RIZOSPASTIS |
Με τη μεγαλειώδη κινητοποίηση της Αθήνας, τις διαδηλώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας και άλλες πολύμορφες δράσεις σε πόλεις και ιδρύματα σε όλη τη χώρα, έκαναν ξεκάθαρο πως είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν και να πάρουν πίσω τις σπουδές τους. Αυτό είναι που έχουν ανάγκη και όχι η πανεπιστημιακή αστυνομία και τα άλλα μέτρα έντασης της καταστολής που φέρνει η κυβέρνηση στα ΑΕΙ με το νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη. Απέδειξαν ότι αυτός ο αγώνας τους μπορεί να έχει διάρκεια και να τηρεί υποδειγματικά τα μέτρα προστασίας στις συνθήκες που βρισκόμαστε.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας έχουν ορίσει τους επόμενους αγωνιστικούς σταθμούς τους για την ερχόμενη βδομάδα: Την Τετάρτη 27 Γενάρη δίνουν αγωνιστικό ραντεβού στο υπουργείο Παιδείας και μια μέρα μετά, την Πέμπτη 28 Γενάρη, συγκεντρώνονται και πάλι στα Προπύλαια, απαιτώντας απόσυρση του νομοσχεδίου και να ανοίξουν οι σχολές, διαδηλώνοντας το δίκιο τους.
FOTIS KARABETSOS |
Στην πρώτη φάση του lockdown, την περασμένη άνοιξη, δεν ήταν λίγα τα Τμήματα και οι Σχολές που δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στις συνθήκες της τηλεκπαίδευσης, χάθηκαν εργαστήρια, η εξεταστική έγινε αγκομαχώντας και υπήρχαν πολλές περιπτώσεις που φοιτητές κλήθηκαν να εξεταστούν χωρίς να έχουν λάβει καν τα συγγράμματά τους, με τις τεράστιες καθυστερήσεις και τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στη διανομή.
Ενώ όλα αυτά ήταν γνωστά, η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο για τη λειτουργία των ιδρυμάτων τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά διά ζώσης. Οι ανακοινώσεις για διεξαγωγή μαθημάτων κάτω των 50 ατόμων διά ζώσης και όλων των υπολοίπων ηλεκτρονικά σήμαναν στην πράξη (καθώς με το άνοιγμα των ιδρυμάτων τον Οκτώβρη ήρθε πολύ γρήγορα και το δεύτερο κύμα της πανδημίας) ιδρύματα κλειστά για τους φοιτητές.
Μάλιστα, οι δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού, Α. Συρίγου, πριν από δέκα μέρες περίπου, αποκάλυψαν ότι το υπουργείο Παιδείας εξετάζει να μην ανοίξει καν τα πανεπιστήμια ούτε για το εαρινό εξάμηνο! Ο ίδιος βέβαια τις ανασκεύασε αργότερα, απλά για να κρυφτεί πίσω από τη γνωστή πια κυβερνητική καραμέλα... «ό,τι πουν οι ειδικοί». Εξάλλου, στη δημόσια συζήτηση τις τελευταίες μέρες μπήκε ως «φλέγον ζήτημα» ακόμα και το πότε θα ανοίξουν τα χιονοδρομικά κέντρα, κανείς όμως δεν φαίνεται να νοιάζεται από την κυβέρνηση για την αγωνία των φοιτητών πότε θα ανοίξουν οι σχολές.
Η απάντηση στο ερώτημα «τι θα μπορούσε να γίνει;», «τι μπορεί να γίνει έστω και τώρα;» έχει δοθεί πολλές φορές και είναι γνωστή πια. Ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ, κτίρια που συγκαταλέγονται στην περιουσία των ΑΕΙ, κτίρια που μπορούν να μισθωθούν, όλα αυτά με κατάλληλη προσαρμογή, παράλληλα με τις υπάρχουσες υποδομές, θα μπορούσαν να δώσουν απάντηση στο θέμα των απαιτούμενων χώρων για την αραίωση των φοιτητών στα μαθήματα, με την αναγκαία πρόσληψη προσωπικού. Τι προϋποθέτουν όλα αυτά; Γενναία χρηματοδότηση.
