ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 23 Οχτώβρη 2011
Σελ. /16
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΓΥΝΑΙΚΑ
Επικίνδυνα σχέδια για τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων

Η όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης οδηγεί στην κλιμάκωση τόσο της επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων με πρώτα θύματα τις γυναίκες, όσο και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου είναι χαρακτηριστικές για τις διεργασίες αυτές και τους κινδύνους που εγκυμονούν. Το ΝΑΤΟ, οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, αλλά και άλλες ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, Ρωσία, Κίνα κ.λπ., διαγκωνίζονται για το φυσικό πλούτο και τα γεωστρατηγικά οφέλη που συνεπάγεται ο έλεγχος της περιοχής, με αποτέλεσμα τη διατήρηση, την αναζωπύρωση και τη δημιουργία νέων εστιών ανάφλεξης.

Σε αυτή τη συγκυρία η ΕΕ έχει επιλέξει να ανοίξει τη συζήτηση για τη θέση και το ρόλο των γυναικών στις ένοπλες συγκρούσεις. Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων έχει επεξεργαστεί Σχέδιο Εκθεσης, πραγματοποίησε σχετική εκδήλωση και θα προτείνει ανάλογο ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο. Η συζήτηση γίνεται σε δύο σκέλη και αφορά αφ' ενός τις ιδιαίτερες επιπτώσεις που υφίστανται οι γυναίκες λόγω των πολεμικών συγκρούσεων και αφ' ετέρου το στόχο της αύξησης του αριθμού των γυναικών που παίρνουν μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και στις λεγόμενες «ειρηνευτικές» διαδικασίες.

Κάλπικο ενδιαφέρον για τα θύματα του ιμπεριαλισμού

Με περισσή υποκρισία αυτοί που επιβάλλουν τη βαρβαρότητα σε εκατομμύρια γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά και στις συνθήκες της ιμπεριαλιστικής ειρήνης, μονοπώλια, ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και ενώσεις, αστικά κράτη και αστικές κυβερνήσεις, ασχολούνται με τη σεξουαλική βία στη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων. Η ΕΕ διατηρεί σταθερά στο προσκήνιο το ζήτημα της φυλετικής βίας, προκειμένου να καλλιεργεί στη συνείδηση των γυναικών την άποψη πως η ανισοτιμία έχει αποκλειστικά φυλετικά αίτια και όχι ταξικά, πως η διαχωριστική γραμμή βρίσκεται ανάμεσα στα δύο φύλα και όχι ανάμεσα στα μονοπώλια και το λαό.

Σύμφωνα με το Σχέδιο Εκθεσης, «η σεξουαλική βία υπό μορφή μαζικών βιασμών και άλλων μορφών σεξουαλικής κακοποίησης εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως πολεμική τακτική σε περιοχές σε σύρραξη σε ολόκληρο τον κόσμο». Δεν παραλείπει μάλιστα να συμπληρώσει πως «οι πιο πρόσφατες καταγγελίες σεξουαλικής βίας προέρχονται από τη Λιβύη». Με το επιλεκτικό αυτό ενδιαφέρον, η ΕΕ επιδιώκει να εμφανιστεί ως προστάτης των λαϊκών γυναικών, που στην ουσία αποτελούν θύματά της, ακόμα και να δικαιολογήσει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα ως δράση που υπερασπίζει τα δικαιώματά τους. Αξιοποιεί τις διακρίσεις και τη βία που υφίστανται οι γυναίκες λόγω ταξικής πρωταρχικά ανισοτιμίας, για να ενισχύσει την προπαγάνδα που χρησιμοποιούν για τις ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις, όπως, π.χ., τα ανελεύθερα και αντιδημοκρατικά καθεστώτα, στην ανατροπή των οποίων υποτίθεται ότι στοχεύουν οι πόλεμοι που κατά καιρούς εξαπολύουν. Χρειάζεται, όμως, να είναι κανείς ιδιαζόντως αφελής για να θεωρήσει πως οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σήμερα στη Λιβύη, αλλά και οι προηγούμενες στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, έχουν ως κίνητρο την παραχώρηση δημοκρατικών δικαιωμάτων στους λαούς και όχι την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου των περιοχών αυτών. Πολύ περισσότερο, δε, τα δικαιώματα των γυναικών.

Ως απόδειξη του ενδιαφέροντός τους, οι ιμπεριαλιστές προβάλλουν τη δημιουργία θέσης ειδικού εκπροσώπου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τη σεξουαλική βία στις ένοπλες συγκρούσεις. Τολμούν να διαφημίζουν τους θεσμούς με τους οποίους προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα προκάλυμμα δημοκρατικής ευαισθησίας και με αυτό να καλύψουν τη βάρβαρη δολοφονική πολιτική τους. Αποτελεί πρόκληση και υποκρισία αυτοί που καταδικάζουν εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά στη φτώχεια, ακόμα και στην πείνα, που τους στερούν κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα, που περιορίζουν τις δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας, που δε διστάζουν να αιματοκυλίσουν ολόκληρους λαούς, και γυναίκες και παιδιά, για να προωθήσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, να εντοπίζουν ως αποκλειστικό πρόβλημα των γυναικών τη «σεξουαλική βία» - συνώνυμο των πολέμων τους προκειμένου να τσακίζουν το ηθικό των λαών που αντιστέκονται - την οποία οι ίδιοι υποδαυλίζουν. Είναι θράσος να εμφανίζεται ως «χέρι βοήθειας» το ίδιο χέρι που κρατά τις γυναίκες κάτω από το ζυγό της εκμετάλλευσης και της ανισοτιμίας και δε διστάζει να στρέψει ενάντιά τους ακόμα και το όπλο. Η βία είναι σύμφυτη με το σύστημα της εκμετάλλευσης, τη γεννά η πολιτική τους, την πολλαπλασιάζει η επίθεση της πλουτοκρατίας στα λαϊκά δικαιώματα, την κορυφώνουν οι πόλεμοι που εξαπολύει το κεφάλαιο.

