ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Μάη 2012
Σελ. /32
Φτιασιδώνουν τη βαρβαρότητα

«Δεν αποκλείεται η συρρίκνωση της Ευρωζώνης, με έξωση της Ελλάδας και άλλων χωρών ή με εσωτερική υποτίμηση του ευρώ στη χώρα μας».

Πριν προλάβει το ΚΚΕ να σημειώσει ότι ανάμεσα στα σχέδια των ίδιων των καπιταλιστών είναι και η χρήση διπλού νομίσματος ήρθε η Ντόιτσεμπανκ να ανακοινώσει ότι είναι κι αυτό μια λύση. Μια λύση που διασφαλίζει τα συμφέροντα των καπιταλιστών και φέρνει νέα δεινά για τους εργάτες.

Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται στη ζωή.

Η «Ευρώπη που αλλάζει» δεν είναι άλλη από την καπιταλιστική ΕΕ που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση με όσο το δυνατόν μικρότερες ζημιές για τους καπιταλιστές και παράλληλο χτύπημα της εργατικής τάξης.

Η «Ευρώπη που αλλάζει» δεν είναι άλλη από αυτήν που στα πλαίσιά της «ακόμα κι ο Μελανσόν είπε στον κύριο Τσίπρα κοιτάξτε να τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας» (στο δελτίο του ΣΚΑΪ). Γεγονός που από τον ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται σε «η συνταγή Μέρκελ πέθανε», όπως δήλωσε ο Παπαδημούλης, που συμπλήρωσε ότι «θα αλλάξουμε μερικά πράγματα στο μνημόνιο, όχι ολόκληρο».

***

Στην «Ευρώπη που αλλάζει» η νέα συνταγή είναι «ανάπτυξη χωρίς λιτότητα». Πρόκειται για νέα απάτη. Η ανάπτυξη στα καπιταλιστικά κέρδη πάει μαζί με τη λιτότητα για τους εργάτες (το πάγωμα στους μισθούς το έζησαν 20 χρόνια οι Γερμανοί και οι σημερινές αυξήσεις στους μισθούς τους δεν είναι τίποτα άλλο από συνέπεια της ανάγκης να τηρηθούν κάποιες από τις ισορροπίες σ' ένα σύστημα που είναι αναγκαστική η ανισομετρία).

Το «όχι μόνο λιτότητα αλλά και ανάπτυξη» αναδεικνύει τις αντιφάσεις που προσπαθεί διαρκώς να λύσει το σύστημα στην προσπάθειά του να υπάρχει διαρκής αύξηση του ποσοστού κέρδους χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη.

Μέσα από το σύνολο των λύσεων που προωθούνται αυτή την περίοδο (μαζί και το ευρωομόλογο, δηλαδή μια μορφή δανείου, για το οποίο πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ) επιχειρούν να μετατρέψουν τους λαούς σε χειροκροτητές της σφαγής τους, επειδή αυτή θα γίνει με λίγο βαμβάκι.

***

Απέναντι σε μια τέτοια προοπτική έχει σταθεί μόνο το ΚΚΕ. Κι αυτό ακριβώς το αμάρτημά του το κάνει στόχο. Ζητάνε, λοιπόν, από το ΚΚΕ να βάλει πλάτη στη διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού. Κι επειδή δεν το κάνει οξύνεται η επίθεση σ' αυτό. Γιατί είναι το μόνο Κόμμα που δε δεσμεύεται από τις δεσμεύσεις των αστικών κομμάτων. Είναι το μόνο που δείχνει στην εργατική τάξη ότι η γενική τάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης με όποια παραλλαγή της είναι σε βάρος των εργατών και δείχνει πως με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την εξουσία των μονοπωλίων δεν υπάρχει ελπίδα.

***

Για την εργατική τάξη, ο χρόνος κυλά αντίστροφα καιρό τώρα.

Το ΚΚΕ και με το κάλεσμά του μπροστά στις εκλογές του Ιούνη, έθεσε ακόμα πιο επιτακτικά την ανάγκη «να πάρουν ενεργό ρόλο όλοι οι εργαζόμενοι στα σωματεία, στους κλάδους, στην εργατική συνέλευση στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο, να αλλάξουν τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στα όργανα του εργατικού κινήματος, του κινήματος των αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ».

