ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Καινούρια χαράτσια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ελλιπής ανάπτυξη του λεγόμενου ΕΣΥ «ως ένα βαθμό οφείλεται στο γεγονός πως από την αρχή δεν περιέλαβε, πέραν του νοσοκομειακού, και τα άλλα δύο σκέλη, την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και τη μετανοσοκομειακή περίθαλψη» είπε χτες ο Κ. Στεφανής στη συνέντευξή του στο «STAR».

Κι όταν ρωτήθηκε γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά στην ταχεία ανάπτυξη των 200 Κέντρων Υγείας αστικού Τύπου, αντί να εκχωρεί το φιλέτο της ΠΦΥ στο κεφάλαιο, ο Κ. Στεφανής είπε ότι υπάρχει παρανόηση των εξαγγελιών (24.10.2003) ότι «επιτρέπεται η ίδρυση ιδιωτικών μονάδων ΠΦΥ (group practice) με ειδική διαδικασία αδειοδότησης» κυρίως στα αστικά κέντρα. Ο Κ. Στεφανής πρόσθεσε ότι θα είναι συμβάσεις με ιδιώτες γιατρούς - ρύθμιση που προωθεί ήδη στη Βουλή - στα πλαίσια των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας Πρόνοιας ή θα είναι συμβάσεις με τα ήδη λειτουργούντα Διαγνωστικά Κέντρα.

Πάντως σε όλες τις περιπτώσεις το κόστος θα το πληρώνει το ασφαλιστικό ταμείο. Μ' άλλα λόγια περνάει στην τσέπη του ασφαλισμένου και του συνταξιούχου. Μια ακόμα πράξη ιδιωτικοποίησης και ύστερα αναρωτιούνται γιατί οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας στη χώρα μας έχουν ήδη φτάσει στο 44% των συνολικών δαπανών υγείας.

Οι «αχώνευτοι»...

Ο υπουργός Γεωργίας, Γ. Δρυς, δε θα έχει «ενθουσιώδη υποδοχή», επισκεπτόμενος αύριο Κυριακή την Καρδίτσα και μεθαύριο τη Λάρισα. Διότι είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι Θεσσαλοί και κυρίως οι αγρότες «έχουν προηγούμενα» με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κι ιδιαιτέρως με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Οχι, βεβαίως, γιατί πάσχουν από «αντιπασοκισμό», αλλά επειδή είναι θύματα της σκληρής κι ανελέητης αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζει, με ζήλο και συνέπεια, η κυβέρνηση. Θα πρέπει, μάλιστα, να επισημάνουμε ότι το «τρίο» που διαχειρίζεται τα τελευταία χρόνια αυτή την πολιτική - Δρυς, Αργύρης, Χατζημιχάλης - είναι παντελώς «αχώνευτο» από τους Θεσσαλούς αγρότες, καθώς, αντί ν' απολογούνται, προκαλούν κιόλας, δηλώνοντας ότι η πολιτική τους «τώρα δικαιώνεται».

Ολα αυτά και πολλά άλλα - όπως τα χιλιάδες ψεύδη που ακούστηκαν, κατά καιρούς, από υπουργικά και υφυπουργικά χείλη - οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο υπουργός Γεωργίας δύσκολα θα βρει στη Θεσσαλία χειροκροτητές της κυβέρνησης και του ίδιου.

... και οι «μπιστικοί»

Ομως, πάντα και παντού υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Και, ω του θαύματος, είναι κάποιοι στη Θεσσαλία που ετοιμάζονται να χειροκροτήσουν τον Γ. Δρυ! Πρόκειται για το δήμαρχο και την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ολύμπου στη Λάρισα, που αποφάσισαν να διοργανώσουν εκδήλωση προς τιμήν του, στην οποία και θα τον ανακηρύξουν επίτιμο δημότη Ολύμπου.

Πρόκληση για τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών - ανεξαρτήτως τι ψηφίζουν - χαρακτηρίζει αυτή την απόφαση η δημοτική κίνηση «Ανορθωτική Πορεία Δημοτών Ολύμπου», επισημαίνοντας ότι η αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν ως αποτέλεσμα να ξεκληριστούν πάνω από 2.000 αγροτικά νοικοκυριά στο Δήμο Ολύμπου και στην ευρύτερη περιοχή της Ελασσόνας.

«Ο κ. Δρυς - καταλήγει η ανακοίνωση - είναι ανεπιθύμητος για τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών μας, ακριβώς γι' αυτά που σχεδίασε και εφάρμοσε, ως πολιτική του κόμματός του, σε βάρος μας».

Ρεσιτάλ τρόμου...

«Τρόμος χωρίς σύνορα» («Καθημερινή»). «Τρόμος, αίμα, φρίκη» («Αδέσμευτος» - Ρίζου). «Ο τρόμος στη γειτονιά μας» («Ελεύθερος Τύπος»). «Ο τρόμος δίπλα μας» («Απογευματινή»). «Αίμα και τρόμος πάνω από την Πόλη» («Το Βήμα»). «Τρόμος χωρίς σύνορα» («Εθνος») «Χτύπησαν πάλι στην πόρτα μας» («Τα Νέα»). «Και 2ο μακελειό» («Ελευθεροτυπία»).

