ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Απρίλη 1998
Σελ. /28
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ 8ΩΡΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ

"Οσον αφορά την κατανομή του χρόνου εργασίας, έχουν γίνει προτάσεις για υπολογισμό των ωρών εργασίας σε ετήσια βάση ή για θέματα μείωσης των ωρών εργασίας σε ετήσια βάση ή για θέματα μείωσης των ωρών εργασίας σε περιόδους ύφεσης".

(ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ, Θέση 8.2).

- "Μειώσεις στις ώρες εργασίας υπολογισμένες σε ετήσια βάση και ευνοϊκή αντιμετώπιση των αδειών για λόγους σταδιοδρομίας και κατάρτισης, καθώς και για προσωπικούς λόγους".

(ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ, Θέση 8.8).

- "Αυτό το οποίο πάμε να κάνουμε για να διευκολύνουμε την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων - που σημαίνει την επέκτασή τους, ώστε να ενισχύσουμε την απασχόληση, γιατί τελικός μας στόχος είναι η ενίσχυση της απασχόλησης - είναι να δώσουμε τη δυνατότητα στην επιχείρηση και στον εργαζόμενο ένα κομμάτι των υπερωριών, αυτό που λέμε υπερεργασία, να αποτιμηθεί σε ανάλογο χρόνο. Που σημαίνει ότι σε περιόδους αιχμής όταν κάποιος εργαστεί 9 ώρες, κάποια άλλη μέρα εργαστεί 7 ώρες ή αν δε γίνει αυτό να μπορεί τις επιπλέον ώρες που έχει εργαστεί να τις πάρει ολόκληρη μέρα ρεπό. Δηλαδή να μην καθίσει δυο ημέρες την εβδομάδα αλλά τρεις. Τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων και όχι των επιχειρηματιών, όπως κάποιοι θέλουν να λένε, είναι προς όφελος και των ίδιων των εργαζομένων".

(Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Συνέντευξη στο ΒΗΜΑ της 5-4-98 για το "Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση").

Οι ομοιότητες επί της ουσίας, των παραπάνω κειμένων δεν είναι συμπτωματικές, δεν είναι τυχαίες αν και απέχουν τέσσερα χρόνια περίπου μεταξύ τους!

Οι δυο πρώτες συντάχθηκαν το 1993, βρίσκονται στα κείμενα της περιβόητης ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ που εγκρίθηκε ομόφωνα από όλες τις κυβερνήσεις (και από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών στις 10 και 11 του Δεκέμβρη 1993. Τότε η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που είναι θιασώτες του ευρωπαϊκού μονόδρομου, μαζί με τους κάθε λογής κονδυλοφόρους υποστηριχτές αυτού του αντεργατικού ευαγγελίου που λέγεται ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ έσκιζαν τα ιμάτιά τους υποστηρίζοντας ότι αυτή δεν είναι υποχρεωτική για τα κράτη - μέλη, ότι ήταν απλές διαπιστώσεις και κατευθύνσεις και ότι η κάθε κυβέρνηση θα έβλεπε πάντα τις δικές της ιδιομορφίες για τη χώρα της και ότι εν πάση περιπτώσει η ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ είχε και θετικά στοιχεία και ότι θα μπορούμε να διαλέξουμε τα θετικά και να απορρίψουμε τα αρνητικά!!!

* * *

Τέσσερα χρόνια μετά, φέτος, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρνει μετά βαϊων και κλάδων το λεγόμενο "Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση" και βέβαια δεν είναι μόνο το 8ωρο, η μεγαλύτερη κατάκτηση του αιώνα, που έχει σκοπό η κυβέρνηση να ακυρώσει, αλλά και ο θεσμός των Συλλογικών Συμβάσεων (βλέπε Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης) και συνολικά η πλήρης απασχόληση και η κοινωνική ασφάλιση και όλα αυτά βέβαια ήταν αντικείμενα στο περιεχόμενο της ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ.

Ετσι, το πόσο "Εθνικό" είναι το επονομαζόμενο σχέδιο δράσης για την απασχόληση φαίνεται και από τις παραπάνω αναφορές και δείχνει για μια ακόμη φορά ότι "Εθνικό" είναι για την κυβέρνηση ό,τι εξυπηρετεί το κεφάλαιο στην Ελλάδα, τη διεθνή πλουτοκρατία και τα επιτελεία των Βρυξελλών, ό,τι χαράσσουν οι πολυεθνικές, ό,τι σχεδιάζει η γερμανική Μπούντεσμπανκ. Είναι το ίδιο το νήμα μιας "Εθνικής" πολιτικής που ξεδιπλώνεται με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, των στρατηγικής σημασίας οργανισμών, όπως τα λιμάνια, ο εθνικός αερομεταφορέας, η ΔΕΘ, ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, τα διυλιστήρια, η αμυντική βιομηχανία (ΕΛΒΟ, ΕΑΒ, ΕΒΟ), που οδηγεί σε κλείσιμο παραγωγικές μονάδες όπως η ΒΑΛΚΑΝ, η ΑΓΝΟ. Είναι η συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής από το 21% στο 7%, η διάλυση της λιπασματοβιομηχανίας. Είναι η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας, η ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού μας.

