Να βγάλουν συμπεράσματα για τις δυνάμεις που δρουν στο εργατικό κίνημα αλλά και συνολικά για το «τι κίνημα χρειάζεται σήμερα» καλεί το ΠΑΜΕ τους εργάτες και τις εργάτριες, με αφορμή το 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Η ίδια η πείρα που έχει συγκεντρωθεί όχι μόνο μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης αλλά και από την εποχή των υψηλών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης επιβεβαιώνει ότι όσοι καλούσαν τους εργάτες να στηρίξουν την επιχειρηματικότητα, τους καλούσαν να σκάψουν το λάκκο τους με τα ίδια τους τα χέρια. Η κερδοφορία των μονοπωλίων ήταν αυτή που οδήγησε στη βαθιά καπιταλιστική κρίση και στη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη. Οπως, επίσης, στο όνομα της ανάκαμψης αυτής της κερδοφορίας είναι που προωθείται σήμερα πλήθος εφιαλτικών μέτρων και ανατροπών που ήδη επιδεινώνουν δραματικά τους όρους ζωής και δουλειάς των εργατών.

Επιβεβαιώνονται έτσι οι ευθύνες όλων εκείνων των δυνάμεων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο καλούσαν τους εργάτες να δεχτούν, να ανεχτούν ή ακόμα και να βάλουν πλάτη για να προχωρήσουν οι εργοδοτικές αξιώσεις.

Γι' αυτό και το ΠΑΜΕ, στη διακήρυξή του για το 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, επισημαίνει: «Ο απεγκλωβισμός του εργατικού κινήματος από τα φανταχτερά συνθήματα της ανταγωνιστικής Ελλάδας και από τα καλέσματα της εργατικής αριστοκρατίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για να μασκαρέψουμε τον καπιταλισμό ώστε να γίνει ανθρώπινος, με υγιείς δήθεν επιχειρηματίες, αποτελεί βασικό καθήκον και όρο για την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος».

Σήμερα, αποκαλύπτεται όλο και πιο καθαρά πως η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των εργατικών αγώνων εξαρτάται από το πόσο ξεμπροστιάζουν και αντιπαλεύουν την ανάπτυξη που υπηρετεί τα μονοπώλια. Γιατί αυτή η ανάπτυξη είναι εχθρική για τον εργαζόμενο λαό, είναι η αιτία για όλα τα βάσανά του.

Ευθύνη και ανάγκη για κάθε εργάτη και εργάτρια, συνολικά για την εργατική τάξη είναι να σκύψει πάνω στη συλλογική της εμπειρία και να αποτινάξει από τις πλάτες της όσους δούλεψαν και συνεχίζουν να δουλεύουν για να μένει φοβισμένη, διασπασμένη, αδύναμη, ανοργάνωτη, υποταγμένη στις ανάγκες των μονοπωλίων.

«Σήμερα - υπογραμμίζει η διακήρυξη του ΠΑΜΕ - δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα φέρνει στις γραμμές των εργατών το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας. Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα υποκλίνεται στο θεό της ΕΕ, θα αναγνωρίζει το χρέος, θα βγάζει αντιμνημονιακές κορόνες, χωρίς όμως να έχει γραμμή ρήξης με τη μήτρα που γεννά τα μνημόνια. Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα της εργατικής αριστοκρατίας, που θα είναι απεργοσπαστικό και θα υπονομεύει κάθε κινητοποίηση που θα αμφισβητεί τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ίδια η ζωή απέδειξε πού οδηγεί "ο δρόμος του εφικτού", των συμβιβασμών και υποχωρήσεων, ώστε να μη θιγεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των ομίλων.

Καμία θυσία για την πλουτοκρατία!

Κίνημα ταξικό που να αμφισβητεί την κυριαρχία των μονοπωλίων.

Σήμερα, αν η πάλη του κάθε συνδικάτου και ιδιαίτερα του τριτοβάθμιου δεν αμφισβητεί την ανάπτυξη που έχει στο κέντρο της το καπιταλιστικό κέρδος, τότε το συνδικάτο αυτό δε διεξάγει ταξικό εργατικό αγώνα, προδίδει τα εργατικά συμφέροντα. Τέτοιες συνδικαλιστικές οργανώσεις αποτελούν στήριγμα της πολιτικής των μονοπωλίων και ο ρόλος τους είναι επικίνδυνος για την εργατική τάξη.

Σήμερα, χρειαζόμαστε ένα κίνημα ταξικό, καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας, οργανωμένο και προσανατολισμένο απέναντι στην εργοδοσία, στους νόμους και το κράτος της, μαζικό, οργανωμένο στον τόπο δουλειάς και τον κλάδο. Κίνημα απαλλαγμένο από τους ανθρώπους της εργοδοσίας, που θα στηρίζεται και θα αναπτύσσει την κοινωνική συμμαχία, που δε θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις αλλά για το σύνολο των αναγκών της λαϊκής - εργατικής οικογένειας, κίνημα που θα βάζει στην ημερήσια διάταξη το κεντρικό πρόβλημα - ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι.

