Στην ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα στον τομέα της Ενέργειας, των εφοπλιστών και στην ικανοποίηση της αξίωσης συνολικά της αστικής τάξης να αναδειχθεί η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος στη ΝΑ Μεσόγειο, προσβλέπει η πρόταση που κατέθεσε πριν από δύο μέρες ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γ. Μανιάτης, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους αρμόδιους επιτρόπους «να δημιουργηθεί Συντονιστικός Μηχανισμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) έκτακτης ανάγκης».

Ο υπουργός, προβάλλοντας τον περισσότερο από ποτέ ορατό κίνδυνο να διακοπεί η ροή ρωσικού φυσικού αερίου στα κράτη - μέλη της ΕΕ, στο πλαίσιο της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που ματώνουν το λαό της Ουκρανίας, προτείνει ως εναλλακτική λύση την τροφοδοσία με LNG, ενώ σπρώχνει ακόμα πιο βαθιά τη χώρα στους επικίνδυνους για το λαό ανταγωνισμούς.

«Εμείς προτείνουμε ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τα μπρος - ανέφερε χτες σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό - και λέμε ότι πρέπει να υπάρξει ένας μηχανισμός ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη που δεν θα πληγούν (...) και είναι η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Μεγάλη Βρετανία γιατί δεν είναι εξαρτημένα από ρωσικό φυσικό αέριο που περνά από την Ουκρανία. Προτείνουμε, λοιπόν, ένα μηχανισμό ευρωπαϊκής αλληλεγγύης από τα κράτη αυτά προς τα κράτη που θα πληγούν, όπως η Ελλάδα, η Βουλγαρία, η Ρουμανία κ.λπ. Για να γίνει αυτό, το μόνο εργαλείο που έχει στα χέρια του ένα κράτος - μέλος, αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο». Και εξηγεί: «Εδώ υπάρχουν σχέδια, για το πώς μπορούμε να αυξήσουμε στο μέγιστο δυνατό την τροφοδοσία της Ελλάδας με LNG, γιατί αυτή τη στιγμή η Βουλγαρία και άλλες χώρες δεν έχουν καν υποδομές για να δεχτούν LNG, άρα, θα ζητήσουν υποστήριξη από την Ελλάδα. Μόνο η Ελλάδα έχει την αντίστοιχη υποδομή, τη Ρεβυθούσα. Ερχόμαστε, λοιπόν, στο εξής: Πώς μπορούν τα κράτη - μέλη που δεν θα υποστούν ζημιές να στηρίξουν τα κράτη - μέλη που θα έχουν πρόβλημα; Η πρόταση της Ελλάδας προτείνει να υπάρξει ένας μηχανισμός διαχείρισης της κρίσης που με διαφάνεια θα εντοπίζει τις ανάγκες σε φορτία Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου που θα έχει κάθε κράτος - μέλος και τις περισσευούμενες ποσότητες από άλλα κράτη - μέλη. Γιατί αυτά που δεν έχουν πρόβλημα, θα έχουν τη δυνατότητα να το διαθέσουν».

«Ενα το κρατούμενο», λοιπόν, είναι ότι ο υπουργός, συνολικά η κυβέρνηση, επιδιώκει να αναβαθμίσει τον «τερματικό σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου» στη Ρεβυθούσα, ο οποίος ανήκει στον ΔΕΣΦΑ και του οποίου το 66% των μετοχών έχει πωληθεί στην αζέρικη εταιρεία SOCAR. Ο σταθμός αυτός συγκαταλέγεται στους δεκατρείς (13) αντίστοιχους σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου, που λειτουργούν σήμερα σε όλο το χώρο της Μεσογείου και της Ευρώπης. Είναι εγκατεστημένος στη νήσο Ρεβυθούσα στον κόλπο Πάχης Μεγάρων, 45 χλμ. δυτικά της Αθήνας.

