ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Νοέμβρη 2017
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2018
Φοροληστεία και νέες περικοπές για να πιαστούν οι στόχοι του κεφαλαίου

Με καθαρό ταξικό «πρόσημο» την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και για την επόμενη χρονιά, και μάλιστα με φόντο τις προβλέψεις για τη σχετική τόνωση της καπιταλιστικής οικονομίας, ιδιαίτερα από την πλευρά της προσέλκυσης νέων κερδοφόρων επενδύσεων, κατατέθηκε χτες στη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018. «Διά πυρός και σιδήρου» περνούν τα κρατικά κονδύλια που αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών, η φοροληστεία απέναντι στο λαό ενισχύεται, ενώ ταυτόχρονα ορθάνοιχτο παραμένει το ενδεχόμενο για την εφαρμογή και νέου συμπληρωματικού πακέτου, προκειμένου να καλυφθούν εμφανιζόμενες αρνητικές «αποκλίσεις» σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» 2018 - 2021.

«Φαραωνικά» πλεονάσματα στις λαϊκές πλάτες

Eurokinissi

Σύμφωνα με όσα προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2018, τα «πρωτογενή πλεονάσματα» (σε όρους μνημονίου) εκτινάσσονται στα 7,1 δισ. ευρώ, από 4,36 δισ. το 2017. Ως προς το παραγόμενο ΑΕΠ (184,69 δισ. το 2018) φτάνουν στο 3,82% και μάλιστα με σημαντική αβάντα σε σχέση με τον «μνημονιακό» στόχο του 3,5%.

Σε σχέση με το 2017, καταγράφεται άλμα ύψους 2,74 δισ. ευρώ ή κατά περίπου 63%, καθώς ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 έρχεται να ενσωματώσει μέχρι κεραίας το αντιλαϊκό «απόθεμα» με τα μέτρα ολόκληρης της μνημονιακής περιόδου και των συμφωνιών, αλλά και να τα διευρύνει, τόσο με αυτά που έχουν ψηφιστεί για να εφαρμοστούν από τη νέα χρονιά, όσο και με αυτά που ήδη έχουν συμφωνηθεί με το κουαρτέτο και που θα εξειδικευτούν στο πλαίσιο των διεργασιών για το κλείσιμο της 3ης «αξιολόγησης».

Επιπλέον, στο νέο κρατικό προϋπολογισμό ενσωματώνονται «φρέσκα» αντιλαϊκά μέτρα, όπως η περαιτέρω καρατόμηση κατά 50% στο επίδομα θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας, η αύξηση του ΦΠΑ σε νησιά του Αιγαίου, κατάργηση μιας σειράς προνοιακών επιδομάτων κ.ά.

Την ίδια ώρα, οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού (χωρίς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) προβλέπεται ότι θα περικοπούν στα 48,4 δισ. (από 50,1 δισ. φέτος) ή κατά επιπλέον 1,7 δισ. ευρώ!

Οι βασικές προβλέψεις

Σε όρους όγκου, το ΑΕΠ για το 2018 αναμένεται να ανακάμψει με ρυθμό 2,5%, από 1,6% το 2017. Οι νέες επενδύσεις («ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου») θα ενισχυθούν σε ποσοστό 11,4% (από 5,1% φέτος), ως αποτέλεσμα του «ευνοϊκότερου επενδυτικού περιβάλλοντος, βάσει των υλοποιούμενων μεταρρυθμίσεων του προγράμματος αλλά και της αυξημένης ζήτησης», όπως αναφέρεται. Τα ποσοστά της επίσημης ανεργίας (με βάση την έρευνα εργατικού δυναμικού) αναμένονται στο 20,2% (από 21,7%), ενώ η ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να ενισχυθεί κατά 1,2%, οι εξαγωγές κατά 4,6%, οι εισαγωγές κατά 3,8% και ο επίσημος πληθωρισμός κατά 0,8%.

