MotionTeam

Μάλιστα, η τέτοια συμμετοχή προβλήθηκε από διάφορα επιτελεία ως στοιχείο ότι ο κεντροδεξιός πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος συγκινεί ακόμα ευρύτερες μάζες και μπορεί, λύνοντας το ζήτημα της ηγεσίας του, να ξαναεμφανιστεί ως ικανή εναλλακτική για το κεφάλαιο και τη διαχείριση της εξουσίας του.

Σημειωτέον, βέβαια, ως προς τη συμμετοχή ότι υπογείως κυκλοφορούν δύο εκτιμήσεις: Η πρώτη, ότι η ΝΔ με σύνολο οργανωμένων μελών περί τις 330.000 και 1,5 εκατ. ψηφοφόρους στις εκλογές του Σεπτέμβρη, κατάφερε τελικά να κινητοποιήσει μόνο ένα στενό κομματικό πυρήνα ανθρώπων που πήγαν την Κυριακή να ψηφίσουν. Η άλλη, ότι παρά τα όσα επισήμως λέγονται, στις εσωκομματικές εκλογές του 2009, οπότε το κόμμα κέρδισε ο Αντ. Σαμαράς, δεν ψήφισαν 800.000 όπως επισήμως λέγεται, αλλά περί τις 550.000. Σχετικές υπόνοιες, άλλωστε, για μετακινήσεις ψηφοφόρων και διπλοψηφίες, έχουν αφήσει οι τότε συνυποψήφιοι του Σαμαρά, Ντ. Μπακογιάννη και Π. Ψωμιάδης. Οπότε το προχτεσινό νούμερο των 400.000, στις συνθήκες του 2015, τούς είναι ...μια χαρά. Εξ ου και τόσο από το κόμμα, όσο και από άλλα κέντρα, το παρουσιάζουν ως επιτυχία.

Παραπέρα, ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι διαψεύστηκαν εκτιμήσεις που διαχέονταν προεκλογικά ότι η υψηλή συμμετοχή θα ευνοούσε τον Τζιτζτικώστα και θα έβλαπτε τον Μεϊμαράκη. Η αντίθετη, όπως έγινε, εξέλιξη ερμηνευόταν από στελέχη της Συγγρού ως εξής: «Το κόμμα αυτό έχει όνομα και επώνυμο. Λέγεται "Κων. Καραμανλής"». Η τοποθέτηση αυτή σκιαγραφεί το ειδικό βάρος που διατηρεί ο πρ. πρόεδρος του κόμματος στο εσωτερικό του, τη δυνατότητά του να επηρεάζει νεοδημοκράτες, καθώς όλοι τους ήξεραν ότι στην εσωκομματική κούρσα στηρίζει Μεϊμαράκη. Συνδυαστικά, στενός συνεργάτης του Μεϊμαράκη έλεγε προχτές βράδυ σε δημοσιογράφους ότι ο Κ. Καραμανλής «είναι ο ακρογωνιαίος λίθος αυτής της παράταξης».

Βέβαια, υπάρχει κι αντίλογος που λέει ότι παρά την, έστω ανεπίσημη, γραμμή Καραμανλή υπέρ Μεϊμαράκη, το 60% των ψηφοφόρων τους πήγε από την άλλη... Σε κάθε περίπτωση, η στήριξη στον Μεϊμαράκη θα υπάρχει και στο β' γύρο, τουλάχιστον όπως διαφάνηκε από δηλώσεις χτες στο «Mega» του στενού συνεργάτη του Καραμανλή, Ευ. Αντώναρου, ο δε Μεϊμαράκης θα συνεχίζει να παίζει το χαρτί του καραμανλισμού για να εκλεγεί.

Σημειωτέον ότι, τις τελευταίες μέρες, γίνεται μια προσπάθεια, αν όχι από το περιβάλλον του ίδιου του Καραμανλή, σίγουρα όμως από στελέχη στα κεντρικά της ΝΔ, να ξαναπαρουσιαστεί ως «εθνικός ηγέτης» που νοιάζεται μόνο για «το καλό του τόπου», εξ ου και δεν δίστασε να τηλεφωνήσει ο ίδιος στον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα και να τον «συμβουλέψει» να πάρει εκείνες τις «δύσκολες αποφάσεις», προκειμένου να διασφαλιστεί η στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης για παραμονή εντός ΕΕ και ευρώ.

Η τέτοια «αγιογραφία» δένει με διάφορα που γράφονται στο αστικό Τύπο, αποδιδόμενα μάλιστα ακόμα και σε υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο Καραμανλής αποτελεί «εθνική εφεδρεία». Δείγμα ότι σε επιτελεία του συστήματος εξετάζονται και δουλεύονται μεθοδικά όλα τα εναλλακτικά σενάρια διαχείρισης της εξουσίας του, ακόμα και με επανενεργοποίηση πολιτικών στελεχών του που είχαν αποσυρθεί από την πρώτη γραμμή.

Αλλο ένα στοιχείο που πρέπει να αξιολογηθεί είναι η εκτίμηση από διάφορα κέντρα ότι η πρόκριση των Μεϊμαράκη - Μητσοτάκη στο β' γύρο σηματοδοτεί την επιθυμία των ψηφοφόρων του κόμματος να κινηθεί πιο προς τα κεντροδεξιά, απαλύνοντας τα πούρα δεξιά χαρακτηριστικά του.

