ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 23 Δεκέμβρη 2010
Σελ. /32
Τέλος αγγέλων, αρχή νέων αγώνων

«Καλά, δεν ντρέπεστε, να κοροϊδεύετε έτσι τον ελληνικό λαό;» ρώτησε - χτες το απόγευμα στη Βουλή - τους βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος, ένας από τους βουλευτές του ΚΚΕ. Προς απάντησή του έσπευσαν ο ένας μετά τον άλλο όσοι δεν είχαν μιλήσει ήδη να κάνουν καθαρό πως το δούλεμα του λαού είναι μέρος της δουλειάς τους.

Εχουν αναλάβει μεγάλη εργολαβία και ελπίζουν ότι είναι χάνοι οι ψηφοφόροι τους. Πώς αλλιώς θα έβγαινε ένας απ αυτούς να διακηρύξει ότι οι νέοι θα πάρουν 1 εκατομμύριο ευρώ για να κάνουν δικές τους επιχειρήσεις; Πώς αλλιώς θα παρουσίαζε 5 δισ. του ΕΣΠΑ, δηλαδή ζεστού χρήματος που δίνεται στο μεγάλο κεφάλαιο, σαν παροχή στην κοινωνία; Πώς αλλιώς θα έλεγαν από το βήμα της βουλής ότι στην αγορά 700 προϊόντα από το «καλάθι της νοικοκυράς» πωλούνται ήδη φτηνότερα.

Βρίσκουν και κάνουν.

Εφτασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του σε αμερικανικό περιοδικό να δηλώνει πως είναι θέμα χρόνου ο κόσμος να αρχίσει να απολαμβάνει το βιασμό του.

Σ' ένα μείγμα κυνισμού και εμπαιγμού αξιώνουν να αποδεχτούν οι άνθρωποι πως ό,τι γνώριζαν τα τελευταία 65 χρόνια ως δικαίωμά τους πρέπει να το ξεχάσουν. Και είχαν το θράσος να επικαλεστούν ως και την «φλεξικιούριτι», την περίφημη «ευελφάλεια» της Διαμαντοπούλου από τον καιρό που ήταν Επίτροπος της ΕΕ, για να πούνε ότι η κυβέρνηση πασχίζει να προστατέψει τους ανέργους.

Αυτό που επιχειρούν είναι να δώσουν ώθηση σε μια τεραστίων διαστάσεων αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργατών. Το μαρτυρά η προχτεσινή έκθεση της ΕΕ που επαναφέρει το θέμα της ρύθμισης του χρόνου εργασίας (το περίφημο σχέδιο οδηγίας που οδηγούσε σε 65ωρη δουλειά τη βδομάδα). Εκεί είναι το κουμπί. Στον απλήρωτο χρόνο εργασίας. Εκεί όπου βγαίνει η υπεραξία. Τον απλήρωτο χρόνο εργασίας θέλουν να αυξήσουν. Με διάφορες μεθόδους. Και κοινό παρονομαστή την όσο το δυνατόν πιο ελαστική εργασία.

Εχουν καταφέρει ήδη πολλά. Εχουν νομοθετήσει την απλήρωτη υπερωρία. Εχουν κατεβάσει το μισθό στα 590 ευρώ. Εχουν αυξήσει το χρόνο παραμονής στη δουλειά με το συνταξιοδοτικό, έχουν μεταφέρει στις πλάτες του εργάτη ένα τεράστιο κόστος για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια.

Πάνω στα ερείπια που δημιουργούν παριστάνουν και τους κλαμένους.

Οι περιγραφές της πραγματικότητας θα απογειωθούν τις επόμενες μέρες από τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η αστική τάξη.

Αυτό που θα λείπει από τα δακρύβρεκτα ρεπορτάζ τους θα είναι η διέξοδος.