Βέβαια, οι όποια ρυθμοί ανάκαμψης βασίζονται στα μέτρα κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής και των αναδιαρθρώσεων. Οπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, η επαλήθευση των εκτιμήσεων «εξαρτάται από την πραγματοποίηση οροσήμων» του κεφαλαίου, όπως είναι η «ομαλή πρόοδος του προγράμματος στήριξης», η «ομαλή και ασφαλής επιστροφή στις διεθνείς χρηματαγορές, με τη δημιουργία ενός ικανού ταμειακού αποθέματος ασφαλείας, έναντι μελλοντικών κλυδωνισμών στις διεθνείς αγορές», η «εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων», η «επικράτηση ομαλών συνθηκών στο διεθνές γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον».

Ενισχύεται η φοροληστεία

Η συνολική μάζα των κάθε είδους κρατικών εσόδων αναμένεται στα 54,2 δισ. (από 52,1 δισ. ευρώ φέτος), με διόγκωση ύψους 2,1 δισ. ευρώ!

Μεταξύ άλλων, οι άμεσοι φόροι αναμένεται να «αυγατίσουν» πάνω από 400 εκατ., στα 20,7 δισ. ευρώ.

Ειδική βαρύτητα θα έχουν οι έμμεσοι φόροι που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση. Συγκεκριμένα, θα φτάσουν τα 27,4 δισ. (από 26,9 δισ. φέτος), με νέα διόγκωση ύψους 500 εκατ. ευρώ.

Οπως προκύπτει, η διόγκωση της φοροληστείας των λαϊκών στρωμάτων από την άμεση και την έμμεση φορολογία θα φτάσει το 2018 σε περίπου 900 εκατ. ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από την ενίσχυση της φοροληστείας, καταγράφονται αστοχίες σε σχέση με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο», ύψους 687 εκατ., στο σκέλος των άμεσων φόρων, ζήτημα που ήδη έχει υποδείξει και η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σε αυτό το πλαίσιο, ανοιχτό είναι και το ενδεχόμενο για τη λήψη και συμπληρωματικού πακέτου.

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, έσπευσε να καλύψει το «κενό» με την ακόμη μεγαλύτερη συμπίεση των κονδυλίων που αφορούν τις κοινωνικές ανάγκες...

«Ζεστό» χρήμα στο κεφάλαιο

Παράλληλα, οι δαπάνες από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), που θα μοιραστούν σε επιχειρηματικούς ομίλους, διαμορφώνονται σε 6,75 δισ., από τα οποία το 1 δισ. ευρώ προέρχεται από τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού (φόρους και χαράτσια που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες) και 5,75 δισ. από τα κονδύλια στήριξης (ΕΣΠΑ κ.ά.) που προωθεί η ΕΕ.

Οπως προκύπτει, τα ποσά που θα δοθούν απευθείας σε επιχειρηματικούς ομίλους φτάνουν στο 3,65% του ΑΕΠ, ενώ για παράδειγμα η μείωση του ΕΚΑΣ (240 εκατ.) αποτελεί μόνο ένα μικρό τμήμα από τις ενισχύσεις (1 δισ.) που θα δοθούν στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.

Μάλιστα, στην εισηγητική έκθεση καταγράφονται και οι κυβερνητικές προτεραιότητες, με βασικό στόχο την ταχεία και πλήρη ενεργοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ 2014 - 2020, αλλά και την ολοκλήρωση όλων των ημιτελών έργων της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου 2007 - 2013.

Την ίδια ώρα, τα κρατικά έσοδα από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων εκτιμώνται στα 2,74 δισ. ευρώ. Μεταξύ αυτών η πώληση του 66% της ΔΕΣΦΑ, που «εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί στις αρχές του 2018».

«Ψηλώνει» το κρατικό χρέος

Την εκτίναξη του δημόσιου χρέους στα 332 δισ. ευρώ, δηλαδή 13,7 δισ. ευρώ υψηλότερα σε σύγκριση με φέτος, προβλέπει το τελικό σχέδιο του Προϋπολογισμού του 2018, από το οποίο προκύπτει ακόμα ότι η κυβέρνηση φιλοδοξεί να δημιουργήσει ταμειακό «μαξιλάρι» ύψους τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ, ώστε να διευκολυνθεί η επιστροφή στις αγορές μετά την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου.

Η περαιτέρω διόγκωση του χρέους αποδίδεται στις νέες δανειακές δόσεις, συνολικού ύψους 13,258 δισ. ευρώ, που προβλέπονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), και στις νέες εκδόσεις κρατικών ομολόγων.

