«Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο - Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!». Αυτό είναι το σύνθημα του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που ξεκινάει το ταξίδι του σε όλη τη χώρα, με τις εκδηλώσεις του να κορυφώνονται στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη στην Αθήνα, στον χώρο του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης».

Φέτος, λόγω της συμπλήρωσης 50 χρόνων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», το Φεστιβάλ θα κάνει στάση σε όλα τα σημεία της Αττικής από όπου πέρασε τα προηγούμενα 50 χρόνια.

Πρώτος σταθμός του 50ού Φεστιβάλ είναι η Καισαριανή την Κυριακή 28 Απρίλη, στο Σκοπευτήριο, εκεί που φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944.

Στις 8 μ.μ. θα μιλήσει ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής.

Θα ακολουθήσει μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα του Χρήστου Λεοντή με θέμα «Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος...», εμπνευσμένο από το έργο του Γιάννη Ρίτσου «Καπνισμένο Τσουκάλι», που μελοποίησε ο ίδιος.

Την επιμέλεια του αφιερώματος και τη διεύθυνση της ορχήστρας θα έχει ο ίδιος ο Χρ. Λεοντής. Αφήγηση στο 1ο μέρος, όπου θα παρουσιαστεί η «Καταχνιά», θα κάνει ο ηθοποιός Χάρης Μαυρουδής. Θα τραγουδήσουν (με αλφαβητική σειρά) οι Μίλτος Πασχαλίδης, Αγγελική Τουμπανάκη, Κώστας Τριανταφυλλίδης και Ιωάννα Φόρτη.

Από τις 5.30 μ.μ. θα λειτουργούν Στέκια Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων, Εκθεση αφιερωμένη στην Πρωτομαγιά του 1944 και πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων για παιδιά όλων των ηλικιών.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει ένα σύντομο ιστορικό των Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» που πραγματοποιήθηκαν στην Καισαριανή, ενώ παράλληλα φιλοξενεί δηλώσεις συντελεστών της μεγάλης συναυλίας.

Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής είναι ένας χώρος που αναμφισβήτητα έχει συνδεθεί με το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», αφού στα 50 χρόνια του θεσμού, η μεγάλη νεανική γιορτή κορυφώθηκε εκεί οχτώ φορές, από το ξεκίνημά του ακόμα.

Από τις 9 έως τις 12 Σεπτέμβρη του 1976 η λαϊκή συνοικία της Καισαριανής άνοιξε την αγκαλιά της για να δεχτεί τις εκδηλώσεις του 2ου Φεστιβάλ. Χαρακτηριστικές εκεί ήταν οι εκθέσεις λογοτεχνικών χειρογράφων, ζωγραφικής - γλυπτικής και αντικειμένων από τις φυλακές και τις εξορίες, όπου οι επισκέπτες είδαν για πρώτη φορά χαρακτικά και ζωγραφικά έργα που φιλοτέχνησε ο Γιάννης Ρίτσος στους τόπους εξορίας, ατόφια χειρόγραφα ποιήματα του Βάρναλη, του Ρίτσου, του Καββαδία, του Ελύτη, γράμμα του Καζαντζάκη, τον Υμνο του ΕΛΑΣ από το χέρι της Σοφίας Μαυροειδή - Παπαδάκη, χειρόγραφα του Νερούδα κ.ά.

Στο τετραήμερο των εκδηλώσεων συνέβαλαν, μεταξύ άλλων, με τη συμμετοχή τους οι καλλιτέχνες: Μ. Λοΐζος, Χ. Λεοντής, Γ. Μαρκόπουλος, Λ. Κηλαηδόνης, Χ. Χάλαρης, Λ. Χαλκιάς, Ν. Ξυλούρης, Μ. Κωχ, Μ. Δημητριάδη, Γ. Μεράντζας, Θ. Μπακαλάκος, Η. Ανδριόπουλος, Σ. Σαμοΐλης, Λήδα, Τ. Τσανακλίδου, Ε. Καραΐνδρου, Γ. Ζωγράφος, «Ταμπούρι», «Λημέρι», «Σωτήρης Πέτρουλας» και χορωδία Τρικάλων. Ξεχώρισαν ακόμα οι 8 πολωνικές ταινίες που προβλήθηκαν για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ, ενώ για πρώτη φορά καθιερώθηκε και η «παιδούπολη» για τους μικρούς επισκέπτες.

