Μπορεί η απαράδεκτη διαδικασία των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) να έγινε «ψωμοτύρι» από την προηγούμενη συγκυβέρνηση, ωστόσο φαίνεται πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει βαλθεί να ξεπεράσει τους προκατόχους της: Μέσα σε ένα μήνα έφερε όχι μόνο μία, αλλά δύο ΠΝΠ, υιοθετώντας πλήρως τις διαδικασίες που μέχρι χτες κατάγγελλε, δηλαδή την πρακτική «πρώτα δημοσιεύουμε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και μετά... συζητάμε και επικυρώνουμε».

Τι έγινε, λοιπόν; Γιατί από κει που μέχρι χτες, ως αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και στις προγραμματικές τους δηλώσεις ως κυβέρνηση, μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται να φέρουν ούτε μισή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τους έπιασε τώρα τέτοια πρεμούρα; Ποιος ο λόγος της βιασύνης; Μια ματιά στο ίδιο το περιεχόμενο των δύο Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου είναι κάτι παραπάνω από αποκαλυπτική: Αυτό που τους «τρώει» είναι το ίδιο που έτρωγε και θα τρώει κάθε αστική διακυβέρνηση, η εξυπηρέτηση με κάθε τρόπο των αναγκών του κεφαλαίου, με παράλληλη ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής. Την ώρα που η πρώτη ΠΝΠ χαρίζει εκατομμύρια στο κεφάλαιο, έρχεται η δεύτερη και βάζει πιο βαθιά «χέρι» στα ταμειακά διαθέσιμα των δημόσιων οργανισμών, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών και άλλες λειτουργικές ανάγκες του κράτους, χωρίς να θίξει στο ελάχιστο τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Αναλυτικότερα, η πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ αρ. φύλλου 35/27.3.2015, προγραμματίστηκε να συζητηθεί στη Βουλή στις 20 Απρίλη - δηλ. σχεδόν μετά από ένα μήνα - ωστόσο... η συζήτησή της αναβλήθηκε «μυστηριωδώς»), προβλέπει διαγραφές μέχρι και στο 100% προστίμων, τόκων και κάθε είδους προσαυξήσεων που έχουν επιβληθεί σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις όπως λαθρεμπόριο, έκδοση πλαστών και εικονικών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογητέας ύλης, μη απόδοση ΦΠΑ και ειδικών φόρων κ.ά.

Το Μέγαρο Μαξίμου είχε ήδη φροντίσει να εντάξει τους μεγαλοοφειλέτες στο νομοσχέδιο των «100 δόσεων» για τις «ληξιπρόθεσμες οφειλές» προς την Εφορία, καταργώντας το ανώτατο όριο οφειλών ύψους 1 εκατομμυρίου ευρώ που προέβλεπε η αντίστοιχη ρύθμιση της προηγούμενης συγκυβέρνησης, χαρίζοντας έτσι εκατομμύρια ευρώ από τα χρέη του κεφαλαίου (μέσω του «κουρέματος» των προσαυξήσεων που έχουν συγκεντρώσει οι μεγαλοοφειλέτες).

Δεν είχε προβλέψει, ωστόσο, την ένταξη στην εν λόγω ρύθμιση και των προστίμων για τις κραυγαλέες και προκλητικές φορολογικές και τελωνειακές παραβάσεις του κεφαλαίου που περιγράφονται παραπάνω. «Παράλειψη» που ήρθε να διορθώσει μια Παρασκευή απόγευμα η πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της νέας συγκυβέρνησης...

