ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Για να νικήσει ο λαός

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο κι όλοι μαζί οι αντίπαλοι της εργατικής τάξης προετοιμάζουν συντριπτικό χτύπημα στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Από τον Σαμαρά που προσπαθεί να αυξήσει την ομάδα κρούσης για την προώθηση της πολιτικής του κεφαλαίου (προσχώρηση Μπακογιάννη, Γεωργιάδη κ.ά. στη ΝΔ) ως τον Βενιζέλο και τον Τσίπρα που με αλληλοσυμπληρούμενους ρόλους παρουσιάζουν ως αριστερή πολιτική την υποταγή στην ΕΕ και καλούν επίσης σε συστράτευση για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

Σ' αυτή την κατεύθυνση καθένας και το θέατρό του.

Οι του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύονται σε μανούλες. Παρά τα κλάματα γιατί δήθεν οι δυνάμεις του παλιού δικομματισμού τους στοχοποιούν, είναι οι ίδιοι που, αναλαμβάνοντας κεντρικό ρόλο στα πλαίσια του υπό διαμόρφωση νέου διπολισμού, προσφέρουν τα καλύτερα επιχειρήματα για το χτύπημα των εργατών. Την ώρα που είναι καθαρό ότι μέσα στην ΕΕ δεν υπάρχει προκοπή για τους εργάτες, ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει λυσσαλέα μάχη για να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι μέσα από μια διαπραγμάτευση θα αλλάξουν τα πράγματα.

Δίνει, έτσι, σκυτάλη τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη ΝΔ να ορίσουν το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης. Ηδη το ΠΑΣΟΚ έβαλε τους όρους. Γνωστές είναι, επίσης, οι θέσεις της κας Μπακογιάννη που από καιρό έχει αναλάβει πρώτο βιολί στην επίθεση ενάντια στο εργατικό κίνημα.

***

Για την εργατική τάξη είναι η ώρα αυτήν την περίοδο να μετρήσει έναν προς έναν.

Αυτούς, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που δίνουν μαζί όρκο στο ευρώ, αλλά μακιγιάρει ο καθένας τη θέση του έτσι που να μοιάζει διαφορετική. Αυτούς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που την ίδια ώρα που δηλώνουν πως το μήνυμα των εκλογών ήταν η απόρριψη του μνημονίου από το λαό, ορίζουν τη μήτρα του μνημονίου, ΕΕ, Ευρωζώνη και μεγαλοεπιχειρηματίες, σαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η περίφημη διαπραγμάτευση.

Ηδη όλοι μιλάνε με μια γλώσσα για επιμέρους αλλαγές στους όρους του μνημονίου. Γεγονός που οδηγεί στη συνέχεια σε μια «κολοκυθιά» για το ποιους όρους του μνημονίου θεωρεί καθένας ότι πρέπει να αλλάξουν χωρίς να πειραχτεί ο πυρήνας του.

***

Εμφανής και ομολογημένη, παράλληλα - από τα κύρια άρθρα στον αστικό Τύπο - η επιδίωξη της αστικής τάξης να ενσωματωθεί η λαϊκή αντίδραση σε ένα «εθνικό σχέδιο» μέσα από το οποίο με συζήτηση για κάποιους όρους θα γίνει αποδεκτό από το λαό ένα πιθανά άλλο μνημόνιο χωρίς διαφορές από το προηγούμενο. Αλλωστε, τα μέτρα του μνημονίου σε άλλα κράτη της ΕΕ περνάνε χωρίς μνημόνιο.

Σε μια τέτοια κατεύθυνση ρίχνει νερό στο μύλο και ο ΣΥΡΙΖΑ - ανεξάρτητα από διάφορες κορόνες περί «καταργημένου μνημονίου».

Ηδη δυνάμεις του δίνουν κάθε μέρα διάφορες και φαινομενικά διαφορετικές πλευρές της πολιτικής του. Κοινή συνισταμένη τους, όμως, παραμένει η υπεράσπιση της ΕΕ, της Ευρωζώνης, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Με τις δηλώσεις ότι δε θα κάνουν μονομερείς ενέργειες.

Από την αστική τάξη δεν περνά απαρατήρητη μια τέτοια προσφορά στο σύστημα. Η «Καθημερινή» ήδη αναγνωρίζει το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως χρήσιμου στην αναπαλαίωση, ρόλο που οι ίδιοι όχι μόνο δεν αποφεύγουν, αλλά με κάθε νεότερη δήλωση κάποιας από τις συνιστώσες βεβαιώνουν πως είναι μέρος του αστικού πολιτικού κόσμου. Σαν την ΚΟΕ που απεμπόλησε, όχι δηλαδή γιατί πριν την πίστευε αλλά έτσι για τα μάτια του κόσμου, την αποδέσμευση από την ΕΕ...