Στα 10 του χρόνια το Φεστιβάλ από τις 13 έως τις 16 Σεπτέμβρη του 1984 επέστρεψε στην ανταρτομάνα Καισαριανή, ανανεωμένο στις κατασκευές του. Η Διεθνούπολη, με 53 Οργανώσεις Νεολαίας, ήταν αφιερωμένη στο 12ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που γινόταν την επόμενη χρονιά στη Μόσχα. Ο «Ριζοσπάστης» στο περίπτερό του γιόρτασε τα 10 χρόνια αδιάκοπης νόμιμης κυκλοφορίας του, ενώ και η ΚΝΕ κυκλοφόρησε λεύκωμα για τα 10 χρόνια του Φεστιβάλ. Εκθέσεις, διαγωνισμοί, μουσική, κινηματογράφος (με αφιέρωμα στον Μάνο Κατράκη, που είχε πεθάνει στις αρχές του μήνα), περιλαμβάνονταν στο πλούσιο πρόγραμμά του, που έκλεισε με απαγγελία του Γ. Ρίτσου και συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη.

Από τότε το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» έριξε άγκυρα για κάποια χρόνια στην Καισαριανή. Το 1985 οι εκδηλώσεις του 11ου Φεστιβάλ ήταν πενθήμερες, από τις 11 έως τις 15 Σεπτέμβρη, και καταλάμβαναν 140 στρέμματα στο Σκοπευτήριο. Σε αυτές ξεχώρισαν οι 32 συζητήσεις για διάφορα θέματα, τα 16 ξένα μουσικά συγκροτήματα που είχαν μάλιστα δική τους σκηνή, μια επιθεώρηση με γνωστούς ηθοποιούς σε κείμενα του Μποστ, μια παράσταση του Μαύρου Θεάτρου της Βάρνας, αθλητικές επιδείξεις, εκθέσεις, συναυλίες κ.ά.

Την επόμενη χρονιά ο χώρος που φιλοξένησε τις πενθήμερες εκδηλώσεις του 12ου Φεστιβάλ (από τις 10 έως τις 14 Σεπτέμβρη του 1986) ήταν ακόμα πιο μεγάλος και έφτανε τα 250 στρέμματα. Οι συζητήσεις έφτασαν τις 40 και ανάμεσά τους ξεχώρισε αυτή για τα 40 χρόνια του ΔΣΕ, καθώς και αυτή για το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ με τη συμμετοχή της σοβιετικής αντιπροσωπείας. Από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεχώρισε και έμεινε στην Ιστορία η συναυλιακή εμφάνιση της Μερσέντες Σόσα, ενώ παράλληλα έγινε προσπάθεια αναβάθμισης του συναυλιακού προγράμματος με παλιούς και νέους Ελληνες καλλιτέχνες.

Για άλλον έναν χρόνο έμεινε το Φεστιβάλ στην Καισαριανή και εμπλουτίστηκε με νέους θεματικούς χώρους. Οι εκδηλώσεις του 13ου Φεστιβάλ παρέμειναν πενθήμερες από τις 16 έως τις 20 Σεπτέμβρη του 1987 και είχαν έντονο αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, ξεκινώντας με μια διαδήλωση και συναυλία έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Εθνικ, λαϊκή αλλά και έντεχνη μουσική περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμά του, ενώ ξεχωριστής σημασίας ήταν η παρουσία του Α' Γραμματέα της ΚΕ της Κομσομόλ, Βίκτορ Μιρονένκο, στη σοβιετική αντιπροσωπεία που συμμετείχε στις εκδηλώσεις.

Τα επόμενα χρόνια, το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» φιλοξενήθηκε σε άλλους χώρους, ωστόσο τυχαίνει να είναι και τα δύσκολα χρόνια που σημαδεύτηκαν από την κρίση στην ΚΝΕ και τις δύο διασπάσεις της. Ακολούθησε η περίοδος της ανασυγκρότησης και τα σταθερά ελπιδοφόρα βήματα της ΚΝΕ στις αρχές της δεκαετίας του '90, στα οποία η συμβολή του Φεστιβάλ ήταν σημαντική για την πλατιά συνάντηση της ΚΝΕ με τη νέα γενιά.

