ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Σεπτέμβρη 2009
Σελ. /40
Το πραγματικό δίλημμα στις εκλογές

Το δίλημμα για δήθεν ισχυρή κυβέρνηση που πρέπει να προκύψει από τις εκλογές στις 4 του Οκτώβρη είναι ένα εκβιαστικό δίλημμα εχθρικό στα λαϊκά συμφέροντα. Ισχυρή κυβέρνηση σημαίνει ισχυρά μονοπώλια. Ισχυρή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σημαίνει ισχυρή επίθεση από τα μεγάλα μονοπώλια σε ό,τι έχει πια απομείνει από τα εργατικά, λαϊκά, νεανικά δικαιώματα σε όλους τους τομείς της ζωής.

Γι' αυτό λέμε: Καμιά λαϊκή ψήφος δεν πρέπει να πάει χαμένη και θα πάει χαμένη, αν δεν πάει στο ΚΚΕ, αν σκορπίσει σε κόμματα που έχουν ιδεολογικές και πολιτικές συγγένειες είτε με τη ΝΔ, όπως είναι το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., είτε με το ΠΑΣΟΚ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ή αν πάει στην αποχή.

Γι' αυτό λέμε ότι από αυτές τις εκλογές μπορεί να κριθεί αν αφαιρέσουμε εμπόδια στο δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε, στο δρόμο για ανάπτυξη υπέρ του λαού. 'Η αν θα προσθέσουμε εμπόδια σ' αυτόν το δρόμο που σημαίνει ενίσχυση του δρόμου των μονοπωλίων. Αν στις εκλογές ο λαός φέρει αποτέλεσμα «μια από τα ίδια», θα είναι πισωγύρισμα.

Ο καθένας και η καθεμιά λοιπόν έχει ευθύνη να συμβάλει στο άνοιγμα αυτού του δρόμου που παλεύει το ΚΚΕ και με την ψήφο του.

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ προβάλλουν πολιτική που υπηρετεί τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από τις ελάχιστες φαινομενικά παραλλαγές της. Στη γενική γραμμή πλεύσης συμπορεύονται. Εμφανίζονται σε οξύτατη αντιπαράθεση με μόνη διαφορά ποιος θα είναι στην κυβερνητική εξουσία. Η επιλογή της πλουτοκρατίας για το διαχειριστή των συμφερόντων της συνδέεται και με την ικανότητα εγκλωβισμού και χειραγώγησης των λαϊκών δυνάμεων. Το ΠΑΣΟΚ έχει δώσει εξετάσεις σ' αυτό και μετά τη φθορά της ΝΔ φαίνεται να είναι επιλογή των μονοπωλίων. Είτε με το καρότο είτε με το μαστίγιο, μαζί με το πρόγραμμά του είναι έτοιμο να τσακίσει το λαϊκό κίνημα. Λοιδορεί την ταξική πάλη, τους αγώνες. Θέλει το κίνημα στα μέτρα του και στο περιεχόμενο και στους στόχους, αλλά και στο δρόμο υλοποίησης. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και στέλεχός του εξέφρασε την ελπίδα να τηρήσει το πρόγραμμά του. Τον ικανοποιεί. Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι που θα πληρώσουν τη νύφη.

Για το λαό και μπροστά στις εκλογές το πραγματικό δίλημμα της εκλογικής μάχης είναι: Ανάπτυξη με αφετηρία και γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, τις ανάγκες του εργατοϋπαλλήλου, του αγρότη, του μικρομεσαίου, του νέου ζευγαριού κλπ. ή ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος και τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων; Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα και όχι ποιος έκανε περισσότερο δανεισμό ή ποιος έκανε περισσότερες σπατάλες.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την κάλπικη αντιπαράθεσή τους σε επιμέρους ζητήματα παραπλανούν συνειδητά το λαό, προτείνουν να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο που θυσίασε τις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού στο βωμό της ανταγωνιστικότητας πριν την κρίση και τελικά οδήγησε στην κρίση. Να θυμίσουμε τα βάρη που σήκωσε ο λαός για τους προηγούμενους «εθνικούς στόχους» (για να μπούμε στην ΟΝΕ, Ολυμπιακοί Αγώνες κλπ.). Κρύβουν και οι δύο ότι τα τελευταία χρόνια έγιναν μεγάλες ανατροπές υπέρ μονοπωλίων και σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού.

