Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

• Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: Επιχειρεί να αναβιώσει το... «success story» των προκατόχων της, ενόψει της σφοδρής αντιλαϊκής κλιμάκωσης κι ενώ τα «σύννεφα» εξαπλώνονται πάνω από την Ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία.
• Ενεργειακό κόστος βιομηχάνων: Νέα βάρη στην πλάτη του λαού προσθέτει η «συνολική αντιμετώπιση» του ενεργειακού κόστους των μεγάλων βιομηχανιών που σχεδιάζει η κυβέρνηση, στο πλαίσιο και του σχεδίου «παραγωγικής ανασυγκρότησης».
• Οι επιπτώσεις από την άρση των διεθνών κυρώσεων κατά του Ιράν: Τα μονοπώλια «τρίβουν τα χέρια τους», ενώ οδηγούνται σε όξυνση οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. «Μπάσιμο» επιχειρεί και το ελληνικό κεφάλαιο.
• Περιοδεία του Κινέζου Πρόεδρου σε Σ. Αραβία, Αίγυπτο και Ιράν: Τα κινέζικα μονοπώλια επεκτείνουν τη δράση τους, όπως αποδεικνύει και η έκδοση της «Εκθεσης για την Πολιτική στον Αραβικό Κόσμο».

Τα «εφόδια» που απαρίθμησε ο Αλ. Τσίπρας στο Νταβός, αφορούν όλα στο κεφάλαιο και βασίζονται στην αντιλαϊκή κλιμάκωση

Ανοιχτά και απροκάλυπτα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ομολογεί πλέον ότι ο στόχος της επανόδου στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης και της κερδοφορίας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων περνά μέσα από την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων και αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και περιλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο, με πολεμικό χρονοδιάγραμμα μάλιστα, προκειμένου να μη χαθεί (άλλος) πολύτιμος χρόνος για το κεφάλαιο.

Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το σημείωμα που διένειμε το Μέγαρο Μαξίμου, υπό τον τίτλο «Τα εφόδια του πρωθυπουργού στο Νταβός», με το οποίο, επί της ουσίας, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί να αναβιώσει το λεγόμενο «success story» των προκατόχων της στην κυβερνητική διαχείριση, στην προοπτική της καπιταλιστικής ανάκαμψης και της προσέλκυσης επενδύσεων, πάντα στο έδαφος των αντιλαϊκών μέτρων και των μνημονίων διαρκείας.

Στο εν λόγω κυβερνητικό σημείωμα εμφανίζονται, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω «επιτεύγματα»:

• Η «υπερεκτέλεση» των κρατικών εσόδων, τα οποία εμφανίζονται διογκωμένα κατά 1,9 δισ. ευρώ σε σχέση με τους στόχους του κρατικού προϋπολογισμού. Πρόκειται για ποσά που εισέρρευσαν στο κρατικό ταμείο από τη διόγκωση της φοροληστείας απέναντι στα λαϊκά στρώματα, καθώς και από κονδύλια του ΕΣΠΑ που διοχετεύονται σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους.
• Σύμφωνα με το κυβερνητικό σημείωμα, «το 2015, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, θα κλείσει με την ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο να επιτυγχάνει τους στόχους, αλλά υπάρχει η βάσιμη πρόβλεψη ότι η χρονιά θα κλείσει ακόμη καιμε πρωτογενές πλεόνασμα»... στην πλάτη βέβαια του λαού, με την ένταση της φοροληστείας σε βάρος του να συνδυάζεται με την περικοπή κρατικών δαπανών που αφορούν σε κάλυψη εργατικών - λαϊκών αναγκών.
• Με την παράθεση επιλεκτικών στατιστικών στοιχείων, διαβλέπουν «σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και βάσιμες προσδοκίες για ανάπτυξη το 2016». Η ανάκαμψη με τη σειρά της έχει ως προϋπόθεση την πλήρη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και τα οποία συνδέονται με την επιτυχή έκβαση της «αξιολόγησης». Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουν ότι οι «πόροι που θα διοχετευθούν στην πραγματική οικονομία μέσα στο 2016» (που θα πάνε δηλαδή στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων) θα φτάσουν τα 8 δισ. ευρώ (ΕΣΠΑ, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία μέσω διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα).

Καθόλου τυχαία, περίπου το ίδιο ή ακόμη και πανομοιότυπο σε αρκετά σημεία ήταν και το «αφήγημα» των προκατόχων τους, της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και των προγενέστερων κυβερνήσεων, περί της επερχόμενης ανάκαμψης, των πρωτογενών πλεονασμάτων, της προσέλκυσης επενδύσεων που θα «φέρουν δουλειές» κ.ο.κ. Και βέβαια, έχει τη σημασία του το γεγονός ότι τα παραπάνω - τα οποία στην πραγματικότητα αποτελούν... «εφόδια» του κεφαλαίου σε βάρος του λαού - επαναλαμβάνονται, κατά κύριο λόγο, μπροστά από τη φάση επέκτασης των αντιλαϊκών μέτρων, σταθερά στο έδαφος των μνημονίων διαρκείας.

Να σημειωθεί ότι στις «εκκρεμότητες» της προσεχούς περιόδου περιλαμβάνεται και η διαμόρφωση του νέου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2016 - 2018, με επίκεντρο την κάλυψη του λεγόμενου «δημοσιονομικού κενού» και την επίτευξη των στόχων για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» των επόμενων χρόνων, που φτάνουν στο 3,5% του ΑΕΠ από το 2017 και για τα επόμενα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, η ανάκαμψη του κεφαλαίου έχει ως προϋπόθεση τη μονιμοποίηση και επέκταση των μνημονίων διαρκείας που ισχύουν σε ολόκληρη την ΕΕ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του παραγόμενου ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια σημαίνουν ότι ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει ακόμη και στην περίπτωση επίτευξης ρυθμών ανάκαμψης.