«Ψάχνονται» για το «κοινωνικό μέρισμα» του 2017

Την ίδια ώρα, στην εισηγητική έκθεση ομολογείται ότι τα εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγηση του «μερίσματος» αφορούν «το συνολικό εισόδημα, πραγματικό ή τεκμαρτό όλων των μελών του νοικοκυριού και από οποιαδήποτε πηγή». Θυμίζουμε ότι το «τεκμαρτό εισόδημα» ξεκινά από τα 5.000 ευρώ για ένα ζευγάρι, που βέβαια προσαυξάνεται από τεκμήρια διαβίωσης για την κατοικία (ακόμη και για την ενοικιαζόμενη), το Ι.Χ. κ.ά.

Παράλληλα, όπως επισημαίνεται με βάση τα κριτήρια, το μέσο ύψος του «μερίσματος» εκτιμάται στα 483 ευρώ ανά νοικοκυριό. Σε κάθε περίπτωση, το συνολικό ποσό που αναμένεται να μοιραστεί (720 εκατ.) αφορά τη διαχείριση των ακραίων φαινομένων φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, λέγοντας ότι «καλύπτει το φτωχότερο 1/3 του πληθυσμού (...) που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας».

Ν. ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Οι λαϊκές θυσίες στο βωμό της κερδοφορίας δεν έχουν ημερομηνία λήξης

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, μιλώντας χτες στην Ολομέλεια της Βουλής με αφορμή την κατάθεση του Προϋπολογισμού από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Χουλιαράκη, σημείωσε πως «μπορεί στο εισηγητικό σημείωμα του προϋπολογισμού να αναφέρεται από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπουργούς ότι είναι ο Προϋπολογισμός που μας οδηγεί στην έξοδο από τα μνημόνια, όμως αυτό ούτε ευχολόγιο δεν μπορεί να θεωρηθεί, από την άποψη ότι έχετε ήδη ψηφίσει νέα μέτρα για το 2019 - που ενδεχομένως να έρθουν και νωρίτερα, αφού παραμένει ανοιχτό το θέμα με τη μείωση των συντάξεων - όπως η περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου για το 2020.

Εχετε αποδεχτεί ως κυβέρνηση, στην πρόσφατη ολοκλήρωση της δεύτερης "αξιολόγησης", ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα πρέπει να πηγαίνουν σε βάθος χρόνου έως το 2060 και τουλάχιστον 2%.

Εχετε αποδεχτεί ως κυβέρνηση και ως μέλος της Ευρωζώνης την ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση, που επιβάλλει στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, επιβάλλει τον αυτόματο κόφτη όταν δεν υλοποιούνται οι στόχοι των προϋπολογισμών, επιβάλλει τους 6μηναίους ελέγχους.

Και βέβαια όλοι οι μνημονιακοί νόμοι δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν ακόμα και αν τυπικά λήξει το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018. Θα συνεχίσουν να σημαδεύουν τη ζωή της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων».

«Με άλλα λόγια», πρόσθεσε, «ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 κινείται στην πεπατημένη: Τα βάρη στο λαό, και μέσα από τη φορολογία, με αύξηση στα έσοδα από τα φυσικά πρόσωπα, αύξηση από τους έμμεσους φόρους, κατάργηση ΦΠΑ, με κατάργηση του ΕΚΑΣ, μείωση της χρηματοδότησης για τις κοινωνικές δαπάνες».

Συνοψίζοντας δε τα συμπεράσματα που χρειάζεται να βγάλουν τα λαϊκά στρώματα, σημείωσε:

«Πρώτον, το αστικό κράτος και οι θεσμοί του αποτελούν τον θεματοφύλακα και τον υπερασπιστή των συμφερόντων των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, των μονοπωλιακών ομίλων, θωρακίζουν με κάθε τρόπο την εξουσία της αστικής τάξης. Δεν αλλάζουν, δεν μεταρρυθμίζονται.