Θέλουν τις γυναίκες γρανάζι στους σχεδιασμούς τους

Η σκοπιμότητα της ΕΕ αποδεικνύεται διπλή: Από τη μια, χρησιμοποιεί το υποτιθέμενο ενδιαφέρον της για την «ισότητα» των γυναικών σαν βιτρίνα για να εξωραΐζει τη βαρβαρότητα της πολιτικής της και σαν πρόσχημα για να δικαιολογεί την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού. Από την άλλη, επιχειρεί να «δέσει» όσο πιο σφιχτά μπορεί τις γυναίκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να τις κάνει, αν είναι δυνατόν, μοχλό και γρανάζι τους.

Η Εκθεση κάνει λόγο για «θέσεις - κλειδιά για την ειρήνη και την ασφάλεια», που πρέπει να στελεχωθούν από γυναίκες και απευθύνει κάλεσμα στα κράτη - μέλη «να προωθήσουν ενεργά την αύξηση του αριθμού των γυναικών στις στρατιωτικές και μη επιχειρήσεις για τη διατήρηση της ειρήνης, ιδιαίτερα σε ηγετικές θέσεις». Μέσα από την ένταξη γυναικών στους κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς επιδιώκει να εξασφαλίσει γι' αυτούς ένα «γυναικείο προσωπείο», που θα βοηθήσει να γίνει αποδεκτή η δράση τους από ευρύτερες λαϊκές μάζες, αφού οι γυναίκες δε συνδέονται στη συνείδησή τους με την άσκηση βίας και καταστολής.

Η ΕΕ προτείνει να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν «εθνικές εκστρατείες που να προβάλλουν το στρατό και την αστυνομία ως λύση δυνατή τόσο για γυναίκες όσο και άντρες». Ουσιαστικά, πάνε να περάσουν στη συνείδηση των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα και να τις διαπαιδαγωγήσουν πως η «ισότητα» μπορεί να κατακτηθεί με τη δύναμη, τη βία, την «εξουσία» που αποκτούν στο στρατό αφού θα πολεμούν. Δηλαδή, θα δολοφονούν λαούς, ενώ στην ουσία οι ίδιες θα είναι υποταγμένες στο εκμεταλλευτικό σύστημα με τους χειρότερους όρους. Θύτες και θύματα, οι γυναίκες στρατιωτικοί. Προφανώς, για τους καπιταλιστές, η μαζική συμμετοχή των γυναικών ως μισθοφόρων στον ιμπεριαλιστικό στρατό και τα σώματα καταστολής θα αποτελέσει ...άλμα για την κατάκτηση της «ισότητάς» τους. Αυτό είναι το πέρα για πέρα αντιδραστικό περιεχόμενο που δίνουν στην ισότητα.

Το έδαφος που διαμορφώνει η αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της ανασφάλειας, ιδιαίτερα στις νέες γυναίκες με υψηλά μορφωτικά προσόντα, είναι ευνοϊκό για να τους προτείνουν ως «λύση» την ένταξη στο μισθοφορικό στρατό, στα σώματα ασφαλείας, στις δυνάμεις καταστολής. Προωθούν ως πρότυπο τη γυναίκα - μισθοφόρο στον ιμπεριαλιστικό στρατό. Μέσα από την προβολή των γυναικείων στελεχών «που έχουν υπηρετήσει σε περιοχές υψηλού κινδύνου», «που έχουν επιδείξει ιδιαίτερο θάρρος», μέσα δηλαδή από μια θηλυκή εκδοχή των γνωστών «ράμπο» - μισθοφόρων των ιμπεριαλιστικών εκστρατευτικών σωμάτων, επιχειρούν να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση των γυναικών τη βία, να την παρουσιάσουν σαν προσφορά και «ανθρωπιστικό έργο».

Με δεδομένο ότι στο φόντο της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί διαρκώς θα οξύνονται, η θέση των γυναικών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων είναι στις γραμμές του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στην πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, για απεγκλωβισμό από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Οι μάχες που θα κληθούν να δώσουν θα είναι σκληρές, θα είναι, όμως, μάχες κάτω από τη σημαία της δικής τους τάξης, για να μη θυσιαστούν οι εργαζόμενοι για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους, για να ανοίξει η πάλη των λαών κατά της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας το δρόμο για ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού.


Ευτυχία ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