Η ουσία της αντιπαράθεσής τους είναι ποιος από τους δύο θα δώσει καλύτερες εγγυήσεις ότι θα διασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και τώρα και σε φάση ανάκαμψης τα δίνουν όλα, ό,τι ζητάνε κεφάλαιο - ΕΕ.

Με τις ψευδεπίγραφες κατηγορίες περί «παροχολογίας» η ΝΔ βοηθά το ΠΑΣΟΚ να συσκοτίσει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πρότασής του, την αντιλαϊκή επίθεση που θα κλιμακωθεί μετά τις εκλογές.

Στην ουσία η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συμπλέουν ξεκάθαρα στον ταξικό προσανατολισμό της πολιτικής τους, ικανοποιούν όλες τις απαιτήσεις:

α) Για ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη και επέκταση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων.

β) Για νέα κρατική ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Συμφωνούν στη νέα κρατική επιδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, παροχή ζεστού χρήματος, προσφορά γης κλπ. (για να πραγματοποιήσει επενδύσεις) και στην απαλλαγή του από ασφαλιστικές εισφορές (για να διατηρήσει δήθεν θέσεις εργασίας). Ο ποιοτικός τουρισμός ή η ενίσχυση της ναυτιλίας, που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να αλλάξει τη θέση των εργαζομένων, δεν αφορά τους μικρούς στον τουρισμό, δε λύνει το πρόβλημα για φτηνά εισιτήρια για τους νησιώτες και γενικά τους επιβάτες.

Συμφωνούν στο φόρτωμα των φορολογικών βαρών στο λαό με τους υψηλούς άδικους έμμεσους φόρους, που φορολογούν με ενιαίο τρόπο άνισα εισοδήματα. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να μειώσει ούτε καν το ΦΠΑ σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης.

γ) ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαμορφώνουν νέα πεδία κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους, επιταχύνοντας την «απελευθέρωση» στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας κλπ.), στα ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης ελεύθερων χώρων (π.χ. Ελαιώνας). Συμβάλλουν στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, στην ισχυροποίηση των μονοπωλίων.

δ) ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμφωνούν σε μισθούς πείνας. Ο ένας μιλά για «πάγωμα», ο άλλος για «αυξήσεις στον πληθωρισμό», δηλαδή περίπου 1% (30 λεπτά την ημέρα). Δεν αλλάζει σε τίποτα η θέση των εργαζομένων - γίνεται χειρότερη.

ε) ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμφωνούν στην κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης. Εγγυώνται τα ψίχουλα της κατώτατης σύνταξης (ένα προνοιακό εισόδημα στην ουσία), για να προωθήσουν την ανταποδοτικότητα, τη μεταφορά των βαρών απ' την εργοδοσία και το κράτος στον εργαζόμενο, μέσα από το σύστημα των 3 πυλώνων της ΕΕ (επαγγελματικά ταμεία όπου απουσιάζει η κρατική εισφορά, ιδιωτική ασφάλιση). Να τονίσουμε επίσης ότι το ΠΑΣΟΚ δε λέει κουβέντα για τους νόμους Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά και τις συνέπειές τους, την αύξηση κατά 5 χρόνια της συνταξιοδότησης των γυναικών κ.ά.

στ) ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προώθησαν από κοινού τις κατευθύνσεις της ΕΕ για «απελευθέρωση» - ιδιωτικοποίηση στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας: Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές κλπ. Μέσα στην απελευθερωμένη αγορά οποιαδήποτε επιχείρηση - κρατική, ιδιωτική, μεικτή - είναι υποχρεωμένη να κινηθεί με βάση τους νόμους της αγοράς, δηλαδή να ξεζουμίσει τους εργαζόμενους και να καταληστέψει τους λαϊκούς καταναλωτές για να διατηρηθεί κερδοφόρα και ανταγωνιστική. Επομένως, κύριο ζήτημα δεν είναι το ποσοστό του Δημοσίου σε κάθε επιχείρηση, αλλά η στάση κάθε κόμματος απέναντι στην «απελευθέρωση» της αγοράς.