Σ' αυτά τα χρόνια της ανασυγκρότησης της ΚΝΕ, το Φεστιβάλ επέστρεψε στην Καισαριανή. Οι εκδηλώσεις του 18ου Φεστιβάλ το 1992 ήταν τριήμερες, από τις 18 έως τις 20 Σεπτέμβρη, και αγκαλιάστηκε από τον κόσμο, προσφέροντας αισιοδοξία ότι η νέα πορεία της ΚΝΕ είχε αρχίσει να εδραιώνεται. Την πρώτη μέρα η ΔΕΗ έκοψε για ένα 20λεπτο το ρεύμα μόνο στον χώρο του Φεστιβάλ, ενώ η γύρω περιοχή ηλεκτροδοτούνταν. Ομως, ο κόσμος δεν έφυγε και το πρόγραμμα συνεχίστηκε κανονικά μετά την επαναφορά του ρεύματος. Στο πρόγραμμα ξεχώρισαν συζητήσεις για ενδιαφέροντα θέματα, ανάμεσά τους μία για την Κούβα με τη συμμετοχή του πρέσβη της, αλλά και μία για τους αγώνες των εργαζομένων της ΕΑΣ.

Την επόμενη χρονιά, το 19ο Φεστιβάλ μετατράπηκε σ' ένα σάλπισμα στήριξης του ΚΚΕ στις προσεχείς εκλογές και για τρεις μέρες στην Καισαριανή, από τις 17 έως τις 19 Σεπτέμβρη του 1993, γιόρτασε επίσης τα 75 χρόνια του ΚΚΕ και τα 25 χρόνια της ΚΝΕ, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Το συναυλιακό του πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με σημαντικά ονόματα Ελλήνων καλλιτεχνών, καθιστώντας τις εκδηλώσεις του μεγάλο πολιτιστικό γεγονός, ενώ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ διοργανώθηκε μια βδομάδα πριν ένα κινηματογραφικό τριήμερο με έξι αξιόλογες ταινίες στον κινηματογράφο «ΒΟΞ».

Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής αποτέλεσε για μια ακόμα χρονιά τον χώρο φιλοξενίας των κεντρικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ το 1995. Ο μοναδικός νεανικός πολιτικός - πολιτιστικός θεσμός της ΚΝΕ συνέχιζε τα ανοδικά του βήματα και το 21ο Φεστιβάλ έγινε τετραήμερο από τις 14 έως τις 17 Σεπτέμβρη. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν τη σιωπή, δεν είπαν κουβέντα για το Φεστιβάλ πριν και κατά τη διάρκειά του, ωστόσο με αξιοσημείωτα χαμηλό εισιτήριο (500 δραχμές) και πολλούς γνωστούς και αξιόλογους καλλιτέχνες (ανάμεσά τους και μια ξένη συμμετοχή, αυτή του Αγγλου Paul Roland) κατοχυρώθηκε ως πολιτιστικό γεγονός και η Καισαριανή πλημμύρισε από κόσμο. Η καμπάνια του ΚΚΕ για δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μια έκθεση για τα 50 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, καθώς και ένας θεματικός χώρος αφιερωμένος στη διάσωση του Αρχείου του ΚΚΕ από την καταστροφική πλημμύρα που το είχε πλήξει έναν χρόνο πριν, δέσποζαν στον κεντρικό χώρο των εκδηλώσεων, όπου συμμετείχαν 19 ξένες Οργανώσεις Νεολαίας, ενώ το πρόγραμμα απλώθηκε εκτός από τις τρεις βασικές σκηνές και στους επιμέρους χώρους του.

