Και καλά, θα ρωτήσει κάποιος, πώς εσείς γνωρίζετε ότι τα γραφόμενα στην εν λόγω εφημερίδα δεν είναι ακριβή; Μα, θα απαντήσουμε εμείς, το ψέμα είναι τόσο χοντρό που το καταλαβαίνει με την πρώτη όποιος διαβάσει προσεκτικά το σχετικό δημοσίευμα. Ιδού λοιπόν τα τεκμήρια.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα το 2002 θα δοθεί «αύξηση» 5.000 δραχμές το μήνα (πρόκειται για το περιβόητο ΕΚΑΣ) στους χαμηλοσυνταξιούχους και στους συνταξιούχους του ΟΓΑ. Μέχρι εδώ καλά, αφού για την επικείμενη χορήγηση του 5χίλιαρου η κυβέρνηση μας έχει ζαλίσει τα αυτιά από τις αρχές του 2000. Κατά την εφημερίδα, όμως, το κόστος αυτών των φοβερών και τρομερών αυξήσεων θα είναι 150 και 360 δισεκατομμύρια αντίστοιχα, για την τριετία 2002-2004. Κονδύλια που δεν μπορεί να έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, είναι κατασκευασμένα και αποβλέπουν στη δημιουργία εντυπώσεων. Εντυπώσεις που αποκαλύπτονται με δυο απλές αριθμητικές πράξεις. Το κόστος της αύξησης, λοιπόν, για κάθε δικαιούχο του ΕΚΑΣ και κάθε συνταξιούχο του ΟΓΑ είναι 5.000 δραχμές το μήνα, επί 14 μήνες το χρόνο, επί τρία χρόνια μέχρι το 2004, δηλαδή συνολικά 210.000 δραχμές ολόκληρη την τριετία. Αρα, για να ισχύουν οι αριθμοί που επικαλούνται τα ΝΕΑ, οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ είναι 714.000 άτομα (150 δισ. διά 210.000 δρχ.) και οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ τουλάχιστον 1.714.286...
Στα ΝΕΑ λέμε «μπράβο», ευχόμενοι και σ' ανώτερα... Για τους αναγνώστες μας να σημειώσουμε οι δικαιούχοι και των δύο κατηγοριών είναι λιγότεροι και από τους μισούς που αναφέρει η καλή εφημερίδα...
Associated Press |
Μέρες που είναι, με τη δημοσιοποίηση των βάσεων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το σύστημα των Δεσμών και καθώς αναμένονται τα αποτελέσματα με το νέο σύστημα, πληθαίνουν οι αναλύσεις από τα αστικά μέσα ενημέρωσης για το εκπαιδευτικό σύστημα. Πρόκειται, στην ουσία τους, για επιδερμικές αναλύσεις που το μόνο που κάνουν είναι να αναφέρονται στις διαδικασίες και στις μεθόδους εφαρμογής της αντιδραστικής πολιτικής στην Παιδεία και να αποκρύπτουν τον στρατηγικό χαρακτήρα και της τελευταίας... λεπτομέρειας. Φυσικά, αυτό είναι και αναμενόμενο και θεμιτό από την πλευρά τους ως απολογητών και προπαγανδιστών - με τον έναν ή άλλο τρόπο - της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της «Καθημερινής», που επαναφέρει το δήθεν κομβικό θέμα της συγκρότησης «μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής» και της «αναζήτησης της ευρύτερης δυνατής πολιτικής συναινέσεως» για το «εθνικό θέμα της Παιδείας». Αναρωτιόμαστε, αν δεν είναι στρατηγική η προσαρμογή της Παιδείας στα μέτρα της αγοράς και του κεφαλαίου, τότε τι είναι; Αυτό που λείπει δεν είναι η στρατηγική γενικώς αλλά η στρατηγική και στην Παιδεία υπέρ των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος δεν είναι απόρροια «κακών χειρισμών ή πειραματισμών» και «σπασμωδικών μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών», αλλά πρώτα και κύρια είναι πολιτικά προβλήματα, που η λύση τους απαιτεί τη λαϊκή ενεργοποίηση.
Ανάρπαστη έγινε προχτές, πρώτη μέρα διάθεσής της, η προκήρυξη για το ξεπούλημα του συγκροτήματος καζίνο, ξενοδοχείου και τελεφερίκ της Πάρνηθας, αφού, όπως έγινε γνωστό, εκδηλώθηκε... «πολυεθνικό» ενδιαφέρον από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τζόγο, και όχι μόνο, σε μια σειρά από χώρες.
Μεγάλο ενδιαφέρον για την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Και δικαιολογημένα, αφού περί τα 15 δισ. δρχ. μετριούνται τα κέρδη από το καζίνο μόνο πέρσι, κέρδη που η κυβέρνηση χαρίζει απλόχερα στο ιδιωτικό κεφάλαιο του τζόγου. Μαζί με τα χιλιάδες στρέμματα της Πάρνηθας και το σύνολο των εγκαταστάσεων...
Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει «ενδιαφέρον για επενδύσεις»;