INTIME NEWS

Τρεις μήνες μετά, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι «ενίσχυσε το δημόσιο σύστημα Υγείας», την ώρα που εξακολουθούν να λείπουν τουλάχιστον 30.000 μόνιμοι γιατροί και νοσηλευτές από τα δημόσια νοσοκομεία, πάνω από 3.000 δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ είναι αναγκαία με τους πιο επιεικείς υπολογισμούς, δεν έχει ανοίξει ούτε ένα νέο Κέντρο Υγείας, ενώ ακόμη και αυτά τα 200 που «λειτουργούν» στενάζουν κάτω από τις ελλείψεις σε γιατρούς, κρεβάτια, εξοπλισμό.

Ας δούμε όμως ορισμένες πλευρές από το «αντίκρισμα» που έχουν στους εργαζόμενους, στη ζωή του λαού και των παιδιών του «οι 4.000 προσλήψεις συμβασιούχων υγειονομικών και τα 1.000 κρεβάτια εντατικής θεραπείας που διασφαλίσαμε», όπως λέει ο υπουργός Υγείας, διαφημίζοντας την «επιστροφή στην κανονικότητα», με «ενισχυμένο το σύστημα της Υγείας»...

Για να νοσηλεύσει τυχόν κρούσματα κορονοϊού σε μικρότερες ηλικίες, η κυβέρνηση έκλεισε εν μέσω πανδημίας τη μοναδική δημόσια Καρδιοχειρουργική Εντατική Μονάδα (ΚΕΜ) Παίδων στη χώρα. Συγκεκριμένα, με την κήρυξη του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» σε νοσοκομείο αναφοράς λόγω της πανδημίας, η ΚΕΜ δεσμεύτηκε για χρήση ως μονάδα Covid, ανέστειλε πλήρως τη λειτουργία της, ακύρωσε προγραμματισμένες επεμβάσεις και την περίθαλψη επειγόντων περιστατικών!

Τα περιστατικά αυτά προωθούνται στο Ωνάσειο, που έχει αναλάβει την κάλυψη των έκτακτων και τακτικών παιδοκαρδιοχειρουργικών επεμβάσεων, ενώ παραμένει θολή η μεταχείριση παιδιών ανασφάλιστων οικογενειών ή χωρίς ΑΜΚΑ. Οσο για τη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, με δυναμική 6 κλινών, παραμένει κλειστή.

Το Παιδοκαρδιοχειρουργικό Κέντρο του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» παρέχει πολύτιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε παιδιά με καρδιοπάθειες και είναι το μόνο που στεγάζεται και λειτουργεί μέσα σε Παιδιατρικό Νοσοκομείο, ικανό να ανταποκριθεί σε κάθε περίσταση.

Από την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι και το 2011, αποτελούσε ξεχωριστό - αυτόνομο τμήμα στο οργανόγραμμα του νοσοκομείου, με 7 κλίνες εντατικής θεραπείας σε λειτουργία, που σκοπό έχουν τη μετεγχειρητική υποστήριξη των καρδιοχειρουργημένων παιδιών. Το 2011, με απόφαση του υπουργείου Υγείας, διακόπηκε η λειτουργία του τμήματος και το 2013 μετά τις παρεμβάσεις των εργαζομένων και των γονέων παιδιών με συγγενή καρδιοπάθεια επαναλειτούργησε, αρχικά με μία κλίνη και σήμερα με μόλις 3.

Ολο αυτό το διάστημα, μέχρι και την έναρξη της πανδημίας, το τμήμα λειτουργούσε με σοβαρότατες ελλείψεις τόσο σε υγειονομικό προσωπικό όσο και σε ιατρικό υλικό, με αποτέλεσμα η ΚΕΜ να σταματήσει να λειτουργεί ως αυτόνομο οργανικό τμήμα του νοσοκομείου. Με σοβαρότατες ελλείψεις λειτουργούσαν επίσης το καρδιολογικό τμήμα και το αιμοδυναμικό, αλλά και η αίθουσα χειρουργείου (ένα χειρουργείο τη βδομάδα), με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η λίστα αναμονής και να επιβαρύνεται σημαντικά η υγεία πολλών παιδιών.