***

Είναι και πάλι μόνο το ΚΚΕ που φορτώνεται την ευθύνη όχι απλά να σηκώσει τη σημαία της αντίστασης, αλλά να οργανώνει και να φροντίζει να γίνει πράξη η αντεπίθεση. Που ξεκινά από τα απλά: να μην κοπεί το ρεύμα στο σπίτι κανενός. Να ενισχυθούν οι άνεργοι με πρακτικά μέτρα. Να μπει φρένο στο βραχνά των χρεών προς τις τράπεζες και μέσα από όλα αυτά να προβάλλεται και να περπατά στη ζωή η μόνη πραγματική διέξοδος: Η συγκρότηση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που θα έχει στόχο την αφαίρεση της εξουσίας από την τάξη που σήμερα κυβερνά, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, δηλαδή την ευθεία αντιπαράθεση με τα μονοπώλια και την πολιτική τους έκφραση.

Κατανοητό ότι όλοι χρειάζονται μια ανάπαυλα τέτοιες μέρες. Ομως στα εργατόσπιτα, και αυτή η «πολυτέλεια» φέτος δεν υπάρχει. Ας γίνουν και αυτές οι μέρες αφορμή για τη συγκέντρωση δυνάμεων... Για να αποχτήσει νόημα η γέννηση της ελπίδας.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ

ΤΟ «ΚΟΥΜΠΙ»: «Οι "τεμπέληδες" Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν πολύ περισσότερο από τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς και τους Σκανδιναβούς, και μάλιστα έρχονται πρώτοι σε ώρες εργασίας σε ολόκληρη την ΕΕ, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (...) Οι Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν 2.120 ώρες το χρόνο και καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στην ΕΕ, ενώ οι Γερμανοί έρχονται προτελευταίοι με μόνο 1.432 ώρες και οι Ολλανδοί τελευταίοι με 1.389 ώρες (...) Το 26,3% των Γερμανών εργαζομένων δουλεύουν υπό καθεστώς μερικής εργασίας, ενώ οι Ολλανδοί που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία αντιπροσωπεύουν το 48,2 % του ενεργού πληθυσμού. Το ελληνικό ποσοστό δεν υπερβαίνει το 6%... Ετσι εξηγούνται και τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας στη Γερμανία, την Ολλανδία και γενικά στις χώρες του Βορρά. Ανθούν τα γραφεία ενοικίασης εργαζομένων» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΤΟ «ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ»: «Οσο περνούν οι μήνες και εμφανίζονται οι πολλές συνέπειες και επιδράσεις της κατάρρευσης των δημοσίων οικονομικών στην πραγματική οικονομία, η κοινωνική δυσφορία πολλαπλασιάζεται, η αμφισβήτηση γενικεύεται, το κεφάλαιο ανοχής και εμπιστοσύνης που διέθετε η κυβέρνηση εξαντλείται (...) Oι βουλευτές (...) έφθασαν να λένε ότι τον περασμένο Μάιο δεν κατάλαβαν τι ψήφισαν και άλλοι ότι το μνημόνιο δεν προέβλεπε όλα αυτά που καλούνται τώρα να υιοθετήσουν και να ψηφίσουν. Ουσιαστικά το κλίμα των δρόμων μεταφέρεται με έναν τρόπο στο Κοινοβούλιο, επιτείνοντας το πολιτικό πρόβλημα της χώρας (...) Το πολιτικό πρόβλημα φανερώνεται πολύ νωρίτερα από ό,τι πολλοί υπέθεταν» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ / ηλεκτρονική έκδοση).

Η «ΕΝΤΥΠΩΣΗ»: «Το σημαντικότερο κενό που παρουσιάζει η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική είναι πως δίνει την εντύπωση ότι εστιάζεται αποκλειστικά και μόνο στα μέτρα για την εφαρμογή του μνημονίου και δεν λαμβάνει υπόψη της την ανάγκη διαμόρφωσης και προβολής ενός σχεδίου δράσεων που θα έχουν ως στόχο να καλλιεργηθεί στον πολίτη ένα αίσθημα αισιοδοξίας πως πέρα από τις συμβατικές υποχρεώσεις έναντι των δανειστών μας, η κυβέρνηση ενεργεί μεθοδικά και συντεταγμένα για να οδηγήσει τη χώρα σ' ένα καλύτερο αύριο» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

Η «ΑΠΟΛΑΥΣΗ»: «Αυτή τη στιγμή ο κόσμος βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τα δραστικά μέτρα μας είναι ακόμη πολύ πρόσφατα και ο κόσμος αισθάνεται το βάρος» (ο Γ. Παπανδρέου στο «Newsweek»).

