Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους, ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Γιώργος Μαργαρίτης, και οι συναγωνίστριες και συνεξόριστες της Ρόζας Ιμβριώτη Γεωργία Ρογκάκου και Νίτσα Γαβριηλίδου.

Η ΤΟ Εκπαιδευτικών προετοιμάστηκε για μήνες με ξεχωριστό μεράκι και σοβαρή ερευνητική δουλειά πάνω στη ζωή και το έργο της Ρόζας Ιμβριώτη και καρπός αυτής της προετοιμασίας ήταν, πέρα από την εκδήλωση, και το 84 σελίδων Λεύκωμα που ετοίμασε και διέθετε στο φουαγιέ του Περισσού. Στον ίδιο χώρο είχε στηθεί και μια έκθεση με καλαίσθητα ταμπλό, αφιερωμένα σε βασικούς σταθμούς της ζωής και της προσφοράς της μεγάλης παιδαγωγού (για τη συμβολή της στο πρόγραμμα της ΠΕΕΑ, τη διεύθυνση του φροντιστηρίου της Τύρνας, τη συγγραφή του αναγνωστικού «Τα αετόπουλα», τη στάση της την περίοδο των διώξεών της, το λαμπρό μορφωτικό - πολιτιστικό πρόγραμμα που οργάνωσε στο Τρίκερι κ.ά). Παράλληλα, το ενδιαφέρον των επισκεπτών τράβηξαν οι προθήκες της έκθεσης με υλικά από το Αρχείο του ΚΚΕ: Φύλλα του «Ριζοσπάστη» από το 1946 - '47 με τη μόνιμη στήλη της Ρόζας «Η γυναίκα και το παιδί», άρθρα της σε περιοδικά, δακτυλογραφημένες ομιλίες της, αντίτυπα βιβλίων της και ανάμεσά τους το τελευταίο της βιβλίο που εκδόθηκε το 1975 με τίτλο «Η αυξημένη ωριμότητα των νέων ΑΡΙΣΤΟΣ ΟΙΩΝΟΣ (Ο Νοέμβρης του 1973)». Ακόμα, εκτίθονταν φωτογραφίες από μαθήματα, παραστάσεις και άλλες δραστηριότητες στο σχολείο που δημιούργησε, το Πρότυπο Ειδικό Σχολείο (ΠΕΣΑ), το πρώτο πρακτικό ανάληψης υπηρεσίας των μελών του Ειδικού Σχολείου, καθώς και το μαθητολόγιο του ΠΕΣΑ κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του το 1937 - '38, που αριθμούσε 77 μαθητές.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Γραμματέας της ΤΟ Εκπαιδευτικών, Νίκος Βουρδουμπάς, που τόνισε ότι η Ρόζα Ιμβριώτη αποτελεί παράδειγμα για τους εκπαιδευτικούς σήμερα και ανέφερε πλευρές από τη δράση και τη στάση της που επεδίωξε η Οργάνωση να φωτίσει με αυτή την εκδήλωση που της αφιερώνει.

Στη συνέχεια, την κεντρική ομιλία έκανε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων επισήμανε ότι «η Ρόζα Ιμβριώτη πήρε θέση σε όλα τα βασικά ζητήματα ιδεολογικής και πολιτικής διαπάλης της εποχής της, από τη σκοπιά του ΚΚΕ και των επεξεργασιών του» και, στο πλαίσιο αυτό, «η τοποθέτησή της υπέρ της γραμμής της ταξικής πάλης στο ζήτημα της Παιδείας (...) ήταν καρπός μιας απόφασης να θέσει τη γνώση της στη μελέτη των προβλημάτων της εποχής της από τη σκοπιά των κατατρεγμένων, των καταπιεσμένων». Τόνισε, λοιπόν, πως «χωρίς περιστροφές, μπορούμε να πούμε ότι στα μέσα της δεκαετίας του '20 μέχρι το τέλος της ζωής της, μόνιμη έγνοια της σκέψης και της δράσης της είναι η υπεράσπιση του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, η πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».

