ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 23 Μάρτη 2017
Σελ. /24
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΑΚΟΚΤΟΝΙΑΣ
Με «πετσοκομμένα» κονδύλια για μια ακόμη χρονιά

Σημαντικός κίνδυνος για τη σοδειά των μικρομεσαίων ελαιοπαραγωγών

Eurokinissi

Για μια ακόμη χρονιά, χιλιάδες μικρομεσαίοι ελαιοπαραγωγοί, συνολικότερα η εγχώρια ελαιοκαλλιέργεια, κινδυνεύουν να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, εξαιτίας των εξαιρετικά χαμηλών κονδυλίων που έχει εγκρίνει η κυβέρνηση για το πρόγραμμα της δακοκτονίας, το οποίο και φέτος πάει να εκτελεστεί με προχειρότητα κι ελλείψεις.

Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της σταδιακής και χρόνο με το χρόνο μείωσης των ποσών που διατίθενται για την προστασία των καλλιεργειών με ψεκασμούς, αρχής γενομένης από το 2010, οπότε το συγκεκριμένο κονδύλι μειώθηκε στα 24,281 εκατ. ευρώ, από τα 30,641 εκατ. ευρώ που ήταν το 2009, ποσό που περίπου δινόταν για τη συγκεκριμένη δράση και τις προηγούμενες χρονιές. Η σημαντική αυτή μείωση δεν ήταν η τελευταία: Κάθε επόμενη σεζόν συνεχιζόταν το «πετσόκομμα» του σχετικού κονδυλίου, για να φτάσουμε το 2017 στην απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών (στις 23/2), με την οποία εγκρίνονται μόλις 18,582 εκατ. ευρώ για όλη τη χώρα. Δηλαδή, η μείωση φτάνει στο 39,5% σε σχέση με το 2009.

Πολύπλευρες συνέπειες και επικίνδυνες προοπτικές

Τη σοβαρότητα του προβλήματος για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς έχει αναδείξει με παρέμβασή της η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, ενώ Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες έχουν πραγματοποιήσει κινητοποιήσεις σε μια σειρά περιοχές της χώρας.

Παράλληλα, αρμόδιοι επιστήμονες του χώρου έχουν εκφράσει έντονη ανησυχία για την αποτελεσματικότητα του προγράμματος δακοκτονίας, εξαιτίας των μη επαρκών πόρων που διατίθενται για μια ακόμη χρονιά, κι έχουν προειδοποιήσει τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά και την ίδια την πολιτική ηγεσία, για τους υπαρκτούς κινδύνους που προκύπτουν από τη διαρκή περικοπή δαπανών.

Κι ενώ πλέον είναι κοινή παραδοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών ότι οι διατιθέμενοι πόροι δεν επαρκούν, σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και για τη στοιχειώδη αντιμετώπιση του δάκου, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «κρύβεται» πίσω από τα... «στενά δημοσιονομικά πλαίσια». Τα «στενά πλαίσια» που επικαλούνται, βέβαια, όπως κάνουν και συνολικότερα με το πετσόκομμα κρατικών κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη εργατικών - λαϊκών αναγκών, καθορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, τη στήριξη της κερδοφορίας του οποίου υπηρετεί η κυβέρνηση.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, μάλιστα, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σταδιακά στην εγκατάλειψη της μεθόδου της συλλογικής δακοκτονίας, γεγονός που έρχεται να προσθέσει ένα ακόμη βάρος στο κόστος παραγωγής, που για τους πιο μικρομεσαίους καλλιεργητές ήδη είναι δυσβάστακτο.