Και τονίζει ότι «μόνο όταν οι εργαζόμενοι πάρουν την υπόθεσή τους στα δικά τους χέρια, διαμορφώνουν αποφάσεις, ελέγχουν τις αποφάσεις, μόνο τότε θα ανακαλύψουν τη βαθύτερη αιτία των προβλημάτων τους, θα αποκτήσουν πολιτική πείρα, ταξική συνείδηση. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουν την ισχυρή κοινωνική συμμαχία της ανατροπής. Θα αποκτήσουν πείρα και εμπειρία των δυνατοτήτων ανάπτυξης της χώρας, της δυνατότητας να κατακτήσουν την κοινωνική λαϊκή ευημερία, μακριά από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σ' αυτό το δρόμο πάλης θα αποσπούν παραχωρήσεις, θα δυσκολεύουν τα χειρότερα, θα αποτρέπουν, βαδίζοντας συνεχώς μπροστά στον ελπιδοφόρο δρόμο της λαϊκής διακυβέρνησης και εξουσίας. Η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε συνδυασμό με τη μονομερή διαγραφή του χρέους και με τον πλούτο στα χέρια του λαού, αποτελεί την αισιόδοξη προοπτική του λαού».

Σ' αυτή την προοπτική η εργατική τάξη έχει ανάγκη το δικό της Κόμμα, το ΚΚΕ, ενισχυμένο και την επομένη των εκλογών.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ: «Για τον αμερικανό οικονομολόγο Κένεθ Ρόγκοφ το δίλημμα είναι απλό: ή θα δεχθεί η Γερμανία πληθωρισμό (μισθολογικές αυξήσεις, μέτρα για την ανάπτυξη, μια ΕΚΤ αλά αμερικανικά) ή θα δούμε στάσεις πληρωμών και πολιτικά πτώματα, κάτι που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για την Γερμανία» (στα ΝΕΑ).

ΑΠΟ ΤΟ 1992: «Πρώτο δείγμα στροφής θεωρούνται οι ιστορικές αυξήσεις 4,3% που έδωσαν το Σάββατο οι Γερμανοί βιομήχανοι σε 3,6 εκατομμύρια εργάτες της αυτοκινητοβιομηχανίας (...) η μεγαλύτερη συλλογική σύμβαση από το 1992 μπορεί να επαναφέρει την ισορροπία στην ευρωζώνη» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ: «Τόσο οι G8 όσο και οι θεσμικοί και άλλοι παράγοντες της Ευρωζώνης τονίζουν τις τελευταίες μέρες με τον κατηγορηματικότερο δυνατό τρόπο ότι απαραίτητη προϋπόθεση, για να προχωρήσουν οι αναπτυξιακοί αυτοί σχεδιασμοί για τη χώρα μας, είναι να τηρούμε απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος και την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων» (από το ΕΘΝΟΣ).

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ: «Αμβλύνοντας τους τόνους που είχε υιοθετήσει προεκλογικά, ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι: "θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την αλληλεγγύη και τη χρηματοδότηση της Ευρώπης ως βάση για τις μακροχρόνιες μεταρρυθμίσεις μας". "Εχουμε όμως ανάγκη να ξέρουμε ότι σε δύο-τρία χρόνια θα έχουμε βγει από αυτή τη δίνη, ότι θα έχουμε ανάπτυξη και ότι θα είμαστε σε θέση να επιστρέψουμε τα χρήματα που μας έδωσαν. Δεν θα μπορέσουμε σε καμία περίπτωση να τα ξοφλήσουμε αν συνεχίσουμε αυτό το πρόγραμμα", όπως είπε χαρακτηριστικά» (από τη συνέντευξη Τσίπρα στο «Ρόιτερ» / ΒΗΜΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ ΙΣΧΥΡΟ ΛΑΪΚΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ετοιμη για όλα η Ευρώπη

ΤΑ ΝΕΑ: Ξορκίζουν τη δραχμή ανασταίνουν το ευρωομόλογο

ΕΘΝΟΣ: Πρωτοβουλία Ολάντ για ευρωομόλογο

ΤΟ ΒΗΜΑ: Μυστικά και ψέματα για τη δραχμή και το ευρώ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Κρατηθείτε στο ευρώ»