Ο ΓΚΡΕΜΟΣ: «Ο πρωθυπουργός δυστυχώς συνεχίζει να πιστεύει ότι οι αποφάσεις του και η πολιτική που ακολουθεί θα οδηγήσει σε μείωση της ύφεσης και σε ανάπτυξη, ενώ έχει πλέον αποδειχθεί ότι ο δρόμος αυτός μας οδηγεί μαθηματικά στον γκρεμό» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑΣ η λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών ως επιχειρήσεων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αναδίπλωση και αναταράξεις στην κυβέρνηση

ΤΑ ΝΕΑ: Νομοσχέδιο - σκούπα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ για μισθούς, συντάξεις, φόρο εισοδήματος κ.ά.

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΝΑΠΤΥΞΗ με φρουτάκια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΘΝΟΣ: ΚΑΡΦΩΜΑΤΑ υπουργών, γκρίνιες βουλευτών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ την οικονομική πολιτική οι βουλευτές ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ τον Παπακωνσταντίνου οι υπουργοί

Η ΑΥΓΗ: Απ' το κακό στο χειρότερο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «ΞΕΣΚΙΣΕ» ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η Β. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Προειδοποίηση Fitch για νέα υποβάθμιση

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Ιστορική πρόκληση

«Η επίθεση στα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν έχει ημερομηνία λήξης (...) Πρέπει να γίνει συνείδηση: Η κατεδάφιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων δε θα σταματήσει. Ο Γολγοθάς για τους εργαζόμενους δεν έχει τέλος. Οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν την ολέθρια αυτή πορεία είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους. Και έχει μεγάλη σημασία, για το περιεχόμενο αυτών των αγώνων και την τακτική του κινήματος, η σωστή και ρεαλιστική αποτίμηση του χαρακτήρα των μέτρων. Τώρα δε χωρά καμιά αυταπάτη. Σε συνθήκες κρίσης, σε συνθήκες όξυνσης όλων των ανταγωνισμών, η πλουτοκρατία επιδιώκει να ισοπεδώσει τα πάντα. `Η εμείς ή αυτοί. `Η τα μονοπώλια ή ο λαός. Αυτή είναι σήμερα η ιστορική πρόκληση που μπαίνει εκ των πραγμάτων μπροστά στους εργαζόμενους σε όλα τα λαϊκά στρώματα.

Απάντηση αντίστοιχη της πρόκλησης

Αντίστοιχη με την πρόκληση και το τι κρίνεται, πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων. Η απάντηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ενισχύοντας τη συσπείρωση της εργατικής τάξης, δυναμώνοντας τους δεσμούς των συνδικάτων με τους εργαζόμενους, βελτιώνοντας αποφασιστικά τη λειτουργία τους, πρέπει τώρα να γίνουν άλματα στην οργάνωση της πάλης. Οργάνωση που θα αγκαλιάζει όλες τις μορφές, θα ωθεί νέες δυνάμεις στον αγώνα. Ο εμπλουτισμός με νέες μορφές, με πρωτοβουλίες που θα καλύπτουν όλους τους χώρους που ζει και εργάζεται η εργατική τάξη, που "προκαλούν" εργατικές μάζες να συμμετέχουν, είναι σήμερα ένα από τα στοιχήματα των ταξικών σωματείων. Γιατί η ισχυροποίηση του ταξικού πόλου, η ήττα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, σε συνάρτηση με τη μαζικοποίηση των ταξικών συνδικάτων, είναι σήμερα όρος απαράβατος, για να δοθούν με αξιώσεις οι ταξικές μάχες που είναι μπροστά μας. Για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, κόντρα στα μονοπώλια»

(από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