Και αναφέρθηκε στην πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο και το ρόλο που πρέπει να παίζουν σήμερα οι κομμουνιστές εκπαιδευτικοί, τονίζοντας ότι ως Κόμμα «με περηφάνια τιμάμε το ηρωικό μας παρελθόν, πιάνουμε το νήμα της σκέψης των κομμουνιστών διανοουμένων. Συνδυάζουμε τον κυριολεκτικό ογκόλιθο της προσφοράς του Κόμματος σε θέματα Παιδείας και Παιδαγωγικής με τη μελέτη των αλλαγών που συσσωρεύτηκαν από τότε, στην πάροδο των δεκαετιών».

Ακολούθησε το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, όπου έγιναν παρεμβάσεις για συγκεκριμένες πλευρές του έργου και της προσφοράς της Ρόζας Ιμβριώτη πλαισιωμένες από καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Συγκεκριμένα, η δασκάλα και μέλος του ΚΚΕ Ρένα Κιαγιά μίλησε επικεντρωμένη στο πρωτοπόρο έργο της Ρόζας Ιμβριώτη στο Πρότυπο Ειδικό Σχολείο Αθηνών (ΠΕΣΑ) και την παιδαγωγική της προσέγγιση (που επαινέθηκε από την επιστημονική κοινότητα) απέναντι σε παιδιά που είτε η φύση είτε η κοινωνία, και πολύ συχνά και οι δυο μαζί, τους στάθηκαν «μητριές».

Αντίστοιχα, η Ελένη Μπιμπίρη, φιλόλογος, μέλος του ΚΚΕ και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Θέματα Παιδείας», μίλησε για τη δράση και τη στάση της Ρόζας την περίοδο της Αντίστασης, τα άρθρα και τις δραστηριότητες της Ιμβριώτη μετά την Απελευθέρωση, αλλά και αργότερα την αλύγιστη στάση της στις διώξεις και τις εξορίες της, που ως αλύγιστη αγωνίστρια αλλά και φωτισμένη παιδαγωγός έγινε παράδειγμα για τις συνεξόριστές της.

Ενα γραφείο και καρέκλες εποχής είχαν στηθεί στη μέση της σκηνής και ανάμεσα στις εισηγήσεις η ηθοποιός Λίλα Καφαντάρη υποδυόταν την Ρόζα Ιμβριώτη, μεταφέροντας στην εκδήλωση τα λόγια της, μέσα από άρθρα και άλλα κείμενά της, εμπλουτίζοντας έτσι καλλιτεχνικά την παρουσίαση.

Ακόμα, στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, παρουσιάστηκε σε τρία μέρη ανάμεσα στις εισηγήσεις το ποίημα που ο Βασίλης Ρώτας έγραψε για την Ρόζα Ιμβριώτη με τίτλο «Το μνημείο», το οποίο μελοποίησε ο εκπαιδευτικός Νίκος Μόσχος και το ερμήνευσαν η Πολυξένη Καράκογλου και ο Αστέρης Πασχαλιάς, με τον Μιχάλη Γκαρτζόπουλο στο πιάνο και την Ασημίνα Παπαχριστοδούλου στο βιολί.

Επίσης, παρουσιάστηκε σε δύο μέρη βίντεο που επιμελήθηκε η Οργάνωση των Εκπαιδευτικών (σε σκηνοθεσία Θεοδοσίας Γραμματικού) για τη ζωή της Ρόζας Ιμβριώτη.

Το κοινό καταχειροκρότησε θερμά στο τέλος της εκδήλωσης, ενώ σε μια συγκινητική στιγμή μέλη της ΤΟ Εκπαιδευτικών προσέφεραν λουλούδια στις συνεξόριστες της Ρόζας Ιμβριώτη, την Γεωργία Ρογκάκου και την Νίτσα Γαβριηλίδου, ενώ ανήγγειλαν ότι η Γιάννα Τρικαλινού, που επίσης τους βοήθησε με τη μαρτυρία της στην προετοιμασία της εκδήλωσης, δεν κατάφερε να παρευρεθεί.

• Ο «Ριζοσπάστης» θα συνεχίσει με περισσότερα στοιχεία, στο αυριανό 4σέλιδο «Νεολαία», το ρεπορτάζ από την εκδήλωση του Σαββάτου.
• Ολόκληρη η ομιλία του Ν. Σοφιανού θα δημοσιευτεί στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» στις 28 Μάη.