Παρά τη σπουδαιότητα και το ρόλο της μονάδας, δεν έχει προκηρυχθεί ούτε μια θέση μόνιμου ιατρού - εντατικολόγου και το τμήμα στηρίζεται σε επικουρικούς ιατρούς όμορων ειδικοτήτων, π.χ. αναισθησιολόγοι, νεογνολόγοι, εντατικολόγοι ενηλίκων ή στη μεταφορά επικουρικών και μόνιμων εντατικολόγων από τη γενική ΜΕΘ, προκαλώντας δυσκολίες και στις δύο μονάδες.

«Διεκδικούμε το αυτονόητο: Το δικαίωμα των καρδιοπαθών παιδιών, ιδιαιτέρως όσων προέρχονται από οικονομικά αδύνατες οικογένειες, στη δημόσια Υγεία, ένα δικαίωμα κατοχυρωμένο με διεθνείς συμβάσεις, που καταπατούνται ασύστολα! Δεν θα αναφερθούμε αναλυτικά σε όσα τραγικά συνέβησαν την τελευταία δεκαετία και έπληξαν τα καρδιοπαθή παιδιά μέχρι θανάτου (...) Τα χειρουργεία καρδιάς δεν μπορούν άλλο να περιμένουν! Τα παιδιά μας κινδυνεύουν», αναφέρουν σε αγωνιώδη επιστολή τους οι γονείς των καρδιοπαθών παιδιών, καθώς εδώ και τρεις βδομάδες έχει δοθεί η οδηγία για επαναλειτουργία των τακτικών χειρουργείων και η μοναδική δημόσια ΚΕΜ παραμένει δεσμευμένη για τον Covid-19.

Στο Παίδων Πεντέλης, κανένα από τα προβλήματα που προϋπήρχαν δεν έχει λυθεί. Τουλάχιστον το 50% των θέσεων του νοσοκομείου παραμένουν κενές. Δεν έχει προσληφθεί ούτε ένας μόνιμος γιατρός ή νοσηλευτής.

Οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού απειλούν με κλείσιμο κλινικές, όπως την ΩΡΛ, που πλέον λειτουργεί με 4 γιατρούς (μία μόνιμη, ένας επικουρικός, δύο ειδικευόμενοι). Με απόφαση της διοίκησης, η ΩΡΛ διαλύθηκε χωροταξικά για να φτιαχτεί εν δυνάμει κλινική Covid-19. Δεκάδες προγραμματισμένα ραντεβού και ιατρικές πράξεις έμειναν στον «αέρα». Σήμερα επιστρέφει στην «κανονικότητα» και το υπάρχον προσωπικό είναι αδύνατον να καλύψει το καθημερινό πρόγραμμα των εφημεριών.

Το Παιδοψυχιατρικό Τμήμα λειτουργεί οριακά, ενώ τους τελευταίους μήνες, εν μέσω πανδημίας, καθίσταται ακόμη πιο επισφαλής η λειτουργία του. Οι εργαζόμενοι προειδοποιούν ότι τα ζητήματα ψυχικής υγείας θα αρχίσουν να αναδύονται επιτακτικά, καθώς δυσχεραίνεται διαρκώς η παρακολούθηση των χρόνιων ασθενών.

Αντίστοιχες είναι οι ελλείψεις στην Ορθοπαιδική Κλινική, στη Νευρολογική, στο Μικροβιολογικό, στο Αιματολογικό και το βιοχημικό εργαστήριο, που πρόσφατα ενισχύθηκε μόνο με μια επικουρική ιατρό.

Η Παιδιατρική Κλινική εφημερεύει καθημερινά και οι 14 παιδίατροι ταυτόχρονα εξυπηρετούν και τις παιδιατρικές υποειδικότητες του νοσοκομείου (αιματολογία, αλλεργιολογία, πνευμονολογία, ενδοκρινολογία, λοιμωξιολογία, νεφρολογία) χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει αντίστοιχο τμήμα, καθώς σε κάθε εξειδίκευση υπάρχει μόνο ένας γιατρός ο οποίος, ανά πάσα στιγμή, καλείται να καλύψει ειδικές ανάγκες της εφημερίας και ταυτόχρονα πρέπει να καλύπτει και τις ανάγκες της Παιδιατρικής Κλινικής.

Οσο για την καθαριότητα, τη σίτιση και τη φύλαξη του Παίδων Πεντέλης, βρίσκονται στα χέρια εργολάβων, ενώ στο Παίδων «Αγία Σοφία» λήγουν οι ατομικές συμβάσεις και οι εργαζόμενοι απολύονται στις 30 Ιούνη.

