Το ετήσιο αφιέρωμα της «New Star» με θέμα «100 χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση και κινηματογράφος, επιστροφή στο μέλλον» συνεχίζεται, στους κινηματογράφους «Αλκυονίδα» και «Στούντιο», όπου από αύριο Πέμπτη θα προβάλλεται το ιστορικό σοβιετικό ντοκιμαντέρ «Η πτώση της δυναστείας των Ρομανόφ» (1927), η καλύτερη ταινία της «μάγισσας του μοντάζ» - όπως αποκαλείται - Εσθήρ Σουμπ.

Η σκηνοθέτιδα «αφήνει» να ξεχυθεί εξαρχής και σε όλη της την κλίμακα η προεπαναστατική «Μόσχα του παπαδαριού», των λιτανειών έξω από τα τείχη του Κρεμλίνου, αλλά και η συνεδρίαση της «υπάκουης στον τσάρο Δούμας» (Βουλής), στην Αγία Πετρούπολη. Με ένα ευφυές σαρκαστικό μοντάζ παρεμβάλλει στη φιλμική ροή στοιχεία για τη σύσταση της τσαρικής Δούμας, η οποία αποτελείται από βουλευτές - τσιφλικάδες, αστούς, παπάδες. Καλοζωισμένες φιγούρες καλοντυμένων εκπροσώπων της άγριας ταξικής σκλαβιάς «παρελαύνουν» σε μορφή κινηματογραφικών «πορτρέτων», με γοργό, «παιχνιδιάρικο» λες, ρυθμό.

Εικόνες των ράθυμων, κοινωνικά βαλτωμένων επαρχιακών πόλεων, αλλά και των μοναστηριών μεταδίδουν αβίαστα στον θεατή το αίσθημα του «φτάνει, δεν πάει άλλο»! Για την Σουμπ, το μπολσεβίκικο κάλεσμα προς την εργατική τάξη και την εξαθλιωμένη αγροτιά ενάντια στο σφαγείο του πολέμου, σε αυτούς που τον προκαλούν, το κάλεσμα για την ταξική απελευθέρωση ήταν νομοτελειακό και αυτό το συμπέρασμα το τεκμηριώνει κατηγορηματικά. Από αυτήν την άποψη, «Η πτώση της δυναστείας των Ρομανόφ» διευρύνει τον ιστορικό τόπο και χρόνο και αποδεικνύει τη γενική νομοτέλεια που διέπει τη βασική αντίθεση μεταξύ του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου και της αρπαγής του από μια ελάχιστη μειοψηφία κεφαλαιοκρατικών παρασίτων.

Η ταινία δημιουργήθηκε για τα δεκάχρονα της επανάστασης του Φλεβάρη και η αρχική της ονομασία ήταν «Φλεβάρης». Ηταν μια συμπαραγωγή της «Σοβκινό» και του Μουσείου της Επανάστασης, που αυτοσυστήνεται ως «μοντάζ ιστορικών κινηματογραφικών ντοκουμέντων».

Η Εσθήρ Σουμπ ήταν από τους ιδρυτές του σοβιετικού κινηματογραφικού χρονικού και του ντοκιμαντέρ, δημιουργώντας ταινίες οι οποίες καθρέφτισαν τα σημαντικότερα γεγονότα της πατρίδας της και του κόσμου.

Στο πλαίσιο του αφιερώματος στην Οκτωβριανή Επανάσταση, η «New Star» προβάλλει επίσης σήμερα στην «Αλκυονίδα», στις 8 μ.μ., την ταινία «Ο πρώτος δάσκαλος» (1965) του Αντρέι Κοντσαλόφσκι.

Η ταινία βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Τζινγκίζ Αϊτμάτοφ. Η δράση ξετυλίγεται τα πρώτα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας στην Κιργιζία, λίγο μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Σε ένα χωριό, παρουσιάζεται ο δάσκαλος Ντιουσέν πρώην στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού. Προσπαθώντας να μάθε τα παιδιά κάτι παραπάνω από το να βόσκουν πρόβατα, έρχεται αντικειμενικά σε σύγκρουση με τις βαθιά ριζωμένες παραδόσεις. Την υπόθεση κινεί η μοίρα της 16χρονης Αλτινάι, την οποία ο δάσκαλος προσπαθεί να την προστατεύσει από έναν αναγκαστικό γάμο, που θα καταστρέψει τα νιάτα της και τα όνειρά της για μια καλύτερη ζωή, για γνώση και ελευθερία. Ταυτόχρονα, ο δάσκαλος πολεμάει και για το σχολείο του, τους μαθητές του. Ωστόσο, καταφέρνοντας να σώσει την Αλτινάι και να την φυγαδεύσει στην Τασκένδη, με την επιστροφή στο χωριό βλέπει το καμένο σχολείο του και μαθαίνει ότι στη μάχη για να το σώσει, σκοτώθηκε ένας από τους καλύτερους μαθητές του, ο Σουβάν. Αλλά ο Ντιουσέν, αρπάζει το τσεκούρι και αρχίζει να κόβει το μοναδικό δέντρο του χωριού για να χτίσει το σχολείο. Μια σκηνή που συμβολίζει την πάλη για το ξερίζωμα του παλιού. Στην ουσία, η ταινία, όπως και το βιβλίο του Αϊτμάτοφ, είναι ένα ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο πάνω στη σχέση και τη σύγκρουση της προόδου με την καθυστέρηση, ενώ παρουσιάζει και τα τεράστια προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η νέα εργατική εξουσία στο χτίσιμο του κράτους της.