Βασικό ζήτημα, βέβαια, είναι η στάση που θα τηρήσει απέναντι στην κυβέρνηση το αμέσως επόμενο διάστημα, στις ψηφοφορίες που έρχονται στη Βουλή πάνω σε «δύσκολα» νομοσχέδια π.χ. για Ασφαλιστικό και Αγροτικό, και πώς θα ελιχθεί η ΝΔ απέναντι σε βασικά προαπαιτούμενα του κεφαλαίου, ώστε και να τα στηρίξει και να αποφύγει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Σε ένα άλλο θέμα που απασχολούσε τις τελευταίες βδομάδες τα στελέχη της ΝΔ, αν απ' αυτές τις εκλογές προκύψει διάσπαση ή έστω «αποχώρηση στελεχών», π.χ. από στελέχη που στήριξαν τον Τζιτζικώστα, από τα κεντρικά του κόμματος διαχέεται πλέον ότι η τέτοια υψηλή, όπως τη χαρακτηρίζουν, συμμετοχή των 400.000 εκλογέων, ακυρώνει κάθε τέτοιο σχέδιο.

Ενδεικτικά, συνεργάτης του Μεϊμαράκη έλεγε προχτές βράδυ: «Οι διαφορές που υπάρχουν δεν είναι ιδεολογικές (σ.σ: παρέπεμπε σε προσωπικές φιλοδοξίες όσων έκαναν σχέδια διάσπασης, αν δεν εκλεγόταν ο υποψήφιος που υποστήριξαν). Μετά ωστόσο από αυτήν τη συμμετοχή, και τα ποσοστά που έλαβε κάθε υποψήφιος, δεν έχουν τα κότσια να το κάνουν», να αποχωρήσουν δηλαδή.

Στο μεταξύ, ξεκίνησαν ήδη μαγειρέματα, παζάρια και κομπρεμί ενόψει του β' γύρου. Χτες ο Γεωργιάδης ανακοίνωσε ότι ο ίδιος για πρόεδρο θα ψηφίσει Μητσοτάκη. Ο Γεωργιάδης είχε τη στήριξη στη δική του προεκλογική κούρσα «σαμαρικών» στελεχών. Ο Μητσοτάκης συνεργάστηκε στενά με τον Σαμαρά ως υπουργός της κυβέρνησής του. Επίσης, είχε μείνει στη ΝΔ, όταν η αδελφή του Ντ. Μπακογιάννη έστησε δικό της κόμμα το 2012. Αρα «κουμπώνει» εκεί ένα πολιτικό ειδύλλιο.

Μένει να οριστικοποιηθεί τι θα κάνουν οι υποστηρικτές του Τζιτζικώστα, πολλοί από τους οποίους ήταν στελέχη που αξιοποιήθηκαν σε πόστα επί κυβέρνησης Σαμαρά. Λέγεται ότι προχτές βράδυ έκαναν μια πρώτη σύσκεψη και υπήρξε εισήγηση του Μ. Βορίδη στο β' γύρο να στηριχτεί Μητσοτάκης. Ο οποίος Βορίδης έλεγε χτες στον τηλεοπτικό «ΣΚΑΪ» ότι θα δημοσιοποιήσει ποιον θα στηρίξει στο β' γύρο, αφού συζητήσει πρώτα με τον Τζιτζικώστα...

«Εμπρακτη συνεννόηση, πάνω σε ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας» και «όχι στα λόγια, όπως κάνει ο κ. Τσίπρας» ζήτησε η επικεφαλής της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φ. Γεννηματά, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Δημοκρατική της Ρόδου».

Η ίδια, ρίχνοντας κι άλλο νερό στο μύλο των ευρύτερων διεργασιών αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, σημείωσε και ότι: «Εχω απερίφραστα δηλώσει ότι η μόνη ελπίδα να βγει η χώρα από το τέλμα, είναι με κυβέρνηση συνεργασίας όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Παιχνίδια μικροπολιτικής και οριακών πλειοψηφιών με δεκανίκια είναι αυτή τη στιγμή παιχνίδια με τη φωτιά».

Σε αυτό το πλαίσιο ενέταξε και την ενδεχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου: «Αν ο εκλογικός νόμος ήταν αναλογικότερος και αντιπροσωπευτικότερος της βούλησης των πολιτών, σήμερα - μετά τις τελευταίες εκλογές - θα είχαμε εκ των πραγμάτων μια κυβέρνηση πολύ κοντά σε αυτό που προτείνουμε - δηλαδή την εθνική συνεννόηση - και πιστεύω ότι η χώρα θα είχε ήδη μπει σε μια θετική τροχιά. Είχαμε προτείνει αλλαγή του εκλογικού νόμου το καλοκαίρι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε. Και από τις εξελίξεις των πρώτων μηνών, είναι φανερό ότι χάνεται πολύτιμος χρόνος για τη χώρα. Με δήθεν προσκλήσεις για συνεννόηση, που υπονομεύονται την επομένη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με δημαγωγία και με αναζήτηση συνενόχων, δεν χαράσσεται εθνικό σχέδιο πλεύσης για τα μείζονα θέματα. Οπως είναι η έξοδος της χώρας (βλ. της εγχώριας αστικής τάξης) από την ύφεση και την κρίση, καθώς και η παραγωγική ανασυγκρότησή της».

Η έξοδος από την κρίση βέβαια και για τη «Δημοκρατική Συμπαράταξη» περνάει μέσα από την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου που και το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον Αύγουστο, σπέρνοντας και η Γεννηματά αυταπάτες ότι «ακόμα και σε αυτήν τη δυσχερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, μπορούν οι πολιτικές να είναι κοινωνικά δικαιότερες, να μην τσακίζουν τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και να ωθήσουν τη χώρα στην ανάπτυξη».