* * *

Η επιχείρηση κατάργησης του 8ωρου - βλέπε "διευθέτηση του χρόνου εργασίας" - δεν είναι μια απλή παράμετρος στα πλαίσια της κυβερνητικής αντεργατικής λαίλαπας, των λεγόμενων συνοδευτικών μέτρων της πρόσφατης υποτίμησης της δραχμής. Δεν είναι μια πλευρά της πολυμέτωπης και πολύμορφης επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης, μιας επίθεσης που έχει σχέδιο, συνέχεια και προοπτική. Η επίθεση ενάντια στο 8ωρο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο μιας ρεβανσιστικής ολομέτωπης επίθεσης ενάντια στην καρδιά, στην ουσία των όρων ζωής της εργατικής τάξης, ενάντια στο κίνημά της, αποτελεί την υλοποίηση της βαθιά αντιανθρώπινης φιλοσοφίας του καπιταλισμού της έντασης της εκμετάλλευσης. Είναι επίθεση ενάντια στις αξίες της συλλογικότητας, της ταξικής αλληλεγγύης, ενάντια στον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπων από άνθρωπο.

Αποτελεί η επίθεση αυτή, το εισιτήριο για τον εργασιακό Μεσαίωνα, μια αντιιστορική διαγραφή των νεκρών του Σικάγου, του Μάη του 1936, όλων των θυσιών της εργατικής τάξης αυτού του αιώνα. Αποτελεί δικαίωση των μύχιων πόθων και ονείρων των απανταχού καπιταλιστών που έχουν τάξει σκοπό της ζωής, την ιστορική ρεβάνς ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, με τη συμβολή των κάθε λογής υποτακτικών τους ρεφορμιστών και των προδοτικών ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος.

* * *

Με όλη την ιστορική και ταξική φόρτιση που έχει ο αγώνας για την περιφρούρηση του 8ωρου, της μεγαλύτερης εργατικής κατάκτησης του αιώνα, με όλη τη συνείδηση της ευθύνης απέναντι στις θυσίες της εργατικής τάξης, αλλά και στη μεγάλη ιστορική της αποστολή, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, θα δώσει τη δική του απάντηση στα αντιλαϊκά"εθνικά σχέδια" για την κατάργηση του 8ωρου και των άλλων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων που σχεδιάζει να καρατομήσει η κυβέρνηση.

Η φετινή Πρωτομαγιά θα τιμηθεί όπως της αξίζει, στους δρόμους των ταξικών αγώνων, στους δρόμους των συντονισμένων και κλιμακούμενων κινητοποιήσεων για την υπεράσπιση των εργασιακών κατακτήσεων και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, για ΔΕΚΟ 100% στο Δημόσιο, για την καταδίκη της απάτης του "κοινωνικού διαλόγου" και με ιδιαίτερη αιχμή τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που με μοχλό αυτή την απάτη, πάνε να ξεπουλήσουν τα ιερά και τα όσια της εργατικής τάξης.

Η απάντηση αυτή θα δοθεί με επιτυχία. Μια πρώτη γεύση αποτέλεσε η επιτυχημένη απεργία στις 9/4/1998.

Προχωράμε λοιπόν και συντονίζουμε τα επόμενα βήματα.

Στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης παίρνουμε την πρωτοβουλία να συντονίσουμε αγωνιστικά τα Εργατικά Κέντρα Μακεδονίας σε πρώτη φάση. Επίσης τα σωματεία των υπό ιδιωτικοποίηση κλάδων. Είναι δική μας υπόθεση να στηρίξουμε και να διευρύνουμε αυτόν το συντονισμό, να συμβάλλουμε όλοι στη συγκρότηση ενός μόνιμου αγωνιστικού μπλοκ της εργατικής τάξης για την περιφρούρηση των δικαιωμάτων μας και τη δημιουργία των βάσεων για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.

Θεόδωρος ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Γενικός γραμματέας Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης

Η φετινή Πρωτομαγιά θα τιμηθεί όπως της αξίζει, στους δρόμους των ταξικών αγώνων, στους δρόμους των συντονισμένων και κλιμακούμενων κινητοποιήσεων για την υπεράσπιση των εργασιακών κατακτήσεων και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, για ΔΕΚΟ 100% στο Δημόσιο, για την καταδίκη της απάτης του "κοινωνικού διαλόγου" και με ιδιαίτερη αιχμή τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που με μοχλό αυτή την απάτη, πάνε να ξεπουλήσουν τα ιερά και τα όσια της εργατικής τάξης


ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΛΟΒΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣΘΕΑΜΑΤΟΣ - ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ
Η Τέχνη θέλει αγώνες για ν' ανθίσει

- Τι σημαίνει ότι αναδείχτηκε πρώτη δύναμη η "Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών" στις τελευταίες αρχαιρεσίες του σωματείου;

