Copyright 2016 The Associated

Το γνωστό αντιλαϊκό σίριαλ γύρω από τα «προαπαιτούμενα» και την εκταμίευση της δόσης στήνουν ξανά κυβέρνηση και «θεσμοί»...

Οπως επαναλαμβάνεται μάλιστα σε όλους τους τόνους, η κυβέρνηση βιάζεται για την άμεση υλοποίηση των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, πολύ πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας για την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» και την εκταμίευση της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ (31 Οκτώβρη). Η... βιασύνη, βέβαια, είναι αναμενόμενη, καθώς πρόκειται για αναδιαρθρώσεις και μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του, ενώ συνολικότερα η ολοκλήρωση των πρώτων δύο «αξιολογήσεων» συνδέεται άμεσα με την περιβόητη «επαναφορά της εμπιστοσύνης» στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή με τη δημιουργία προϋποθέσεων για την προσέλκυση επενδύσεων και την πρόσβαση του αστικού κράτους και του εγχώριου κεφαλαίου σε νέο δανεισμό από τις «αγορές», φορτώνοντας και νέα βάρη στην πλάτη του λαού.

Σε ό,τι αφορά το αντιλαϊκό χρονοδιάγραμμα, σύμφωνα με πληροφορίες, η πορεία του αντιλαϊκού προγράμματος στην Ελλάδα θα τεθεί στο τραπέζι της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, που θα συνεδριάσει στις 29/8, ενόψει και της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ στην Μπρατισλάβα, στις 9 Σεπτέμβρη.

Μέσα Σεπτέμβρη, εξάλλου, αναμένεται να επανέλθουν στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες θα βρεθούν και δεύτερη φορά στην Ελλάδα μετά τα μέσα Οκτώβρη και αφού θα έχουν προηγηθεί η νέα συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 10/10, η φθινοπωρινή Σύνοδος του ΔΝΤ (7-9/10) και η κατάθεση του προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2017 (αρχές Οκτώβρη).

Σε ό,τι αφορά τις «εκκρεμότητες» της πρώτης και τις νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις της δεύτερης «αξιολόγησης», αυτές αφορούν τόσο ήδη ψηφισμένα αντιλαϊκά μέτρα για τα οποία εκκρεμούν οι εφαρμοστικές διατάξεις, όσο και την προώθηση νέων αντιλαϊκών παρεμβάσεων.

Χαρακτηριστικά, πέρα από τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά, στο αντιλαϊκό μπαράζ του επόμενου διαστήματος περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και τα εξής:

-- Κατάθεση του νέου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, για την περίοδο 2017 - 2020, με «αβάντα» δύο ετών σε σχέση με την τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου. Παρότι περιλαμβάνεται στα τωρινά προαπαιτούμενα, πληροφορίες έφεραν την κυβέρνηση να προγραμματίζει την κατάθεσή του προς τα τέλη του έτους.

-- Σταδιακή ενεργοποίηση ενός εθνικού συστήματος «Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος», η οποία θα συνδεθεί με την «αξιολόγηση των κοινωνικών παροχών», μέσω της οποίας προαναγγέλλεται νέο «σφαγείο» στις παροχές - ψίχουλα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας. Τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας, είτε με το πρόσχημα της καθολικής εφαρμογής του λεγόμενου Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης είτε και χωρίς αυτό, αναζητούν το μείγμα των νέων αντιλαϊκών παρεμβάσεων, προκειμένου να επιτευχθούν πρόσθετες «εξοικονομήσεις», που φτάνουν στο 0,5% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση και αντιστοιχούν σε αντιλαϊκά μέτρα ύψους πάνω από 900 εκατ. ευρώ το χρόνο.

-- Κατάργηση όλων των εξαιρέσεων των χαμηλών εισφορών Υγείας.

-- «Ισοδύναμες δημοσιονομικές παρεμβάσεις» ως προϋπόθεση για το «πάγωμα» της αναστολής των μισθολογικών ωριμάνσεων στους εργαζόμενους στο Δημόσιο με ειδικά μισθολόγια (ένστολοι, πανεπιστημιακοί και άλλες κατηγορίες).

-- Ολοκλήρωση της συγκρότησης του Εποπτικού Συμβουλίου του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων και του κανονισμού λειτουργίας του.

-- Μεταφορά στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων της συμμετοχής του κράτους σε ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ», ΕΛΒΟ, «Αττικό Μετρό», ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και ενδεχομένως ΕΑΒ. Πρόκειται για τη δεύτερη παρτίδα (σε συνέχεια των ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ και ΕΛΤΑ), ενώ μέχρι το Δεκέμβρη η λίστα θα συμπληρωθεί και με νέες επιχειρήσεις υπό κρατική διαχείριση.

-- Μεταφορά μετοχών του ΟΤΕ από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ.

-- Απεύθυνση πρόσκλησης από το ΤΑΙΠΕΔ σε ιδιώτες για την εκδήλωση ενδιαφέροντος αναφορικά με τις μακροχρόνιες συμβάσεις για την Εγνατία Οδό.

-- Κατάθεση προς κύρωση στη Βουλή της συμφωνίας για την ιδιωτικοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.

-- Αναμόρφωση των τιμολογίων της ΔΕΗ για τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές, ζήτημα που βάζουν σταθερά στο τραπέζι οι βιομήχανοι, με κατεύθυνση τη μείωση του λεγόμενου «ενεργειακού κόστους» τους.

-- Μεταφορά στην εθνική νομοθεσία και προώθηση μέτρων για την παραπέρα προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Εκκίνηση του διαγωνισμού για την πώληση τουλάχιστον του 20% του ΑΔΜΗΕ σε «στρατηγικό επενδυτή».