Η εν λόγω υπόθεση δικαίως είχε στραμμένα πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς τα πραγματικά περιστατικά της συγκεκριμένης δολοφονίας την καθιστούν ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα στη νεότερη ελληνική ιστορία. Η δημοσιότητα, μάλιστα, της συγκεκριμένης δίκης πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα, προκειμένου να ανοίξει μια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση γύρω από τους όρους που γεννούν και αναπαράγουν το κοινωνικό αυτό ζήτημα της σωματικής και ψυχολογικής βίας που υφίστανται αρκετές γυναίκες τόσο στο χώρο εργασίας τους όσο και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Οταν λοιπόν το διακύβευμα της συγκεκριμένης δίκης είναι τόσο μεγάλο και με τέτοιο ουσιαστικό περιεχόμενο, δεν επιτρέπεται να εκτρέπεις τη δημόσια συζήτηση με το αιτιολογικό ότι «η Εισαγγελέας της έδρας (...) αναφέρθηκε εξόχως απαξιωτικά και συλλήβδην στο υπερασπιστικό έργο των δικηγόρων». Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη δίκη δεν προσφερόταν για να λυθεί το ζήτημα των όποιων απαξιωτικών συμπεριφορών μεταξύ δικαστικών λειτουργών και δικηγόρων. Δεν ήταν ο τόπος και ο χρόνος για τέτοια πράγματα, όπως λέει και ο ποιητής. Υπήρξαν στο παρελθόν και θα υπάρξουν και στο μέλλον άλλες ευκαιρίες για τέτοιου είδους διαξιφισμούς.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο κ. πρόεδρος έχει επιλεκτικές ...ευαισθησίες σχετικά με προσβλητικές συμπεριφορές απέναντι σε δικηγόρους! Είναι χαρακτηριστικό ότι η εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί στο χώρο των μισθωτών δικηγόρων, ιδιαίτερα μάλιστα αυτών που εργάζονται σε δικηγορικές εταιρείες και δικηγορικά γραφεία, δεν φαίνεται να προσβάλει ιδιαιτέρως «το δικηγορικό σώμα» και τον «νομικό πολιτισμό» του κ. προέδρου. Ουδέποτε έβγαλε μια παρόμοια, οργίλη ανακοίνωση για τα εξαντλητικά ωράρια, τους εξευτελιστικούς μισθούς, τις ταπεινωτικές συμπεριφορές και την ανυπαρξία κατοχυρωμένων δικαιωμάτων στο περήφανο σώμα των μισθωτών δικηγόρων στο οποίο έχει την τιμή ...να προεδρεύει.

Αντ' αυτού μέσα και από αυτήν τη δημόσια παρέμβαση δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει για μια ακόμη φορά τα φληναφήματα σχετικά με τον ρόλο του δικηγόρου ως «συλλειτουργού της δικαιοσύνης», δηλαδή ότι κάθε δικηγόρος μέσα στο σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα προσφέρει υπηρεσία που γίνεται προς χάρη της δικαιοσύνης και του λαού! Ποιο λειτούργημα όμως επιτελούν, για παράδειγμα, τα αρπακτικά των εισπρακτικών δικηγορικών εταιρειών, που βρίσκονται στις υπηρεσίες των τραπεζών, με τις γνωστές άθλιες μεθόδους που μεταχειρίζονται σε βάρος αδύναμων οφειλετών;

Επίσης, κανείς δεν μπορεί να είναι πέρα και πάνω από κάθε κριτική, ακόμα και αν αυτός ο κάποιος είναι ...δικηγόρος! Δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να μην επιδέχεται κριτικής από την κοινωνία ένας δικηγόρος αναφορικά με τις υποθέσεις που αποδέχεται να αναλάβει και πολύ περισσότερο με τον τρόπο που αποφασίζει να τις χειριστεί.

Και φυσικά, δεν τίθεται ζήτημα αμφισβήτησης του αναφαίρετου δικαιώματος που έχει κάθε κατηγορούμενος για υπεράσπιση. Απλά στην κοινωνία υπάρχει μια κάποια ελάχιστη εμπειρία για να ...διαισθανθεί κανείς ότι το βασικό κίνητρο ενός δικηγόρου που αναλαμβάνει, για παράδειγμα, να υπερασπιστεί έναν μεγαλέμπορο ναρκωτικών δεν είναι η προάσπιση του αναφαίρετου δικαιώματος υπεράσπισης...