REAL NEWS: Ντέρμπι στην Αθήνα, άγχος στο Βερολίνο

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Πιέζουν για ανάπτυξη

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Καθαρό μήνυμα στην Ελλάδα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Τι τρέχει με τις καταθέσεις

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Σχέδιο για όριο στις αναλήψεις

Η ΑΥΓΗ: Συμμορία εκβιαστών

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Υπάλληλοι - κροίσοι από μίζες

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Μέχρις εσχάτων σύγκρουση Σαμαρά - Τσίπρα

ΑΥΡΙΑΝΗ: 435.000.000 ευρώ χάρισε ο Παπαδήμος

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Μαγειρείο ενσωμάτωσης

«Η ΝΔ πρωταγωνιστεί στη συγκρότηση του κεντροδεξιού πόλου, βάζοντας σαν κεντρικό προεκλογικό (ψευτο)δίλημμα το "ευρώ ή δραχμή". Ανάγει το ΣΥΡΙΖΑ σαν βασικό προεκλογικό αντίπαλο, προσδίδοντας στη στρατηγική του χαρακτηριστικά που δεν έχει, για να θολώσει τα νερά και να υπηρετήσει την κατασκευή του δίπολου "κεντροδεξιά - κεντροαριστερά" για τη χειραγώγηση του λαού. Κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ για αντιευρωπαϊκή δύναμη, όταν τα στελέχη του, με κάθε αφορμή, καταθέτουν διαπιστευτήρια στο ευρώ και στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ (...) το αστικό σύστημα βρήκε στο ΣΥΡΙΖΑ το μοχλό δημιουργίας της κεντροαριστεράς ως εναλλακτική κυβερνητική λύση (...) λόγω φθοράς του ΠΑΣΟΚ και εκεί μέσα να χωνέψει και να πνίξει κάθε ριζοσπαστισμό και κάθε τάση χειραφέτησης από την ΕΕ και την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου (...) Για να αποτρέψουν συνειδήσεις που απεγκλωβίζονται από την πολιτική του δικομματισμού να φτάσουν μέχρι το ΚΚΕ. Να περάσουν δηλαδή στην άλλη όχθη, απέναντι στην ΕΕ, την πλουτοκρατία και τα κόμματά της.

Θέλουν άκρα του τάφου σιωπή μετεκλογικά

ο ΣΥΡΙΖΑ (...) αξιοποιείται και σαν δύναμη κρούσης ενάντια στο ΚΚΕ. Τι εξυπηρετεί άραγε η εμμονή στην ενότητα της αριστεράς και στο σχηματισμό αριστερής κυβέρνησης με το ΚΚΕ, όταν είναι γνωστές οι αγεφύρωτες διαφορές ανάμεσα στα δυο κόμματα και τη στρατηγική τους; Ο ΣΥΡΙΖΑ, για λογαριασμό του συστήματος, θέλει το ΚΚΕ μαζί του για να μην το έχει απέναντί του, αν κυβερνήσει. Μάλιστα, στελέχη του όπως ο Μητρόπουλος, κουνάνε το χέρι στο ΚΚΕ και το απειλούν ότι αν πάρει μικρά ποσοστά στις επόμενες εκλογές, τότε θα αναγκαστεί να συρθεί σε συγκυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ! Τέτοιο είναι το μέγεθος της αθλιότητας με την οποία πολιτεύονται ενάντια στο ΚΚΕ. Το σύστημα δε θέλει το ΚΚΕ και το κίνημα απέναντι στην όποια κυβέρνηση καταφέρει να σχηματίσει μετά τις εκλογές και εκεί συγκεντρώνει την προσοχή του. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν μιλήσει ξεκάθαρα για την ανάγκη να μην υπάρχει αντιπολίτευση στους επιχειρηματίες, να μη βρεθούν μετεκλογικά οι εργαζόμενοι απέναντι στην όποια κυβέρνηση, με απεργίες και διαδηλώσεις (...) Το ίδιο όμως επιδιώκει και ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας γι' αυτό δείγματα γραφής και μετά τις εκλογές της 6ης Μάη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για "ευρωπαϊκή λύση στο ελληνικό ζήτημα", καταργώντας επί της ουσίας το εθνικό πεδίο της πάλης, για να στείλει τον κόσμο σπίτι του» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