Με σύνθημα «Πολεμάμε το άδικο, χτίζουμε το αύριο... Με το ΚΚΕ αλλάζουμε τα δεδομένα!», τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, σε όλη τη χώρα, διοργανώνουν τους μήνες Απρίλη και Μάη τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Οι πρώτες τέτοιες μεγάλες μαθητικές γιορτές στην Αττική είναι προγραμματισμένες για το Σάββατο 20 Απρίλη σε:

Πατήσια, στις 18.30, στο πάρκο Δρακόπουλου.

Πετράλωνα, στις 19.00, στην πλατεία Μελίνας Μερκούρη.

Μπραχάμι, στις 18.30, στην πλατεία Αρη Βελουχιώτη.

Αιγάλεω, στις 18.30, στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου (απέναντι από πλατεία Δαβάκη).

Πετρούπολη, στις 18.30, στην πλατεία Αγίου Δημητρίου.

Ελευσίνα, στις 18.30, στην πλατεία Ευμολπιδών (απέναντι από τα «Goody's»).

Ηλιούπολη, στις 19.00, στην κεντρική πλατεία.

Και την Κυριακή 21 Απρίλη σε:

Πεύκη, στις 18.30, στην πλατεία Πίνδου.

Πόρτο Ράφτη, στις 18.30, στο πάρκινγκ Αγ. Σπυρίδωνα.

Αντίστοιχα στην υπόλοιπη χώρα Μαθητικά Φεστιβάλ θα γίνουν το Σάββατο 20 Απρίλη σε Πύργο (18.30, στην κεντρική πλατεία), Αρτα, Χανιά (19.00, στην Πύλη Σαμπιονάρα στο Κουμ Καπί), Ηράκλειο (19.00, στο Πάρκο Γεωργιάδη), Κομοτηνή, Θάσο, Καρλόβασι Σάμου, Παντέλι Λέρου. Την Κυριακή 21 Απρίλη φεστιβάλ θα γίνει επίσης στην Αλεξανδρούπολη και τη Δευτέρα 22 Απρίλη στη Σπερχειάδα.

Το επόμενο Σαββατοκύριακο τα Φεστιβάλ συνεχίζονται στην Αττική και σε όλη τη χώρα και ανάμεσά τους ξεχωρίζει αυτό του Μαθητικού Τομέα Πάτρας της ΚΝΕ, στις 18.30, στον μόλο Αγίου Νικολάου, όπου το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

• Ομιλία από τον Δημήτρη Μπιργάλια, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.
• Μεγάλη συναυλία με το συγκρότημα «Κοινοί Θνητοί».
• Χιπ - χοπ συναυλία με τον Ερνέστο.
• Χορευτικό από το εφηβικό τμήμα του δήμου Πατρέων.

Επίσης, στον χώρο θα υπάρχουν: Εκθεση για τις ευρωεκλογές με τίτλο «Ψηφίζουμε αγωνιστικά! Ψηφίζουμε ΚΚΕ!». Παιχνίδι για μαθητές Γυμνασίου με τίτλο: «Γνωρίζοντας τον επαναστάτη που κρύβεις μέσα σου - 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν». Εκθεση φωτογραφίας από τις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος και χώροι για graffiti και σκίτσο.

50 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», το πιο σημαντικό πολιτικό και πολιτιστικό φεστιβάλ της χώρας, που μόνο οι κομμουνιστές ξέρουν να κάνουν. Το επόμενο κομβικό και πάρα πολύ σοβαρό κομμάτι είναι ότι αυτά τα 50 χρόνια γιορτάζονται με την «Καταχνιά» του Λεοντή στο πιο ιστορικό σημείο, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

50 χρόνια Φεστιβάλ... 60 χρόνια Λεοντής... 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών... Ολα αυτά συνθέτουν κάτι που είναι μοναδικό και θα μας μείνει αξέχαστο.

50 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». 60 χρόνια Χρήστος Λεοντής...

Τι πιο συγκινητικό να τα συνδυάσουμε σε μία συναυλία! Με τον Χρήστο μάς συνδέει πάρα πολύ μεγάλη αγάπη. Είμαστε πολλά χρόνια συνεργάτες, κάναμε και έναν δίσκο πρόσφατα παρέα. Για το Φεστιβάλ τι να πω; Παίζω από το 1992. 30 χρόνια μαζί τα έχουμε περάσει... Οπότε είναι μία πάρα πολύ καλή και συγκινητική αφορμή να τα μπλέξουμε όλα μαζί, ιδίως στην Καισαριανή, για να τιμήσουμε τους 200.

Ο τόπος του Σκοπευτηρίου είναι ένας τόπος θυσίας και μαρτυρίου... Είναι ένας φωτοδότης θυσίας. Η θυσία των 200 είναι ένα ιστορικό γεγονός, που εκπέμπει ήθος και έναν πατριωτισμό, τον καλώς εννοούμενο πατριωτισμό, καθώς οι άνθρωποι αυτοί θυσιάστηκαν για τις ιδέες τους.

Και το λέω αυτό γιατί σήμερα οι ιδέες θεωρούνται κάτι το οποίο είναι ή ανύπαρκτο ή επουσιώδες, ενώ είναι το κυριότερο στοιχείο της κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων. Από τις ιδέες τους εξαρτάται το πώς η ζωή τους θα είναι σε μία ανθρώπινη τροχιά και όχι στη βαρβαρότητα. Αυτοί λοιπόν εκεί έδειξαν έναν δρόμο που μπορεί να είναι παράδειγμα όχι μόνο για μας αλλά και για τους επόμενους από μας.

Η συγκίνηση για μένα είναι ιδιαίτερη ακριβώς επειδή η «Καταχνιά» που θα παίξω στο πρώτο μέρος, είναι ένα έργο το οποίο γράφτηκε ακριβώς για αυτήν τη θυσία και για αυτόν τον τόπο, όπως αναφέρεται και μέσα στο ίδιο το έργο και στις αφηγήσεις. Οπως καταλαβαίνετε, είναι ιδιαίτερα τιμητικό και ιδιαίτερα συγκινητικό για μένα να παίξω αυτό το έργο στον τόπο της Θυσίας.

Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα εκτός από την «Καταχνιά» που αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, επειδή παράλληλα έκλεισα 60 χρόνια μουσικής δραστηριότητας και έργου την προηγούμενη χρονιά, θέλησα να κάνω μία ανακεφαλαίωση εργασιών που είχα γράψει από τότε. Από το πρώτο τραγούδι που λέει ο λόγος μέχρι και το τελευταίο αλλά και ανέκδοτα έργα. Ετσι φαίνεται και η δραστηριότητα όλη αυτή την περίοδο και αυτή είναι η προσπάθειά μου και η θέση μου επάνω στο τραγούδι.

Είναι πάντα τεράστια χαρά να ανταμώνω με τον σπουδαίο Χρήστο Λεοντή και να υπάρχω στις πολύτιμες συνθέσεις του. Ιδίως τώρα που η συναυλία αυτή είναι φόρος τιμής και συνδέεται με την Ιστορία, την Αντίσταση, τον Αγώνα, θα γίνω μέρος αυτής με βαθιά συγκίνηση.

Είμαι πάρα πολύ συγκινημένος που συμμετέχω σε ένα τέτοιο μουσικό έργο με τον ρόλο του αφηγητή. Αυτό το έργο είναι διαχρονικό. Μπορεί να έχει αλλάξει ο τρόπος και η μέθοδος αλλά παραμένουν όλες αυτές οι παθογένειες, όλες οι ανισότητες, το μίσος απέναντι στην αριστερά, και όλα αυτά αναδεικνύονται μέσω της μουσικής και των κειμένων. Την Ιστορία τη γνωρίζω μέσα από αφηγήσεις από μικρό παιδί, αργότερα έμαθα ότι ένας συγγενής μου «έπεσε» στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Τον Χρήστο Λεοντή τον γνωρίζω από τα παιδικά μου χρόνια. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες, ο οποίος τόσα χρόνια είναι πιστός στις αντιλήψεις του, στη μουσική του. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος μέχρι και σήμερα αγωνίζεται μέσα από την τέχνη του για έναν δικαιότερο κόσμο.

Αυτή η συναυλία, με σπουδαίους ερμηνευτές, έχει σκοπό να μη χαθεί ποτέ η μνήμη των ανθρώπων και η ουσία όλων αυτών των αγώνων για τους οποίους παλέψανε.