Τέκνο της «απελευθέρωσης» ήταν και η θεαματική αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος, που τώρα το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι θα τα «παγώσει» για ένα χρόνο και όχι ότι θα τα μειώσει. Μακροπρόθεσμα, ακόμα και αν ήθελε, δε θα μπορούσε να μειώσει τα τιμολόγια σε συνθήκες «απελευθερωμένης» αγοράς.

Εξάλλου το ΠΑΣΟΚ μιλά για συνεργασία δημόσιου - ιδιωτικού τομέα και στις ερωτήσεις που έγιναν δεν αναφέρεται ούτε καν σε επανακρατικοποίηση των ΕΛΠΕ, της Εθνικής Τράπεζας, του ΟΤΕ, της «Ολυμπιακής».

ζ) Δεν αλλάζει σε τίποτα η θέση του μικρομεσαίου αγρότη. Τα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ είναι η πολιτική της ΚΑΠ που ευνοεί μεγαλοαγρότες και εμποροβιομήχανους.

Σε ορισμένα δευτερεύοντα, επιμέρους μέτρα μπορεί το ΠΑΣΟΚ να δίνει κάποια ψίχουλα παραπάνω απ' τη ΝΔ (π.χ. επιστροφή ΦΠΑ στους αγρότες, κατάργηση ΕΤΑΚ, αύξηση του αφορολόγητου ορίου, αύξηση επιδόματος ανεργίας).

Αλλά:

α) Δεν αναιρούν την ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση πολιτικής. Τα ψίχουλα που θα δοθούν θα εξανεμιστούν απ' τη θύελλα των αναδιαρθρώσεων.

β) Στο βαθμό που τα μέτρα δε χρηματοδοτηθούν υπέρ κεφαλαίων με νέα μεγάλη φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, θα χρηματοδοτηθούν με νέο δανεισμό που θα κληθεί να πληρώσει και πάλι ο εργαζόμενος. Το κράτος έχει ήδη δανεισθεί πανάκριβα 55,4 δισ. ευρώ.

γ) Πρέπει να τελειώνουμε με τα ψευτοδιλήμματα «μεγάλο δημόσιο χρέος και αυξήσεις μισθών» ή «δημοσιονομικό νοικοκύρεμα και πάγωμα μισθών», «συρρίκνωση ή διεύρυνση των επενδύσεων». Σ' όλες τις περιπτώσεις θα πληρώσει τελικά ο εργαζόμενος και θα μείνει στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο. Το ΠΑΣΟΚ προβλέπει μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη που επανεπενδύονται. Εμείς απαιτούμε να πληρώσουν την κρίση και το δημόσιο χρέος τα μονοπώλια, τα οποία ωφελήθηκαν κατά κύριο λόγο από δανεισμό κι ελλείμματα.

Οι όποιες επιμέρους διαφορές ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αφορούν το πότε, πώς και με ποιες προτεραιότητες θα αφαιρεθούν δικαιώματα και εισόδημα απ' το λαό, για να ισχυροποιηθούν τα μονοπώλια (π.χ. το ψευτοδίλημμα έμφαση στη σταθεροποίηση της οικονομίας ή περισσότερα αναπτυξιακά κίνητρα). Επομένως, πρέπει ο λαός να οργανωθεί, να αντιπαλέψει άμεσα τη χειροτέρευση της θέσης του. Δυνατό ΚΚΕ. Να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα, να προβληματιστεί για την πρόταση του ΚΚΕ.

Μόνο η συνολική ρήξη και αμφισβήτηση του δρόμου ανάπτυξης με γνώμονα την ανταγωνιστικότητα, την παραγωγή κοινωνικού πλούτου με κριτήριο το κέρδος μπορεί να δώσει διέξοδο. Η παραγωγή με κριτήριο το κέρδος σημαίνει πολύμορφη κλοπή του μόχθου που πρέπει να βλέπουμε συνολικά (ύψος μισθού - σύνταξης, φορολογία, ασφαλιστικά, ακρίβεια, εμπορευματοποίηση Υγείας και Παιδείας κλπ.). Μόνο ο δρόμος της λαϊκής οικονομίας - εξουσίας βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της στρατηγικής.


Λ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