Επιπρόσθετα, εάν φτάσουμε σε ένα καθεστώς ανεξέλεγκτης ιδιωτικής δακοκτονίας - στην οποία δεν είναι απίθανο να προσφύγει κάποιο μέρος των παραγωγών - αυτό μπορεί να έχει πολύπλευρες αρνητικές συνέπειες και στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία, αλλά και στην ίδια την παραγωγή. Αρκετοί επισημαίνουν, για παράδειγμα, αυξημένο κίνδυνο για ανίχνευση υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων στο προϊόν, αλλά και για δημιουργία προβλημάτων έγκρισης σε ελαιόλαδα με Προστασία Ονομασίας Προέλευσης, για τα οποία η μέθοδος της συλλογικής δακοκτονίας αποτελεί προϋπόθεση για να λάβουν έγκριση.

«Μπαλάκι» μεταξύ υπουργείου και Περιφερειών

Σε αρκετές ελαιοπαραγωγικές περιοχές, οι αγρότες πραγματοποίησαν το προηγούμενο διάστημα κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, βλέποντας να προδιαγράφεται σοβαρός κίνδυνος να πληγεί η φετινή σοδειά, απαιτώντας άμεσα λύσεις.

Είχαν, όμως, να αντιμετωπίσουν, από τη μια μεριά, τους περιφερειάρχες, οι οποίοι εξέφραζαν την «κατανόησή» τους, πλην όμως παρέπεμπαν για τις όποιες απαντήσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Και από την άλλη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που παρέπεμπε στο νόμο 3852/2010 (πρόγραμμα «Καλλικράτης»), σύμφωνα με τον οποίο «η κατάρτιση, ο συντονισμός, η εποπτεία και ο έλεγχος των προγραμμάτων υποχρεωτικών ή συλλογικών καταπολεμήσεων, όπως η καταπολέμηση του δάκου, αρουραίων, ακρίδων κ.ά.» περιλαμβάνονται στις αρμοδιότητες των Περιφερειών (άρθρο 186, σημείο Ι.α). Επιπλέον, όπως προκύπτει από το άρθρο 260 του ίδιου νόμου, οι πόροι εκτέλεσης αρμοδιοτήτων των Περιφερειών, που περιλαμβάνουν λειτουργικές και γενικές δαπάνες όπως πρόσληψη προσωπικού, προμήθεια φυτοφαρμάκων και υλικών, ανάθεση εργολαβιών κ.ά., προέρχονται από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους της Τοπικής Διοίκησης, επομένως και το πρόγραμμα δακοκτονίας χρηματοδοτείται από την ίδια πηγή. Τέλος, το υπουργείο, επικαλούμενο τη σχετική νομοθεσία, υποστήριξε ότι μόνο εποπτικός μπορεί να είναι ο ρόλος του επί της όλης διαδικασίας και μόνο να ελέγξει μπορεί τα αποτελέσματά της. Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, ανακοίνωσε την τελευταία στιγμή πως δεν θα διεξήγαγε το ίδιο τον «ανοικτό διαγωνισμό» για την προμήθεια «δακοκτόνων υλικών», όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά κάλεσε τις Περιφέρειες να προμηθευτούν οι ίδιες τα φάρμακα.

Βέβαια, εκτός από τα πολύ στενά χρονικά περιθώρια για να διεξάγουν διαγωνισμούς οι Περιφέρειες, σημαντικό πρόβλημα που μπορεί να ανέκυπτε από μια τέτοια διαδικασία, θα ήταν και η αύξηση του κόστους προμήθειας των απαιτούμενων φυτοπροστατευτικών προϊόντων, εξαιτίας της αδυναμίας επίτευξης οικονομιών κλίμακας (η ποσότητα προμήθειας ενός προϊόντος συμβάλλει στη διαμόρφωση της τιμής του). Τα παραπάνω, βέβαια, δεν μπορούν να αποτελούν «άλλοθι» για τις περιφερειακές διοικήσεις, οι οποίες έχουν αποδεχτεί αυτή την αρμοδιότητα και τώρα μπροστά στην πίεση των ελαιοπαραγωγών εμφανίζονται ως «εξαπατημένοι σύζυγοι», όπως σημείωνε σε πρόσφατη ανακοίνωσή της για το θέμα η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Ετσι, δήλωσαν κι αυτοί με τη σειρά τους την τελευταία στιγμή άρνηση στην υλοποίηση του προγράμματος δακοκτονίας. Στη συνέχεια, την 1η Μάρτη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοίνωσε ότι το φετινό πρόγραμμα δακοκτονίας «θα εφαρμοστεί έγκαιρα με τον τρόπο που εφαρμόστηκε και την προηγούμενη χρονιά», ενώ ανέφερε πως «οι ανάγκες σε δακοκτόνα υλικά για τον 1ο ψεκασμό, ο οποίος υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου, είναι ήδη καλυμμένες».