Παίζουν: Νατάλια Αρινμπασάροβα (Αλτινάι), Μπολότ Μπεϊσεναλίεφ (δάσκαλος Ντιουσέν), Νταρκούλ Κουγιούκοβα, Ιντρίς Νογκαϊμπάγιεφ κ.ά.

Της ταινίας θα προηγηθεί παρουσίαση του βιβλίου του Αϊτμάτοφ.

«Neruda: Μία κάκιστη ταινία που δεν αξίζει τον κόπο να δείτε»! Αυτός είναι ο τίτλος του κειμένου που λάβαμε από τον Χάιμε Σβαρτ, Χιλιανό ποιητή, συμπατριώτη του Πάμπλο Νερούδα, που ζει στην Αθήνα, με αφορμή την κυκλοφορία στις αίθουσες στη χώρα μας της ταινίας «Neruda» του Πάμπλο Λαραΐν.

Το κείμενο του Χάιμε Σβαρτ έχει ως εξής:

«Ο Πάμπλο Νερούδα, χιλιανός ποιητής, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, είναι ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα, όχι μόνο στη χώρα μου τη Χιλή, αλλά και στη Λατινική Αμερική και σ' όλο τον κόσμο.

Ποιητής πολιτικά στρατευμένος με τους φτωχούς, με τους εργάτες, τους αγρότες και με τους πιο αδύναμους. Ενας μεγάλος αγωνιστής για την ειρήνη σε όλο τον κόσμο. "Ποιητής του εφηβικού έρωτα και ποιητής της υπαρξιακής αγωνίας".

Μετά την εμπειρία που βίωσε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στην Ισπανία, υφίσταται μια ποιητική μεταστροφή και επιστρέφει για να κάνει μια λογοτεχνία στρατευμένη. Το Canto General είναι ένα από τα σημαντικά έργα του. Εδώ στην Ελλάδα μελοποιήθηκε από τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.

Ο Νερούδα κάνει στα ποιήματά του μια καταγγελία των κοινωνικών αδικιών. Ο Νερούδα με ένθερμη υπομονή, μαζί με τους καλόπιστους ανθρώπους, θα μας επιτρέψει να κατακτήσουμε τη λαμπρή πόλη που θα μας δώσει φως, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια σε όλους.

Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, εξαθλίωσης και νεοφασιστικής βαρβαρότητας, ο Ποιητής δεν θα έχει τραγουδήσει μάταια και θα συνεχίσει να τραγουδά και θα δίνει φωνή σ' αυτούς που δεν έχουν φωνή.

Οσο και αν ένας συγκεκριμένος Χιλιανός σκηνοθέτης προσπαθεί να δολοφονήσει την εικόνα του ποιητή μας, δεν θα το πετύχει. Ούτε ακόμα κι αν κερδίσει βραβείο από τη Μέκκα του βορειοαμερικάνικου κινηματογράφου, δεν θα πετύχει να επισκιάσει το τεράστιο Υψος του Ποιητή.

Ενας κόκκος άμμου της ποίησής του θα είναι αρκετός για να συνεχίσει να αρωματίζει τους αιώνες, όπως έλεγε ο μεγάλος Kουβανός ποιητής Χοσέ Μαρτί. Η ποίηση πάντα ήταν ένα θανάσιμο όπλο κατά των αδικιών. Ορκιζόμαστε ότι η Ελευθερία θα υψώσει το γυμνό της άνθος πάνω από την ατιμασμένη άμμο της χώρας μου».

Την Τρίτη 28 Φλεβάρη και ώρα 8 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί στο Σπίτι της Κύπρου (Ξενοφώντος 2Α, Σύνταγμα) μουσική βραδιά με τίτλο Μουσικό ταξίδι. Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι, με την Δέσπω Πλυτά στο τραγούδι και την Μάρω Σαρρή-Στιβαρού στο πιάνο.

Η Δέσπω Πλυτά γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι διπλωματούχος νοσηλευτικός λειτουργός. Είναι κάτοχος πτυχίου φωνητικής του «Trinity College London» και των θεωρητικών μαθημάτων του «The Royal School of Music». Είναι διπλωματούχος ακορντεόν του Εθνικού Ωδείου Λευκωσίας καθώς και του «LCCI Higherin Public Relations».

Η Μάρω Σαρρή-Στιβαρού γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σε ηλικία οκτώ χρόνων γράφτηκε στην Ελληνική Μουσική Ακαδημία με καθηγητή πιάνου τον Γιώργο Αρβανιτάκη. Πήρε πτυχίο διδασκαλίας πιάνου και πτυχίο Ωδικής με «άριστα». Διετέλεσε μέλος του διδακτικού προσωπικού της Ελληνικής Ακαδημίας, στη σχολή του πιάνου, στα θεωρητικά και τη χορωδία. Εγραψε παιδικά τραγούδια για τα προγράμματα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης του ΡΙΚ. Συνεργάστηκε με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου σε μουσικές επενδύσεις παιδικών έργων. Συνοδεύει στο πιάνο μουσικά σύνολα, χορωδίες, καθώς επίσης την Δέσπω Πλυτά και άλλους αξιόλογους ερμηνευτές.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου.