επιχειρήσεις με βάση τις εργοδοτικές απαιτήσεις. Λόγος γίνεται μεταξύ των άλλων για «ενίσχυση των υποδομών και διαδικασιών πιστοποίησης» και «εναρμόνιση εκπαιδευτικών προγραμμάτων σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας».
• Αύξηση της νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης και μείωση του κόστους υπερωριών, επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
• Ενίσχυση του θεσμού των τοπικών συμφώνων απασχόλησης.
• Αρση του καμποτάζ με το ωμό και πρωτάκουστο επιχείρημα ότι «θα έχει κόστος για 700 το πολύ οικογένειες αλλά θα ευνοήσει το κοινωνικό σύνολο»!
• Ιδιωτικοποίηση των λιμανιών.
• Κατάργηση των αγροτικών επιδοτήσεων και υποταγή κάθε σχεδιασμού γύρω από την αγροτική πολιτική στις επιταγές της ΚΑΠ.