Δεύτερον, προσπαθεί να εξασφαλίσει και «ζεστό» χρήμα από «όλες τις μπάντες», για τους μονοπωλιακούς ομίλους, όταν στους αγρότες που καταστρέφονται πετάνε ψίχουλα. Λέει ο Γ. Μανιάτης: «Αυτό που γίνεται μέχρι τώρα, που έγινε στις προηγούμενες κρίσεις, όπως το 2009, είναι ότι οι εταιρείες, τα ίδια τα κράτη που δεν επλήγησαν από τις κρίσεις, πουλούσαν ή μεταπουλούσαν το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (ΥΦΑ) στις αγορές της Απω Ανατολής ή στην Ιαπωνία, εκεί όπου έχουν πολύ καλές τιμές και συμφέρει. Εμείς, ως Ελλάδα, λέμε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να δημιουργήσει ένα μηχανισμό που θα έχει και χρηματοδότηση, έτσι ώστε το κράτος - μέλος που θα υποστεί τη ζημία θα ζητήσει μέσα από το μηχανισμό αυτό από το άλλο κράτος - μέλος που επρόκειτο να μεταπωλήσει στην Ιαπωνία, αντί να το δώσει στην Ιαπωνία, να το δώσει στη χώρα που πλήττεται. Αλλά επειδή η χώρα που πλήττεται, δεν μπορεί να δώσει την τιμή της Ιαπωνίας, θα υπάρχει αρωγός και θα βοηθήσει η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, το κοινοτικό ταμείο που θα δημιουργηθεί ακριβώς γι' αυτό το σκοπό».

Ο σταθμός στη Ρεβυθούσα συγκαταλέγεται στα 5 από τα 12 ενεργειακά έργα που έχει προγραμματίσει η κυβέρνηση, για τα οποία την περασμένη βδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε οικονομική ενίσχυση 107 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ). Χρήμα που θα τσεπώσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα αναλάβουν τα έργα μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου. Υπενθυμίζεται ότι τα 12 έργα έχουν χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση και με τη σφραγίδα της Βουλής (τον Ιούνη ψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο) «στρατηγικές επενδύσεις» («fast track») και συμπεριελήφθησαν στη λίστα των 248 συνολικών έργων τέτοιου χαρακτήρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, λίστα την οποία ενέκρινε η Κομισιόν τον Οκτώβρη του 2013. Πρόκειται για έργα που έχουν χαρακτηριστεί κρίσιμης σημασίας για την ενεργειακή επάρκεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο φόντο πάντα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Σε ό,τι αφορά το σταθμό της Ρεβυθούσας, τα έργα περιλαμβάνουν την κατασκευή ενός σταθμού ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 13 MW και ενός νέου σταθμού συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας (ΣΗΘ). Την αύξηση της ικανότητας αποθήκευσης με την κατασκευή τρίτης δεξαμενής, η οποία θα έχει χωρητικότητα 95.000 κ.μ. ΥΦΑ και θα αυξήσει τη συνολική αποθηκευτική ικανότητα του σταθμού σε 225.000 κ.μ. ΥΦΑ από 130.000 κ.μ. ΥΦΑ που είναι σήμερα. Η δυναμικότητα αεριοποίησης θα αυξηθεί σε 1.400 κ.μ. ΥΦΑ την ώρα από 1.000 κ.μ. που είναι σήμερα. Τα έργα περιλαμβάνουν επίσης και τη βελτίωση των λιμενικών εγκαταστάσεων, προκειμένου να επιτρέπουν τον ελλιμενισμό μεγαλύτερων πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Επομένως, τρίτο στοιχείο της «πρότασης Μανιάτη» προς την Κομισιόν είναι η ενίσχυση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, καθώς η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου γίνεται κυρίως με δεξαμενόπλοια που φέρουν και την ονομασία LNG.

Εξάλλου, ταυτόχρονα με τη δημοσιοποίηση της «πρότασης Μανιάτη», ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και στοιχεία που αφορούν τους Ελληνες εφοπλιστές, οι οποίοι, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, «διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις», έσπευσαν να προβούν σε παραγγελίες ναυπήγησης πλοίων κατηγορίας LNG. Μόνο 4 ναυτιλιακές εταιρείες έκαναν παραγγελίες ύψους περίπου 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε νοτιοκορεάτικα και ιαπωνικά ναυπηγεία και βέβαια έπεται συνέχεια.

Να σημειωθεί ότι έχει προγραμματιστεί η κατασκευή δύο ακόμα τερματικών σταθμών LNG σε Αλεξανδρούπολη και Καβάλα.

