Το ευτελές και αδιανόητο αυτό κείμενο ζητά από τους στρατιώτες να δώσουν την απαράδεκτη και απάνθρωπη συναίνεσή τους για να βρουν μια δωρεάν θέση στα C-130, αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας, για να επιστρέψουν στις οικογένειές τους στην Ελλάδα. Η παραπάνω απαράδεκτη δήλωση είναι έξω από κάθε ανθρώπινη λογική και νομική προσέγγιση, καθώς δεν υπολογίζει καν την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Με επιστολή τους στον «Ριζοσπάστη», φαντάροι που επέστρεψαν πρόσφατα από την Κύπρο καταγγέλλουν:

«Μας καλούν να επιλέξουμε ανάμεσα στην πιθανή απώλεια της ζωής μας, με "ατομική ευθύνη" - συναίνεση, ή να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη πληρώνοντας περίπου 200 ευρώ στις αεροπορικές εταιρείες. Κάθε μήνα που προγραμματίζονται τέτοιες πτήσεις για τις ανάγκες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από τον Ελληνικό Στρατό, οι φαντάροι τρέχουμε να προλάβουμε μία δωρεάν θέση γιατί οι οικογένειές μας δεν αντέχουν να πληρώνουν. Ούτε που μας ρώτησε κανείς αυτούς τους μήνες αν μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας, τα έξοδα που δημιουργεί η στρατιωτική θητεία στην Κύπρο. Ο "μισθός" της ΕΛ.ΔΥ.Κ. είναι μεγαλύτερος μεν από το ανέκδοτο των 8,62 ευρώ, αλλά μακριά και έξω από την πραγματικότητα.

Η κατάπτυστη υπεύθυνη δήλωση που καλούνται να υπογράψουν οι φαντάροι

Το περιεχόμενο της δήλωσης απαξιώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την καθιστά αναλώσιμη.

Το απαράδεκτο αυτό γεγονός που καταγγέλλουμε γίνεται ακόμα πιο προκλητικό αν δει κανείς ή θυμηθεί πόσες φορές ακούμε στις ειδήσεις για τις αναγκαστικές προσγειώσεις λόγω βλάβης των C-130. Πρόσφατα, μάλιστα, C-130 που θα μετέφερε από τη Θεσσαλονίκη στα Αδανα της Τουρκίας την ελληνική αποστολή διασωστών επέστρεψε λίγο μετά την απογείωση για τεχνικό έλεγχο, λόγω βλάβης που παρουσιάστηκε. Κι όλα αυτά πριν προλάβει να στεγνώσει το αίμα των συνομηλίκων μας που έχασαν τη ζωή τους στο έγκλημα των Τεμπών.

Παίζουν τη ζωή μας κορόνα - γράμματα! Σε όλη τη διάρκεια της θητείας μας ακούμε να δίνει η κυβέρνηση από τις τσέπες μας δισεκατομμύρια σε ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, τάχα για την ασφάλειά μας, και δεν έχουν εξασφαλίσει για τους φαντάρους ΔΩΡΕΑΝ και ΑΣΦΑΛΕΙΣ μετακινήσεις, στέλνοντάς μας ή με τα τρένα των Τεμπών ή με τα C-130 που μισολειτουργούν ή με τα σαπάκια των εφοπλιστών στο Αιγαίο. Η ευθύνη του κράτους και της κυβέρνησης είναι απούσα καθ' όλη τη διάρκεια της στρατιωτικής μας θητείας. Από όλες τις ενέργειες για την ασφάλεια των στρατιωτών στη διαμονή, στη μετακίνηση από και προς το σπίτι τους, από τις ανάγκες σε ποιοτικό φαγητό και εγκαταστάσεις, από την οικονομική στήριξη των φαντάρων, που αποτελούν κόστος για τις οικογένειές τους. Η μόνη παρουσία του υπουργείου και της κυβέρνησης γίνεται όταν συνοδεύουν τους ΝΑΤΟικούς και τους Αμερικανούς στα στρατόπεδα, σχεδιάζοντας τη μετατροπή τους σε ορμητήρια πολέμου ενάντια σε άλλους λαούς.

Καθημερινά το σύνολο των αναγκών μας μετατρέπεται σε νέα πεδία κερδοφορίας. Ολα γύρω μας λειτουργούν με τη λογική κόστους - οφέλους, συνειδητά απαξιώνονται οι ανθρώπινες ανάγκες και η κάλυψή τους με υψηλού επιπέδου παροχές, όπως θα μπορούσε να είναι το 2023. Ετσι ιδιωτικοποιούνται σε συμφέρουσα τιμή για τους επενδυτές, με τεράστιες μάλιστα κρατικές επιδοτήσεις, από την τσέπη μας.

Οι περικοπές που γίνονται κάθε χρόνο από τις ανάγκες των στρατιωτών δείχνουν ότι επιλογή της κυβέρνησης δεν είναι πώς θα λυθούν τα προβλήματα που συναντάμε καθημερινά στη θητεία μας αλλά πώς θα εξασφαλίζει τα δισεκατομμύρια που δίνει κάθε χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, την αγορά νέων εξοπλισμών με τις υποδείξεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, την αποστολή πολεμικών υλικών και δυναμικού σε αποστολές εκτός συνόρων, μπλέκοντας ακόμα πιο βαθιά τη χώρα μας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο.