Αντί των αναγκαίων μέτρων για να λειτουργήσουν τα ΑΕΙ με ασφάλεια, η κυβέρνηση δίνει 30 εκατομμύρια ευρώ για να ενισχυθεί η καταστολή σε αυτά. Πάει να περάσει ένα ακόμα αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο σε συνθήκες πανδημίας, προκειμένου να έχει τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.
Αντί να ακούσει την κραυγή αγωνίας των φοιτητών για να επιστρέψουν στις σπουδές τους, που εκφράζεται μέσα από τις αποφάσεις και τις δράσεις των συλλόγων τους, η κυβέρνηση θεσμοθετεί την αστυνομία μέσα στις σχολές για να καταστέλλει αυτήν τη δράση.
Αντί να οργανωθεί τώρα η κάλυψη των απωλειών στις σπουδές των φοιτητών από το παρατεταμένο κλείσιμο των ιδρυμάτων, η κυβέρνηση πάει να θεσμοθετήσει διαγραφές φοιτητών!
Αντί να σκύψει πάνω από τις ανάγκες του κάθε ιδρύματος για αναγκαίους χώρους, υποδομές, προσωπικό και με σχέδιο να τα καλύψει αυτά άμεσα, η κυβέρνηση δίνει στα Τμήματα τη δυνατότητα να συνδιαμορφώνουν τη βάση εισαγωγής τους, φέρνοντας ένα σύστημα πρόσβασης που θα εντείνει την κατηγοριοποίηση ιδρυμάτων και αποφοίτων, πιθανόν θα οδηγήσει Τμήματα ακόμα και στο κλείσιμο.
Ολα αυτά τα ονομάζει «αναβάθμιση» των ΑΕΙ, των ιδρυμάτων αυτών που κρατά κλειστά ένα χρόνο, χωρίς τελικά να μπορεί να πείσει κανέναν.
'Η μάλλον κάποιον μπορεί να πείσει και εκεί στοχεύει: Μπορεί να πείσει τμήματα του κεφαλαίου ότι με την ένταση της καταστολής και την πολυκατηγοριοποίηση σχολών, θα διευκολυνθούν δίοδοι μεγαλύτερης διασύνδεσής τους με τα ΑΕΙ. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ένα χρόνο τώρα που τα ιδρύματα είναι κλειστά για τους φοιτητές, δεν συμβαίνει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις, για τα ερευνητικά και τα άλλα προγράμματα που συνδέονται άμεσα με την επιχειρηματική δραστηριότητα των ιδρυμάτων.
Μετά από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητή η δίκαιη αγανάκτηση των φοιτητών που λένε «φτάνει! Ως εδώ!». Η αγανάκτηση αυτή εκφράστηκε με τις μεγάλες κινητοποιήσεις τους την προηγούμενη βδομάδα. Εκφράστηκε όχι μόνο με τη δική τους μαζική συμμετοχή στα φοιτητικά μπλοκ αλλά και με την πλατιά στήριξη που εκφράστηκε σε αυτές τις κινητοποιήσεις από συνδικαλιστικές οργανώσεις, ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία και ενώσεις, αλλά και άλλους φορείς. Συναντήθηκε με τις ανάγκες των γονιών, των εκπαιδευτικών και των μαθητών για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία και ενάντια στο νέο σύστημα πρόσβασης που φέρνει νέα εμπόδια στην πρόσβαση στις σπουδές για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Αυτή η στήριξη, αυτή η συμπόρευση μπορεί να μεγαλώσει.
Αυτή η πάλη θα συνεχιστεί. Με τους αγωνιστικούς σταθμούς που έχουν ήδη οριστεί από τους φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας. Με την πλατιά διακίνηση και συγκέντρωση υπογραφών στο ψήφισμά τους, από σωματεία, φορείς κι άλλους φοιτητικούς συλλόγους. Με τις κινητοποιήσεις που θα οριστούν και σε άλλες πόλεις. Ο αγώνας θα συνεχιστεί πιο δυναμικά.