'Η εμείς ή τα μονοπώλια!

'Η με το κεφάλαιο ή με το λαό!

Ανάπτυξη για το λαό ή για τα κέρδη των μονοπωλίων».

Στην ολομέτωπη, καλοσχεδιασμένη, ταξική επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη, θα μπορέσει να απαντήσει μόνο με τη δική της ταξική οργάνωση και δράση. Ανοίγοντας αταλάντευτο μέτωπο με τη μεγαλοεργοδοσία και τους μηχανισμούς, αντιπαλεύοντας τον αποπροσανατολισμό, την εξαγορά, την αυταπάτη, την τρομοκρατία, κάθε μεθόδευση στην οποία καταφεύγουν οι επιχειρηματίες για να επιβάλουν ό,τι απαιτεί η κερδοφορία τους. Για να αρπάξουν τη συναίνεση των εργατών στη σφαγή των δικαιωμάτων τους, να τους πείσουν - κι από πάνω - ότι αγωνία τους πρέπει να είναι πώς προχωρούν οι εργοδοτικές αξιώσεις.

Χρειάζονται «αγώνες που θα δυναμώνουν σε κάθε τόπο δουλειάς και εργοστάσιο, ανοίγοντας την αντιπαράθεση με την εργοδοσία, πολλαπλασιασμό των πρωτοβουλιών σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο από σωματεία και λαϊκές επιτροπές, που θα φρενάρουν και θα σταματούν στην πράξη τα μέτρα πτώχευσης του λαού μας», σημειώνει το ΠΑΜΕ. Αγώνες που θα αντιπαλεύουν τα μέτρα που βουλιάζουν το λαό στην εξαθλίωση και, αποκαλύπτοντας τον ταξικό τους χαρακτήρα, θα συμβάλλουν στη συγκέντρωση δυνάμεων ενάντια στην πολιτική που πολλαπλασιάζει συνέχεια αυτά τα μέτρα. Θα θωρακίζουν τους εργάτες σ' αυτή την κατεύθυνση, δημιουργώντας συνδικάτα, γερά, μαζικά, εργαλεία στα χέρια τους για να αποκρούουν την εργοδοτική επίθεση. Δυναμώνοντας την ταξική τους ενότητα, κόντρα σε κάθε προσπάθεια να στρατευθούν στο πλευρό της μίας ή της άλλης μερίδας του κεφαλαίου καθώς εντείνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί. Ενισχύοντας την κοινή δράση με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες και τους νέους των λαϊκών στρωμάτων.

Αλλωστε, σήμερα υπάρχει εκείνη η δύναμη που μπορεί όχι μόνο να στηρίξει αλλά και να πρωτοστατήσει στην αντεπίθεση των εργαζομένων. Υπάρχει το ΠΑΜΕ. Του οποίου ο ρόλος και η αποστολή δεν εξαντλείται απλά στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, συνδέεται με την προετοιμασία των εργαζομένων για εκείνες τις ριζικές αλλαγές που θα τους απελευθερώσουν οριστικά από τις αιτίες των προβλημάτων τους.

Επισημαίνει η Διακήρυξη του ΠΑΜΕ: «Ο βασικός ρόλος και η αποστολή του ΠΑΜΕ δεν περιορίζεται στην καθημερινή πάλη, στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Εκεί, η παρουσία και η δράση των ταξικών δυνάμεων είναι δεδομένη και αποτελεσματική. Πρωταγωνίστησε σε χιλιάδες μικρούς και μεγάλους αγώνες. Δεν υπάρχει καθημερινό πρόβλημα της εργατικής οικογένειας που να μην ασχολήθηκε. Ο βασικός στόχος και η αποστολή του ΠΑΜΕ είναι να ενώσει, να συσπειρώσει την εργατική τάξη σε ταξική κατεύθυνση! Κίνημα που μπορεί να τους φοβίσει, να αποσπάσει κάποιες κατακτήσεις είναι αυτό που θα παλεύει για όλα τα καθημερινά προβλήματα και ταυτόχρονα θα διεκδικεί την εξουσία για το λαό.

Πάνω σε αυτή τη γραμμή επιδιώκουμε την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την αναβάθμιση της λειτουργίας και της δράσης των πρωτοβάθμιων σωματείων, την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Με δράση από τα κάτω, καρφί στο μάτι της μεγαλοεργοδοσίας.

Πάνω σε αυτή τη γραμμή επιδιώκουμε να συσπειρωθούν όλοι. Εργάτες και υπάλληλοι, πρωτοβάθμια σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Επιτροπές Αγώνα, Λαϊκές Επιτροπές, συνδικαλιστές. Να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας, η λαϊκή συμμαχία. Η επίθεση είναι ενιαία, χτυπάει όλα τα λαϊκά στρώματα, απαιτείται ενιαίο μέτωπο πάλης εργατοϋπαλλήλων, συνταξιούχων, φτωχών αγροτών, μικροεπαγγελματοβιοτεχνών, γυναικών, κάθε νέου και νέας».