ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Εθνικά» στοιχήματα...

Τον «εθνικό στόχο» των διευκολύνσεων για το χρέος βάλθηκαν να φιλοτεχνήσουν όλες τις προηγούμενες μέρες τα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και μια σειρά από αστικά επιτελεία, ενόψει και του χτεσινού Γιούρογκρουπ, που θα συζητούσε για το ζήτημα. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι χαρακτηριστικό το πώς η «Αυγή» απαντάει στην αντιπολιτευτική ρητορεία του προέδρου της ΝΔ, που αυτοπαρουσιάζεται ως «αποφασισμένος μεταρρυθμιστής» σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν υποστήριξε κανένα από τα μεγάλα εθνικά στοιχήματα που έθεσε η κυβέρνηση τα προηγούμενα δύο χρόνια». Επίσης, έχουν σημασία και τα εύσημα του «Βήματος» στον ΣΥΡΙΖΑ, για το ότι έκανε πράξη την «εθνική συμφιλίωση με την πραγματικότητα» και ότι «πάνω σε αυτή τη σκληρά κερδισμένη εθνική ομοψυχία αναμένεται να χτιστεί μια νέα πορεία προς την ανάπτυξη». Για τι πράγμα μιλάνε; Για «διευκολύνσεις» στην αποπληρωμή των κρατικών χρεών, έτσι ώστε το κεφάλαιο, με τη συνδρομή του αστικού κράτους, να έχει πρόσβαση σε φτηνό δανεισμό. Με τι «αντάλλαγμα»; Το σφαγιασμό του λαού στο διηνεκές για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, όπως δείχνει και το 4ο μνημόνιο που ψηφίστηκε την περασμένη βδομάδα. Αυτή είναι η ουσία, και καμία «εθνική» υπόθεση δεν υπάρχει, ούτε άλλωστε θα μπορούσε σε μια ταξική κοινωνία. Ούτε, βέβαια, και «εθνική ομοψυχία», όπως βαφτίζουν την απογοήτευση, την ηττοπάθεια και τη λογική του «μονόδρομου» που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό και στην οποία ποντάρει πολλά η αστική τάξη για την υποταγή του.

Το παλιό σαν «νέο»...

Συνεχίζεται στα αστικά ΜΜΕ η φρενίτιδα για τον νέο Πρόεδρο της Γαλλίας και τη «φρέσκια» κυβέρνησή του. «Νιάτα, ισότητα, ανανέωση», «Ενθουσιασμός, αν και χωρίς προηγούμενη κυβερνητική εμπειρία», ήταν ορισμένα απ' όσα γράφονται, για τα χαρακτηριστικά που αποδίδει το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα στο νέο κυβερνητικό σχήμα της Γαλλίας. Βέβαια, τα βιογραφικά των νέων υπουργών προδίδουν ανθρώπους έμπειρους στην υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως είναι τα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Ρεπουμπλικάνων που υπουργοποιήθηκαν από τον Μακρόν. Αλλοι πάλι, που στον πρότερο βίο τους δήλωναν «ακτιβιστές», εξαργυρώνουν με την υπουργοποίησή τους τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, ενώ κάποια από τα μέλη της νέας κυβέρνησης υπήρξαν στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων στη Γαλλία. Επομένως, τίποτα νέο για το λαό δεν έχει να επιδείξει το νέο κυβερνητικό σχήμα, το οποίο άλλωστε θα εφαρμόσει μια βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, που περιέγραψε με λεπτομέρειες ο Μακρόν πριν και μετά την εκλογή του.

... καταλύτης διεργασιών

Το μόνο «καινούριο» που φέρνει αυτή η κυβέρνηση είναι ότι αναλαμβάνει να παίξει ρόλο καταλύτη στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος στη Γαλλία, μετά από δεκαετίες εναλλαγής στη διακυβέρνηση των Σοσιαλιστών και των Ρεπουμπλικάνων, στελέχη των οποίων βρίσκονται πλέον υπό την ίδια σκέπη. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τον οποίο η αστική τάξη εκθειάζει τον Μακρόν, προβάλλοντάς τον ως «πρότυπο» για ανάλογες «αλλαγές» σε κράτη - μέλη της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Οι διεργασίες στο πολιτικό σύστημα, για να προχωρά αδιατάρακτα η αντιλαϊκή πολιτική, με συστράτευση μάλιστα του λαού, βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, ανεξάρτητα από τις παραλλαγές σε κάθε χώρα.

Εχουν ανησυχίες

Συνέντευξη - «ποταμό» έδωσε τις προάλλες σε ραδιοφωνικό σταθμό ο επικεφαλής της ΛΑΕ, Π. Λαφαζάνης. Τι είπε; «Η ελληνική κοινωνία και οικονομία δεν έχουν κανένα μέλλον, ο κόσμος φτωχοποιείται και εξαθλιώνεται. Ανάπτυξη με αυτές τις συνθήκες δεν πρόκειται να υπάρξει (...) Η κυβέρνηση δεν ρώτησε κανέναν ούτε για το 3ο αλλά περισσότερο για το 4ο μνημόνιο. Προχώρησε σε τέτοιου είδους μέτρα πραξικοπηματικά, χωρίς να ρωτήσει κανέναν (...) [Στην κυβέρνηση] είναι αντισυνταγματικοί. Εγώ τα έχω ζήσει και τα έχω καταγγείλει και ως ΚΕ του πάλαι ποτέ ΣΥΡΙΖΑ». Δηλαδή, ο επικεφαλής της ΛΑΕ έχει τους εξής καημούς: Εναν για την καπιταλιστική ανάκαμψη που καθυστερεί, εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης. Προφανώς αισθάνεται ότι η δική τους πολιτική πρόταση θα μπορούσε γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα να συντελέσει στην ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Εναν για το ότι η κυβέρνηση επέβαλε ...αυθαίρετα τα μνημόνια και δεν έκανε μερικά δημοψηφίσματα ακόμα, σαν αυτό του Ιούλη του 2015, με το οποίο προσπάθησε να φορτώσει με ψευτοδιλήμματα και αυταπάτες το λαό. Και έναν για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν σέβεται το Σύνταγμα, υπό τη σκέπη του οποίου δεν έχει μείνει «πέτρα πάνω στην πέτρα» σε ό,τι αφορά μισθούς και δικαιώματα, ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης. Οπως και να το κάνεις, έχει και η ΛΑΕ τις ανησυχίες της...

