ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

ΣΕΛΙΔΟΡΑΜΑ

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ και Επιχειρηματικές Περιοχές (ΒΕΠΕ). Νομοσχέδια, τροπολογίες και νόμοι θρασύτατης καταλήστευσης του περιβάλλοντος και όχι μόνο. Και ό,τι δεν μπόρεσαν να περάσουν στο φως της ημέρας οι ίδιοι οι αρμόδιοι υπουργοί που πρότειναν το νομοσχέδιο για τις ΒΕΠΕ, το έκανανστο "παραπέντε" με τροπολογία, που αφορά...τον τουρισμό! Η καλύτερα την καταλήστευση του χώρου και του περιβάλλοντος από τους μεγάλους αετονύχηδες των τουριστικών επενδύσεων, Ελληνες και ξένους, στο πλαίσιο της κατεύθυνσης να μετατραπούν γενικά οι Ελληνες σε γκαρσόνια... (σελίδα 8)

Η ΙΔΙΑ η έννοια του "Κέντρου" στην Ελλάδα, ως πολιτικού χώρου, παρουσιάζει μια σειρά ιδιομορφίες ή, σωστότερα, πολιτικοϊστορικές προϋποθέσεις. Κυρίως, παρουσιάζει αφ' εαυτής την ανάγκη ύπαρξης μιας "Δεξιάς" και μιας "Αριστεράς", από τις οποίες το Κέντρο παίρνει αποστάσεις και διαχωρίζεται. Μιλώντας μόνο ιστορικά και χωρίς καθόλου να εξαντλούμε το θέμα, η έννοια του χώρου του "Κέντρου" εμφανίζεται στην πολιτική φιλολογία συνήθως με όχι κολακευτικό χαρακτήρα. Ενα ενδιαφέρον άρθρο του "Ρ" (σελίδες 9-11)

Η 80ή επέτειος του Κόκκινου Οχτώβρη πέρασε στην ιστορία ως η επέτειος που, για τους κομμουνιστές, για τους εργάτες σ' όλο τον κόσμο, έδειξε ότι οι αξίες, τα ιδανικά και τα επιτεύγματα της Επανάστασης παραμένουν ορόσημο στην πάλη για το σοσιαλισμό. Η ίδια η Επανάσταση γίνεται οδηγός στην ταξική πάλη για την οικοδόμηση της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση. Ο "Ριζοσπάστης" παρουσιάζει σήμερα τοποθετήσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις κομμουνιστικών κομμάτων, κορυφαίων στελεχών τους και άλλων παραγόντων για την επικαιρότητα της Επανάστασης και του σοσιαλισμού (σελίδες 12-13)

ΑΠΟ το φορολογικό προκρούστη θα περάσουν και το 1998 τα λαϊκά εισοδήματα. Πρόταση του ΚΚΕ για ουσιαστικές φορολογικές ελαφρύνσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Στο ποσό των 175 δισ. δραχμών, ανέρχεται κατά μέσο όρο το ύψος της φορολογικής ληστείας που επιδόθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων, μόνο από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας από το 1993. Από το συνολικό αυτό ποσό, τα 148,5 δισ. βαρύνουν τους μισθωτούς και τα υπόλοιπα 26,5 δισ. δραχμές τους συνταξιούχους (σελίδες 16, 31)

ΜΕ ΣΤΟΧΟ την ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου των επιμελητηρίων κατεβαίνουν στα δύο Επαγγελματικά και Βιοτεχνικά Επιμελητήρια της Αθήνας και του Πειραιά οι συνδυασμοί της "Δημοκρατικής Κίνησης Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων" (ΔΗΚΕΒΕ), διεκδικώντας την ψήφο των επαγγελματιών και των βιοτεχνών, για να ενισχυθεί η φωνή της αντίστασης και όχι του συμβιβασμού με τον αφανισμό και της ευθυγράμμισης με τις εντολές του ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου. Μιλούν στο "Ρ" ο Θ. Παύλου, επικεφαλής της "Βιοτεχνικής Ενότητας" στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της Αθήνας και ο Π. Αντωνιάδης, επικεφαλής του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά (σελίδες 14-15)