- Αφ' ότου οι ηθοποιοί παρέδωσαν στην παράταξη του ΣΥΝ τη δύναμή τους, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Σ' αυτά τα χρόνια τα δικαιώματα παίρνονταν πίσω. Η αξιοπιστία μας τραυματιζόταν. Σιγά σιγά ανασυγκροτηθήκαμε, επαναπροσδιοριστήκαμε, ξαναβρεθήκαμε με τον κλάδο. Αποδείξαμε ότι οι πολιτικές συγκυρίες έφεραν την κρίση. Κάναμε γενναία αυτοκριτική. Ξαναστήσαμε την παράταξή μας. Πείσαμε ότι διδαχτήκαμε από τα λάθη μας και απαλλαχτήκαμε από το μικρούτσικο ΕΓΩ μας και κάναμε σύνθημά μας το ΕΜΕΙΣ. Δουλέψαμε συλλογικά τους τελευταίους μήνες. Ετοιμάσαμε πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Πρόγραμμα με ήθος και σεμνότητα και καλέσαμε τον κλάδο σε πλατιά δημοκρατική αγωνιστική συμπαράταξη, πέραν κομματικών επιλογών, για να το υπερασπιστούμε όλοι μαζί. Πήραν στις πλάτες τους τη δουλιά νέοι άνθρωποι. Ετοιμοι για θυσίες, αγώνες, για ρήξη με την αθλιότητα που άλλοι έφεραν στο επάγγελμα, επιχειρώντας να την περάσουν ως ιδεολόγημα του λειτουργήματός μας και ως ατομική στάση ζωής. Οι αγωνιστικές παραδόσεις της παράταξής μας έκαναν τον κλάδο να μας εμπιστευτεί. Μας έδωσε πίστωση χρόνου και θέλουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του.

- Επωμίζεστε μεγάλη ευθύνη με την εμπιστοσύνη του κλάδου.

- Παλιότεροι και νεότεροι συνάδελφοι έχουμε συναίσθηση αυτής της ευθύνης. Με συλλογικότητα, δίπλα στον κλάδο, και μέσα στο χώρο δουλιάς, με ανιδιοτέλεια, διάθεση προσφοράς, θα δώσουμε τη μάχη. Για σωστή άσκηση του λειτουργήματός μας, για τα παιδιά μας και το λαό. Κανένας συνδικαλιστής της ΔΕ-Η δε θα χρησιμοποιήσει το σωματείο για προσωπικά οφέλη. Κανένας δεν περιμένει να εισπράξει. Ολοι είναι έτοιμοι να δώσουν.

- Ποια ζητήματα θα θέσετε ως πρώτα στο νέο ΔΣ;

- Θα συνεδριάσουμε και θα ετοιμάσουμε το πρόγραμμα δράσης του σωματείου για τον πρώτο χρόνο. Ωστόσο, θα ιεραρχήσουμε ενδεικτικά όσα αποτελούν αποφάσεις μας: Σωματείο γερό, μαζικό, ενωτικό, άξιος υπερασπιστής των δικαιωμάτων των μελών του. Ανοιχτές οι πόρτες του για τον κλάδο και οι συνδικαλιστές στους χώρους δουλιάς. Επαναπροσδιορισμός των εργασιακών σχέσεων, με αποτίμηση όσων χάσαμε αυτά τα χρόνια. Παιδεία. Η θέση μας είναι: Ακαδημία Τεχνών. Υποχρεωτική δωρεάν παιδεία. Επαναφορά, με τα σημερινά δεδομένα, της Αδειας Ασκησης Επαγγέλματος Ηθοποιού. Κοινωνικός λειτουργός ο ηθοποιός, δεν μπορεί να μην έχει κοινωνικό πρόσωπο. Αυτά είναι μερικά από τα αιτήματα. Και με πρώτους τους νέους θα προσπαθήσουμε να υλοποιηθούν, να κάνουμε πράξη τις υποσχέσεις μας.

- Συνεχώς μιλάτε για τους νέους. Εσείς "αποστρατεύεστε";

- Κάθε άλλο. Κι εγώ και οι άλλοι παλιότεροι συνάδελφοι θα "κολυμπήσουμε" μαζί με τους νέους. Οσοι περισσότεροι βγούμε στην απέναντι όχθη το 2000, τόσοι περισσότεροι θα "ξαναβουτήξουμε", μέχρι να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα να λειτουργούμε ως καλλιτέχνες και να ζούμε ως άνθρωποι. Θα είμαστε συνεχώς δίπλα στο ΔΣ, μέσα στους αγώνες που μας περιμένουν, γιατί η Τέχνη για να ανθίσει θέλει αγώνες. Ο μέσος όρος ηλικίας των συνδικαλιστών μας είναι 35 χρονών. Οι νέοι ας προσπεράσουν και μας και τις αδυναμίες μας. Εμείς θα τους βοηθήσουμε να μην επαναλάβουν τα δικά μας λάθη.

Σ. Α.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