1707 Γεννιέται ο Σουηδός βοτανολόγος Καρλ Φον Λινέ (Λινναίος), «πατέρας» της σύγχρονης βοτανολογίας και εφευρέτης του συστήματος ταξινόμησης φυτών και ζώων.

1868 Πεθαίνει ο Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης, γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στρατιωτικός και πολιτικός, που διετέλεσε και πρωθυπουργός (26/5/1862 - 11/10/1862).

1875 Ξεκινά τις εργασίες του στην Γκότα το ιδρυτικό Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας (23 - 26/5/1875). Το κόμμα προήλθε από την ενοποίηση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Γερμανίας, με ηγέτες τον Μπέμπελ και τον Β. Λίμπκνεχτ, και της Γενικής Γερμανικής Εργατικής Ενωσης (οπορτουνιστικό κόμμα, λασαλικό), με ηγέτες τον Χάζενκλεβερ και τον Τέλκε. Για να ενωθούν, έπρεπε να επεξεργαστούν κοινό Πρόγραμμα του Κόμματος. Προηγουμένως, έδωσαν το Πρόγραμμα στον Μαρξ για παρατηρήσεις, οι οποίες συνοψίστηκαν στο έργο «Κριτική του Προγράμματος της Γκότα».

1906 Πεθαίνει ο Νορβηγός δραματικός συγγραφέας και ποιητής Ερρίκος Ιψεν.

1911 Ψηφίζεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου στο πλαίσιο του αστικού εκσυγχρονισμού. Οι σημαντικότερες μεταβολές που επέφερε, ήταν η ενίσχυση των ατομικών ελευθεριών και του κράτους δικαίου και ο γενικότερος εκσυγχρονισμός των θεσμών.

1917 Γεννιέται ο Αμερικανός μετεωρολόγος Εντουαρντ Λόρεντζ, που ανέπτυξε τη «θεωρία του χάους» και εισήγαγε τον όρο «το σύνδρομο της πεταλούδας».

1920 Η Σοσιαλδημοκρατική Ενωση της Ινδονησίας μετασχηματίζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας υπήρξε το πρώτο ΚΚ από την ασιατική ήπειρο που έγινε μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

1924 Συνέρχεται το 13ο Συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων), το πρώτο Συνέδριο χωρίς τον Β. Ι. Λένιν, ο οποίος είχε πεθάνει στις 21 Γενάρη του ίδιου χρόνου. Μεταξύ άλλων, το Συνέδριο επικύρωσε την απόφαση της 13ης Κομματικής Συνδιάσκεψης που καταδίκαζε τον τροτσκισμό σαν μικροαστική παρέκκλιση και εξουσιοδοτούσε την Κεντρική Επιτροπή να προστατεύσει σταθερά και αποφασιστικά την ενότητα του Κόμματος. Γενικός Γραμματέας της ΚΕ επανεκλέχθηκε ο Ι. Β. Στάλιν.

1941 Καθώς η Μάχη της Κρήτης συνεχίζεται, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' και η ελληνική κυβέρνηση φεύγουν από το νησί και μεταβαίνουν στην Αίγυπτο.

1966 Σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» κηρύσσει τη Βρετανία ο πρωθυπουργός των Εργατικών, Χάρολντ Ουίλσον, καθώς η απεργία των ναυτεργατών βρίσκεται ήδη μια βδομάδα σε εξέλιξη. Πρόκειται για την πρώτη απεργία των Βρετανών ναυτεργατών από το 1911, για μείωση των ωρών εργασίας και αύξηση των μισθών. Ο Ουίλσον κατηγόρησε τους απεργούς πως καθοδηγούνταν από κομμουνιστές και πως στόχος τους ήταν η πτώση της κυβέρνησής του. Μετά την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης», η απεργία λύθηκε την 1η Ιούνη και αφού είχε επέλθει ορισμένος συμβιβασμός με τους πλοιοκτήτες στο θέμα των μισθών.

1967 Με γράμμα του προς την Κομματική Οργάνωση (μ.λ.) Τασκένδης, ο Νίκος Ζαχαριάδης εκφράζει την αντίθεσή του με την πολιτική του ΚΚ Κίνας.

1974 Σκηνές θρησκευτικού φανατισμού έξω από τα δικαστήρια. Δεκάδες οπαδοί του μητροπολίτη Φλώρινας Καντιώτη εκδηλώνουν τη συμπαράστασή τους σε δικαζόμενο ο οποίος, κατά τη διάρκεια της προβολής του έργου «Jesus Christ Superstar» σε κεντρικό κινηματογράφο, εισέβαλε στην αίθουσα, κατέστρεψε την κόπια και επιχείρησε να σπάσει και τη μηχανή προβολής...

1979 Ο υποψήφιος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Καρλ Κάρστενς εκλέγεται Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Ο Κάρστενς υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

1986 Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ) μετονομάζεται σε Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).