Την ίδια ώρα, η δεύτερη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της συγκυβέρνησης (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 41/20.4.2015 και μπήκε χτες για συζήτηση και κύρωση κατόπιν εορτής στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή), με γνώμονα αφενός τη δέσμευσή της στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους «στο ακέραιο, εγκαίρως και... στο διηνεκές» και αφετέρου στο να μην πειράξει ούτε «τρίχα» από την κερδοφορία του κεφαλαίου, προχωρά στην υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων δήμων, περιφερειών και άλλων δημόσιων οργανισμών και τη μεταφορά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έχει αναδρομική ισχύ (από τις 17 Μάρτη). Το αστικό κράτος θα έχει τη δυνατότητα να δεσμεύει τα εν λόγω ποσά μέσω αλλεπάλληλων ανανεώσεων, ενώ από την υποχρεωτική δέσμευση διαθέσιμων εξαιρούνται μόνο τα κεφάλαια που απαιτούνται για την κάλυψη των ταμειακών αναγκών των δημόσιων φορέων για το επόμενο δεκαπενθήμερο, δηλαδή ούτε καν για τις ανάγκες μισθοδοσίας του μήνα και τις άλλες λειτουργικές ανάγκες...

Οσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να αποπροσανατολίσει για τον βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα και αυτής της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, λέγοντας ότι «δίνει ένα επιπλέον όπλο στη δύσκολη διαπραγμάτευση, απέναντι στα προβλήματα ρευστότητας» και ότι «δε δημιουργεί πρόβλημα στους δημόσιους φορείς», η αλήθεια είναι ότι τις συνέπειες και αυτής της κίνησης, η οποία έρχεται να προστεθεί στη σοβαρή υποχρηματοδότηση των τοπικών διοικήσεων και των δημόσιων δομών που έχουν σχέση με την κάλυψη λαϊκών αναγκών, θα τις «λουστούν» και πάλι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Δήμοι, Περιφέρειες και άλλοι δημόσιοι οργανισμοί δε θα έχουν να πληρώσουν εργαζόμενους, δε θα μπορούν να λειτουργήσουν υπηρεσίες που αφορούν λαϊκές ανάγκες, θα καταφεύγουν όλο και περισσότερο στις γνωστές «λύσεις» των «ανταποδοτικών» χαρατσιών και της παράδοσης υπηρεσιών σε ιδιώτες. Κόντρα στους ισχυρισμούς του Μαξίμου ότι με τη δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων «η ελληνική κυβέρνηση κάνει ό,τι χρειάζεται έτσι ώστε να διασφαλίζονται οι μισθοί, οι συντάξεις και όλη η κάλυψη των λειτουργικών δαπανών», ο λαός στην πραγματικότητα οδηγείται σε διλήμματα του τύπου «να έχει παιδικό σταθμό το παιδί ή να πάρει σύνταξη ο παππούς;», «να πληρωθούν μισθοί ή να λειτουργούν τα έτσι κι αλλιώς πετσοκομμένα προγράμματα πρόνοιας;» κ.ο.κ...

Καμιά ανοχή δεν πρέπει να υπάρξει στις διάφορες «εκκλήσεις» τόσο της συγκυβέρνησης όσο και διαφόρων - αντιδρώντων στην ΠΝΠ υποτίθεται! - δημάρχων, περιφερειαρχών κ.τ.λ., για «να βάλουμε όλοι πλάτη αν χρειαστεί για να μην πάει η χώρα στα βράχια».

Οι δύο Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δίπλα - δίπλα πραγματικά βγάζουν μάτι... για το ποιος καλείται να «βάλει πλάτη» για ποιον: Από τη μια χαρίζονται εκατομμύρια ευρώ από τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις που έχουν επιβληθεί στο κεφάλαιο και τους μεγαλοοφειλέτες (και ενώ στα σκαριά είναι ήδη και νέα αντίστοιχα «δωράκια», βλ. π.χ. μείωση βιομηχανικού ενεργειακού κόστους) και από την άλλη προωθείται παραπέρα ο αντιλαϊκός «εσωτερικός δανεισμός», με υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων δημόσιων οργανισμών, χρημάτων δηλαδή που έχει πληρώσει ο λαός από το υστέρημά του και τη φοροεπιδρομή όλων των προηγούμενων χρόνων...