Σε ρότα απότομης παραπέρα υποχώρησης συνεχίζουν τα φορολογικά έσοδα του κράτους, εξέλιξη που έχει να κάνει με την έξαρση της καπιταλιστικής κρίσης, με τα διαχειριστικά ζόρια και αδιέξοδα της εγκληματικής πολιτικής απέναντι στο λαό.

Η κατάσταση, που επιδεινώνεται μήνα με το μήνα, φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο της άγριας χρεοκοπίας του λαού, χωρίς να διαφαίνεται ούτε η παραμικρή ελπίδα στο έδαφος του ευρωμονόδρομου της υποταγής, ενόσω τα μονοπώλια θα αλωνίζουν και κυριαρχούν, διαφεντεύοντας τις τύχες και και το μέλλον του λαού.

Η πτώση των κρατικών φορολογικών εσόδων στο 20ήμερο του Μάη υπολογίζεται πάνω από 20%. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, τα χρέη και τα φέσια μεγαλοεπιχειρηματιών συνεχίζουν να διευρύνονται, ξεπερνούν πλέον και τα 45 δισ. ευρώ, διογκώθηκαν πάνω από 10 δισ. ευρώ μέσα στην τελευταία διετία και η συντριπτικά μεγάλη μάζα τους θεωρείται από το υπουργείο Οικονομικών ως «ανεπίδεκτη είσπραξης». Σε προκλητικά, απολύτως εξευτελιστικά επίπεδα, έχει πέσει η φορολογική απόδοση των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, που διαμορφώνεται πολύ κάτω και από την αναμενόμενη στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2012 εξέλιξη για την οποία επικαλούνται την πτώση ή και την ανυπαρξία καπιταλιστικών κερδών. Το τραπεζικό κεφάλαιο, ως τέτοιο, όχι μόνο για φέτος, αλλά σε ορίζοντα δεκαετιών, δεν πρόκειται να πληρώνει ούτε δεκάρα τσακιστή σε φόρους. Οι τραπεζίτες, με τη σειρά τους, επικαλούνται τη χασούρα από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, του χρέους που η πλουτοκρατία φορτώνει στο λαό στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, του ευρωμονόδρομου των μονοπωλίων.

Τα διαχειριστικά ζόρια του κεφαλαίου συνεπάγονται αλλεπάλληλα αντιλαϊκά μέτρα και χαράτσια. Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Ζανιάς, με αφορμή χτεσινή επίσκεψη στο ΣΔΟΕ, επανήλθε στο μοτίβο περί «εθνικού καθήκοντος» που αποτελεί η «πληρωμή των φόρων», στις «προσπάθειες για εντατικοποίηση και δραστηριοποίηση των μηχανισμών είσπραξης και με άλλες δραστηριότητες οι οποίες θα ανακοινώνονται». Αμέσως μετά τις εκλογές, με τους επόμενους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ετοιμάζουν, ανάμεσα στα άλλα, να στείλουν και τα χαράτσια σε βάρος της λαϊκής κατοικίας που αφορούν στο 2012...

Την οργιώδη κερδοσκοπία, στην οποία επιδόθηκε το βιομηχανικό κεφάλαιο την περίοδο της οικονομικής κρίσης, καταγράφουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την εξέλιξη βασικών βιομηχανικών δεικτών. Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το διφυές. Από τη μία οι δείκτες της βιομηχανικής παραγωγής και των νέων παραγγελιών στη βιομηχανία έχουν βυθιστεί στα τάρταρα, αλλά ο δείκτης κύκλου εργασιών (παρακολουθεί την εξέλιξη των τρεχουσών τιμών) κινείται σταθερά σε υψηλά επίπεδα. Τι σημαίνει αυτό; Οτι παρά τη βαθιά οικονομική κρίση, παρά το γεγονός ότι η λαϊκή κατανάλωση είναι καταβαραθρωμένη και με τις εισαγωγές βιομηχανικών προϊόντων να κερδίζουν συνεχώς νέα μερίδια αγοράς έναντι των ελληνικών, το εγχώριο βιομηχανικό κεφάλαιο ακολουθεί μία ακραία κερδοσκοπική πολιτική τιμών, υπακούοντας προφανώς στη ρήση «πουλάω λιγότερα, αλλά ακριβότερα».

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (με έτος βάσης το 2005 και δείκτη το 100), ο δείκτης της βιομηχανικής παραγωγής το Μάρτη του 2012, σε ετήσια βάση, είχε υποχωρήσει στο 72,6, είχε υποχωρήσει δηλαδή κατά 17,4% σε σχέση με το 2005. Τη ίδια περίοδο ο δείκτης νέων παραγγελιών στη βιομηχανία υποχώρησε στο 87,3, εμφανίζοντας πτώση 12,7%.

Κι όμως. Ο μόνος δείκτης ο οποίος εμφανίζεται να ...ευημερεί είναι αυτός που παρακολουθεί τον κύκλο εργασιών, ο οποίος το Μάρτη του 2012 ανήλθε στο 118,3, το Μάρτη του 2011 είχε αναρριχηθεί στο 123,7 και το Μάρτη του 2010 στο 114,8%.

Με άλλα λόγια, τη χρονική περίοδο κατά την οποία είχαν δέσει το λαό στον τροχό της πιο άγριας λιτότητας που γνώρισε ποτέ ο τόπος από τη μεταπολεμική περίοδο και εντεύθεν, το βιομηχανικό κεφάλαιο κερδοσκοπούσε ασύστολα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ενώ ο δείκτης παραγωγής στα ορυχεία - λατομεία το Μάρτη του 2012 είχε υποχωρήσει κατά 30,8% ο δείκτης κύκλου εργασιών αυξήθηκε κατά 30,4%.

Ο δείκτης παραγωγής του τομέα της μεταποίησης υποχώρησε κατά 27,8%, ο δείκτης κύκλου εργασιών αυξήθηκε 16,2%.