Οι προτάσεις Μανιάτη δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, ανταποκρινόμενος στα αιτήματα της ελληνικής αστικής τάξης, αλλά και των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών ομίλων, μιλώντας στις 17/6, σε ημερίδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στην Πορτογαλία, έβαλε ως προαπαιτούμενο, για να ενισχυθεί η «ανταγωνιστικότητα» των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, τη μείωση του ενεργειακού κόστους, μέσα από μια κοινή, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, «στρατηγική που θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε το βέλτιστο ενεργειακό μείγμα για τα επόμενα τριάντα χρόνια».

«Για να βελτιώσουμε το ενεργειακό κόστος», εξήγησε, «πρέπει να κάνουμε τρία πράγματα: Πρώτον, να αναπτύξουμε τα δικά μας, τα ευρωπαϊκά ενεργειακά αποθέματα, κυρίως στο θαλάσσιο χώρο των κρατών - μελών μας, ώστε να εξαρτώμεθα λιγότερο από ξένους προμηθευτές.

Δεύτερον, πρέπει να διαφοροποιήσουμε τους προμηθευτές μας, πράγμα που σημαίνει, μεταξύ άλλων, να αναπτύξουμε θαλάσσιους δρόμους μεταφοράς ενεργειακών πόρων. Με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε ένα αριθμό τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) κατά μήκος όλης της ευρωπαϊκής ακτογραμμής: Και στη Μεσόγειο και στον Ατλαντικό.

Και χρειαζόμαστε, επίσης, δίκτυα χερσαίων αγωγών φυσικού αερίου μέσα στην Ευρώπη για να μεταφέρουν το φυσικό αέριο από τους παράκτιους τερματικούς σταθμούς σε κάθε σημείο της ευρωπαϊκής ενδοχώρας. Και χρειαζόμαστε να αναπτύξουμε θαλάσσιους δρόμους για να μεταφέρεται από τις χώρες προέλευσης στα ευρωπαϊκά παράλια».

Αναγνώρισε, βέβαια, ότι «θα υπάρξουν ασφαλώς και χερσαίοι αγωγοί μεταφοράς αερίου από εναλλακτικούς προμηθευτές προς την Ευρώπη». Παρέπεμψε, μάλιστα, στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «ΤAP», έσπευσε, ωστόσο, να προσθέσει ότι «δεν μπορούμε να εξαρτώμεθα μόνο από χερσαίους αγωγούς μεταφοράς αερίου. Γιατί ένας χερσαίος αγωγός "σε δένει για πάντα" με ένα συγκεκριμένο προμηθευτή! Ενώ τα δίκτυα LNG κατά μήκος της ακτογραμμής σού προσφέρουν μεγάλη ποικιλία επιλογών, ανάμεσα σε διαφορετικούς προμηθευτές κάθε στιγμή, για αγορά αερίου που θα μεταφέρεται πλέον από θαλάσσιους δρόμους».

Με τα λόγια αυτά ο Αντ. Σαμαράς δεν εξέφρασε παρά την επιδίωξη για γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας, με εργαλείο και τους τερματικούς σταθμούς LNG και την εκμετάλλευση των εγχώριων υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, σε όφελος βεβαίως της ντόπιας άρχουσας τάξης και των επιδιώξεών της να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στις εξελίξεις.

Από όλους αυτούς τους σχεδιασμούς ο λαός της χώρας δεν έχει να περιμένει κανένα όφελος. Αντίθετα, από το λεηλατημένο εισόδημά του και τις τσέπες των λαών της ΕΕ θα πληρωθούν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια για τα κέρδη και την ενεργειακή επάρκεια των μονοπωλιακών ομίλων, ενώ για τους λαούς θα ενταθεί η ενεργειακή φτώχεια. Επιπρόσθετα, πρέπει να βρίσκεται σε επαγρύπνηση γιατί οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και ανταγωνισμοί μόνο δεινά και αίμα φέρνουν στους λαούς, όπως με τραγικό τρόπο επιβεβαιώνεται καθημερινά στα θέρετρα συγκρούσεων που υποδαυλίζουν και συντηρούν οι ιμπεριαλιστές εποφθαλμιώντας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές διαφόρων περιοχών του πλανήτη.