ΤΟ είχε καθιερώσει από τότε που τον γνώρισα, εδώ και πολλά χρόνια, να έχει πάντα πάγιο δικό του χαιρετισμό όταν μας αντάμωνε στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ ή μας τηλεφωνούσε.

ΓΕΙΑ σου Καράβα... Αυτός που χαιρετούσε μ' αυτήν προσφώνηση ήταν ο Ηρακλής Παππάς, σύντροφος δημοσιογράφος της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης από τη μεγάλη δημοσιογραφική γενιά της Θεσσαλίας, που έφυγε πριν λίγες μέρες για πάντα.

Η ΚΑΡΑΒΑ, που ο δημοσιογράφος το 'χε κάνει συστατικό στοιχείο του «καλημέρα» του, ήταν ένα κομμάτι της ζωής του, της νιότης του. Τότε, που ο μεγάλος του λαού μας αγώνας στα χρόνια του ΕΑΜ τον είχε ανεβάσει στ' Αγραφα κι εκεί μαζί με τη δημοσιογραφική ομάδα δούλεψε κι αυτός στις εφημερίδες που μέρα - νύχτα τύπωναν τα ονομαστά τυπογραφεία, που κι αυτά είχαν σκαρφαλώσει ψηλά στη Ρούμελη.

ΕΙΝΑΙ μια θεσπέσια βουνίσια περιοχή με το χωριό Μηζήλο (Δροσάτο το λένε σήμερα) και σ' αυτήν έχουν τα καλοκαιριάτικα κονάκια τους. Το βουνό αυτό σε υψόμετρο 2.148 μ. το βάφτισαν οι Θεσσαλοί και μάλιστα οι Τρικαλινοί Καράβα, γιατί η κορφή του μοιάζει με μεγάλο καράβι όπως τη βλέπουν από τα Τρίκαλα.

Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ της Εθνικής Αντίστασης, ο Σπύρος Μελετζής με παράπονο θυμάται πως το θέαμα που είχε μπροστά στα μάτια του όταν έκαναν ρίψεις για εφόδια τα αεροπλάνα δεν μπορούσε να το φωτογραφίσει. Δεν υπήρχαν τα φλας. Η καλλιτεχνική παρέμβαση του Σπ. Μελετζή τελειώνει με τούτα τα λόγια: «Το μόνο, που μπόρεσα και απαθανάτισα ήταν το πρωινό φόρτωμα και πιο πολύ τις γυναίκες με τις ζαλίγκες. Μα κι αυτές οι φωτογραφίες γινόντουσαν τόσο πρωί, μόλις έσκαγε ο ήλιος και πάντα βιαστικά. Αλλά ας μην έχω και παράπονο, γιατί η Καράβα μου έδωσε πολλές φωτογραφίες... Στον ίδιο χώρο φωτογράφισα και το "Τσομπανόπουλο" με τη "φλογέρα" καθώς και τη σύνθεση "Φλογέρα στο βουνό"».

ΚΑΠΟΙΑ μέρα θα φτάσει η ώρα της λευτεριάς. Οι καμπάνες θα χτυπήσουν χαρμόσυνα αναγγέλλοντας την απελευθέρωση της Αθήνας (Πέμπτη 12 Οκτώβρη 1944). Οι δημοσιογράφοι, που είχαν βρεθεί στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας τρεχάτα τώρα πάνε για την Αθήνα.

ΣΤΗΝ αίθουσα του «Ρ» μαζί με τους παλιούς συντρόφους και τα νέα παιδιά, τα ξεπεταρούδια της Εθνικής Αντίστασης. Εκεί κι οι Θεσσαλοί ο Αποστόλης Σπήλιος, ο Ηρακλής Παππάς κι άλλοι.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ συντάκτης, στον τομέα της ύλης, βοηθός, από την αρχή ο Ηρακλής. Δύσκολο πόστο που απαιτούσε μεγάλη προσοχή και αντοχή. Κολύμπησε στα βαθιά πλατιά νερά και βεβαίωσε στην πράξη τη δημοσιογραφική στόφα.

ΣΤΗ Στοά Πάπου, όπου ήταν του «Ρ» τα τυπογραφεία, πάλευε με τις ειδήσεις, που έπρεπε να μπουν στην τελευταία σελίδα. Αλλά που πάντα περίσσευαν. Κι έπρεπε να τις «μαζέψουμε»... Σ' αυτές τις αφάνταστα πιεστικές ώρες ο δημοσιογράφος πετούσε σαν χαιρετισμό, σαν εκτόνωση τις δυο λέξεις: «Γεια σου Καράβα»...

Ο ΕΠΙ της ύλης σύντροφος, ο «υλατζής» σήμερα, είχε επίσης συχνά παρουσία και στις μεγάλες έρευνες της εφημερίδας μας. Εβρισκε τον αναγκαίο χρόνο για ρεπορτάζ. Θα λάβει μέρος στην έρευνα του «Ρίζου της Δευτέρας» για τα σκυλόψαρα της ολιγαρχίας. Και δικό του είναι το γραφτό για τη Δυναστεία των Εμπειρίκων. Γράφει «... Καράβια εκατόν εξήντα (160) χιλιάδων τόνων έχουν στην κατοχή τους οι Εμπειρίκοι. Ο πολεμικός μας στόλος πριν από τον πόλεμο μαζί με τα βοηθητικά είχε εκτόπισμα 77.222 τόνους. Ο στόλος των Εμπειρίκων ήταν διπλάσιος...».

ΚΑΙ θα ολοκληρώσει γράφοντας: «Πάνω - κάτω 800 ναυτεργάτες δουλεύουν στο θαλασσοβιός του πολύποδα και έχουν συνδεθεί μαζί του με αίμα, ιδρώτα και αλμύρα. Τούτες τις μέρες φεύγουν ναυτεργάτες για να επανδρώσουν τα 100 λίμπερτι από τα οποία έχουν πάρει μερτικό οι δράκοντες. Αυτή τη φορά όμως δε θα βρουν κυρ Σπύρους για να γιομίσουν τ' αμπάρια, να βάλουν μπροστά τις μηχανές. Ούτε θα τους αγοράσουν σαν πράγμα και χωρίς όρους για όλη τους τη ζωή. Η θάλασσα που θα χτυπάει τα λίμπερτι είναι ανακατωμένη με το αίμα εκατοντάδων ναυτεργατών που πνίγηκαν μαζί με το βιος των αφεντάδων - χωρίς να πάρουν αποζημίωση για τη θυσία τους. Το αίμα δείχνει το δρόμο για την ολόπλευρη λευτεριά - για τη λίμπερτι όπως θα 'λεγαν στη γλώσσα τους οι Εμπειρίκοι...»

ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ με της αρρώστιας τα πολλά και οδυνηρά βάσανα, ο Ηρακλής μας έστελνε πάντα το μήνυμά του. Με τον αγραφιώτικο γνώριμο χαιρετισμό του: «Γεια σου Καράβα».