ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 23 Μάη 2018
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»

Η «δημοσιονομική βιωσιμότητα», με τη μόνιμη «εποπτεία» των λαϊκών αναγκών, προκειμένου να βρεθεί «δημοσιονομικός χώρος» για το κεφάλαιο, τα κάθε λογής προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους, από κοινού με τα μέτρα που επεκτείνουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης για τη «βιώσιμη ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, σε συνδυασμό με τις «διαρθρωτικές συνθήκες» που αυτή απαιτεί, αποτελούν τους κεντρικούς άξονες της «στρατηγικής ανάπτυξης για το μέλλον», το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» που ετοίμασε η κυβέρνηση και δημοσιοποίησε χτες, με στόχο να λειτουργήσει ως «κράχτης» για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων.

«Βιώσιμη» κερδοφορία με πακτωλό ενισχύσεων

«Η δυναμική των μεταρρυθμίσεων έφθασε στο υψηλότερο ρυθμό της από το 2015 και μετά και συμπληρώθηκε από ένα ισχυρό ιστορικό δημοσιονομικών αποτελεσμάτων τα τελευταία τρία χρόνια», υπογραμμίζει η κυβέρνηση αναφορικά με τους ρυθμούς κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα που εφαρμόστηκαν από την ίδια.

Οπως εκτιμούν, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια αναμένεται να ξεπεράσει το 2%, κυρίως ως αποτέλεσμα της «αισθητής βελτίωσης των επενδύσεων», ενώ βέβαια επαναλαμβάνονται οι δεσμεύσεις για τα ματωμένα πλεονάσματα έως το 2022 και σημειώνεται ότι η «Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3,5% του ΑΕΠ».

Την ίδια ώρα, επιβεβαιώνεται ότι τα ήδη ψηφισμένα μέτρα, όπως και αυτά που είναι μπροστά, αποτελούν το υπόβαθρο για τα νέα μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, αφού σημειώνεται ότι αναμένεται να προκύψει «δημοσιονομικός χώρος μόλις αρχίσει να κλείνει το παραγωγικό κενό και οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται στο στάδιο της εφαρμογής αποφέρουν πρόσθετες εξοικονομήσεις».

Μεταξύ άλλων, το κυβερνητικό σχέδιο, εστιάζοντας στη «μεγαλύτερη πρόκληση» των επόμενων ετών, αναφέρει τη διαμόρφωση φορολογικού συστήματος που θα είναι «σταθερό, φιλικό προς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις», ενώ σημειώνει πως η σταδιακή μείωση της φορολογίας «αποτελεί βασικό στόχο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων».

Παράλληλα, η κυβέρνηση διαφημίζει και το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων της μνημονιακής περιόδου. Οπως αναφέρουν, η δημοσιονομική εξυγίανση που πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα βασίστηκε σε διαρθρωτικές και δημοσιονομικές παρεμβάσεις τόσο στην πλευρά των δαπανών, όσο και σε αυτή των εσόδων. Μάλιστα, αποτιμώντας το αντιλαϊκό έργο της περιόδου 2010 - 2018 σημειώνουν ότι οι «παρεμβάσεις» φτάνουν στο 36,5% του ΑΕΠ ή σε περίπου 67 δισ. ευρώ. Πρόκειται για τα κάθε είδους αντιλαϊκά μέτρα, ο πυρήνας των οποίων θα παραμείνει και για την «επόμενη μέρα» ως εφαλτήριο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Ως κρίσιμο ζήτημα της δημοσιονομικής βιωσιμότητας αναφέρεται και η «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, η διαχείριση - «ελάφρυνση» του οποίου θα αφήσει «χώρο» για παρεμβάσεις σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, σε συνδυασμό βέβαια με την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, οι παρεμβάσεις στο χρέος θα λειτουργήσουν «συμπληρωματικά, θα μειώσουν την αβεβαιότητα, θα αυξήσουν τις επενδύσεις και θα βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό στην εφαρμογή μιας ολιστικής στρατηγικής ανάπτυξης».

Με πυξίδα τις προτεραιότητες των ομίλων

Ως αποφασιστικοί παράγοντες της «αναπτυξιακής στρατηγικής» ιεραρχούνται μεταξύ άλλων οι αυξανόμενες επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων ξένων επενδύσεων, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που «συμβάλλουν στη βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος», και η δημόσια διοίκηση.