***

Για την εργατική τάξη είναι κρίσιμο να αποφύγει τα νέα δόκανα που στήνονται. Να υπερασπίσει τις κατακτήσεις της, με πρώτη την ύπαρξη ενός δυνατού ΚΚΕ.

Η επομένη των εκλογών δε θα 'ναι μέρα ανακούφισης, αλλά έναρξη σκληρής πάλης. Στο σύνολό τους οι δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» και με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο θα χειριστούν το μνημόνιο έτσι που να φέρει κι άλλα χτυπήματα στα λαϊκά δικαιώματα. Κι αυτό είναι ένας ακόμα σημαντικός ρόλος για να 'ναι ισχυρότερο το ΚΚΕ, η μόνη δύναμη που δεν αναγνωρίζει, δεν δεσμεύεται από τις συμφωνίες για την τήρηση του μνημονίου.

Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρξει πως όποια κυβέρνηση κι αν αναλάβει, θα πάρει πίσω - για να αποδώσει στους εργάτες - ό,τι οι καπιταλιστές έχουν αρπάξει μέσα στους χώρους δουλειάς. Τα μειωμένα μεροκάματα θέλουν σκληρή αναμέτρηση για να επανέλθουν σε πιο ψηλά επίπεδα. Η μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα θέλει πολλά περισσότερα από λόγια συμπάθειας ενός βουλευτή για να επιβληθεί.

Στην ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, η εργατική τάξη πρέπει να απαντήσει με τη δική της υπευθυνότητα, ώστε να μη βρεθεί άοπλη την ώρα της σύγκρουσης.

Κι αυτό σημαίνει να φροντίσει έγκαιρα να έχει ισχυρό αντίβαρο, δηλαδή ισχυρό ΚΚΕ, για να νικήσει ο λαός.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΜΕ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΤΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ: «Η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη καλείται να σηκώσει το βάρος της μάχης για την παραμονή της χώρας στο ευρώ (...) Είναι σημαντικό όμως να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ανανέωσης της εικόνας, της επικοινωνίας, των επιχειρημάτων της Ν.Δ. κατά την κρίσιμη προεκλογική περίοδο, γιατί δυστυχώς είναι πολλά τα πρόσωπα που είναι φθαρμένα και απωθούν, ειδικά τους νεότερους ψηφοφόρους. Μακάρι η ηγεσία της Ν.Δ. να βγάλει μπροστά τη νεότερη γενιά πολιτικών και να αποσύρει... διακριτικά τους παλαιοκομματικούς, αλλά και τους νεότερους που αρθρώνουν μόνο ξύλινο λόγο» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΤΑ ΟΡΙΑ: «Τα "έξι σημεία" που παρουσίασε χθες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο λεπτομερές πλαίσιο για την επαναδιαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου (...) είναι καθήκον των υπολοίπων κομμάτων να καταθέσουν τα δικά τους "σημεία επαναδιαπραγμάτευσης" - με στόχο να διαμορφωθεί ένα εθνικό σχέδιο απέναντι στην τρόικα. Μόνο με εθνική ενότητα υπάρχουν πιθανότητες επιτυχίας: το φαινόμενο κομμάτων που τη μια στιγμή ακυρώνουν το Μνημόνιο, την άλλη το διαπραγματεύονται και την τρίτη το καταγγέλλουν, μόνο ζημιά προκαλεί στη χώρα» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ)

ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ: «Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις ριζοσπαστικές - ρεφορμιστικές του εξαγγελίες, μπορεί να θεωρηθεί το πιο συστημικό, ορθολογικό και φιλοευρωπαϊκό κόμμα, αυτό που ένεκα και της εκλογικής του επίδοσης θα πρωταγωνιστήσει, ως μείζων αντιπολίτευση ή και ως (συν)κυβερνώσα δύναμη. Υπό αυτήν την έννοια, άρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αφενός πληροί το δομικό ρήγμα, που κατέλιπε η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, αφετέρου λειτουργεί πλέον ως καταλύτης για αναδιάταξη και ανανέωση των ελίτ· έτι περαιτέρω, προσφέρει μια δυνατότητα για λυσιτελέστερη, με πολιτικά ειρηνικά μέσα, έκφραση των μαζών που αισθάνονται αποκλεισμένες και απειλούμενες» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΕΤΟΙΜΟΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ: «Μετά την επιβολή στη χώρα μας του ειδικού καθεστώτος των Μνημονίων, των Δανειακών Συμβάσεων, και της τρόικας (...) τα πράγματα μετατοπίστηκαν (...) εδώ και αρκετό καιρό το σύνθημα για έξοδο απο την ευρωζώνη δεν είναι πλέον στις προτεραιότητες και τις άμεσες διεκδικήσεις» (η καταγραφή στην «ΑΥΓΗ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ από τις δεσμεύσεις με την ΕΕ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Θερμά» μέτωπα για έσοδα και τράπεζες