Είναι οι χτεσινοί πρωτοσέλιδοι τίτλοι των προαναφερομένων εφημερίδων, πλαισιωμένοι οι περισσότεροι από ανάλογες φρικιαστικές φωτογραφίες από το χώρο της προχθεσινής επίθεσης. Κι όπως βλέπετε, οι λέξεις «τρόμος» και «αίμα» έχουν την... τιμητική τους. Σίγουρα, οι εμπνευστές και οργανωτές των πολύνεκρων βομβιστικών επιθέσεων στην Κωνσταντινούπολη θα τρίβουν τα χέρια τους, με ικανοποίηση. Η καλλιέργεια της τρομοφοβίας και τρομοϋστερίας αποκτά νέα δυναμική. Κι όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα, για όσους απεργάζονται αντιλαϊκά σχέδια, όταν ο φόβος και ο τρόμος κυριαρχήσουν.

Ποιοι χτυπούν ποιους

Οι πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στην Κωνσταντινούπολη έχουν προκαλέσει σειρά ερωτημάτων. Π.χ. ποιος πραγματικά βρίσκεται πίσω από τα καλά συντονισμένα χτυπήματα; Πώς κατάφερε να τα πραγματοποιήσει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και με δεδομένη την αύξηση των - ήδη δρακόντειων - μέτρων ασφαλείας στην Τουρκία; Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δυο οργανώσεις, ξεχωριστά η μία από την άλλη, έχουν αναλάβει την ευθύνη, ενώ οι Μπους - Μπλερ και σία επανέφεραν το πάντα βολικό φόβητρο της «Αλ Κάιντα». Ενα τρίτο ερώτημα τέθηκε εμμέσως από τον ίδιο τον Ερντογάν. Δήλωσε ότι στις επιθέσεις «πιθανώς» συνέβαλαν και «ανεπάρκειες» εκ μέρους της υπηρεσίας πληροφοριών (ΜΙΤ) και των υπόλοιπων μηχανισμών ασφαλείας. Επομένως τι ρόλο έπαιξαν ή παίζουν στην υπόθεση; Τέταρτο ερώτημα: γιατί οι επιθέσεις των τελευταίων 18 μηνών πραγματοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά σε ισλαμικές χώρες (Ινδονησία, Υεμένη, Μαρόκο, Σαουδική Αραβία, Τουρκία). Αραγε «ισλαμιστές τρομοκράτες» προσπαθούν να «ανατρέψουν» καθεστώτα που θεωρούν ότι «παραβιάζουν» τις κορανικές αρχές; Για την ώρα τουλάχιστον, το αποτέλεσμα είναι ευθέως αντίστροφο.

Από τα ερωτήματα πάμε στις αντιδράσεις: Οι Μπους - Μπλερ και σία, από το Λονδίνο, ξαναδήλωσαν την «ενότητα» και την «αποφασιστικότητά» τους στη «μάχη κατά του κακού». Ο τοπάρχης τους στη νότια Βαλκανική, Σημίτης, μίλησε χτες για «τυφλή βία» και «τυφλή πολιτική». Και πώς προτείνει να αντιμετωπιστεί; Με τους βομβαρδισμούς των Μπους - Μπλερ και σία ή τα «ήπιου» χαρακτήρα, εξωραϊσμένα προτεκτοράτα που προκρίνουν άλλοι, Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, στα πρότυπα Βοσνίας, Κοσσόβου και Αφγανιστάν;

Σε κάθε περίπτωση, τα τελευταία τουλάχιστον χτυπήματα δεν ήταν «τυφλά». Είχαν στόχους, τους λεγόμενους «δυτικούς», όπως λένε, οι οποίοι για να προσεγγιστούν και να πληγούν χρειαζόταν μηχανισμός εκτέλεσης με σοβαρή οργάνωση, καλή πληροφόρηση και όποια άλλη «βοήθεια». Δεν «περπατιέται» αλλιώς η αστυνομοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη. Ανεξάρτητα πάντως από το αν και πώς σχετίζονται αυτές οι «τρομοκρατικές οργανώσεις» με μυστικές υπηρεσίες και το παρακράτος, είναι φανερό πως για άλλη μια φορά το ένα χέρι («τρομοκρατία») νίβει τ' άλλο («αντιτρομοκρατία») και τα δυο το πρόσωπο (ιμπεριαλισμός).

Τέτοια χτυπήματα προκαλούν ολοένα και πιο ασφυκτικά, αντιδραστικά μέτρα. Τα μέτρα αυτά νομοτελειακά, δε στρέφονται κατά των δήθεν τρομοκρατών. Αυτοί παραμένουν αλώβητοι να κάνουν τη «δουλιά» τους, ωσότου «αποσυρθούν», συνήθως σιωπηλά, για να πάρουν άλλοι τη θέση τους. Τα μέτρα αυτά χτυπούν τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις λαϊκές ελευθερίες, το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται και να διεκδικεί λύσεις στα προβλήματά του. Στοχεύουν το ηθικό του και την πίστη στον αγώνα. Με τους «τρομοκράτες» και τα «αντίμετρα» εκφοβίζουν στην πραγματικότητα τους λαούς, για να σκοτώσουν το μέλλον που τους αξίζει.