-- Νομοθεσία για την άμεση αδειοδότηση των επιχειρήσεων και εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων σχετικών διατάξεων.

-- Ανάλυση των «κόκκινων» δανείων, στοχοθέτηση της απομείωσής τους ανά τραπεζικό όμιλο και τροποποίηση του νομικού πλαισίου για την εξωδικαστική διευθέτηση.

-- Αξιολόγηση των διοικήσεων των Τραπεζών και του ΤΧΣ.

-- Ενεργοποίηση εφαρμοστικών διατάξεων για το νέο καθεστώς αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

-- Αλλαγή στο νομικό πλαίσιο χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων.

Για την υπηρέτηση των στρατηγικών στόχων της εγχώριας αστικής τάξης «καμαρώνει» σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτης, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στα ζητήματα των ενεργειακών αγωγών, αλλά και στην προωθούμενη από την κυβέρνηση παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας.

Σε αυτό το πλαίσιο, αναπαράγοντας το στόχο του κεφαλαίου να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο, εμπλέκοντας το λαό και τη χώρα βαθύτερα σε επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ο Π. Σκουρλέτης στέκεται ιδιαίτερα στον αγωγό ΤΑΡ, αναφέροντας ότι «είναι ένα πολύ μεγάλο έργο που - μαζί και με άλλα έργα τα οποία συνδυάζονται με την κατασκευή του, όπως λ.χ. ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός, ο πλωτός σταθμός Αλεξανδρούπολης - δίνει τη δυνατότητα να μετατραπεί η χώρα μας σε ένα περιφερειακό ενεργειακό κόμβο. Και νομίζω ότι τα πάμε πάρα πολύ καλά σε αυτή την κατεύθυνση, και ήδη το έργο αυτό υλοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς».

Οι... ρυθμοί αυτοί, βέβαια, επιταχύνθηκαν μετά και από την έντονη κινητικότητα από πλευράς των ΗΠΑ, οι οποίες υποστηρίζουν την προώθηση των παραπάνω έργων στο πλαίσιο των εντεινόμενων ανταγωνισμών των μονοπωλίων τους με τα αντίστοιχα ρωσικά μονοπώλια για τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων προς την Ευρώπη...

Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου), αφού επαναλαμβάνει ότι αποτελεί δέσμευση και της σημερινής κυβέρνησης, ο Π. Σκουρλέτης επιβεβαιώνει ότι πραγματική έγνοια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι η πάγια αξίωση των εγχώριων βιομηχάνων για χαμηλό «ενεργειακό κόστος».

Συγκεκριμένα, ντύνοντας την παραπάνω αξίωση και με... ολίγο «ενδιαφέρον» για τα λαϊκά νοικοκυριά, στα οποία βέβαια η κυβέρνηση προσθέτει νέα βάρη και σε ό,τι αφορά τα καύσιμα κίνησης και θέρμανσης, ο υπουργός αναφέρει: «Εμείς χωρίς να παρεμβαίνουμε στους χώρους του διαγωνισμού αυτού (σ.σ. για την ιδιωτικοποίηση του 66% του ΔΕΣΦΑ), με βάση τις δυνατότητες που μας δίνει το ισχύον νομικό πλαίσιο αποτρέψαμε με νομοθετική ρύθμιση τις υπέρογκες αυξήσεις στα τέλη δικτύου φυσικού αερίου, που θα δημιουργούσαν προβλήματα στα νοικοκυριά και κυρίως στην εγχώρια παραγωγή. Θα υπονομεύανε δηλαδή την εναπομείνασα βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα. Αν αυτό δεν αρέσει στους υποψήφιους επενδυτές, νομίζω ότι αρέσει στους Ελληνες καταναλωτές, στα νοικοκυριά και στις ελληνικές επιχειρήσεις».

Θυμίζουμε ότι η εν λόγω νομοθετική ρύθμιση που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση προβλέπει τη μείωση της «ανακτήσιμης διαφοράς», ύψους 829 εκατ. ευρώ, δηλαδή των επιχορηγήσεων από το 2006 που είχαν ενσωματωθεί στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΕΣΦΑ χωρίς να καταβληθούν, προκαλώντας την αντίδραση της αζέρικης εταιρείας SOCAR, η εγγυητική επιστολή της οποίας για την αγορά του ΔΕΣΦΑ λήγει στα τέλη Σεπτέμβρη.

Στο πλαίσιο των ενδοκαπιταλιστικών παζαριών για την παραπέρα πορεία της ιδιωτικοποίησης, άλλωστε, μιλώντας εκ μέρους της αζέρικης εταιρείας, ο Α. Μαμάντοφ, δήλωσε στα «Νέα» ότι «δεν είχαμε την παραμικρή επικοινωνία με τον κ. Σκουρλέτη από την ημέρα της ψήφισης στη Βουλή της επίμαχης ρύθμισης», προσθέτοντας ότι «είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε προτάσεις από την ελληνική κυβέρνηση που θα διορθώσουν την κατάσταση».

Σε ένα τέτοιο φόντο βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια για αλλαγή στο «μοντέλο» της ιδιωτικοποίησης του ΔΕΣΦΑ, κατά τα πρότυπα της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, που προωθεί η κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από σενάρια, βέβαια, το μόνο σίγουρο είναι η δέσμευση της κυβέρνησης στην αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου για την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, όπως και το ότι οι κόντρες για τα «μοντέλα» αυτής της «απελευθέρωσης» αφορούν τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς και όχι τα λαϊκά συμφέροντα.