ΜΟΥΣΙΚΗ εκπαίδευση. Αιχμάλωτη συμφερόντων και αδιαφάνειας. Μια συζήτηση με καθηγητές, εκπροσώπους του Συλλόγου Καθηγητών Ωδείων και Μουσικών Σχολών Μακεδονίας - Θράκης, για το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΠΟ και τους λόγους, που κάνουν επιτακτική την απόσυρσή του (σελίδες 18-19)

ΑΠΕΡΓΟΥΝ πανελλαδικά μεθαύριο, Τρίτη 25 Νοέμβρη, οι δημόσιοι υπάλληλοι - με απόφαση της ΑΔΕΔΥ - αντιδρώντας στη νέα επιδρομή που δέχονται στα εισοδήματά τους από τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό που κατέθεσε η κυβέρνηση και την εισοδηματική πολιτική της ακόμα πιο έντονης λιτότητας. Στα πλαίσια της απεργίας θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στις 11 το πρωί, μπροστά στα γραφεία της ΑΔΕΔΥ, ενώ ανάλογες συγκεντρώσεις θα γίνουν και σε άλλες πόλεις της χώρας (σελίδα 36)

Το Πολυτεχνείο Ζει!

Του Νίκου ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Το Πολυτεχνείο, το νόημα και τα μηνύματά του είναι παρόντα, γιατί είναι παρούσες οι αιτίες που το δημιούργησαν, πριν από 24 χρόνια. Οι χιλιάδες άνθρωποι, που και φέτος πορεύτηκαν στα βήματα της εξέγερσης του '73, δεν κατέληξαν στην αμερικανική πρεσβεία για ...εθιμοτυπικούς λόγους. Ο εξαρτημένος και στυγνός καπιταλισμός σε τούτη τη χώρα δεν είναι εθιμοτυπικός. Είναι ο κληρονόμος του σάπιου συστήματος, ενάντια στο οποίο αντιπαρατέθηκαν οι εργάτες και οι φοιτητές τότε. Οι κοινωνικές δυνάμεις, που σήμερα παίρνουν τη σκυτάλη των μαχητών για "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", για να πεταχτούν "Εξω οι βάσεις του θανάτου", που διαδηλώνουν "Εξω τώρα οι Αμερικάνοι", ανήκουν σε κείνα τα κοινωνικά στρώματα, που αντικειμενικά βρίσκονται στο στόχαστρο κάθε εντεταλμένης "μοιρολογίστρας" του Πολυτεχνείου. Βρίσκονται στο στόχαστρο όλων εκείνων, που κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αμαυρώσουν την εξέγερση του Νοέμβρη, διαφημίζοντας την "επετειακή παρακμή" της. Μια "παρακμή" που - άσχετα αν δεν καταφέρνουν να την πετύχουν, παρά το κλίμα τρομοκρατίας και "αναρχο"-χαφιεδισμού που καλλιεργούν - κατόπιν τη χρησιμοποιούν ως "δεδομένη αλήθεια", επί της οποίας χύνουν τόνους κροκοδείλιων δακρύων. Ομως, κάθε χρόνο, οι "επιμνημόσυνες δεήσεις" τους για το Πολυτεχνείο, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να τους εκθέτουν και να προδίδουν τους ευσεβείς τους πόθους.