Δεύτερον, δεν φτάνει απλά και μόνο μία κυβερνητική εναλλαγή για να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων και του λαού, αντίθετα. Κυβερνητικές εναλλαγές έχουμε δει και θα δούμε και στο μέλλον, η θέση όμως των λαϊκών στρωμάτων θα επιδεινώνεται, με δείκτη πάντα τις αντικειμενικές δυνατότητες που υπάρχουν για να ικανοποιούν τις ανάγκες τους και την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.

Τρίτον, οι θυσίες του λαού στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν έχουν ημερομηνία λήξης.

Τέταρτον, η όποια διαφορά στο μείγμα της ασκούμενης πολιτικής δεν αναιρεί το αντιλαϊκό και ταξικό πρόσημο αυτής της πολιτικής. Απλά και μόνο αλλάζει τον τρόπο, αλλάζει το μέσο, με το οποίο οι εργαζόμενοι και ο λαός θα χάνουν. Θα γίνεται δηλαδή αυτό που λέμε η αναδιανομή του πλούτου σε βάρος των πολλών και προς όφελος των λίγων.

Τελευταίο συμπέρασμα είναι ότι βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων μπορεί να υπάρξει μόνο αν συγκρουστούν με την ασκούμενη πολιτική, ανεξάρτητα ποια είναι η κυβέρνηση, αν συγκρουστούν με την πολιτική της ΕΕ, με τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.

Η διέξοδος βρίσκεται στην ανατροπή, στην αλλαγή της εξουσίας, σε μια εξουσία που θα διαμορφώσει νέους θεσμούς, που θα υπηρετούν την εργατική εξουσία, την εργατική συμμετοχή και τον εργατικό έλεγχο, και θα οργανώσουν την οικονομία με έναν διαφορετικό τρόπο, όπου στο επίκεντρο θα είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως ΕΕ, και βεβαίως το τιμόνι της οικονομίας και της κοινωνίας πρέπει να το έχει η εργατική τάξη στα χέρια της. Σε αυτήν τη διέξοδο καλούμε το λαό να συμβαδίσει με το ΚΚΕ».

Δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα η ψηφοφορία!

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που καθορίστηκε από τον πρόεδρο της Βουλής, στις 23 Νοέμβρη θα ξεκινήσει η συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, η οποία θα διαρκέσει τέσσερις συνεδριάσεις. Στις 18 Δεκέμβρη θα ξεκινήσει η συζήτηση στην Ολομέλεια, η οποία θα διαρκέσει το πολύ πέντε συνεδριάσεις και υπολογίζεται, σύμφωνα με τον Ν. Βούτση, να ολοκληρωθεί στις 22 Δεκέμβρη, με ονομαστική ψηφοφορία. Δηλαδή, η κυβέρνηση μεθοδεύει την ψήφιση του αντιλαϊκού προϋπολογισμού τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 22/12, ώστε να συμπέσει σχεδόν με την αργία των Χριστουγέννων και να αποφύγει τις αντιδράσεις.

«Καλαμπούρια»...

Με άχαρα και προκλητικά «καλαμπούρια» συνοδεύτηκε η παράδοση του σχεδίου του Προϋπολογισμού από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών στον πρόεδρο της Βουλής χτες. Τα γελάκια και οι ευχές του Ν. Βούτση, για να είναι ο «επόμενος προϋπολογισμός καλύτερος» και ότι ο φετινός είναι «ο καλύτερος μέχρι τον επόμενο», είναι για να διασκεδάζουν μόνο μεταξύ τους. Γιατί για τους εργαζόμενους μόνο γέλιο δεν προκαλούν τα νέα ύψη του ματωμένου πρωτογενούς πλεονάσματος και οι κάθε λογής περικοπές που θα δοκιμάσουν στις πλάτες τους, για να βρίσκονται λεφτά και προνόμια για τους «επενδυτές». Από τη μία, λοιπόν, «κερνάνε» όλο και περισσότερα μέτρα στο λαό και από την άλλη «το απολαμβάνουν» κιόλας. Και όσο το γιορτάζει το κεφάλαιο, οι εργαζόμενοι - σε αντίθεση με τις «ευχές» τους - διαπιστώνουν ότι ανάκαμψη για το κεφάλαιο σημαίνει για τους ίδιους «κάθε φέτος και χειρότερα». Ο αγώνας και η συμμαχία εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων μπορεί και θα παγώσει το «γέλιο» τους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