Η ΝΙΚΗ: Η αλήθεια για τις καταθέσεις και το πλαφόν στις αναλήψεις

Ο ΛΟΓΟΣ: Σοκ από τα πρώτα εκκαθαριστικά της Εφορίας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Εξαπατούν υπερχρεωμένους πολίτες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συστρατεύεται η Κεντροδεξιά

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μέτωπο ευθύνης

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Πατριωτικό μέτωπο Σαμαρά - Ντόρας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ζάλη στη βάση της ΝΔ

ΕΘΝΟΣ: Σεμινάρια πολιτικής και στον Ολάντ

Η ΑΥΓΗ: Καθαρά νίκη για Ελλάδα και Ευρώπη

ΑΥΡΙΑΝΗ: Σκληρή επίθεση στην Μέρκελ από τον Αλέξη Τσίπρα

ΤΑ ΝΕΑ: Γκάφα Τσίπρα με επίθεση στον Ολάντ

Τι επιδιώκουν

«Σε αυτές τις εκλογές επιδιώκεται να δοθεί ένα διπλό πλήγμα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και στην καρδιά του που είναι το ΚΚΕ (...) Από τη μια μεριά να αναχαιτιστεί αυτό το κίνημα που αναπτύσσεται, αντίθεσης, αντίστασης στις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές με όλες τις δυσκολίες και αδυναμίες του. Να χτυπηθεί ο ριζοσπαστικός, ανατρεπτικός του χαρακτήρας (...) Από την άλλη μεριά θέλουν να ευνουχίσουν και να εγκλωβίσουν αυτό το κίνημα σε ένα νέο ρεύμα αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων. Ενα κίνημα που θα βάζει πλάτη στη διαχείριση της κρίσης παρακαλώντας και πιέζοντας να αλλάξει στρατηγική η ΕΕ και τους καπιταλιστές να υπολογίζουν τις ανάγκες του λαού. Είναι η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ εμπόδιο στα σχέδιά τους

(...) Στην επιδίωξη αυτή υπάρχει σύμπτωση συμφερόντων και επιδιώξεων όλων. Από τον ΣΕΒ, τα άλλα κόμματα που έχουν την ΕΕ κορόνα και την επιχειρηματικότητα ευαγγέλιο, ως τους ηγετικούς κύκλους της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των Αμερικάνων. Ολοι αυτοί θέλουν να απαλλαγούν από τη θαρραλέα φωνή του ΚΚΕ (...) Κανένας τίμιος, έμπειρος αγωνιστής δεν πρέπει να επιτρέψει να περάσει η στρατηγική της αποδυνάμωσης του ΚΚΕ, του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Ενεργοποιούν την πέμπτη φάλαγγα

(...) Τα προηγούμενα χρόνια η αστική τάξη είχε στα χέρια της ένα ισχυρό δικομματισμό και μπορούσε με την εναλλαγή στην κυβέρνηση πότε της ΝΔ, πότε του ΠΑΣΟΚ να ενσωματώνει αυτό το κίνημα. Τώρα αυτό το σύστημα είναι σε χρεοκοπία και ειδικά το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορούν όπως πριν. Η κρίση είναι πολύ βαθιά και στην Ελλάδα και στην ΕΕ και έχουν μεγάλες δυσκολίες στη διαχείρισή της. Οι καπιταλιστές ξέρουν ότι δεν μπορούν να βγουν από την κρίση χωρίς τα αντεργατικά μνημόνια, δηλαδή με αύξηση της εκμετάλλευσης και της ληστείας του λαού (...) Η αστική τάξη στο πρόσωπο, στην πολιτική και πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τον κατάλληλο σύμμαχο για τον εγκλωβισμό και αναχαίτιση του κινήματος και το χτύπημα του ΚΚΕ, με όχημα την "ενότητα της αριστεράς".

Απάντηση με οδηγό την πείρα

(...) Εχουμε πολλή πείρα και γνώση και πρέπει να βοηθήσουμε όσο γίνεται περισσότερα εργατικά και λαϊκά στρώματα να μην παγιδευτούν. Οποια κυβέρνηση, είτε κεντροδεξιά είτε κεντροαριστερή, δεν πρόκειται να ανακουφίσουν το λαό, αφού κινούνται μέσα στην ΕΕ, δηλαδή μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους (...) Μόνο ένα οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα με το ΚΚΕ μπροστά μπορεί να εγγυηθεί ότι η θέση των εργαζομένων δε θα γίνει χειρότερη, ότι θα δυναμώσει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, η προοπτική για άλλη πολιτική και δρόμο ανάπτυξης» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).