***

Τι ήταν η εξέγερση του Νοέμβρη; Αν δεν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, δε θα δοθεί επαρκής απάντηση στο γιατί "το Πολυτεχνείο Ζει". Πριν από 24 χρόνια, το κοινωνικό σύστημα της χώρας βρήκε αντιμέτωπο ένα ζωντανό, πρωτοπόρο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στην Αθήνα τότε, οι λαϊκές δυνάμεις αμφισβήτησαν ευθέως την κυριαρχία μιας χούφτας ξένων και ντόπιων πλουτοκρατών, που, στηριγμένη από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και εκπροσωπούμενη σε πολιτικό επίπεδο από το φασισμό των Παττακών και από τον αστικό πολιτικό κόσμο που "άνοιξε την πόρτα" στους συνταγματάρχες, έβαλε στο γύψο μια χώρα για να προωθήσει τα άνομα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντά της. Η Αθήνα τότε έστειλε σε όλη την Ελλάδα το μήνυμα ότι αυτός ο λαός θα είναι ελεύθερος και κύριος του μόχθου του, μόνο αν αποτινάξει από πάνω του το ζυγό των μονοπωλίων, μαζί με τους πολιτικο-στρατιωτικούς μηχανισμούς τους. Οτι η προκοπή σ' αυτόν τον τόπο δε θα έρθει παρά μόνο μέσω της αποδέσμευσης της χώρας από τους θανατηφόρους εναγκαλισμούς με τα υπερατλαντικά "γεράκια", που, στο όνομά των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους, στήνουν στον τοίχο ανθρώπους, κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες.

Τα συνθήματα "Εξω οι ΗΠΑ - Εξω το ΝΑΤΟ" πάνω στις πύλες του Πολυτεχνείου, όπως δεν κατάφερε να τα γκρεμίσει το τανκ των συνταγματαρχών, έτσι δεν μπορεί να τα γκρεμίσει η παραφιλολογία για το "ξεπερασμένο" Πολυτεχνείο. Αν κάτι έχει ξεπεράσει τα δεδομένα εκείνης της εποχής, είναι η βαρβαρότητα του σύγχρονου ιμπεριαλισμού. Ο ιμπεριαλισμός, πράγματι, γίνεται πιο αντιδραστικός, πιο απάνθρωπος στον εκμεταλλευτικό και φονικό χαρακτήρα του, με τις άλλοτε σοσιαλδημοκρατικές και άλλοτε νεοφιλελεύθερες κοινοβουλευτικές μεταμφιέσεις του.

Σήμερα, μετά από 24 χρόνια από το Νοέμβρη, όλοι οι λόγοι που οδήγησαν χιλιάδες νέους να κλειστούν στο Πολυτεχνείο και χιλιάδες εργαζόμενους να διαδηλώνουν έξω από την πύλη του, στους δρόμους της Αθήνας, είναι εδώ, μαζί με ακόμα περισσότερους, και καλούν τον ελληνικό λαό να βγει στους δρόμους. Τον "προσκαλούν":

Να συγκρουστεί με την πολιτική των "απασχολήσιμων" και της "πολυετούς λιτότητας", που του στερεί το "ψωμί".
Να αντιπαρατεθεί με την πολιτική της αντι-εκπαιδευτικής "μεταρρύθμισης" και της "Λευκής Βίβλου", που στερεί την "παιδεία".
Να αντισταθεί κατά της πολιτικής του "κοινωνικού φραγγελίου", τηςπολιτικής των χαφιέδων σε "διατεταγμένη υπηρεσία", της πολιτικής της ανάσυρσης χουντικών νόμων κατά απεργών, της πολιτικής της δικαστικής δίωξης των κοινωνικών αγώνων, της πολιτικής της κρατικής και ιδιωτικής "τηλε-τύφλωσης" και τόσων άλλων, που στερούν την "ελευθερία".
Να ανατρέψει την πολιτική του εναγκαλισμού με τις ΗΠΑ, την πολιτική της αποδοχής της "νέας δομής" του ΝΑΤΟ, που ισοδυναμεί με παράδοση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την πολιτική των "ευχαριστιών" για τη διχοτόμηση του Αιγαίου και της Κύπρου, την πολιτική των "μάλιστα, κύριε Χόλμπρουγκ", που στερούν απ' το λαό την "εθνική ανεξαρτησία".