Κάνοντας πράξη τα συνθήματα που ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες για το έγκλημα στα Τέμπη, "να γίνουμε η φωνή των νεκρών", όλοι οι φαντάροι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να ανεβάσουμε την αγωνιστική διεκδίκηση εντός και εκτός στρατοπέδου. Η ζωή μας δεν τελειώνει όταν περνάμε την πύλη του στρατοπέδου. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις χιλιάδων σε όλες τις πόλεις δείχνουν τον δρόμο για να μη θρηνήσουμε ξανά θύματα. Η λύπη και η οργή που νιώθει κάθε νέος στρατιώτης να γίνει αγώνας, να διεκδικήσουμε όλοι μαζί τα δίκαια αιτήματα για:

• Δωρεάν και ασφαλή μετακίνηση όλων των φαντάρων από και προς τον τόπο διαμονής τους, για όλη τη διάρκεια της θητείας, με όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
• Η ευθύνη για τις ασφαλείς μετακινήσεις των φαντάρων είναι αποκλειστικά στο υπουργείο και την κυβέρνηση. Να καταργηθεί η απαράδεκτη δήλωση όσων ταξιδεύουν με C-130 αεροπλάνα του Στρατού, σε άθλιες συνθήκες και στοιβαγμένοι σαν τις σαρδέλες.

Φαντάροι που επαναπατρίστηκαν πρόσφατα από την ΕΛ.ΔΥ.Κ.».

Απαντά έτσι έμμεσα στα δύο βασικά ερωτήματα:

Σε ποιο κράτος θα ανήκουν οι σιδηροδρομικές εταιρείες;

- Στο κράτος της εξουσίας του κεφαλαίου!

Και σε ποιο οικονομικό έδαφος θα λειτουργούν;

- Στο έδαφος της καπιταλιστικής οικονομίας, η οποία λειτουργεί με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος. Μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, όπου όλες οι ανάγκες μας αποτελούν εμπορεύματα, απ' το νερό και την Υγεία έως τις μεταφορές και την Ενέργεια, και φυσικά την ίδια την εργατική δύναμη.

Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε επιχείρηση μέσα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας, είτε κρατική είτε ιδιωτική, ακόμα και το κρατικό μονοπώλιο, έχει δύο επιλογές: Είτε θα λειτουργήσει για να βγάλει κέρδος ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους, χαρατσώνοντας τον λαό, κάνοντας εκπτώσεις σε μέτρα ασφάλειας και σε υποδομές. Είτε θα γίνει ζημιογόνα και ως κρατική θα φορτώσει τη ζημιά στις πλάτες των φορολογούμενων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων.

Η πλούσια διεθνής πείρα του φαύλου κύκλου ιδιωτικοποιήσεων - επανακρατικοποιήσεων, απ' την κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων της Β. Αγγλίας του Τζόνσον και του ενεργειακού ομίλου EdF του Μακρόν, μέχρι την είσοδο του ΤΧΣ στις εγχώριες τράπεζες, δεν διδάσκει μόνο όποιον δεν θέλει να διδαχθεί. Στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας το κρατικό μονοπώλιο δανείζεται από τράπεζες, αναθέτει έργα υποδομής σε ιδιωτικούς ομίλους, λειτουργεί μέσα στην καπιταλιστική αγορά.

Υπεκφεύγουν λέγοντας ότι το πρόγραμμά τους δεν είναι κυβερνητικό, αλλά πρόταση συσπείρωσης σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Ομως μια πρόταση που υπόσχεται και προβάλλει ως ρεαλιστική τη φιλολαϊκή προοδευτική διαχείριση του συστήματος κρύβει τον πραγματικό αντίπαλο. Οχι μόνο δεν φωτίζει, αλλά συσκοτίζει την ανάγκη να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής του σάπιου συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Οδηγεί αντικειμενικά για μια ακόμα φορά, όπως και το 2015, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον ρόλο της ουράς της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ και της κάλπικης κριτικής του στις ιδιωτικοποιήσεις. Ενισχύει την αυταπάτη ότι η κατάσταση του λαού θα βελτιωθεί ριζικά μόλις φύγει η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αφοπλίζει το κίνημα για τις μάχες της επόμενης μέρας.

Δεν είναι τυχαίο ότι απ' αυτήν τη γραμμή αποστασιοποιούνται πλέον δημόσια πρώην στελέχη και μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, βγάζοντας συμπεράσματα απ' την αδιέξοδη πορεία που οδήγησε στο σημερινό ναυάγιο της ενσωμάτωσης. Εξάλλου, με βάση αυτή τη γραμμή ενσωμάτωσης στο σύστημα, τμήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προτείνουν πολιτική συνεργασία με δυνάμεις που σήμερα κατεβαίνουν στις εκλογές κάτω απ' τη σημαία του ΜέΡΑ25.

Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και το αδιέξοδο του ΝΑΡ ολοφάνερο. Είναι ώρα ευθύνης για κάθε τίμιο αγωνιστή να βγάλει συμπεράσματα.