Οι κλάδοι που εντάσσονται στον αναπτυξιακό σχεδιασμό είναι οι μεταφορές και η εφοδιαστική αλυσίδα, η Ενέργεια, τα αγροτοδιατροφικά προϊόντα, η μεταποίηση, η ναυτιλία, η φαρμακευτική βιομηχανία, η Υγεία, η περιβαλλοντική οικονομία, ο Τουρισμός και ο Πολιτισμός.

Αναφορικά με το έργο της κυβέρνησης για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, εστιάζουν στα μέτρα για τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», στην αναθεώρηση του νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις, ιδιαίτερα για τη διαδικασία του «fast track», καθώς και στον νέο «αναπτυξιακό νόμο».

Την ίδια ώρα, βεβαιώνουν ότι ένα «σημαντικό εργαλείο» για την επίτευξη των στόχων είναι η «αποτελεσματική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας», μέσω της κλιμάκωσης των ιδιωτικοποιήσεων και άλλων παρεμβάσεων.

«Βροχή» ενισχύσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους

Εξάλλου, το σχέδιο προβλέπει και έναν πακτωλό ενισχύσεων για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

«Ενα το κρατούμενο» είναι η διόγκωση των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από 6,75 δισ. ευρώ το 2018 θα φτάσει σε 7,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση για την περίοδο 2019 - 2022, παράλληλα βέβαια με την κατακρεούργηση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου.

Το σχέδιο δεν παραλείπει να αναφέρει τα εργαλεία χρηματοδότησης όπως το λεγόμενο «πακέτο Γιούνκερ», τις χρηματοδοτοτήσεις από το ΕΣΠΑ, την ΕΤΕΠ, την EBRD κ.ά.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, τα επόμενα 5 χρόνια θα εισρεύσουν στην οικονομία 45 - 50 δισ. ευρώ, από το ΠΔΕ και από τη «συνεργασία της κυβέρνησης με τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».

Ειδική αναφορά γίνεται στην ίδρυση «αναπτυξιακής τράπεζας», που θα επικεντρωθεί σε «στρατηγικά και καινοτόμα έργα στέγασης και υποδομών», καθώς και σε έργα που συγχρηματοδοτούνται από την ΕΤΕΠ.

Τέλος, αναφορικά με το χρηματοπιστωτικό σύστημα η έμφαση δίνεται στην απομείωση της μάζας των «κόκκινων» δανείων, προκειμένου βέβαια να τονωθούν οι ροές χρηματοδότησης προς τις «βιώσιμες» επιχειρήσεις.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ - ΕΝΕΡΓΕΙΑ
«Κόμβος» για τις φιλοδοξίες της αστικής τάξης

Ξεχωριστή θέση στο κυβερνητικό σχέδιο έχει ο στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου για τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο» μεταφορών και Ενέργειας.

Για τον τομέα των Μεταφορών σημειώνεται η κατάρτιση από την κυβέρνηση του «Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου Μεταφορών (ΕΣΣΜ)», το οποίο περιλαμβάνει μία μεσοπρόθεσμη (2027) και μία μακροπρόθεσμη (2037) στρατηγική και προωθεί τη διασύνδεση και ολοκλήρωση όλων των μέσων μεταφοράς (οδικών, σιδηροδρομικών, εναέριων, θαλάσσιων). Το σχέδιο, σημειώνεται, έχει ως επίκεντρο τα οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα, αλλά περιλαμβάνει επίσης και παρεμβάσεις στα κύρια λιμάνια και αεροδρόμια και στοχεύει στην ενίσχυση των συνδυασμένων μεταφορών και τον εκσυγχρονισμό του συστήματος διασύνδεσής τους.

Ακόμη, τονίζεται η πρωταρχική σημασία που έχει για την κυβέρνηση «η ενίσχυση της εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics)», γιατί όπως αναφέρεται, η ενίσχυση του τομέα «υποστηρίζει τη στρατηγική της κυβέρνησης να καταστεί η Ελλάδα ηγετική δύναμη στον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο», αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική θέση της χώρας.

Για τον ενεργειακό τομέα ο σχεδιασμός της κυβέρνησης περιλαμβάνει περαιτέρω ενίσχυση των ΑΠΕ, την πλήρη εφαρμογή στη χώρα μας του λεγόμενου «μοντέλου - στόχου» της ΕΕ για τις αγορές ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, υλοποίηση σημαντικού αριθμού έργων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων. Ολα αυτά, τονίζεται, «θα καταστήσουν την Ελλάδα βασικό πόλο για νέες επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη», ενώ παράλληλα «...θα τονώσουν την εγχώρια παραγωγή και τη βιομηχανία μέσω της μείωσης του κόστους παραγωγής...».

Σε ό,τι αφορά την περιφερειακή διάσταση των επενδύσεων που επιθυμεί η κυβέρνηση, σημειώνεται ότι θα ενταθούν οι προσπάθειες αναβάθμισης της υποδομής από τα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας στις χώρες των Βαλκανίων και στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Προτεραιότητες στις χερσαίες μεταφορές είναι ο «Οδικός άξονας Χ» και ειδικότερα ο εκσυγχρονισμός της σιδηροδρομικής διασύνδεσης Θεσσαλονίκης, Σκοπίων, Βελιγραδίου, Ζάγκρεμπ και Βουδαπέστης, ο «διάδρομος IX» που συνδέει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Βαλτική Θάλασσα και τη Ρωσία, ο «Αδριατικός - Ιονικός Διάδρομος» μέσω των Δυτικών Βαλκανίων, που συνδέει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας με το Μαυροβούνιο. Γίνεται επίσης αναφορά στον εκσυγχρονισμό των ελληνικών και βαλκανικών σιδηροδρομικών δικτύων και ειδικότερα στη σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με την Αδριατική Θάλασσα, έργο που, όπως αναφέρεται, «θα ενισχύσει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Αλεξανδρούπολης και άλλων ελληνικών λιμένων».

Τέλος, σχετικά με τα έργα ενεργειακής διασύνδεσης και παραγωγής υδρογονανθράκων, επισημαίνεται ο ευρύτερος «επανασχεδιασμός του ενεργειακού χάρτη της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου», όπως και «οι περιφερειακές εξελίξεις στην εξερεύνηση υδρογονανθράκων που επηρεάζουν τις δυνατότητες, τις ευκαιρίες και τις προτεραιότητες επαναπροσδιορισμού». Με αυτά τα δεδομένα υπογραμμίζεται ότι «η ελληνική κυβέρνηση θα εντείνει τις προσπάθειες για να μετατρέψει την Ελλάδα σε κέντρο διαμετακόμισης Ενέργειας, αλλά και σε παραγωγό Ενέργειας» και απαριθμούνται τα ενεργειακά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως ο αγωγός TAP, ο αγωγός IGB, ο προγραμματισμένος πλωτός τερματικός σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στην Αλεξανδρούπολη, η αναβάθμιση της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Ιταλία και οι κάθετες συνδέσεις με τις χώρες της Βαλκανικής.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ
«Κλειδώνουν» την αντιλαϊκή συμφωνία

Το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης» σε «τεχνικό επίπεδο» στην αυριανή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ προαναγγέλλει υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης, παραπέμποντας τις τελικές αποφάσεις για τη διαχείριση - «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους στη συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 21 Ιούνη. Σύμφωνα με τον ίδιο, η συμμετοχή του ΔΝΤ και με τη μορφή της χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος παραμένει σημαντική για την «αξιοπιστία της εξόδου από το πρόγραμμα».

Στις αρχές Ιούνη άλλωστε αναμένεται η κατάθεση στη Βουλή του νέου εφαρμοστικού νόμου μαζί με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 - 2022, όπου θα περιλαμβάνεται το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων της μνημονιακής περιόδου.

Στην ατζέντα της αυριανής συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης περιλαμβάνεται ακόμη η συζήτηση για τις Εαρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στη συνέχεια με τη συμμετοχή και των 27 υπουργών Οικονομικών της ΕΕ θα συζητηθούν ζητήματα για την «εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης», ειδικότερα ο «οδικός χάρτης» στην πορεία για την «τραπεζική ένωση», γύρω από την οποία εκδηλώνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και το ζήτημα της αναβάθμισης και του μελλοντικού ρόλου που θα έχει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας στα «προγράμματα» κρατικών και τραπεζικών διασώσεων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