***

Τα αίτια της εξέγερσης του '73 είναι, λοιπόν, εδώ. Διογκωμένα και οξυμένα. Να γιατί επιδιώκουν να χτυπήσουν το περιεχόμενο του Πολυτεχνείου. Γιατί βλέπουν ότι η σπίθα υπάρχει και κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να "απενεργοποιήσουν" τους φορείς της "έκρηξης", τις λαϊκές δυνάμεις. Ομως, όλα τούς πάνε στραβά... Δε φτάνει που το νόημα του Νοέμβρη επιβεβαιώνεται μέσα από την ίδια τη ζωή, δε φτάνει που είναι εδώ όλα όσα επαναστατικοποιούν τις μάζες, είναι εδώ και η Νεολαία! Αυτή η νεολαία που τη θέλουν "χαμένη", "αλλοτριωμένη", "ιδιοτελή", "αγχωμένη" και "βαθιά ...ΝΙΤΡΟμένη", τους ξέφυγε και σωρεύτηκε ξανά κατά χιλιάδες στο Πολυτεχνείο!Οι "πολυτεχνίτες" της εξαπάτησης δεν την έδειξαν στα δελτία των ειδήσεών τους, δεν τη μνημόνευσαν στα ρεπορτάζ τους, αλλά αυτή υπάρχει και, το χειρότερο γι' αυτούς, το ξέρουν ότι υπάρχει, την άκουσαν να φωνάζει ότι "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" και πως οι Αμερικάνοι είναι "φονιάδες των λαών". Την πάτησαν, πάλι. Οπως, τότε, που νομίζανε ότι έχουν "μαντρώσει" τη νεολαία και το κίνημά της στις κερκίδες του Γουέμπλεϊ και στις θεωρίες για "πράσινα άλογα και πράσινα φανελάκια"...

Στη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου, τους περίμενε μια ακόμα έκπληξη. Οχι μόνο δεν κατάφεραν να διώξουν το λαό που ήταν έξω από το Πολυτεχνείο, αλλά και δεν κατάφεραν να μπάσουν μέσα στο Πολυτεχνείο τα έμμισθα "τσιράκια" τους και τους εγκλωβισμένους περιθωριακούς που έχουν παραμυθιαστεί από τους εκπαιδευμένους με τα, δήθεν, "αντιεξουσιαστικά" εγχειρίδια της εξουσίας των καπιταλιστών και των μηχανισμών Ασφαλείας τους. Το λαϊκό κίνημα, οι εργάτες μαζί με τους φοιτητές, απέδειξαν ότι μπορούν να περιφρουρήσουν το Πολυτεχνείο, γιατί ξέρουν να περιφρουρούν τους αγώνες τους και από τους ένστολους και από τους "αγανακτισμένους" και από τους μεταμφιεσμένους τραμπουκισμούς της ολιγαρχίας. Προς μέγιστη πίκρα των κυβερνώντων της"ευταξίας", του κυρίου Ευαγγελάτου και των συν αυτοίς...

***

Τα 24 χρόνια που πέρασαν κράτησαν ζωντανούς τους στόχους του Πολυτεχνείου. Ζωντανές παραμένουν και οι κοινωνικές δυνάμεις, που τότε εξεγέρθηκαν. Αυτές, οι ίδιες κοινωνικές δυνάμεις, που το Νοέμβρη του '73 εξεγέρθηκαν ενάντια σε μια δικτατορία, είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, που σήμερα μπορεί να γκρεμίσει το σύστημα που γεννά δικτατορίες, που γεννά όλα τα πολιτικά μορφώματα εκπροσώπησης της δικτατορίας της άρχουσας τάξης. Που μπορεί να φτάσει στο τέρμα εκείνη την εξέγερση, βάζοντας στην ημερήσια διάταξη την υπόθεση της συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου πάλης. Ενός αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού, δημοκρατικού μετώπου πάλης, που θα γίνει ο εκφραστής των λαϊκών πόθων, για μια άλλη εξουσία, εναρμονισμένη με το αίτημα για "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Εθνική Ανεξαρτησία".