Πάντως, και μόνο το γεγονός ότι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αναφέρει ότι η δακοκτονία θα εφαρμοστεί όπως και πέρσι, μόνο ανησυχία θα πρέπει να δημιουργεί στους μικρομεσαίους καλλιεργητές...

Ενημερωτικά, αναφέρουμε ότι η διακήρυξη του ηλεκτρονικού ανοικτού διαγωνισμού για την προμήθεια υλικών δακοκτονίας δημοσιεύθηκε στο «Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων» την Παρασκευή 10/3, με καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών τις 14/4.

Η πάλη για επιστημονικά άρτιο πρόγραμμα και η προϋπόθεση για συνολική αντιμετώπιση

Αυτό που προέχει σήμερα είναι οι μικρομεσαίοι ελαιοπαραγωγοί να συσπειρωθούν με το πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και να διεκδικήσουν: Εξασφάλιση ενιαίας πανελλαδικά, ολοκληρωμένης, επιστημονικά άρτιας και ασφαλούς εφαρμογής του προγράμματος της δακοκτονίας, με ευθύνη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των υπηρεσιών του. Να εξασφαλιστούν τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς. Να προσληφθεί άμεσα όλο το απαραίτητο επιστημονικό - τεχνικό προσωπικό (μόνιμο και εποχικό) στις αρμόδιες υπηρεσίες, με εξασφάλιση και των απαραίτητων μέτρων προστασίας. Τέλος, να αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ το 100% της ζημιάς από το δάκο, χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα.

Ταυτόχρονα, αυτό που πρέπει να συνειδητοποιείται από όλο και περισσότερους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, είναι ότι η συνολική αντιμετώπιση των συνεπειών από τις ασθένειες και τις φυσικές καταστροφές προϋποθέτει μια συνολικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής, με την εργατική τάξη στο τιμόνι της εξουσίας, με την κοινωνικοποίηση της γης, των καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, των συγκεντρωμένων μηχανοποιημένων μέσων παραγωγής, με ένταξη στον κεντρικό σχεδιασμό, με εξασφάλιση κρατικών υποδομών, επιστημονικού προσωπικού, προστασία από φυσικές καταστροφές, παροχή μέσων, εφοδίων, φαρμάκων και εμβολίων για την αντιμετώπιση των ασθενειών στη φυτική και ζωική παραγωγή.

Μόνο τότε μπορεί να επωφελείται η δουλειά του σημερινού αγροτοπαραγωγού, με τον παραγωγικό συνεταιρισμό. Ετσι θα απαλλαγούν οι μικρομεσαίοι αγροτοπαραγωγοί οριστικά από το βάρος της ατομικής ευθύνης στην παραγωγή, στην αντιμετώπιση των ασθενειών, των συνεπειών των φυσικών και περιβαλλοντικών καταστροφών. Θα καλύπτονται οι διατροφικές ανάγκες του λαού μας με την παραγωγή φθηνών και ποιοτικών προϊόντων, καθώς και η παραγωγή πρώτων υλών για την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Θα αναβαθμιστεί το επίπεδο της ζωής τους, ο μη εργάσιμος χρόνος τους, θα έχουν δωρεάν Παιδεία και Υγεία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