Την ίδια ώρα, παρά τα «ήξεις αφήξεις» της συγκυβέρνησης, σταθερά στο αντιλαϊκό τραπέζι βρίσκεται και το ζήτημα της κάλυψης του δημοσιονομικού κενού και για το 2016, στο πλαίσιο της «εμπροσθοβαρούς εφαρμογής» των αντιλαϊκών μέτρων, αυτή τη φόρα με επίκεντρο την παραπέρα κατακρεούργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων.

Ταυτόχρονα και παράλληλα, η εμπροσθοβαρής κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής εντός των συνόρων συνδέεται με τις γενικότερες «αβεβαιότητες» που εκδηλώνονται στην παγκόσμια οικονομία και βέβαια στις οικονομίες των κρατών της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, η επίθεση του κεφαλαίου θα εκδηλωθεί με ιδιαίτερη σφοδρότητα στο επόμενο διάστημα, ενόψει και των αναδιαρθρώσεων που συντελούνται για την παραπέρα εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Αυτές οι διεργασίες, επίσης, αποκτούν το χαρακτήρα του κατεπείγοντος, ενώ όλα δείχνουν ότι θα αποτελέσουν το κεντρικό ζήτημα της προσεχούς Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, στις 18 και 19 Φλεβάρη. Στο ίδιο κάδρο βρίσκεται και το ζήτημα της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ, γύρω από το οποίο εκδηλώνονται παζάρια και ανταγωνισμοί των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και κυβερνήσεων.

Χαρακτηριστικές είναι οι επισημάνσεις του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Ντράγκι, ο οποίος, μετά την προχτεσινή συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, υπογράμμισε: «Οι συνθήκες έχουν επιδεινωθεί και πιστεύω ότι η αξιοπιστία της ΕΚΤ θα δεχόταν πλήγμα, αν δεν ήμασταν έτοιμοι να αξιολογήσουμε και ενδεχομένως να επανεξετάσουμε τη νομισματική μας πολιτική, όταν θα έχουμε πλήρη πληροφόρηση. Καθώς ξεκινάμε τη νέα χρονιά, τα καθοδικά ρίσκα έχουν αυξηθεί ξανά, εν μέσω αυξημένης αβεβαιότητας για τις προοπτικές ανάπτυξης των αναδυόμενων αγορών, τη μεταβλητότητα στις χρηματοοικονομικές αγορές και στις αγορές εμπορευμάτων και των γεωπολιτικών ρίσκων». Στο διά ταύτα και προκειμένου να δώσει το σινιάλο στους «επενδυτές» και τις «αγορές», τόνισε πως «θα είναι αναγκαίο να αξιολογήσουμε και ενδεχομένως να επανεξετάσουμε τη νομισματική μας πολιτική στην επόμενη συνάντηση τον Μάρτιο, όταν θα είναι διαθέσιμες οι νέες μακροοικονομικές προβλέψεις».

Τα παραπάνω αποτελούν μια έμμεση ομολογία για την ανεπάρκεια των μέτρων της νομισματικής χαλάρωσης, που ήδη εφαρμόζονται για την ανάκαμψη των νέων κερδοφόρων επενδύσεων σε επίπεδο Ευρωζώνης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι επενδύσεις, σύμφωνα με όλα τα επιτελεία της Ευρωζώνης, παραμένουν ιδιαίτερα υποτονικές. Για την ανάκαμψή τους, πέρα από τα ενισχυτικά μέτρα στο σκέλος της νομισματικής πολιτικής, θα απαιτηθούν σειρά από νέες παρεμβάσεις διαρθρωτικού και δημοσιονομικού χαρακτήρα.

Την ίδια ώρα, το ΔΝΤ στην πρόσφατη έκθεση για την παγκόσμια οικονομία (World Economic Outlook) εντοπίζει τους παρακάτω κινδύνους:

-- Απότομη επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, που θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στη διεθνή οικονομία, μέσω της μείωσης των εμπορικών συναλλαγών, την απώλεια της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης, με επακόλουθες συνέπειες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Να σημειωθεί ότι, όπως ανακοινώθηκε, η κινεζική οικονομία το 2015 εμφάνισε ρυθμό ανάπτυξης 6,9%, το χαμηλότερο των τελευταίων 25 ετών.

-- Προβλήματα σε επιχειρήσεις από ενδεχόμενη αύξηση των επιτοκίων του δολαρίου ΗΠΑ, την ενίσχυση της ισοτιμίας του, καθώς, σε αυτή τη φάση, οι ΗΠΑ «εξέρχονται από την εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική».

-- Ενίσχυση του «φόβου των επενδυτών», με αποτέλεσμα την αποφυγή επενδυτικού ρίσκου που θα οδηγούσε σε περαιτέρω έντονες συναλλαγματικές υποτιμήσεις και οικονομικές πιέσεις, ιδιαίτερα σε «ευάλωτες και αναδυόμενες οικονομίες».

-- Κλιμάκωση των γεωπολιτικών κινδύνων, γεγονός που θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στο παγκόσμιο εμπόριο, την οικονομία και τον τουρισμό.

Σύμφωνα, εξάλλου, με το ΔΝΤ, «η μεταποιητική δραστηριότητα και το εμπόριο εξακολουθούν να είναι ανεπαρκή σε παγκόσμιο επίπεδο», γεγονός που αντανακλά όχι μόνο τις εξελίξεις στην Κίνα, αλλά και τον υποτονικό χαρακτήρα των επενδύσεων συνολικότερα στην παγκόσμια οικονομία, μεταξύ άλλων, με μείωση των επενδύσεων στις εξορυκτικές βιομηχανίες.