Μόνο σε μια δεκαετία (1994 - 2004) στις ΗΠΑ, οι θάνατοι από μεθαδόνη και τα περιστατικά υπερβολικής δόσης από τη συγκεκριμένη ουσία, αυξήθηκαν κατά 390%! Στη Δανία σχεδόν οι μισοί θάνατοι από ναρκωτικά (44%) οφείλονται στη μεθαδόνη. Στη Γερμανία σ' ένα χρόνο σημειώθηκαν 350 θάνατοι από βουπρενορφίνη.

Τα παραπάνω είναι από τα στοιχεία που έχουν δοθεί κατά καιρούς στη δημοσιότητα (Ετήσιες Εκθέσεις της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών) τα οποία μαρτυρούν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι τα υποκατάστατα όταν δεν είναι ενταγμένα σε ένα σχεδιασμό με τελικό στόχο την απεξάρτηση από τη χρήση κάθε είδους ουσιών - συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των υποκατάστατων - τότε αυτά σκοτώνουν. Κι ενώ η Ελλάδα έχει τα μικρότερα ποσοστά εισόδου στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, το βάρος της αντιναρκωτικής πολιτικής αντί να πέσει στην πρωτογενή πρόληψη (με προγράμματα που να απευθύνονται στο μαθητικό και νεανικό πληθυσμό και την ταυτόχρονη ενίσχυση των 72 Κέντρων Πρόληψης, που συνεχώς απαξιώνονται), ρίχνεται μεθοδικά στην υποκατάσταση. Κι αυτή η στρατηγική επιλογή για τα ναρκωτικά - που έχουν στηρίξει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ - έχει τη ρίζα της «στις θεμελιώδεις αρχές του ενωσιακού δικαίου και προασπίζει από κάθε άποψη τις ιδρυτικές αξίες της Ενωσης. Η στρατηγική λαμβάνει υπόψη το μελλοντικό Σύνταγμα της ΕΕ...», όπως αναφέρεται στην πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2004.

Παρά τα παραπάνω αρνητικά και η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας το «έργο» του ΠΑΣΟΚ, προσανατολίζεται στην απελευθέρωση της χορήγησης υποκαταστάτων, τα οποία τείνουν να γίνουν η κυρίαρχη μορφή στο χώρο της απεξάρτησης, προωθώντας τη μεθαδόνη σε νοσοκομεία, φυλακές και τη συνταγογράφηση από ιδιώτες γιατρούς, στο όνομα του «περιορισμού της βλάβης» και επιμένοντας να παρουσιάζει τα προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων ως «νέα και πρωτοποριακά». Υπενθυμίζεται ότι με Προεδρικό Διάταγμα της χιτλερικής Γερμανίας, η γερμανική φαρμακοβιομηχανία ΗΟΕCΗΤ προχώρησε στην παραγωγή της μεθαδόνης το 1943 για την αντιμετώπιση των ηρωινομανών. Σήμερα, πάνω από το 70% των χρηστών είναι πολυτοξικομανείς, δηλαδή κάνουν παράλληλη χρήση διαφόρων ναρκωτικών ουσιών και όχι μόνο ηρωίνης. Εύλογα τίθεται το ερώτημα για την πραγματική χρησιμότητα και σκοπιμότητα της χορήγησης υποκατάστατων. Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μια υποκριτική και επικίνδυνη πολιτική που οδηγεί στη συντήρηση και στο θάνατο, στη διαιώνιση του προβλήματος, στη νομιμοποίηση της άσκησης κοινωνικού ελέγχου και της φασιστικής αντίληψης που επιχειρεί να ιατρικοποιήσει το πρόβλημα και τα αίτιά του, που θέλει τον εξαρτημένο να «πάσχει από χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο» και να έχει... «προβληματικά γονίδια»!

Σε μια περίοδο που οξύνεται η ταξική πάλη και η ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων του λαού για το δικαίωμα στη δουλειά, την Παιδεία, την Υγεία, τις δημοκρατικές ελευθερίες, είναι δεδομένο ότι η απεξάρτηση είναι απαγορευτική. Γιατί - όπως είχε πει ένα από τα παιδιά που έδωσαν - και κέρδισαν - αυτή τη μάχη: «Ο απεξαρτημένος είναι συνειδητοποιημένος και αρχίζει να απαιτεί, να διεκδικεί: Δουλειά, Υγεία, Παιδεία, Ελευθερία. Δε συμφέρει...».